Ανακοίνωση του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού "Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης"

[Σχετικά με την κατασταλτική επιχείρηση της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ στις 28/12]

ΟΣΟ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ, ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΜΑΣ

Με αφορμή τον αγώνα που διεξάγεται στην ΑΣΟΕΕ από το 2008 και μετά, όπου μετανάστες έχουν χτίσει μια κοινότητα αγώνα μαζί με φοιτητές και αλληλέγγυους, κατασταλτικές δυνάμεις εισβάλουν στις 28/12 στον πανεπιστημιακό χώρο της ΑΣΟΕΕ με πρόσχημα την έρευνα για αποθήκης παρεμπορίου, κατόπιν ξανά «ανώνυμου τηλεφωνήματος». Στα πλαίσια της κρατικής κατασταλτικής επιχείρησης συλλαμβάνουν 16 μετανάστες, (μικροπωλητές και περαστικούς).

Αφού ξεμπέρδεψαν με τους μετανάστες σειρά είχαν οι αλληλέγγυοι. Πρώτο μέλημα της αστυνομίας στο εσωτερικό της ΑΣΟΕΕ να εισβάλει στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι και να ανακαλύψει "άνομα" ευρήματα όπως: κείμενα, αφίσες, έντυπο υλικό, βιβλιοθήκη και ότι σχετίζεται με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Αυτά όμως αφήνουν παγερά αδιάφορα τα "Δελτία των 8". Αντιθέτως, σε «πρώτο πλάνο» τοποθετείται οτιδήποτε εξυπηρετεί τα επικοινωνιακά τους παιχνίδια. Ταυτόχρονα, σε γκρο πλαν τοποθετείται το στούντιο του αυτοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης που εκπέμπει από την ΑΣΟΕΕ στους 98.0FM για το κέντρο και στην υπόλοιπη Αθήνα στους 93.8FM.

Οι Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης λειτουργούν αδιάκοπα από το 2002 . Ηπροσπάθεια δημιουργίας και λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού βασίστηκε στην αμφισβήτηση της διαμεσολάβησης σε οποιοδήποτε επίπεδο της ζωής, στο πάθος για ελεύθερη έκφραση και στην επιθυμία για επικοινωνία. Προκειμένου να προσπεραστεί ο κίνδυνος της στείρας κριτικής και απόρριψης, που αναπόφευκτα οδηγεί στη στασιμότητα και την ασυνείδητη παθητικότητα, η απάντηση δεν μπορούσε να είναι άλλη από τη δημιουργία. Με δεδομένο ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται αποκλειστικά από οργανωμένα ιδιωτικά ή κρατικά συμφέροντα, θεωρήσαμε απαραίτητη τη δραστηριοποίηση μας προκειμένου να δώσουμε μια διέξοδο στις ιδέες και τα ρεύματα που αντιστρατεύονται το σύστημα και τους θεσμούς του.

To 2005 τοποθετείται στην ίδια συχνότητα (στους 98.0) ο Free Fm, ένας ραδιοσταθμός που εκπέμπει χωρίς άδεια από τον Υμηττό, ο οποίος απολαμβάνει (παρα)κρατικής ασυλίας μιας και κάνει την δουλειά του κράτους χωρίς πολιτικό κόστος. Εμείς από την άλλη επιλέξαμε να μην επιδωθούμε σε κιλοβατικό πόλεμο με τον Free FM ανεβάζοντας έτσι την ηλεκτρομαγνητική εκπομπή σε επίπεδα που θα έβαζε σε κίνδυνο τη φύση και τον άνθρωπο. Ούτε και επιθυμούμε την μετατροπή του σταθμού σε ένα αρχηγείο των ειδικών της αντιπληροφόρησης με πολλούς αναμεταδότες ανά την χώρα. Κάτι αντίστοιχο επιχειρείται τους τελευταίους μήνες στη συχνότητα των 93.8. Λίγους μήνες μετά την έναρξη εκπομπής του σταθμού στη συγκεκριμένη συχνότητα εμφανίζεται στη μπάντα των FM μηχάνημα που εκπέμπει κενό σήμα , σε μια προσπάθεια να ανακόψει τη διάδοση του λόγου σε κάποιες περιοχές με μεθόδο που μπορεί ξεκάθαρα να χαρακτηριστεί ασφαλίτικη.

Η προσπάθεια ξεπεράσματος αυτής της ιδιόμορφης καταστολής που δεχθήκαμε από τον Free FM, προσπάθησε να βρει διέξοδο στις συντροφικές σχέσεις με το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΑΣΟΕΕ. Με την σύμπραξη των δύο εγχειρημάτων τοποθετείται εκεί κεραία, πομπός και στη συνέχεια δημιουργείται και στούντιο.Προτιμούμε να στήνουμε τα στούντιό μας κάτω από τις κεραίες που σηκώνουμε και να έχουμε καθημερινή δράση στις πανεπιστημιακές κοινότητες στις οποίες συνυπάρχουμε. Τα δύο σημεία εκπομπής που έχει ως τώρα ο σταθμός, δημιουργήθηκαν από άτομα με καθημερινή παρουσία στην καθημερινότητα των σχολών, είτε μιλάμε για φοιτητές είτε όχι. Η παρουσία εγχειρημάτων αντιπληροφόρησης, στεκιών, συνελεύσεων και δράσεων μέσα στα πανεπιστήμια ανεξάρτητα από την «εκπαιδευτική» διαδικασία είναι αυτή που νοηματοδοτεί το άσυλο και το προασπίζει και όχι οι νόμοι, οι πολιτικοί και οι μεγαλοκαθηγητάδες.

Tόσο η εισβολή στο στέκι όσο και η κατάσχεση των μηχανημάτων του σταθμού δεν είναι τυχαία. Το στέκι της ΑΣΟΕΕ έχει επιλέξει να σταθεί πλάι στους μετανάστες που αγωνίζονται ενάντια στο φασισμό που προσπαθεί να επιβληθεί σαν κοινωνική συνθήκη στην περιοχή, αλλά και ευρύτερα. Το ίδιο συνέβη και στις 20/12 στην κατασταλτική επιχείρηση ενάντια στην κατάληψη της Villa Amalias αλλά και ο εμπρησμός από φασίστες στoν ελεύθερο κοινωνικό χώρο Xanadu στην Ξάνθη τα ξημερώματα της 21ης Δεκεμβρίου.

Το κοινό συστατικό των παραπάνω περιπτώσεων είναι που προκαλεί αλλεργία στην εξουσία. Είναι η μαγιά της δομής και της οργάνωσης κάθε αυτοοργανωμένου εγχειρήματος που λειτουργεί συλλογικά, ελεύθερα, αδιαμεσολάβητα, αντιεμπορευματικά και αντιιεραρχικά, προτάσσοντας τις αξίες της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της αντίστασης και της αλληλεγγύης απέναντι στον αξιακό οχετό ενός συστήματος, που το μόνο που προτάσσει είναι η υποταγή, ο ατομισμός, η αποξένωση, ο φόβος, η απομόνωση και ο κοινωνικός κανιβαλισμός.

Σε αυτά τα πλαίσια το «χτύπημα» στις Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης βρήκε στόχο! Γιατί ο σταθμός έχει επιλέξει να μεταδίδει τη φωνή των αγωνιζόμενων ανθρώπων, των αποκλεισμένων από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Από τους αντιστεκόμενους μετανάστες έξω από την ΑΣΟΕΕ μέχρι τους πολιτικούς κρατουμένους, από τους εργατικούς αγώνες μέχρι την αυτοδιαχείρηση στις γειτονιές, από την αντιπληροφόρηση στις μαζικές κινητοποιήσεις μέχρι τις εκδηλώσεις ενημέρωσης και αλληλεγγύης.

