Η κρατική τρομοκρατία θα συντριβεί από τις επερχόμενες κοινωνικές εξεγέρσεις

Τα περάσματα που άνοιξε ο Δεκέμβρης συνεχίζουν να διευρύνονται με τις πολύμορφες δράσεις, πρωτοβουλίες και εγχειρήματα του κόσμου της εξέγερσης.

Η εξουσία σε βαθιά πολιτική, θεσμική και οικονομική κρίση δεν έχει τίποτα πλέον να εγγυηθεί, τίποτα να υποσχεθεί. Μόνο φτώχια... υλική, διανοητική, συναισθηματική. Απονομιμοποιημένη κοινωνικά και σε κατάσταση πανικού προσπαθεί να ανακόψει το κύμα κοινωνικής αμφισβήτησης και σύγκρουσης με ιδεολογικό πόλεμο και εκπόνηση νέων κατασταλτικών μέτρων. Δεν της έχει απομείνει τίποτε άλλο από τη συκοφάντηση, τη λάσπη και τη "σιδηρά φτέρνα" της καταστολής. Κάθε προσπάθεια για εκμαίευση συναινέσεων είναι καταδικασμένη στην αποτυχία.
Ο Μαρκογιαννάκης (υφυπουργός εσωτερικών - τομέας δημοσίας τάξεως) ανακοινώνει τη σύσταση νέου αστυνομικού σώματος με ομάδες ταχείας επέμβασης για το κέντρο για της Αθήνας για την αντιμετώπιση ακτιβίστικων ενεργειών. Ο Δένδιας (υπουργός δικαιοσύνης) ανακοινώνει νομοθετικές ρυθμίσεις για την ποινικοποίηση της κάλυψης του προσώπου (μέσα προστασίας από τα δακρυγόνα και τις κάμερες παρακολούθησης) και την "εξύβριση αρχής" (υβριστικά συνθήματα κατά των μπάτσων). Ο Σανιδάς (εισαγγελέας του Αρείου Πάγου - ο ανώτερος εισαγγελέας του κράτους) ζητάει από τις κατά τόπους εισαγγελείες έρευνα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των υπό κατάληψη κτιρίων στην Ελλάδα (τα οποία σύμφωνα με μερίδα των ΜΜΕ αποτελούν "άντρα των κουκουλοφόρων") και αν σε αυτά διαπράττονται έκνομες πράξεις όπως χρήση ναρκωτικών ουσιών, παρασκευή εκρηκτικών κ.α. (δηλάδη προτείνει αστυνομική εισβολή). Την ίδια στιγμή το στέκι μεταναστών στην Τσαμαδού στα Εξάρχεια δέχεται επίθεση με χειροβομβίδα κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του συνδέσμου αντιρρησιών συνείδησης κι η αγωνίστρια κρατούμενη Κατερίνα Γκουλιώνη βρίσκεται νεκρή κατά την πειθαρχική μεταγωγή της από τις γυναικείες φυλακές Θήβας στις φυλακές της Νεάπολης στην Κρήτη, σε μια νέα επίδειξη της κρατικής δολοφονικότητας. Ενώ με μπροστάρηδες βουλευτές του ΛΑΟΣ ο κινηματικός ιστότοπος αντιπληροφόρησης athens indymedia έχει μπει στο κοινοβουλετικό στόχαστρο με επιδίωξη το κλείσιμο του (με την πρόφαση ότι αποτελεί τον ηλεκτρονικό τόπο "συνεννόησης των κουκουλοφόρων").
Ας έχουν όμως υπόψη τους ότι οι μονάδες καταστολής τους δεν μας τρομάζουν, ότι δεν πρόκειται να το βουλώσουμε για τα αυτονόητα (μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι), ότι θα συνεχίσουμε να φοράμε τα μέσα αυτοπροστασίας μας από τα δακρυγόνα και τις κάμερες (είμαστε όλοι κουκουλοφόροι) κι ότι καλό θα ήταν να μη διανοηθούν να απλώσουν τα ξερά τους στις καταλήψεις (για την ΑΘήνα: Λέλας Καραγιάννη 37, Βίλα Αμαλίας, Στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων, Κτήμα Πραποπούλου, Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά) ή στους απελευθερωμένους δημόσιους χώρους όπως τα πάρκα στην Κύπρου και Πατησίων στα Πατήσια και στην Ζωοδόχου Πηγής & Ναυαρίνου στα Εξάρχεια.
Τι είπατε κύριοι; Πίσω στο σπίτι; Ούτε με σφαίρες... Η κρατική τρομοκρατία θα συντριβεί από τις επερχόμενες κοινωνικές εξεγέρσεις. Ο αγώνας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση συνεχίζεται ανυποχώρητος, αναστατώνοντας τον ύπνο των κάθε είδους εξουσιαστών και ιδιοκτητών αυτού του κόσμου. Για έναν κόσμο ελευθερίας-ισότητας-αλληλοβοήθειας χωρίς κράτη, κοινωνικές τάξεις, εθνικές-ρατσιστικές-σεξιστικές διακρίσεις... για την αναρχία.

