Την Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022, ο σύντροφος Νίκος Α. δικάζεται σε 2ο βαθμό στο εφετείο του Πειραιά για τη συμμετοχή του στην αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής. Το εξαρχής ανυπόστατο κατηγορητήριο αποτέλεσε τη βάση μίας πολύχρονης πολιτικής και εκδικητικής δίωξης, με 6 χρόνια καταδίκη σε 1ο βαθμό, τον Απρίλη του 2018.
Ο «κρατικός αντιφασισμός» και η παντός καιρού «θεωρία των άκρων» επιστρατεύονται για να αφομοιώσουν και να καταστείλουν τις αντιφασιστικές κοινωνικές αντιστάσεις, αλλά και για να ξεπλύνουν τις επιλογές κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας που πριμοδοτούν και ευνοούν κάθε είδους φασιστική ιδεολογία ή γκρούπα. Ο φασισμός δεν πρόκειται ποτέ να τσακιστεί στα έδρανα των δημιουργών του αλλά στους δρόμους, τις πλατείες και τις συνειδήσεις. Ο αγώνας εναντίον του είναι συγχρόνως αγώνας ενάντια στο σύστημα και τους θεσμούς που τον γεννούν και τον θρέφουν.
…είναι η προετοιμασία των επόμενων φασιστικών εφεδρειών κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας
Στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, ο φασισμός -με ή χωρίς χρυσή αυγή- είναι παρών σε διάφορες πτυχές, ατζέντες και λόγους της κυριαρχίας. Στις δολοφονίες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών. Στις εθνικές φιέστες, την πολεμική προετοιμασία και τα εξοπλιστικά της προγράμματα. Στη στρατιωτικοποίηση και την εκπειθάρχηση της κοινωνικής ζωής στη βάση ενός υγειονομικού-επιστημονικού ολοκληρωτισμού. Στην ολοένα εντεινόμενη καταστολή, από τα στρατιωτικοποιημένα σύνορα μέχρι και τις αστυνομοκρατούμενες πόλεις. Στην καταστολή όσων αγωνίζονται, όπως οι φοιτητ(ρι)ες ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, οι υγειονομικές/οι και οι φυλακισμένοι/ες. Στην πατριαρχική καθυπόταξη, τους βιασμούς, τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες γυναικών και άλλων ατόμων που δεν ταιριάζουν στις επιταγές της κυρίαρχης λευκής, ετεροσεξουαλικής αρρενωπότητας. Στους ρατσιστικούς λόγους και την προπαγάνδα των ΜΜΕ αλλά και στα social media κοινοβουλευτικών φορέων, δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών και λοιπών “influencers”. Στην κανονικοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, του ανταγωνισμού και της τοξικότητας. Στη γενικευμένη υλική και πνευματική φτωχοποίηση των ζωών μας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ Α.
Η υπόθεση της δίωξης του αντιφασίστα Νίκου Α. είναι αναπόσπαστο κομμάτι των συλλογικών μας αγώνων. Η επιβαλλόμενη λήθη της εξουσίας, οι κρατικές μεθοδεύσεις και η καταστολή δεν θα καταφέρουν ποτέ να ξεθωριάσουν την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και τις ζωντανές μνήμες των «από κάτω». Ο Νίκος Α. είναι ένας από εμάς και δεν θα μείνει μόνος απέναντι σε κράτος, αφεντικά και φασίστες.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ Α.
που διώκεται για την εναντίωσή του στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει
Την Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022, ο σύντροφος Νίκος Α. δικάζεται σε 2ο βαθμό στα δικαστήρια του Πειραιά για τη συμμετοχή του στην αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, η οποία πραγματοποιήθηκε έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής. Το εξαρχής σαθρό κατηγορητήριο αποτέλεσε τη βάση μίας πολύχρονης πολιτικής και εκδικητικής δίωξης, μέσω της οποίας τον Απρίλη του 2018 καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 6 χρόνια φυλάκισης με ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι το επερχόμενο εφετείο.