Αν νομίζουν ότι χτυπώντας υποδομές του κινήματος θα κάμψουν τον αγώνα για αλληλεγγύη και ελεύθερη έκφραση, είναι γελασμένοι! Η ανάγκη της δημιουργίας και της αδιαμεσολάβητης έκφρασης δεν περιορίζεται από κανένα υλικό εξοπλισμό. Θα συνεχίσει να προκαλεί ρωγμές στο τείχος της σιωπής που προσπαθούν να ορθώσουν γύρω μας.

Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΔΕ ΦΙΜΩΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΑ ΣΤΟΥΣ 93.8, ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 98 ΜΕΓΑΚΥΚΛΟΥΣ

Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης 98fm - 93.8fm

30/12/2012

http://www.radio98fm.org

αναδημοσίευση από athens indymedia

Ανταπόκριση από την πορεία αλληλεγγύης στη Villa Amalias, Σάββατο 29/12

Εκατοντάδες αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες, παρά τη δυνατή βροχή, διαδήλωσαν το πρωί του Σαββάτου 29/12, από τα Προπυλαία μέχρι το Μοναστηράκι, την αλληλεγγύη τους στη Villa Amalias, "συνοδευόμενοι" από μεγάλο αριθμό διμοιριών.
Λόγω της νέας αστυνομικής εισβολής, αυτή τη φορά στην ΑΣΟΕΕ, τη σύλληψη 16 μεταναστών μικροπωλητών, την κατάσχεση των πραγμάτων τους, την εισβολή σε αυτοδιαχειριζόμενα πολιτικά στέκια εντός της σχολής και την κατάσχεση του πομπού, της κεραίας και του υπόλοιπου εξοπλισμού της ραδιοζώνης ανατρεπτικής έκφρασης 98fm, η πορεία πήρε χαρακτήρα αλληλεγγύης και στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Οι δράσεις συνεχίζονται...

ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ

VILLA AMALIAS ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Παρασκευή 28/12, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο...

...Προβολή του βίντεο “X-MASmania”
«Οι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν. Οι δρόμοι γεμίζουν κατά χιλιάδες, ο ένας σκοντάφτει στον άλλο, τα χέρια κοκκινίζουν από τα λεπτά σχοινάκια των τσαντών που όλο και αυξάνονται. Ένα διάχυτο κλίμα ευτυχίας επικρατεί στην πόλη, σαν να ανοίγει μια παρένθεση στην αθλιότητα της καθημερινότητάς μας. Τί πραγματικά όμως κρύβεται πίσω από αυτόν τον τεχνητό μανδύα ευημερίας και χαράς;

Ένα ντοκιμαντέρ για τις γιορτές των Χριστουγέννων: τον καταναλωτισμό και τις επιπτώσεις του σε φύση και ανθρώπους, την εμπορευματοποίηση και την υποκρισία των χριστουγεννιάτικων φιλανθρωπιών.

Το ντοκιμαντέρ αυτό δημιουργήθηκε από μαθητές και παρουσιάστηκε πρώτη φορά σε λύκειο της Κέρκυρας στις 23/12/2010.»

στο πλαίσιο των Παρασκευών στο Ρεσάλτο

Θα ακολουθήσει ενημέρωση σχετικά με την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη Villa Amalias, τις κινήσεις αλληλεγγύης, τη διαδήλωση και τη συναυλία την επόμενη μέρα Σάββατο 29/12.

Εκδηλώσεις αλληλεγγύης και πορεία για τη Villa Amalias

Για τη Βίλλα...

ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ 

ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

ΧΩΡΙΣ ΑΝΟΙΧΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗΣ

[αναδημοσίευση από εδώ]

Ανακοίνωση της κατάληψης Villa Amalias (24/12/12)

ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ:ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ 

Όσο με παγώνει η σιωπή του θωρακισμένου σφαγείου, τόσο τους τρομάζει η οργή του παγιδευμένου θηρίου…

… Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου…

Από το πρωί της 20ης Δεκέμβρη 2012, από το πρωί που η Κατάληψη Villa Amalias  βρέθηκε στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και της μηντιακής παραπληροφόρησης ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει είναι λίγος, αλλά πυκνός. Είναι χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου οι μηχανισμοί έννομης άσκησης βίας έχουν καταφέρει με τα στρατεύματα τους και τις δικαστικές μηχανορραφίες τους, να κρατήσουν όμηρους 8 συντρόφους και συντρόφισσες μας, να μας αποσπάσουν τον χώρο μας, το Μεγάλο Σπίτι του Κινήματος, να μας κρατήσουν μακριά από τα 2 κτίρια μέσα στα οποία ζούμε ισότιμα, εκφραζόμαστε και δημιουργούμε αντί-εμπορευματικά, στήνουμε υλικοτεχνικές κινηματικές υποδομές και συνδιαμορφώνουμε αυτό-οργανωμένα την Αντίσταση και τον Αγώνα ενάντια στην Εξουσία και τον «πολιτισμό» της. Κατάφεραν να μας λαβώσουν αλλά όχι να μας καθηλώσουν. Μέσα σ’ αυτά τα λίγα μερόνυχτα οι έννοιες της Συντροφικότητας και της Αλληλεγγύης πήραν μπροστά στα μάτια μας σάρκα και οστά και εκφράστηκαν πλατιά, αυθόρμητα, συλλογικά σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας, αλλά και έξω απ’ αυτήν. Αυτή η χειροπιαστή πραγματικότητα είναι που μας δίνει τη δύναμη για ν’ αντικρίζουμε την αναγκαιότητα της επανάκτησης ως υλική δυνατότητα της συλλογικής αποφασιστικότητας μας.