"Κατερίνα άντε σωφρονίσου…"

.
…αλλά δεν κατάφερναν να τη «σωφρονίσουν» με τα ψυχοφάρμακα και τον εγκλεισμό της στο ψυχιατρείο της φυλακής. Δεν κατάφερναν να τη «σωφρονίσουν» με τις απομονώσεις. Δεν κατάφερναν να τη «σωφρονίσουν» με τα πειθαρχικά. Δεν κατάφερναν να την «σωφρονίσουν» με τις εκδικητικές μεταγωγές από τη μία φυλακή στην άλλη. Και αφού δεν τα κατάφερναν, με όσους τρόπους και μέσα είχαν στη διάθεσή τους, τη «σωφρόνισαν» μια για πάντα. Η Κατερίνα Γκουλιώνη είναι νεκρή.
.....Βρέθηκε νεκρή στις 18 Μαρτίου 2009, δεμένη πισθάγκωνα με χειροπέδες και χτυπημένη (σύμφωνα με συγκρατούμενους), κάτω από «αδιευκρίνιστες συνθήκες», μέσα σε πλοίο κατά τη μεταγωγή της από τις φυλακές της Θήβας στην Κρήτη. Η επίσημη ανακοίνωση του ιατροδικαστή -διαμέσου κρατικών καναλιών- «απέκλεισε το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας…», αλλά «περιμένει την επόμενη εβδομάδα την έκθεση της τοξικολογικής έρευνας». Φυσικά δεν χρειάζεται να είσαι μάντισσα για να πεις με βεβαιότητα ότι τελικά η ιατροδικαστική έρευνα θα μας δηλώσει πως «ο θάνατος της Κατερίνας προήλθε από παθολογικά αίτια και πιο συγκεκριμένα από χρήση ναρκωτικών ουσιών», αφού η Κατερίνα ήταν τοξικομανής.
.....Τοξικομανής, η λέξη-ταμπέλα με την οποία την αντιμετώπιζαν 23 και κάτι χρόνια. Με αυτή την ταμπέλα δικάστηκε και φυλακίστηκε, με αυτή την ταμπέλα την αντιμετώπιζαν οι δικαστές, οι μπάτσοι και οι δεσμοφύλακες, και με αυτή την ταμπέλα θα πιστοποιηθεί ο «θάνατός» της για την εξουσία και τους μηχανισμούς της. Μία ακόμη περίπτωση γυναίκας που δεν αποδέχτηκε να χωρέσει στις ταμπέλες ενός καταπιεστικού, εκμεταλλευτικού, τιμωρητικού, ρατσιστικού, πατριαρχικού συστήματος, αγωνιζόμενη για την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη.

.....Μόλις ένα μήνα πριν σε επιστολή της στο Συνήγορο του Πολίτη έγραφε:

«Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστώ, για να μπορέσω να ζήσω.
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράταιρα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ. Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω, είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαΐα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ό,τι βρεθεί από ναρκωτικά στη φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής, μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη […]».