Η ζωντανή μας μνήμη ενάντια στη λήθη της εξουσίας…
Από το 2008, η διαχείριση της συστημικής κρίσης που εκδηλώθηκε ενάντια στους «από κάτω» και τους αγώνες τους ενάντια στην κρατική/καπιταλιστική λεηλασία, εξέθρεψε και πριμοδότησε ένα νεοναζιστικό/παρακρατικό μόρφωμα ως επίσημο κρατικό/κοινοβουλευτικό βραχίονα της δημοκρατίας. Τον Σεπτέμβρη του 2013, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και μαζί της η διαδήλωση με εξεγερσιακά χαρακτηριστικά πολλών χιλιάδων αντιφασιστ(ρι)ών την αμέσως επόμενη μέρα στους ίδιους δρόμους, αποκάλυψαν από τη μία τον βαθύ συστημικό ρόλο της χρυσής αυγής, την προώθηση της ακροδεξιάς ατζέντας και του κοινωνικού εκφασισμού εκ μέρους της, τη λειτουργία της ως φασιστική εφεδρεία απέναντι στο διαφορετικό ή απέναντι σε ό,τι αντιστέκεται ενάντια στο σύστημα. Από την άλλη, ανέδειξαν ότι κάθε τέτοιο μόρφωμα -με όποιο μανδύα και αν εμφανίζεται- ήταν, είναι και θα είναι το μακρύ χέρι της δημοκρατίας. Έκτοτε, ένας όψιμος «κρατικός αντιφασισμός» και η πάντα χρήσιμη «θεωρία των άκρων» επιστρατεύτηκαν από κάθε λογής θεσμικούς φορείς. Αφενός, για να αφομοιώσουν και να καταστείλουν τον διάχυτο κοινωνικό αντιφασισμό και αφετέρου, για να ξεπλύνουν την ίδια εξουσία κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας που τα αμέσως προηγούμενα χρόνια ανέσυρε τους φασίστες από τις τρύπες τους για να τους αναδείξει ως επίσημο πολιτικό/κρατικό πόλο.
…είναι οι αντιστάσεις μας απέναντι στις κρατικές μεθοδεύσεις
Στην αντιφασιστική διαδήλωση στο Κερατσίνι τον Σεπτέμβρη του 2014, έναν χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, το ίδιο σύστημα που γεννάει και εκθρέφει τον φασισμό έθεσε σε εφαρμογή το κρατικό δόγμα «Νόμος και Τάξη» και την κατασταλτική στρατηγική της «μηδενικής ανοχής» απέναντι σε αντιφασίστ(ρι)ες. Η δημιουργία και η διάχυση ενός τρομοκρατικού κλίματος πριν την πορεία από κράτος και ΜΜΕ (με 4.000 αστυνομικούς, μηχανοκίνητες δυνάμεις, ελικόπτερα και αύρα μέσα σε γειτονιές) δεν ήταν αρκετά για να εμποδίσουν πολλές χιλιάδες διαδηλωτ(ρι)ών που εκείνη τη μέρα γέμισαν και πάλι τους δρόμους του Κερατσινίου και συμμετείχαν στα αντιφασιστικά καλέσματα. Μεταξύ τους, ο σύντροφος Νίκος Α. από τις γειτονιές του Περιστερίου, που συμμετείχε ως κομμάτι της διοργάνωσης στο κάλεσμα και στο μπλοκ που διαμόρφωσαν τα δύο αυτοοργανωμένα εγχειρήματα του Κερατσινίου (η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας και ο αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο), με τη στήριξη του αντιφασιστικού συντονιστικού συλλογικοτήτων από τις περιοχές του Πειραιά και της δυτικής Αθήνας. Η αποτυχία της κρατικής καταστολής να εκφοβίσει χιλιάδες κόσμου συνοδεύτηκε από την εφαρμογή ενός σχεδίου κατατεμαχισμού και διάλυσης της ογκώδους αντιφασιστικής πορείας που την αψήφησε. Μεταξύ πολλών μπλοκ που χτυπήθηκαν από δυνάμεις των ΜΑΤ και μηχανοκίνητες δυνάμεις ΔΕΛΤΑ, αυτό που δέχθηκε τη μεγαλύτερη πίεση και διαδοχικές επιθέσεις ήταν το μπλοκ των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων της περιοχής, στο οποίο συμμετείχαν περί των 2000 ατόμων. Στη λεωφόρο Σαλαμίνος, το μπλοκ διασπάστηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις σε δύο κομμάτια τα οποία ανασυγκροτήθηκαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις λόγω των αστυνομικών φραγμών. Αμφότερα, δέχτηκαν νέες αστυνομικές επιθέσεις και συλλήψεις στο σωρό προκειμένου να διαλυθούν οριστικά. Το ένα κομμάτι, το πολυπληθέστερο, δέχτηκε επίθεση των ΜΑΤ με 61 συλλήψεις και τις συνήθεις ανυπόστατες απαγγελίες κατηγοριών πλημμεληματικού βαθμού. Το άλλο κομμάτι, που αν και μικρότερο αποτελούσε την κεφαλή του αρχικού μπλοκ, δέχτηκε νέα επίθεση από ομάδες ΔΕΛΤΑ στην πλατεία Κύπρου (στο δημαρχείο Κερατσινίου-Δραπετσώνας), σημείο που έγινε και η σύλληψη του Νίκου Α. με την απόδοση στη συνέχεια κατηγοριών κακουργηματικού βαθμού.