Ο πρωθυπουργός με ιδεασμούς εθνικόφρονα αυτοκράτορα Σαμαράς έδωσε μια κομβική εντολή καταστολής, ο ομοϊδεάτης σερίφης του Δένδιας μας βάφτισε «εστία ανομίας» και έστειλε τους έμμισθους πραίτορες του ν’ «αποκαταστήσουν τη νομιμότητα» ενώ οι «κεντροαριστεροί» συγκυβερνήτες τους μαζί με τον «δημοκράτη» δήμαρχο Καμίνη καμώνονται τους πόντιους πιλάτους. Οι αναβαθμισμένοι κοινοβουλευτικά νεοναζί και όλο το φασιστικό σκυλολόι χαίρεται σιωπηλά, βλέποντας τους ένστολους ψηφοφόρους τους να τους ανοίγουν δρόμο και να καταφέρνουν προσωρινά αυτό που δεν κατάφεραν τόσα χρόνια όλες οι προηγούμενες κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις εναντίον μας. Megaλοι παπαγάλοι μας βαφτίζουν «βία Αμαλίας», κίτρινες φασιστοφυλλάδες (όπως η Espresso) μας βαφτίζουν «βίλα των μολότωφ» και οι Εισαγγελάτοι ονειρεύονται το «τέλος εποχής» μας. Όμως το ξέρουμε και εμείς το ξέρουν και αυτοί. Η αλήθεια στέκεται ωμή μπροστά στα μάτια όλων αυτών που θέλουν να δουν: μιλούν για ανομία αυτοί που ξεφτιλίζουν τους ίδιους τους νόμους τους, αυτοί που στους πλέον χουντικούς καιρούς της «καλύτερης δημοκρατίας που είχαμε ποτέ» κυβερνούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αυτοί που για να επιβάλουν την ταξική αφαίμαξη και το κοινωνικό σφαγείο, την υποτίμηση της εργασίας και την μαζικοποίηση της ανεργίας, το μπιρ-παρά ξεπούλημα της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο καθιστούν σε κουρελόχαρτα το ίδιο το σύνταγμα τους και τις αποφάσεις της «δικαιοσύνης» τους. Μιλούν για κουκουλοφόρους οι απόγονοι των κατοχικών κουκουλοφόρων, των δοσίλογων και των μαυραγοριτών. Μιλούν για στρατηγεία της βίας αυτοί που ματώνουν και βομβαρδίζουν με χημικά κάθε απεργία και κάθε διαδήλωση, αυτοί που καταστέλλουν και στοχοποιούν κάθε εργατική κινητοποίηση, κάθε  κατάληψη και αυτό-οργανωμένο χώρο, αυτοί που διώκουν και ποινικοποιούν κάθε εστία αντίστασης και κάθε φωνή ανυπακοής, αυτοί που φυλακίζουν φτωχοδιάβολους και αγωνιστές, αυτοί που στοιβάζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μετανάστες και πρόσφυγες, αυτοί που περιφρουρούν και κανακεύουν τους θρασύδειλους φασίστες μαχαιροβγάλτες, αυτοί που επιβάλλουν με τη βία και το ψεύδος, με τον φόβο και το τρόμο τον κοινωνικό εκφασισμό, την φτωχοποίηση και το ρήμαγμα των ζωής μας. Μιλούν για δημοκρατία αυτοί που εγκαθιδρύουν μ’ ένα καθεστώς μόνιμης έκτακτης ανάγκης τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.         

Το ξέρουμε και εμείς το ξέρουν και αυτοί Όπως και να βαφτίζουν τα άδεια μπουκάλια μπύρας, το πετρέλαιο της σόμπας και τα στοιχειώδη μέσα αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας ενός ανοιχτού κοινωνικού-πολιτικού-πολιτιστικού χώρου που εδώ και δεκαετίες έχει γίνει στόχος πολλών φασιστικών-παρακρατικών δολοφονικών εμπρησμών, επιθέσεων, μαχαιρωμάτων που έχουν αφήσει πίσω τους τραυματισμούς και υλικές ζημιές. Άλλωστε όπως και στις τρείς προηγούμενες αστυνομικές εισβολές που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, έτσι και σ’ αυτήν της 20ης Δεκέμβρη τα «ευρήματα» δεν μπόρεσαν να στηρίξουν ούτε στο ελάχιστο τις προσδοκίες των αστυνομικών επιτελείων περί «οπλοστασίου», «εργαστηρίου παραγωγής μολότοφ» και «κέντρου ναρκομανών». Ότι και αν προπαγανδίζουν, όσο και να γυροφέρνουν την πραγματικότητα, το κρέας ψάρι δεν γίνεται.

Η Κατάληψη Villa Amalias βρέθηκε στο επιχειρησιακό στόχαστρο της καταστολής γι’ αυτό που είναι και για αυτό που κάνει εδώ και 23 χρόνια:  θέλουν να μας σβήσουν από τον χάρτη του κέντρου της αθηναϊκής μητρόπολης γιατί εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες αντί να είμαστε δανειολήπτες και ιδιοκτήτες είμαστε καταληψίες, αντί να βολευόμαστε με την ιδιώτευση και την εξατομίκευση, επιλέγουμε το δρόμο της συλλογικής αντίστασης και του αδιαμεσολάβητου αγώνα,  αντί να συμβιβαζόμαστε με την ανάθεση, την ιεραρχία και τον ετεροκαθορισμό, δρούμε με βάση την αυτενέργεια, την ισότητα, τον αυτό-καθορισμό και αποπειρόμαστε την αυτό-οργανωμένη κάλυψη των αναγκών και των επιθυμιών μας, αντί να ακολουθούμε το αστραφτερό τίποτα του (ξεφτι(λι)σμένου πλέον…) life style και του κέρδους, πραγματώνουμε και προτάσσουμε τον δικό μας αδέσποτο πολιτισμό της αντί-εμπορευματικής έκφρασης και δημιουργίας, αντί να παραμυθιαζόμαστε με την «ανάπλαση» και την «ανάπτυξη» του αθηναϊκού κέντρου, δηλαδή με την επέλαση του κατασκευαστικού κεφαλαίου πάνω στο σώμα αυτής της μητρόπολης, επιλέγουμε να επισκευάζουμε και να διατηρούμε στη ζωή με τα ίδια μας τα χέρια ένα χώρο που τον πονάμε πολύ περισσότερο απ’ όλους τους υπουργούς, απ’ όλους τους εισαγγελείς, απ’ όλους τους δημάρχους. Θέλουν να μας εξαφανίσουν από την πολυεθνική φτωχογειτονιά μας γιατί αντί να μοιρολατρούμε για τη χαμοζωή που μας προσφέρουν, διεκδικούμε στην καθημερινότητα μας τη Ζωή που μας κλέβουν, αντί να φτύνουμε ρατσιστικό δηλητήριο, στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους απόκληρους και τους κυνηγημένους αυτού του κόσμου, αντί να κανιβαλίζουμε τους ακόμα πιο κάτω και να συντασσόμαστε με τους φασίστες, χτίζουμε στις γειτονιές μας γέφυρες επαφής και συμβίωσης ντόπιων και μεταναστών, ανοίγουμε χαρακώματα ενάντια στα φασιστικά πογκρόμ, ορθώνουμε αναχώματα ενάντια στην επέκταση του ρατσιστικού απαρτχάιντ.

Είναι αλήθεια ότι ζούμε το τέλος μιας εποχής, αλλά όχι της δικής μας εποχής. Ο κόσμος της αντίστασης και του αγώνα, ο κόσμος των δεκάδων καταλήψεων και των άλλων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, ο κόσμος των αυτό-οργανωμένων υποδομών αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, οι χιλιάδες του κόσμου του οποίου η Villa Amalias αποτελεί κομμάτι της ζωής του  και σάρκα από τη σάρκα του είναι εικόνα από το μέλλον, έρχεται από πολύ μακριά και θα πάει πολύ μακρύτερα απ’ όσο θέλουν να πιστεύουν. Κυνηγάνε χίμαιρες θα εισπράξουν εφιάλτες.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ VILLA AMALIAS

Κατάληψη Villa Amalias

24.12.2012

 

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Villa Amalias

Το πρωί της Κυριακής 23/12 στα πλαίσια του πανελλαδικού καλέσματος αλληλεγγύης στην κατάληψη Villa Amalias και στους 8 συλληφθέντες συντρόφους, που βρίσκονταν στον χώρο της κατάληψης κατά την διάρκεια της αστυνομικής εισβολής, πραγματοποιήθηκε μοίρασμα της ανακοίνωσης της κατάληψης σε εκατοντάδες αντίτυπα σε κεντρικούς δρόμους του Κερατσινίου και κρέμασμα πανό.