Για να διαβάσετε ολόκληρη την επιστολή της Κατερίνας, μπείτε στα σχόλια αυτής της ανάρτησης.

κατάληψη πατησίων 61 & σκαραμαγκά

Συνεχίζοντας…


Είμαστε κάποιοι/ες που βρεθήκαμε στο δρόμο και στις καταλήψεις κατά τη διάρκεια των εξεγερσιακών γεγονότων του Δεκέμβρη, οι οποίοι αντλούν τις αφετηρίες τους από ιστορικές, ταξικές, κοινωνικές ακόμα και ιδιοσυγκρασιακές αιτίες και φυσικά τη δολοφονία του Αλέξη από το μπάτσο Κορκονέα. Ένα γεγονός αιχμής, ένα σπινθήρα στην πυριτιδαποθήκη όπου στεγάζονται η κοινωνική συναίνεση και ειρήνη, ένα παράγοντα επιτάχυνσης μιας άνευ προηγουμένου κοινωνικής έκρηξης. Μιας έκρηξης που διέσπασε σε πολλαπλά επίπεδα την ασφυκτική κανονικότητα της ζωής μας. Η γιορτή του δεκέμβρη ανατίναξε την εξατομίκευση και το στεγανοποιημένο ιδιωτικό, και ένα χαρούμενο, συλλογικό και άγριο «εμείς» ξεχύθηκε στους δρόμους. Επιτέθηκε στη δημοκρατία, τους φρουρούς της και τα φαντασιακά που τη συνοδεύουν απέχοντας από κάθε αίτημα και παράκληση, αυτοοργανώνοντας την καθημερινότητα μέσα σε κατειλημμένα κτήρια. Άσκησε την πλέον αιχμηρή κριτική στο μονόλογο του εμπορεύματος καταστρέφοντας και λεηλατώντας τους ναούς του, αναδιανέμοντας τον κοινωνικό πλούτο, παραλύοντας την κατανάλωση στο κέντρο της πόλης. Διέψευσε τις φιλοδοξίες των επίδοξων αριστερών μεσολαβητών αφήνοντάς τους να τραυλίζουν κοινωνιολογικές μπούρδες στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ακύρωσε τις σπασμωδικές κραυγές των δημοσιογράφων κάνοντας σαφές ότι όποιος ήθελε να καταλάβει τι συμβαίνει δεν είχε παρά να βγει από το σπίτι του. Κατάργησε έστω και προσωρινά τους θεαματικούς και έμφυλους ρόλους αφού χιλιάδες άνθρωποι κατάφεραν να λειτουργήσουν σαν ένα σώμα, μέσα σε γεγονότα όπου σημασία είχε τι συνέβαινε και όχι ποιος το έκανε. Και από την άλλη, το κράτος, τα αφεντικά και όλος αυτός ο συρφετός που έχει κάθε συμφέρον να μην αλλάξει ποτέ τίποτα, από τη στιγμή που κατάφεραν να ανασυνταχθούν, έμειναν κάθε άλλο παρά θεατές. Διεκδίκησαν δηλαδή την επιστροφή στην κανονικότητα ενεργοποιώντας όλα τους τα μέσα. Από τα ματ και τους παρακρατικούς ως τους κοινωνιολόγους και τους ευαίσθητους καλλιτέχνες. Από τον καθεστωτικό λόγο για ακραίους, συμμορίες, υπονομευτές, ανθέλληνες ως την διεκδίκηση τους δικαιώματος των φιλήσυχων να γιορτάσουν τα χριστούγεννά τους. Από την κροκοδείλια αυτοκριτική των μεγάλων μπροστά στα παιδιά τους ως τη σύλληψη 265 εξεγερμένων και την προφυλάκιση των 65. Δηλαδή