Το σαθρό και ανυπόστατο κατηγορητήριο ενάντια στον σύντροφο έφτασε στο σημείο να τον κατηγορεί για «κατοχή-χρήση μολότοφ, έκρηξη και εμπρησμό», ενώ εκείνη την ημέρα δεν είχε πέσει καμία μολότοφ ή κάτι σχετικό, ούτε στην πλατεία Κύπρου, ούτε στους γύρω δρόμους της. Η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι σε όλους τους συλληφθέντες/ίσσες εκφράστηκε γενικότερα με τη δικαστική τους ομηρία επί 4 χρόνια για τις πολιτικές αυτές διώξεις, ενώ ειδικότερα στην περίπτωση του Νίκου Α. στην πρωτόδικη καταδίκη του σε 6 χρόνια φυλάκισης τον Απρίλη του 2018. Λίγους μόλις μήνες αργότερα (Γενάρης του 2019), οι 61 συλληφθέντες/ίσσες -που αρχικά διαδήλωναν στο ίδιο μπλοκ μαζί με τον Νίκο Α. πριν τους διασπάσουν οι κατασταλτικές δυνάμεις- απαλλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες που τους είχαν αποδοθεί, αποδεικνύοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η αρχική καταδίκη του συντρόφου έχει αποκλειστικά πολιτικό και εκδικητικό χαρακτήρα. Στο πρόσωπό του, το κράτος αναγνωρίζει και τιμωρεί την επιμονή όσων συμμετείχαμε στο αρχικό μπλοκ να παραμείνουμε στον δρόμο, παρά την πρωτοφανή κρατική καταστολή στις γειτονιές του Κερατσινίου. Αρνούμενες/οι με τη στάση μας τον όψιμο «θεσμικό αντιφασισμό» και τις προσταγές του, όπως επίσης και το ξέπλυμα του συστήματος που ευνοεί κάθε λογής φασιστικές γκρούπες και ιδεολογήματα.
Οι διώξεις αντιφασιστ(ρι)ών στα έδρανα του «θεσμικού αντιφασισμού»…
Ο φασισμός δεν πρόκειται ποτέ να τσακιστεί στα έδρανα των δημιουργών του. Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι συγχρόνως και αγώνας ενάντια στο σύστημα και τους θεσμούς που τον γεννούν και τον θρέφουν. Είναι ο αγώνας των συλλογικών αντιστάσεων και της χειραφέτησης των «από κάτω» στους δρόμους, τις πλατείες και τις συνειδήσεις, για την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια και την ατομική/κοινωνική απελευθέρωση. Ενάντια σε κάθε εξουσία, ενάντια στους επίπλαστους και επιβαλλόμενους διαχωρισμούς της φυλής, του φύλου, της τάξης, της θρησκείας, της αρτιμέλειας.
Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε φορά ο θεσμός της δικαιοσύνης επιχειρεί να αφομοιώνει τις κοινωνικές αντιστάσεις σε ελεγχόμενα θεσμικά πλαίσια και ταυτόχρονα να νομιμοποιεί το ίδιο το σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης που παράγει κάθε φασισμό. Γι’ αυτό άλλωστε, ο σύντροφος Νίκος Α. όπως και άλλοι αντιφασίστ(ρι)ες -π.χ. οι 10 συλλεφθέντες/ίσσες της αντιφασιστικής πορείας στο Αγρίνιο τον Σεπτέμβρη του 2018 που δικάζονται στις 6 Ιουνίου 2022- διώκονται επί μακρόν ή και καταδικάζονται, την ίδια στιγμή που η συντριπτική πλειονότητα των φυσικών και ηθικών αυτουργών της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν και του Αλίμ Αμπντούλ Μάναν (και αμέτρητων άλλων δολοφονικών επιθέσεων σε αγωνιζόμενες/ους και μετανάστ(ρι)ες) κυκλοφορούν ελεύθεροι, πριν αλλά και μετά την πολυδιαφημιζόμενη δικαστική καταδίκη του ναζιστικού μορφώματος της χρυσής αυγής. Μίας προσχηματικής καταδίκης ενός διαχρονικού παρακρατικού και δολοφονικού μηχανισμού που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο το πραγματικό πρόσωπο της καταστολής μπάτσων και δικαστών, όπως επίσης και τη μακιαβελική χυδαιότητα της «θεωρίας των άκρων» (κομμάτι της οποίας άλλωστε αποτελεί και η χρονική σύμπτωση του εφετείου ενός αντιφασίστα με ανυπόστατο κατηγορητήριο, με το εφετείο των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου που έχει οριστεί την ίδια ακριβώς εβδομάδα). Πόσο δε μάλλον, αν ληφθούν επίσης υπόψη οι βαριές καταδίκες που ακούει κάθε φτωχοδιάβολος για συγκριτικά γελοία παραπτώματα -πάντα με βάση τα δικά τους μέτρα και σταθμά- αλλά και με τις παραδειγματικές καταδίκες και τους εκδικητικούς εγκλεισμούς όσων αντιστέκονται στην εξουσία. Χαρακτηριστικό και τρέχον παράδειγμα, η άρνηση αποφυλάκισης -άνευ κάθε νομικής βάσης- του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος από τις 23 Μαΐου βρίσκεται σε απεργία πείνας για την απελευθέρωσή του, μετά την ολοκλήρωση της έκτισης της πολυετούς ποινής του από τον Δεκέμβρη του 2021.