Διασταύρωση Τσαλδάρη και Γρ. Λαμπράκη

Γέφυρα Σκαραμαγκά (κόμβος εθν. οδού Αθηνών-Κορίνθου / Σχιστό)

Πρόσοψη Δημαρχείου Κερατσινίου

Είσοδος Δημαρχείου Κερατσινίου

Τράπεζα στα Ταμπούρια

Τι μας θυμίζει, τι θα μας θυμίζει;

Το κατηγορητήριο που έχει απαγγελθεί στους 8 συλληφθέντες από την αστυνομική εισβολή-εκκένωση της κατάληψης VILLA AMALIAS είναι καρμπόν με αυτό που είχε αποδοθεί και σε εμάς μετά την αστυνομική εισβολή στο Ρεσάλτο, στις 5 Δεκέμβρη 2009. Άδειες φιάλες μπύρας και πετρέλαιο θέρμανσης βαφτίζονται υλικά παρασκευής μολότοφ (στον ποινικό κώδικα «εκρηκτικών υλών»), σημαίες και αντιασφυξιογόνες μάσκες χρεώνονται ως οπλοκατοχή. Με βάση το περίφημο αυτό κακούργημα υπάρχει η δυνατότητα της προφυλάκισής σου και σίγουρα της επιβολής χρηματικών εγγυήσεων και περιοριστικών όρων, όπως το τακτικό παρών στο αστυνομικό τμήμα και της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα.

Πανομοιότυπη είναι και η επικοινωνιακή παρουσίαση των δυο κατασταλτικών μεθοδεύσεων. Στη μεν περίπτωση του Ρεσάλτο επρόκειτο για γιάφκα, ορμητήριο επιθέσεων, χώρο παρασκευής εκρηκτικών. Στη δε περίπτωση της Villa Amalias πρόκειται για εστία ανομίας και στρατηγείο τρομοκρατικών διεργασιών.

Αυτό που είπαμε τότε ισχύει και για την Villa Amalias : με «όπλα» μας την ανατρεπτική συνείδηση, την εξεγερτική ευαισθησία και το πάθος για την ελευθερία, αποτελούμε «ορμητήριο επίθεσης» κατά του πολιτισμού της εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας, των διακρίσεων και της υποταγής, αποτελούμε «χώρο παρασκευής εκρηκτικών» κοινωνικών διεργασιών κατά της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, των κομμάτων, των ΜΜΕ, των φασιστών, των εργατοπατέρων, του κράτους και των απολογητών του.

Κυριακή 23/12, μέρα πανελλαδικών δράσεων αλληλεγγύης στη Villa Amalias.
Δευτέρα πρωί 24/12, συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων που περνάνε τους 8 συντρόφους και συντρόφισσες από ανακριτή.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ VILLA AMALIAS ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΔΑ

Η Κατάληψη Villa Amalias εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή δραστηριοποιούνται πολλές ομάδες όπως: θεατρική ομάδα, συναυλιακή ομάδα, studio, ομάδα βιτρώ, παιδικό στέκι, ομάδα χορού, γυμναστικής, ξένων γλωσσών, Η/Υ, τυπογραφική κολεκτίβα, ομάδα προβολών, δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλλακτήριο δίσκων και cd και επίσης έχουν φιλοξενηθεί πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις άλλων ομάδων. Επιπλέον, η Κατάληψη Villa Amalias, πέραν των εσωτερικών δραστηριοτήτων έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, συμμετέχοντας τόσο στη συνέλευση κατοίκων πλατείας Βικτωρίας, όσο και πραγματοποιώντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή, όπως μικροφωνικές παρεμβάσεις, χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες και παιδικές εκδηλώσεις στην πλατεία.

Όλα αυτά τα 23 χρόνια, η Κατάληψη Villa Amalias, μέσα από την πολύμορφη σύνθεση των υποκειμένων και των ομάδων που την απαρτίζουν έχει διαμορφώσει πολιτικά χαρακτηριστικά εξίσου πολύπλευρα, που πηγάζουν από το ευρύτερο κίνημα των καταλήψεων, από τον Αναρχικό και Αντιεξουσιαστικό χώρο και από το κίνημα του ταξικού και εργατικού ανταγωνισμού. Χαρακτηριστικά τα οποία έχουν αποκτήσει υλική υπόσταση μέσα από τη συνδιοργάνωση και συμμετοχή σε πορείες, παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, που αφορούν σε εργατικούς, αντιφασιστικούς-αντιρατσιστικούς αγώνες, αλληλεγγύη σε διωκόμενες καταλήψεις, στους μετανάστες και σε διωκόμενους συντρόφους, σε φοιτητικούς και μαθητικούς αγώνες καθώς και για την επανοικειοποίηση ανοιχτών δημοσίων χώρων.

Το κτίριο της Κατάληψης ήταν εγκαταλελειμμένο από το 1973 και σε άθλια κατάσταση. Από το '90 που καταλήφθηκε, ζει και συντηρείται από την οικονομική συνεισφορά και την προσωπική εργασία τόσο των ίδιων των καταληψιών όσο και όλων των αλληλέγγυων συντρόφων.

Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης του κτιρίου, δήμος αθηναίων, ο οποίος είναι κάτοχος τεράστιας ακίνητης περιουσίας, καθώς και ο οργανισμός σχολικών κτηρίων είναι γνωστοί για υποθέσεις απαλλοτριώσεων ιδιωτικής περιουσίας και παράνομων αποχαρακτηρισμών, με αποκορύφωμα την περίπτωση του μεγαθήριου κτιρίου Χαραγκιώνη στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού, που εν μια νυκτί, από οικόπεδο με σκοπό την ανέγερση σχολικού κτηρίου μετατράπηκε σε εμπορικό κέντρο.

Σε αντίθεση με αυτούς, που βλέπουν κτήρια και χώρους ως ένα ακόμη τρόπο κερδοσκοπίας, η Κατάληψη Villa Amalias και η δράση της είναι ένα έμπρακτο παράδειγμα του προτάγματός της για τη δημιουργία ελεύθερων κοινωνικών χώρων, αντιθετικών προς κάθε είδους οικονομική εκμετάλλευση, βασιζόμενοι σε αντιεραρχικές, αυτοοργανωμένες, αλληλέγγυες και οριζόντιες δομές, σεβόμενοι τον άνθρωπο και στηρίζοντας πάντα τους από κάτω της ταξικής πυραμίδας, των οποίων κομμάτι αποτελούμε και εμείς.

Γι' αυτό και η συντήρηση του κτηρίου, όπως προαναφέρθηκε, γίνεται από τους καταληψίες και τους αλληλέγγυους, ιδίως τα τελευταία 4 χρόνια έπειτα από τις δύο δολοφονικές εμπρηστικές επιθέσεις που δέχτηκε η Κατάληψη από παρακρατικούς έμμισθους ή μη. Οι συγκεκριμένες επιθέσεις προκάλεσαν μεγάλες υλικές φθορές που δεν αποτέλεσαν όμως εμπόδιο στο να συνεχίσει η Villa τη δράση της ως εγχείρημα, αλλά αντιθέτως ενδυνάμωσαν το ηθικό των ανθρώπων που την απαρτίζουν και με τη βοήθεια όλων των συντρόφων ανακαινίστηκε η πρόσοψη του κτηρίου από την οδό Χέυδεν και ξεκίνησε η αποκατάσταση και η περαιτέρω βελτίωση εσωτερικά του κτηρίου με τη συμβουλευτική βοήθεια αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών.