ότι περνούσε από το χέρι τους ώστε ο δεκέμβρης να μετατραπεί σε μια «θλιβερή παρένθεση» που στο τέλος της οι ακραίοι τιμωρήθηκαν και οι παρασυρμένοι νουθετήθηκαν. συνεχίζοντας, η πραγματικότητα εξακολουθεί να νοηματοδοτείται από την εξέγερση του δεκέμβρη με έναν καταλυτικό τρόπο. Η συνθήκη παραμένει πολωμένη και συγκρουσιακή, παράγοντας γεγονότα και καταστάσεις και από τις δύπο πλευρές. Μόνο στο πλαίσιο των περιεχομένων που άνοιξε ο δεκέμβρης μπορεί να γίνουν πλήρως κατανοητά γεγονότα όπως η επίθεση με βιτριόλι στην συνδικαλίστρια κ. Κούνεβα, η απόπειρα μαζικής δολοφονίας στο στέκι μεταναστών αλλά και οι εξαγγελίες για αναδιάρθρωση του στρατιωτικού και νομικού οπλοστασίου του κράτους όπως και η προσπάθεια αφύπνισης των πλέον αντιδραστικών κοινωνικών αντανακλαστικών που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες. Την ίδια στιγμή, διευρυμένα κοινωνικά κομμάτια αναπτύσσουν συνεχώς λόγο, δράσεις, πρακτικές και μορφώματα με σαφές κοινό σημείο εκκίνησης και αναφοράς τα δεκεμβριανά. Από τους σταθμούς του μετρό και του ησαπ μέχρι τα κέντρα του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, από τους χώρους εργασίας μέχρι τα γραφεία κίνησης των νοσοκομείων, από τα πάρκα και τις γειτονιές μέχρι τους ναούς τους θεάματος και του εμπορεύματος, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα διαχέονται, κοινωνικοποιούνται, εμπλουτίζονται, αναδεικνύονται ως εργαλεία, μέθοδοι, τρόποι αναδιαμόρφωσης της καθημερινότητας και επίθεσης στις καπιταλιστικές σχέσεις και το δημοκρατικό καθεστώς, ως κάποια από τα συστατικά μέρη μιας συνολικότερης διαδικασίας ριζοσπαστικοποίησης που δείχνει να έχει διάρκεια και ποιοτικό βάθος. συνεχίζοντας, στο βαθμό που αποτελούμε παράγωγο αλλά και συνιστώσα παραγωγής αυτής της κοινωνικής συνθήκης, αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου της οδού πατησίων 61 και σκαραμαγκά με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις σιαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε. Να το μετατρέψουμε σε ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο όποι αυτοοργανωμένα, συντροφικά και συλλογικά θα αποτελέσουμε ένα μέρος της συνωμοσίας για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Ενάντια σε κάθε μορφή ιεραρχίας και εξουσίας, ενάντια σε κάθε πολιτική και εμπορευματική διαμεσολάβηση, ενάντια σε κάθε θεαματικό ρόλο και έμφυλο διαχωρισμό. Και στην προσπάθεια αυτή αναζητούμε συνεργούς…

Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΊΝΑΙ ΗΔΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
το μπλογκ: http://pat61.wordpress.com

Για πορεία αλληλεγγύης στις Φυλακές Αυλώνα το Σάββατο 14/3

Στη διαδήλωση στη φυλακή ανηλίκων του Αυλώνα που είχε καλεστεί το μεσημέρι του Σαββάτου 14/3 από την "Ανοιχτή Συνέλευση Εξεγερμένων για την Αλληλεγγύη στους Διωκόμενους της Εξέγερσης" ανταποκρίθηκαν 200 άνθρωποι. Η μεσημβρινή ώρα επιλέχθηκε για να συμπέσει με τον μεσημβρινό-απογευματινό προαυλισμό των κρατουμένων.


Η πορεία ξεκίνησε στις 3:00μμ από τον σταθμό του τρένου του Αυλώνα και κατευθύνθηκε στη φυλακή που βρίσκεται 2 χλμ έξω από το χωριό, στην οποία κρατούνται οι προφυλακισμένοι κάτω των 21 ετών από την εξέγερση του Δεκέμβρη. Εκεί ο κόσμος παρέμεινε για 2 ώρες με μικροφωνική και συνθήματα ενώ γράφτηκε και ολόκληρος σχεδόν ο εξωτερικός μαντρότοιχος της φυλακής με συνθήματα.
Το ζήτημα των διωκόμενων και προφυλακισμένων της εξέγερσης είναι κορυφαίας σημασίας και το ενδιαφέρον, η ανάληψη πολύπλευρων πρωτοβουλιών κι η πλατύτερη συμμετοχή στις κινήσεις αλληλεγγύης αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα και αιχμή της συνέχισης του αγώνα έτσι όπως εξελίσσεται μετά τα Δεκεμβριανά.
Δεν είμαστε όλοι κάποιοι λείπουν, κρατούνται αιχμάλωτοι στα κολαστήρια του κράτους... Αλληλεγγύη στους διωκόμενους, άμεση απελευθέρωση των προφυλακισμένων της εξέγερσης, απόσυρση όλων των κατηγοριών.

Για τις καταλήψεις σταθμών ΜΕΤΡΟ & ΗΣΑΠ την Παρασκευή 13/3 για αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα

Υπό κατάληψη από αναρχικούς και αντιεξουσιαστές βρέθηκε στις 6 το απόγευμα για 1 ώρα ο σταθμός του Μετρό στο Αιγάλεω. Η μετακίνηση δεν εμποδίστηκε αλλά μπλοκαρίστηκαν τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων με χαρτοπανό και τα μηχανήματα ακύρωσης των εισητηρίων με πλαστικές σακούλες. Οι κάμερες παρακολούθησης επίσης καλύφθηκαν με σακούλες ενώ το σταθμαρχείο (με τα μικρόφωνα ανακοινώσεων) καταλήφθηκε και διαβάζονταν αποσπάσματα από τα κείμενα αντιπληροφόρησης για την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, τα οποία μοιράστηκαν σε 2000 αντίτυπα στους επιβάτες που έμπαιναν ή έβγαιναν από τον σταθμό.
Η κίνηση αυτή εξελίχθηκε σε συντονισμό με άλλες καταλήψεις την ίδια ώρα σε 6 συνολικά σταθμούς Μετρό και ΗΣΑΠ για την αλληλεγγύη στην Κ. Κούνεβα, με τη συμμετοχή πάνω από 200-250 ανθρώπων: Αιγάλεω, Αγ. Αντώνιος (Περιστέρι), Δάφνη, Νέα Ιωνία, Ταύρος και Μοναστηράκι. Ήταν κινήσεις που έγιναν συντονισμένα από την κεντρική Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, τις τοπικές (ανοιχτές ή λαϊκές) συνελεύσεις Πετραλώνων, Νέας Φιλαδέλφειας, Περιστερίου και Μπραχαμίου καθώς και συντρόφους/-ισσες από συλλογικότητες, στέκια και καταλήψεις.
Συνολικά σε όλους τους σταθμούς μοιράστηκαν 13-14.000 κείμενα (και δεν έφτασαν, χρειάζονταν περισσότερα!) σε μια παρέμβαση με συνολική διάρκεια 2 ωρών που συνάντησε την θετική ανταπόκριση των περίσσοτερων ανθρώπων που διασταυρώθηκαν μαζί της σε κάποιον από τους κατειλημμένους σταθμούς.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, οι δράσεις συνεχίζονται.

"Η Ελλάδα είναι η χώρα με τους περισσότερους -σε σχέση με τον πληθυσμό της- αστυνομικούς σε όλο τον κόσμο"