…είναι η προετοιμασία των επόμενων φασιστικών εφεδρειών κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας
Όσο περισσότερο ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας «αντιτίθεται» στον φασισμό, τόσο περισσότερο τον εκφράζει και τον υποστυλώνει, υποδαυλίζοντας τον κοινωνικό αυτοματισμό και εκφασισμό. Από τον πόλεμο στην Ουκρανία (όπου κάθε εμπλεκόμενη κρατική εξουσία δήθεν πολεμάει τον φασισμό ή τον ναζισμό μιας άλλης), στην αντιμεταναστευτική θανατοπολιτική που συνεχίζεται ακάθεκτη (με το ελληνικό και το τουρκικό κράτος να εξαιρούν και να καταστέλλουν μετανάστ(ρι)ες ως «πιόνια της άλλης πλευράς»), μέχρι τις πολιτικές ηγεσίες -εγχώρια ή παγκοσμίως- που ενσωματώνουν ή συμμαχούν με δηλωμένους φασίστες και ναζί (κάτι που δεν αρνήθηκε να κάνει ούτε και η αριστερά του ελληνικού κράτους τα περασμένα χρόνια). Ο φασισμός όμως, με ή χωρίς χρυσή αυγή, είναι παρόντας σε διάφορες πτυχές, ατζέντες και λόγους της κυριαρχίας. Στις δολοφονίες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών. Στις εθνικές φιέστες, στην πολεμική προετοιμασία και τα εξοπλιστικά της προγράμματα. Στη στρατιωτικοποίηση και την εκπειθάρχηση της κοινωνικής ζωής στη βάση ενός υγειονομικού-επιστημονικού ολοκληρωτισμού. Στην ολοένα εντεινόμενη καταστολή, στα στρατιωτικοποιημένα σύνορα και τις αστυνομοκρατούμενες πόλεις, σε φοιτητ(ρι)ές με αιχμή την εγκαθίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, όπως και σε υγειονομικές/ούς ή φυλακισμένους/ες. Στην πατριαρχική καθυπόταξη, τους βιασμούς, τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες γυναικών και άλλων ατόμων που δεν ταιριάζουν στις επιταγές της κυρίαρχης λευκής, ετεροσεξουαλικής αρρενωπότητας. Στους άμεσα ή έμμεσα ρατσιστικούς λόγους και την προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά και αυτών που εμφανίζονται σε λογαριασμούς των social media κοινοβουλευτικών φορέων, δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών και λοιπών «influencers». Στην κανονικοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού, του ανταγωνισμού και της τοξικότητας. Στη γενικευμένη υλική και πνευματική φτωχοποίηση των ζωών μας.
Η υπόθεση της δίωξης του αντιφασίστα Νίκου Α. είναι αναπόσπαστο κομμάτι των συλλογικών μας αγώνων όλα αυτά τα χρόνια, σε δρόμους και πλατείες, σε πορείες και συγκεντρώσεις, σε συναντήσεις και αμφισβητήσεις, στη γενικότερη σύγκρουση μας με την κυρίαρχη κανονικότητα η οποία μας προκαλεί ασφυξία. Ακόμα περισσότερο, όταν η δίωξή του δεν κοιτάζει μόνο στο παρελθόν αλλά αποσκοπεί επίσης στην ανάσχεση των κοινωνικών αντιστάσεων απέναντι στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει, στο παρόν και το μέλλον. Όμως η επιβαλλόμενη λήθη της εξουσίας, οι κρατικές μεθοδεύσεις και η καταστολή δεν θα καταφέρουν ποτέ να ξεθωριάσουν την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και τις ζωντανές μνήμες των «από κάτω». Ο Νίκος Α. είναι ένας από εμάς και δεν θα μείνει μόνος απέναντι σε κράτος, αφεντικά και φασίστες.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Ιούνης 2022
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης & ρήξης, Ρεσάλτο