Οι συνεχόμενες επιθέσεις δεν είναι οι μόνες που έχει δεχτεί το εγχείρημα, όλα αυτά τα χρόνια. Η Villa και λόγω της τοπογραφικής της θέσης αλλά και λόγω των αξιακών και πολιτικών της χαρακτηριστικών, έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο επιθέσεων από το κράτος και το παρακράτος. Σε όλες τις επιθέσεις απαντούσαμε πάντα με το λόγο μας, δημοσιοποιώντας τα γεγονότα και προπαγανδίζοντας τις θέσεις και τις αρχές μας μέσα από ανοιχτές κοινωνικές παρεμβάσεις.

Στις 20/12/12 και ώρα 7.00 πμ, εισέβαλαν στην Κατάληψη άντρες της κρατικής ασφάλειας με το πρόσχημα της διενέργειας έρευνας "περί ναρκωτικών" και "εκρηκτικών υλών" κατόπιν μιας δήθεν ανώνυμης καταγγελίας και συνέλαβαν 8 άτομα που βρίσκονταν εντός της Κατάληψης, εκ των οποίων οι τρεις ήταν φιλοξενούμενοι. Από την Κατάληψη κατασχέθηκαν αντικείμενα τα οποία η κρατική ασφάλεια χρησιμοποίησε ως πειστήρια για την κατασκευή κατηγοριών πλημμεληματικού και κακουργηματικού χαρακτήρα, κατηγορίες τις οποίες δεν αποδεχόμαστε. Πόσο μάλλον όταν η κακουργηματική μας πράξη στηρίζεται σε κενές φιάλες μπύρας και σε ελάχιστη ποσότητα πετρελαίου που βρέθηκε διπλά σε σόμπα.

Για εμάς, αποτελεί σαφή πολιτική επιλογή του κράτους αυτή η κίνηση. Σε καιρό οικονομικής και συστημικής κρίσης, το κράτος εξαπολύει επίθεση προς πάσα κατεύθυνση υποβαθμίζοντας τη ζωή των από κάτω και προσπαθώντας να εξαφανίσει κάθε πυρήνα αντίστασης και δημιουργίας αρνήσεων. Είτε αυτό μεταφράζεται σε καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων είτε στην προπαγάνδιση ρατσιστικών ιδεωδών που προάγουν τον κοινωνικό εκφασισμό είτε στη δημιουργία συνθηκών ανασφάλειας με σκοπό την αποδοχή της διαρκούς επιτήρησης των ζωών μας, είτε στη δίωξη και σπίλωση πολιτικών χώρων και υποκειμένων αντιτιθέμενων σε όλα αυτά. 

ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 

ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΜΑΣ 

ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ:

"ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΠΑΛΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΡΜΑ..."

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ (ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ)

22/12/12 

Οι συλληφθέντες της Villa Amalias

Ανταπόκριση από την αντιφαστιστική πορεία το Σάββατο 22/12 από τον Αγ. Νικόλαο Αχαρνών

Πολύς κόσμος, παλμός, συνθήματα, ενάντια στους φασίστες, τα ρατσιστικά πογκρόμ, την κρατική καταστολή, την αστυνομική εισβολή-εκκένωση της Villa Amalias. Πίσω φασίστες (του κράτους και του παρακράτους) εμπρός συντρόφισσες και σύντροφοι.

Ανακοίνωση Villa Amalias

Σήμερα 20-12-2012 η αστυνομία εισέβαλε στη Βίλλα Αμαλίας . Με πρόσχημα μια καταγγελία για διακίνηση ναρκωτικών, παρουσία εισαγγελέα, έγινε έρευνα .Τα ευρήματα ήταν αστεία. Παρ΄όλα αυτά ο Δένδιας δηλώνει πως από αυτά αποδεικνύεται ότι η Βίλλα υπήρξε κέντρο ανομίας για 22 χρόνια και επιτέλους ο νόμος, με τη «γενναία πολιτική βούληση» του Σαμαρά, αποκαθίσταται.

Με ποια λογική ακροβασία μπορούν άδεια μπουκάλια μπύρας να χαρακτηριστούν «υλικά κατασκευής μολότοφ» ; Σ’ ένα χώρο που λειτουργεί συναυλιάδικο και καφενείο είναι παράλογο να υπάρχει μεγάλος αριθμός άδειων μπουκαλιών μπύρας ; Τι θα πει «εύφλεκτο υλικό»; Μήπως μιλάνε για τα υγρά καθαρισμού της τυπογραφικής μηχανής που λειτουργεί στη κατάληψη; Να μιλήσουμε για τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, που κάθε διαδηλωτής που σέβεται την υγεία του, οφείλει να διαθέτει. Να πούμε για τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας (δυναμιτάκια , σφεντόνες κτλ) σ’ ένα χώρο που έχει επανειλημμένα δεχθεί επιθέσεις παρακρατικών συμμοριών (εμπρησμοί, μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί), με αποκορύφωμα το 2008 που ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης Μαρκογιαννάκης επισκέφτηκε τους "κατοίκους" του Άγιου Παντελεήμονα και λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση του δεχτήκαμε επίθεση...

Με πρόσχημα λοιπόν την έρευνα, επιχειρούν μια παγία ονείρωξη τους: Την εισβολή σ’ ένα χώρο που για αυτούς είναι ένα από τα χωροταξικά σύμβολα όλων όσων στέκονται εχθρικά, απέναντι σε ότι αντιπροσωπεύει την κυριαρχία, την επιβολή, την αποστείρωση, την αδιαφορία, την παραίτηση, την υποταγή. Σε αυτό έχουν δίκιο. Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές , αγωνιστές ,καταληψίες ,απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες , οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου. Ο υπουργός μας χαρακτήρισε εστία ανομίας…

Και τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά. Η Βίλλα Αμαλίας είναι μια πρόταση οργάνωσης, που στον καιρό του μνημονιακού κανιβαλισμού έπρεπε να αντιμετωπιστεί . Η επίθεση του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας, προϋποθέτει την καταστροφή των όποιων δομών του. Η απαξίωση των εργατικών κεκτημένων και των συνδικάτων , οι όποιες δομές αλληλεγγύης και ανυπακοής , τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι στο στόχαστρο. Η ακροδεξιά ατζέντα που έχει επικρατήσει από την αρχή της κρίσης, ξεκίνησε με τις δηλώσεις περί υγειονομικής βόμβας του Λοβέρδου, ενάντια στους απεργούς πείνας της Υπατίας . Συνεχίστηκε με την στοχοποίηση των μεταναστών (τείχος Έβρου, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Ξένιος Ζευς), τη διαπόμπευση των εξαρτημένων οροθετικών, συνεπικουρούμενη από την ακροδεξιά βία ενάντια σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, μικροπωλητές. Ο βασανισμός των αντιφασιστών της μοτοπορείας στη ΓΑΔΑ και οι επιθέσεις στις καταλήψεις και η άγρια καταστολή οποιασδήποτε εργατικής η κοινωνικής διεκδίκησης, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι ο αντίπαλος έχει συγκροτήσει ένα συμπαγές μπλοκ, απέναντι στο οποίο οφείλουμε να αντισταθούμε.

Είμαστε εδώ και 22 χρόνια σε ένα κτήριο που είχαν εγκαταλείψει για δεκαετίες. Το συντηρούμε και του δίνουμε ζωή. Είμαστε μια κατάληψη που έχει πάντα τις πόρτες ανοιχτές σε ομάδες, άτομα και εγχειρήματα που προάγουν τον αντιεμπορευματικό πολιτισμό, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τους κοινωνικούς, αντιφασιστικούς και ταξικούς αγώνες. Η Βίλλα Αμαλίας δίνει μια σοβαρή μάχη για να προστατέψει όχι δέκα ντουβάρια, αλλά τις επιθυμίες τα όνειρα και τις ελπίδες για μια ζωή πιο ελεύθερη για όλους.