Η ρήση ανήκει στον αρχιμπατσοδημοσιογράφο Πάνο Σόμπολο σε πρωινή ειδησιογραφική εκπομπή το πρωί της Παρασκευής 13/3. Το θέμα συζήτησης εκείνη τη στιγμή αφορούσε το θάνατο της νεαρής γυναίκας σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας κατά τη διάρκεια ληστείας την προηγούμενη μέρα όταν μπάτσος-σερίφης (εκτός υπηρεσίας) αποφάσισε μέσα στον κλειστό χώρο του καταστήματος να επιχειρήσει με τη χρήση του υπηρεσιακού του όπλου να ακινητοποιήσει τους ληστές με απότελεσμα την ανταλλαγή πυρών εντός του καταστήματος.
Την ίδια μέρα ο υφυπουργός Εσωτερικών (τομέας Δημόσιας Τάξης) Μαρκογιαννάκης ανακοίνωσε τη συγκρότηση και νέου αστυνομικού φορέα για την αντιμετώπιση της "παραβατικότητας και εγκληματικότητας" στο κέντρο της Αθήνας. Την ίδια στιγμή τεράστια είναι η αγωνία όλων των καθεστωτικών επιτελείων για την επανάκτηση της "εμπιστοσύνης των πολιτών στην αστυνομία", δεδομένης της πλήρους απαξίωσής της στα μυαλά των ανθρώπων μετά τα Δεκεμβριανά.
Η Ελλάδα είναι η χώρα με τους περισσότερους -σε σχέση με τον πληθυσμό της- αστυνομικούς σε όλο τον κόσμο!!!

Πορεία Αλληλεγγύης...

...στους φυλακισμένους της εξέγερσης το Σάββατο 14 Μαρτίου στις 14:30.

από την Ανοιχτή Συνέλευση Εξεγερμένων Για Την Αλληλεγγύη Στους Διωκόμενους Της Εξέγερσης



"Μετά την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα στις 6-12-2008 χιλιάδες άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, ντόπιοι και ντόπιες, μετανάστες και μετανάστριες βρεθήκαμε στους δρόμους ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε μορφής καταπίεση, το κεφάλαιο και κάθε μορφής καταπίεση. Εκατοντάδες από εμάς συνελήφθησαν και διωκονται και δεκάδες κρατούνται ακόμα έγκλειστοι στις φυλακές.
Συγκεκριμένα 4 κρατούνται στις φυλακές ανηλίκων του Αυλώνα εκ των οποίων οι δύο διώκονται με τον τρομονόμο.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ
ΑΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΥΛΩΝΑ
κεντρική πλατεία αυλώνα [δίπλα στο σταθμό του τρένου]

ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 14:30

Ανοιχτή Συνέλευση Εξεγερμένων Για Την Αλληλεγγύη Στους Διωκόμενους Της Εξέγερσης

υγ. δρομολόγια τρένων από Στ. Λαρίσης
12:15
13:17
για να μην βρεθούμε προ απροόπτου καλό είναι η προμήθεια των εισιτηρίων να γίνει από τις προηγούμενες μέρες"

Συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης...

...στους διωκόμένους της εξέγερσης στις 14 Μάρτη

Για την πορεία στο Πέραμα

Στο κάλεσμα της Συνέλευσης Εξεγερμένων Περάματος, Σαλαμίνας, Κερατσινίου, Δραπετσώνας, Νίκαιας, Αιγάλεω για την πορεία του Σαββάτου αναταποκρίθηκαν 250 με 300 άνθρωποι. Η πορεία ξεκίνησε από την πύλη της Ν/Ζώνης με επίθεση (με μπογιές και πέτρες) στο κτίριο των λιμενόμπατσων ενώ καθ' οδόν "φιλοδώρησε" με αντίστοιχο τρόπο και το Δημαρχείο Περάματος. Πέρασε από πολλές γειτονιές της περιοχής, είχε δυνατό παλμό, μοιράστηκαν κοντά 3000 κείμενα και συνάντησε την θετική ανταπόκριση των κατοίκων με τους οποίους διασταυρώθηκε ή έβγαιναν στα μπαλκόνια. Οι μπάτσοι ήταν προκλητικά κοντά, στα 2-3 μέτρα από το πίσω πανό, αλλά ήταν επιλογή των διοργανωτών να μην ασχοληθεί η διαδήλωση μαζί τους. Η πορεία ολοκληρώθηκε στο σημείο απ' όπου ξεκίνησε και κατοχύρωσε το έδαφος μιας συλλογικότερης και αποφασιστικότερης παρέμβασης για τοπικά ή κεντρικά ζητήματα στις περιοχές μας.
Διαρκές ανοιχτό ραντεβού στο δρόμο...