Καλούμε όλους όσους βρίσκουν κομμάτι του εαυτού τους στην πολύχρονη λειτουργία της κατάληψης να δώσουν μαζί μας αυτή την κρίσιμη μάχη.

Σε αυτό το μύλο οι δήμιοι-δον κιχώτες επιτίθενται ενώ στην πραγματικότητα κυνηγάνε ιδέες. Αυτές είναι οι ανομίες για αυτούς. Κυνηγάνε χίμαιρες θα εισπράξουν εφιάλτες. 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ

πανό απέναντι από τη villa amalias στη συγκέντρωση έξω από την κατάληψη λίγο μετά την αστυνομική εισβολή

αναδημοσίευση από το athens indymedia

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21/12, 10.30πμ, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (θα τους περάσουν από εισαγγελέα και ανακριτή για την "επίσημη" απόδοση των κατηγοριών)

Την Villa Amalias δε θα την πάρετε ούτε στα όνειρά σας

Σήμερα 20/12/2012, στις 7:00 το πρωί αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στην κατάληψη Villa Amalias. Πρόσχημα για αυτή την κατασταλτική επίδειξη δύναμης αποτέλεσε "ανώνυμη καταγγελία".

8 σύντροφοι και συντρόφισσες που βρίσκονταν μέσα στην κατάληψη μεταφέρθηκαν στη ΓΑΔΑ όπου και κρατούνται. Αλληλέγγυοι σύντροφοι που κατευθύνονταν στην περιοχή προσήχθησαν επίσης από τις μηχανοκίνητες δυνάμεις καταστολής, όπως επίσης προσαγωγές συντρόφων και συντροφισσών πραγματοποιήθηκαν και στο δημαρχείο Αθηναίων όπου βρέθηκαν για να παρέμβουν στο δήμαρχο της καταστολής Καμίνη.

Από την πρώτη στιγμή δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες συγκεντρωθήκαμε έξω από την κατάληψη όπου και βρισκόμαστε ως τώρα καλώντας σε αλληλεγγύη.

Δήμαρχοι και Υπουργοί ακούστε το καλά, τη Villa Amalias δεν θα τη πάρετε ούτε στα όνειρα σας

Κάτω τα ξερά σας από όλες τις καταλήψεις

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

Ενημέρωση από τη μέρα της αστυνομικής εισβολής (20/12) εδώ

Αν η Νίκαια είχε ρόδες θα ήταν ποδήλατο…

«Η πόλη είναι δική μας» κραυγάζουν οι φασίστες από το σάιτ τους για την «μεγάλη τους συγκέντρωση» στη Νίκαια την Κυριακή που μας πέρασε. Αν, όμως, μια πόλη “είναι δική σου” δεν στήνεσαι από νωρίς το πρωί για να κατοχυρώσεις την πλατεία όπου θα συγκεντρωθείς 10 ώρες μετά. Αν μια πόλη “ήταν δική σου”, ο κόσμος της θα κατέβαινε στην πλατεία όποτε ήθελες και θα την έκανε ό,τι ήθελες εσύ.

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν κουβαλάς τον κόσμο με λεωφορεία –κανείς δεν ξέρει από ποια πόλη και ποια συνοικία- όπως κάνει κάθε «συστημικό κόμμα» για να φουσκώσει τον «όγκο» της συγκέντρωσής του. Για παράδειγμα, 4 λεωφορεία κατέβηκαν «ταχύτατα» τη Θηβών γύρω στις 6μμ με «θηριώδεις δικυκλιστές» να ανοίγουν τον δρόμο στα φανάρια μήπως και τα λεωφορεία μείνουν στάσιμα κι εκτεθειμένα στις εχθρικές συνοικίες… Κι εδώ που τα λέμε «σωστά» έπρατταν ανεξαρτήτως αποτελέσματος…

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν μένουν τα γραφεία σου άδεια… ανοίγοντας δύο φορές την εβδομάδα για να τα επισκεφτούν ομογάλακτοι από άλλες «ορφανές» συνοικίες…

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν κατεβαίνεις κάθε ένα Σάββατο το μήνα με πενήντα άτομα (όπως φαίνεται στις φωτογραφίες σου… τη στιγμή που αναφέρεσαι σε συμμετοχή εκατοντάδων) στις γειτονιές… με τη συνδρομή (όπως εσύ αναφέρεις) «συναγωνιστών» από τις Τ.Ο. Πειραιά, Αιγάλεω, Περάματος, Δυτικής Αττικής… και βάλε!

Αν μια πόλη “είναι δική σου” δεν κορδώνεσαι για την περικύκλωση 500 αντιφασιστών από 10 διμοιρίες των ΜΑΤ μερικές εκατοντάδες μέτρα από την δική σου συγκέντρωση. Και μην κοροϊδευόμαστε: οι αντιφασίστες ήταν μόνο 500 γιατί ήταν πλέον γνωστόν τοις πάσι ότι σε κάθε περίπτωση θα επρόκειτο απλά για ένα «ραντεβού» με μια ένστολη ένοπλη συμμορία του κράτους… της οποίας το 50% θα βρισκόταν στην συγκέντρωση των φασιστών αν δεν ήταν, απλώς, στην υπηρεσία φύλαξής της.

Όχι ότι δεν έχεις «συναγωνιστές, οπαδούς,  φίλους και ψηφοφόρους» στην πόλη. Εξάλλου, η Κοκκινιά δεν ήταν ποτέ μόνο κόκκινη. Είχε και τους ρουφιάνους. Οι φασιστικοί χαιρετισμοί από μερικούς «ηλικιωμένους» στην συγκέντρωση προς το τέλος της «εκδήλωσης» μπορεί και να είναι μια επιβεβαίωση της «παρουσίας» σου.

Η πόλη δεν είναι δική σου. Ο φασιστικός σου εσμός -από κάθε υπόνομο των γύρω νομών- μαζί με τις δεκάδες διμοιρίες των μπάτσων θέλησαν να «υπενθυμίσουν» για μια ακόμη φορά στην πόλη ότι ανήκει στο Κράτος και εσύ θέλησες να προσθέσεις ότι ανήκει και στον Αρχηγό σου. Κι αν η Νίκαια είχε ρόδες θα ήταν ποδήλατο.

Είσαι εχθρός της πόλης. Απλώς, η έκπληξη που σου προκαλεί κάθε φορά η εύκολη πρόσβασή σας στις γειτονιές, την οποία σας εξασφαλίζει ο στρατός του Συστήματος… σου επιτρέπει τις ρητορικές υπερβολές.
Τα λέμε στους δρόμους… κι όχι με τις πλάτες του κυνοβουλίου και του στρατού του.

Εκεί ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε…

 Χαιρετούρες από το ναζιστικό υπερπέραν άμα τη ενάρξει του ύμνου των ερπετών εις το περιβολάκι των ονείρων τους…

Αναδημοσίευση από το blog του Σινιάλου

κείμενο καλέσματος σε συγκέντρωση στο νοσοκομείο της Νϊκαιας το μεσημέρι της Κυριακής

από το μαυροκόκκινο μπλοκ

Aλληλεγγύη στον αρνητή στράτευσης Μ. Εξιόγλου

Αφίσα αλληλεγγύης στον αρνητή στράτευσης Μ. Εξιόγλου που κολλήθηκε στην Αθήνα, εν όψει του αεροδικείου στις 18 Δεκεμβρίου στην πόλη της Λάρισας.

Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης

Παρασκευή 14/12, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο...

..."Η διαφημιστική εικόνα της γυναίκας: Η (αυτ)απάτη μιας τελειότητας ή μια τέλεια (αυτ)απάτη.
Προβολή του βίντεο "Killing us softly 4" της Jean Kilbourne και συζήτηση.

Επανασυνδέσεις ρεύματος από τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

πριν

Η συνέλευση της πλατείας τις τελευταίες δυο εβδομάδες προχώρησε σε δυο επανασυνδέσεις ρεύματος σε σπίτια κατοίκων που ήρθαν στην εβδομαδιαία συνάντησή μας, ενημέρωσαν για την αδυναμία αποπληρωμής των λογαριασμών και το κόψιμο της σύνδεσης και από κοινού προχωρήσαμε στην επανασύνδεση. Και στις δυο περιπτώσεις η επανασύνδεση είχε και τον χαρακτήρα της κοινωνικής παρέμβασης με την παρουσία πολλών ανθρώπων και μοίρασμα σχετικού κειμένου στη γειτονιά. Στη μία περίπτωση η επανασύνδεση έγινε στο ρολόι και στην άλλη στη "χελώνα" διακλάδωσης προς τα ρολόγια της πολυκατοικίας. 

μετά

Ακολουθεί σχετικό κείμενο από το 1ο τεύχος του ΕΝΤΥΠΟΥ ΔΡΟΜΟΥ της συνέλευσης, που τυπώθηκε στις αρχές Δεκέμβρη 2012 σε 2000 αντίτυπα και μοιράζεται χέρι-χέρι σε δρόμους, πλατείες, ΟΑΕΔ, εργασιακούς χώρους, σχολεία και κοινωνικές παρεμβάσεις στην περιοχή μας:

Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στις δημοτικές επιχειρήσεις και οι απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος στην περιοχή μας 

Δευτέρα 15 Οκτώβρη 2012. Δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στις δημοτικές επιχειρήσεις, που βρίσκονται εδώ και βδομάδες σε κινητοποιήσεις και καταλήψεις των πολιτιστικών κέντρων, έχοντας κλείσει 1 χρόνο απλήρωτοι, κάνουν για άλλη μια φορά παράσταση διαμαρτυρίας στο δημοτικό συμβούλιο και ζητάνε να μάθουν πότε θα καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους. Η απάντηση του δημάρχου όπως πάντα αόριστη και αποθαρρυντική. Εξάλλου, ένα κρατικό κονδύλι 20 εκατομμυρίων ευρώ που έλαβε ο Δήμος δόθηκε για αποπληρωμή χρεών του προς την εφορία και όχι κατά προτεραιότητα για τη μισθοδοσία των απλήρωτων υπαλλήλων.

Για να δικαιολογήσει την αδυναμία του να καταβάλει στους εργαζόμενους τα δεδουλευμένα κάλεσε τους παρευρισκόμενους να αναλογιστούν τα αξεπέραστα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Δήμος όταν τα έσοδα από τα δημοτικά τέλη (μέσω των λογαριασμών ΔΕΗ) έχουν μειωθεί στο μισό την τρέχουσα χρονιά σε σχέση με την προηγούμενη. Το συμπέρασμα προφανές. Σε Κερατσίνι-Δραπετσώνα τα μισά σπίτια έχουν απλήρωτους λογαριασμούς ΔΕΗ. Προφανώς όχι μόνο εξαιτίας του χαρατσιού (που μπορεί κάποιος να το περάσει πλέον στην εφορία) αλλά λόγω αδυναμίας πληρωμής της ίδιας της κατανάλωσης ρεύματος. Αυτό σημαίνει ότι ήδη υπάρχουν πολλές κομμένες συνδέσεις και ότι το επόμενο διάστημα εργολαβικά συνεργεία θα πάρουν μαζικές εντολές διακοπής ρεύματος για τις περιοχές μας, τη στιγμή που μπαίνουμε στον χειμώνα. Μπορούμε να αναλογιστούμε πόσο θα κλιμακωθεί το πρόβλημα όταν οι πρόσφατοι νόμοι που ψηφίστηκαν προβλέπουν μέχρι και δεκαπλάσιο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας μέσω των λογαριασμών ΔΕΗ για τους δήμους που θα έχουν πρόβλημα με τα οικονομικά τους (δηλαδή όλους).

Να φτιάξουμε δίκτυα υπεράσπισης των συνδέσεων ρεύματος των σπιτιών, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πολυκατοικία. Να αποτρέψουμε συλλογικά τις διακοπές σύνδεσης στα ρολόγια και ακόμα περισσότερο όσες επιχειρηθούν να γίνουν από τις κολώνες της ΔΕΗ. Να επανασυνδέσουμε με ευθύνη όλης της γειτονιάς κάθε κομμένη σύνδεση.

Η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας έχει ήδη δημιουργήσει ένα στοιχειώδες δίκτυο επικοινωνίας-ενημέρωσης για την αποτροπή διακοπών και για την επανασύνδεση κομμένων συνδέσεων. Και καλεί κάθε κάτοικο της περιοχής που έχει πρόβλημα να έρθει σε επαφή μαζί της.

Θέλουν να μας βυθίσουν στο κρύο και στο σκοτάδι. Να τους αλλάξουμε τα φώτα. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας.

* Επόμενη συνέλευση τη Δευτέρα 17/12, 6.00μμ, στο Πολιτιστικό Κέντρο "Μελίνα Μερκούρη", Εμμανουήλ Μπενάκη 70 - Αμφιάλη.

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Οδοιπορικό

Να 'ναι τα παπούτσια σου γερά
λερά νερά και λασπουριά
χιόνια, βραχώδεις δρόμους
και μύρια μονοπάτια
να διαπερνάς.

Και μην ξεχνάς
ξεκάθαρα και σταθερά τα βήματά σου
και μην ξεχνάς
στο πλάι συντροφιά
πολλαπλά, ν' ακούς τα βήματά σου.

Παρασκευή 7/12, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο: Η κοινωνική-ταξική εξέγερση του Δεκέμβρη 2008: «πριν-τότε-μετά»

ΕΝΤΥΠΟ ΥΛΙΚΟ:

Έντυπα, εφημερίδες, κείμενα, αφίσες εκείνων των ημερών.

ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ:

Slides με φωτογραφίες από τον Δεκέμβρη 2008 πριν την έναρξη της εκδήλωσης.

Προβολή δυο βίντεο: «Για την εξέγερση του Δεκέμβρη» (Ρεσάλτο) & «Η δυνατότητα για την έφοδο στον ουρανό» (από Θεσσαλονίκη).

ΕΙΣΗΓΗΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ:

Η κοινωνική-ταξική εξέγερση του Δεκέμβρη 2008: «πριν-τότε-μετά» (η έφοδος στον ουρανό, ο «ρόλος» της μαθητικής νεολαίας, οι κοινωνικοπολιτικές διεργασίες που εκβάλανε στο εξεγερτικό συμβάν, τα θραύσματα του Δεκέμβρη μέχρι και σήμερα).

Γράμμα απολυμένου από το Metropolis

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή: 

Ξυπνάω το πρωί γεμάτος ενέργεια, διάθεση, ελπίδα, θάρρος.

Κάθε μέρα γνωστοί και συγγενείς μου τηλεφωνούν. Ανησυχούν για το πώς τα πάω. 6 μήνες άνεργος, ένα χρόνο απλήρωτος. Ρωτούν πως την βγάζω, αν βρήκα δουλειά, αν είχα κάτι νεότερο από την παλιά μου δουλειά στο Metropolis. Λένε ότι κινδυνεύω και από κατάθλιψη. 

Μα εγώ ξυπνάω νωρίς κάθε πρωί, με πάθος να ζήσω την μέρα, με πράγματα να κάνω, με στόχο. Έχω γεμίσει συναισθήματα. Χαρά, ενθουσιασμός, πάθος, οργή, μίσος, αγάπη. Και αργά το βράδυ κοιμάμαι κατάκοπος, μα περήφανος και αξιοπρεπής. Έχω πάθει κάτι; Άλλα έπρεπε να μου συμβαίνουν. 

Τι είναι αυτό που μου δίνει ζωή; 

Είναι η ελπίδα ότι θα πάει καλύτερα το κράτος; ότι θα τελειώσει η κρίση; ότι θα ανοίξουν οι δουλειές των αφεντικών και θα βρω και εγώ μία; ότι το παλιό μου αφεντικό, o Ανδρέας Κουρής, θα με λυπηθεί και θα μου δώσει αυτά που μου χρωστάει; ότι θα βρεθεί κάποιος που θα τον αναγκάσει να τα δώσει;…. Σκατά, αν περιμένω κάποιο χέρι να με σώσει, ή θα πεθάνω από την πείνα ή που θα χάσω τον εαυτό μου και τα λογικά μου. 

Ζωή μου δίνει ο αγώνας μου, ο αγώνας μας. Ο συνάδελφος που δίπλα μου διεκδικεί με πάθος αυτά που του ανήκουν. Που δεν με αφήνει μόνο μου. Που με παίρνει τηλέφωνο αργά το βράδυ για να δει αν γύρισα από την αφισοκόλληση. Που μιλάμε περισσότερο για τις ζωές μας τώρα παρά όταν δουλεύαμε δίπλα, δίπλα. Που με εμψυχώνει όταν βλέπει ότι λυγίζω. 

Ζωή μου δίνει ο θυμός. Η εξοργιστική αδικία που μια ζωή δούλευα για ψίχουλα και το αφεντικό μου πλούτιζε. Και τώρα που τα θέλει όλα δικά του με πετάει στα σκουπίδια. Γιατί είναι ταξικός ο θυμός μας. Γιατί είναι αυτοί και εμείς. Οι εργάτες και τ’ αφεντικά. 

Ζωή μου δίνει η αλληλεγγύη. Φίλοι που ξανασυναντηθήκαμε μέσα από αυτόν τον αγώνα. Κόσμος που γνώρισα και μου συμπαραστέκεται. Δεν είναι ελεήμονες, είναι σύντροφοι. Δεν μου χτυπούν συγκαταβατικά την πλάτη. Δεν μου δίνουν ελεημοσύνη. Παλεύουν μαζί μου, για μένα, για τον δίπλα μου, για τον εαυτό τους. 

Ζωή μου δίνουν οι φίλοι μου. Που με στηρίζουν και με εμψυχώνουν. Που δεν έχουν προσκυνήσει ακόμα. Που δεν έχουν ισοπεδωθεί από την μηχανή του συστήματος. Που μου στέλνουν μήνυμα «κουράγιο», «γερά», «συνεχίζουμε». 

Ζωή μου δίνει η ανισότητα. Που το πρώην αφεντικό μου χρωστάει 2 δις και είναι πρώτη μούρη και εγώ ψάχνω 100 ευρώ γιατί μου κόψανε το ρεύμα. Που αυτός πάει για καταδύσεις, έχει κανάλι, κάνει κοσμική ζωή και εγώ χρωστάω τρία νοίκια. Που αυτός μπορεί να πληρώνει λιγότερους φόρους από εμένα. Που για να σώσει την τσέπη του, καταστρέφει τις ζωές μας και δεν τρέχει τίποτα διότι είναι επιχειρηματίας με πλάτες. Με πνίγει η αδικία και η φωνή μου βγαίνει πιο δυνατή, από πιο βαθιά. 

Ζωή μου δίνουν οι ξεπουλημένοι συνάδελφοί μου. Εργοδοτικοί, παρτάκηδες, εγωιστές, αδίστακτοι. Όσα περισσότερα αναξιοπρεπή, βρώμικα, κλεμμένα, εργοδοτικά ευρώ παίρνουν τόσο περισσότερο πείσμα με γεμίζουν. 

Ζωή μου δίνει η κάθε μέρα. Γεμάτη. Κουβέντες, τηλέφωνα, συνέλευση, αφίσες, κείμενα, σχέδια, απόψεις, διαφωνίες, παροτρύνσεις. 

Ζωή μου δίνει το χθες που πάλεψα. 

Ζωή μου δίνει το σήμερα που το ζω. 

Ζωή μου δίνει το αύριο που εγώ ορίζω. 

Γιατί θέλω να ζήσω και όχι να επιζήσω.

Το έντυπο και οπτικοακουστικό υλικό...

...από την εκδήλωση για "τις τεχνητές ευφορίες και τα παυσίπονα λήθης", που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 23/11/12, στο Ρεσάλτο.

• η μπρoσούρα Lilly's suicide (μετάφραση) που αφορά στις φαρμακοβιομηχανίες και τα ψυχοφάρμακα. 

• 8σέλιδη μπροσούρα του Ρεσάλτο σχετικά με τις κατασταλτικές-διεγερτικές-ευφορικές-παρισθησιογόνες ουσίες ("νόμιμες" & "παράνομες"), την εξάρτηση και τον έλεγχο της συνείδησης, την αλλοτριωτική οργάνωση της καθημερινής ζωής, τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, η οποία αποτέλεσε τμήμα της εισήγησης (ανατύπωση από παλαιότερη εκδήλωσή μας σχετικά με το ίδιο θέμα, το 2007) 

• το κομμάτι της εισήγησης που αφορά στα "ναρκωτικά της κρίσης"

• και τέλος το εισαγωγικό βίντεο σχετικά με τον πολιτισμό των εξαρτήσεων (το οποίο επίσης είχε φτιαχτεί το 2007, χωρίς όμως να χάνει δυστυχώς την επικαιρότητά του -οι αριθμοί και οι στατιστικές που εμφανίζονται έχουν επιδεινωθεί από τότε).

Ανταπόκριση από την πορεία του Σαββάτου 1η Δεκέμβρη

Από την πλατεία Βικτωρίας μέχρι τον ηλεκτρικό Άνω Πατησίων-Αγ. Βαρβάρα, πάνω στον άξονα της Πατησίων, 1.500 πάνω-κάτω διαδηλωτές, με παλμό, πολλά συνθήματα, χιλιάδες κείμενα και τρικάκια, πορευτήκαμε το πρωί του Σαββάτου 1/12 για την αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι τμήμα των κοινωνικών αγώνων και κύτταρα ενός νέου κόσμου ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης.

Συλλογική κουζίνα την Κυριακή 2/12, στις 12.00, στο Ρεσάλτο

η ώρα φαγητού υπολογίζεται μεταξύ 2.30 και 3.00μμ