Ραντεβού στο Πέραμα το ερχόμενο Σάββατο 7 Μάρτη

Την 1η Αυγούστου 2008, 1 βδομάδα μετά την μαζική εξόντωση εργατών στον πλωτό τάφο friendship gas, σοκαρισμένοι και εξοργισμένοι διαδηλώσαμε στο Πέραμα, σε μια πορεία συγκίνησης και οργής.
Λίγες μέρες πριν (12/2/09) το «επίσημο πόρισμα» των πραγματογνωμόνων σκυλεύοντας τους νεκρούς και βεβηλώνοντας τη μνήμη τους απέδωσε ουσιαστικά στους ίδιους την ευθύνη για την πυρκαγιά που ξέσπασε στα αμπάρια του γκαζάδικου, απαλλάσσοντας τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας: τους εφοπλιστές πλοιοκτήτες, τους εργολάβους και υπεργολάβους επισκευών, το κράτος και τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς.
Το ερχόμενο Σάββατο 7 Μάρτη διαδηλώνουμε και πάλι στο Πέραμα για να καταθέσουμε το δικό μας «πόρισμα»: «κράτος-εφοπλιστές-εργολάβοι δολοφονούν εργάτες /// ΜΜΕ-εμπειρογνώμονες-εργατοπατέρες τούς κάνουνε τις πλάτες».
Αγωνιστικό ραντεβού, λοιπόν, στην Πύλη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης το ερχόμενο Σάββατο στις 12:00, εκεί που φεύγουν τα καραβάκια για Σαλαμίνα και τερματίζουν τα λεωφορεία 843 Πειραιάς-Πέραμα (περνάει από τον ΗΣΑΠ Πειραιά), Β18 & Γ18 Αθήνα-Πέραμα (αφετηρία από Μενάνδρου).

Υ.Γ. Το σωματείο μετάλλου της Ν/Ζώνης ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα για την πορεία, την Τρίτη 3/3/09 συγκέντρωσε τους εργαζομένους βγάζοντας μισάωρο λογύδριο εναντίον των διοργανωτών της πορείας του Σαββάτου (είχαν κολληθεί αφίσες και εσωτερικά της Ζώνης στην ιχθυόσκαλα Κερατσινίου και στον Παλαιό Μώλο Δραπετσώνας). Μίλησε για εκείνους που «ενδιαφέρονται» για τους εργάτες χωρίς τους εργάτες (εμείς αυτά τα μάθαμε όχι γιατί υπάρχουν ανάμεσα μας εργαζόμενοι στη Ζώνη αλλά γιατί μας τα είπε ένα πουλάκι), για την καλοκαιρινή πορεία που «απέκλεισε» (;!) στις 4:30μμ την πύλη της Ν/Ζώνης με σκοπό να εγκλωβίσει μέσα τους εργάτες που φεύγουν στις 5:00μμ (ευτυχώς το συνδικάτο τους έβγαλε από τις 3:00μμ και τους έσωσε) και που οι διοργανωτές της την οδήγησαν στα γραφεία του ΚΚΕ με επιθετικούς μάλιστα σκοπούς ;! (μάλλον παίρνουν για αλήθεια τις φαντασιοκοπίες που τους οδήγησαν να έχουν ροπαλοφόρους μέσα στα γραφεία τους για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών - δεν τα έχουν εξάλλου χρησιμοποιήσει ποτέ κατά της αστυνομίας παρά μόνο για λόγους εσωτερικής καταστολής «αντιφρονούντων ταραξιών και εξτρεμιστών»). Τέτοια φυράματα ήσασταν και θα είστε πάντα. Κρίμα σε εκείνους που δεν σας έχουν πάρει ακόμα χαμπάρι.