Να φύγουν όλοι, να μη μείνει κανείς

Οδός κάπου στο Κερατσίνι, κάποια ώρα, τάδε μέρα, οδηγός ταξί, με δική του υπαιτιότητα, παρασέρνει και τραυματίζει θανάσιμα έναν άνθρωπο. Τα κανάλια ωρύονται για το περιστατικό, τοπικοί παράγοντες και πολιτικοί κουνούν δεικτικά το δάκτυλο για το πρόβλημα που είχαν επισημάνει και τώρα εκρηκτικά εκδηλώνεται, οργισμένοι κάτοικοι συγκεντρώνονται και κλιμάκιο εκκαθάρισης οδηγών ταξί επίσης καταφθάνει στο σημείο. Εντός ολίγου χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, μέσα σε έξαψη και αλαλαγμούς, το συγκεντρωμένο πλήθος κατευθύνεται προς την τοπική πιάτσα ταξί, επιτίθεται στους ταξιτζήδες, καταστρέφει τα οχήματά τους. Είναι σαφές εκτός των άλλων ότι οι ταξιτζήδες καταλαμβάνουν με τα οχήματά τους παράνομα μία λωρίδα στο σημείο στάθμευσης ενώ οι μνήμες για την προβληματική τους οδήγηση, για τις απροειδοποίητες στάσεις και την γενικότερη οδική τους συμπεριφορά, έρχονται στο προσκήνιο. Είναι τυχαίο που τόσα χρόνια δεν έχουμε θρηνήσει πολύ περισσότερα θύματα. Δεν πάει άλλο. Τους αξίζει αυτό που έπαθαν, το λιγότερο τους αξίζει. Να φύγουν όλοι, να μην μείνει κανείς…

Οποιαδήποτε ομοιότητα ή αντιστοιχία με τα όσα συνέβησαν στην Πάτρα, στον καταυλισμό των προσφύγων και μεταναστών στο πρώην εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής, μετά τον φόνο του Θανάση Λαζανά, δεν είναι ούτε τυχαίες ούτε συμπτωματικές. Πρόκειται για την ίδια -ναζιστικής έμπνευσης- λογική της «συλλογικής ευθύνης», που ομογενοποιεί και κατατάσσει πάντα αυθαίρετα, παράγοντας τον ρατσισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό.

Εν ευθέτω χρόνω

Εδώ ο κόσμος φλέγεται, για αλλεπάλληλες εξεγέρσεις
Και εκεί να έχουν κάψες, για νέα κρατικά οιδιπόδεια

Εδώ ο κόσμος γεύεται, ωσμώσεις και διευρύνεται
Και εκεί να έχουν προσδοκίες, σε διαγγέλματα και αξιοκρατίες

Εδώ ο κόσμος πνίγεται, σε δηλητήρια θανατικά και πλαίσια
Και εκεί να αιτούνται, απαστράπτουσα εποχή και στείρωση

Όμως εδώ ο κόσμος, στέκεται και αντιστέκεται
και κυνηγιέται και βασανίζεται και δολοφονείται
Και εκεί, κάποιοι
σταβλισμένοι οικόσιτοι να μηρυκάζουν
να χαρωπούνε θλιβερά, σε αδηφάγες καραμέλες

Τώρα, που γράφεται ιστορία
πάνω στα σώματα μας.



 

Για το 2ήμερο εκδηλώσεων (12-13/5) από το ΠΕΙΡΑ(Γ)ΜΑ

Το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Μαΐου πραγματοποιήθηκε το διήμερο εκδηλώσεων από το πείρα(γ)μα (πρωτοβουλία ενάντια στο θεσμό της εκπαίδευσης από τη συνέλευση του ρεσάλτο).

Η πρώτη ημέρα ξεκίνησε με συναυλία στο γηπεδάκι δίπλα από το ρεσάλτο με μαθητικές hip hop μπάντες και punk πρωτοβουλία συντρόφων/ισσών. Από την συναυλία, που είχε ξεκάθαρα αυτοοργανωμένα και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά, απουσίαζαν χορηγοί, εισιτήριο εισόδου και κάθε άλλου είδους αντίτιμο. Η διοργάνωση έγινε από τους συντρόφους που συμμετείχαμε στο 2ήμερο και τα έξοδα συγκεντρώθηκαν επίσης από εμάς τους ίδιους και από όσους θέλησαν να συνεισφέρουν.  

Στο χώρο, καθ’ όλη την διάρκεια του 2ημέρου, υπήρχαν ταμπλώ και έντυπο υλικό του πειρά(γ)ματος, μαθητικών πρωτοβουλιών και γενικότερα αντιεξουσιαστικών πρωτοβουλιών ενάντια στο θεσμό της εκπαίδευσης, τον σεξισμό, τον ρατσισμό, τον φασισμό, τον στρατό.

Τη δεύτερη μέρα προβλήθηκε το video ''Στις αίθουσες της πλήξης 2'', ένα αυτοοργανωμένο video των ''Ανυπάκουων μαθητών Πάτρας'' και το εργαστήρι δημιουργίας αυτοοργανωμένων video ‘’visual void’’. Το video παρουσίαζε δράσεις και θέσεις των ‘’Α.Μ. Πάτρας’’ για το εξουσιαστικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και για διάφορα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την μαθητική καθημερινότητα. Ακολούθησε εισήγηση από το πείρα(γ)μα που αφορούσε το θεσμό της εκπαίδευσης, τη δομή, το ρόλο του και τα νέα εκπαιδευτικά δεδομένα εν μέσω κρίσης. Στη συνέχεια μίλησαν σύντροφοι από τους ‘’ανυπάκουους μαθητές Χαϊδαρίου’’ και τους ‘’ανυπάκουους μαθητές Πάτρας’’ για τα χαρακτηριστικά τους, τον τρόπο που λειτουργούν, τον σκοπό της συγκρότησης τους και τις δράσεις που έχουν πραγματοποιήσει. Κατά την διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε έγινε ανταλλαγή σκεπτικών και προβληματισμών σε σχέση με την καταπιεστική δομή του σχολείου, τη δράση και το λόγο αυτόνομων μαθητικών πρωτοβουλιών ενάντιά του, τις δυνατότητες παρέμβασης αλλά και τη σημασία συγκρότησης μαθητικών πρωτοβουλιών σε κάθε σχολείο.

Συνεχίζουμε... προτάσσοντας την αυτοοργάνωση, την αντίσταση, την αλληλεγγύη σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό και εκπαιδευτικό χώρο.

2ήμερο εκδηλώσεων από το ΠΕΙΡΑ(Γ)ΜΑ, 12 & 13 Μαΐου, στο γήπεδο μπάσκετ απέναντι από τον Στέγκα.

2 μέρες ενάντια στις πανελλήνιες και κάθε είδους εξετάσεις, ενάντια στα απουσιολόγια και στα κουδούνια, ενάντια στις χαμένες ώρες στο σχολείο και στα φροντιστήρια. Ενάντια στις ιεραρχήσεις και τους διαχωρισμούς, στην πειθαρχία και την διαμόρφωση συνειδήσεων, στην υποβάθμιση της ζωής των μαθητών που φέρνουν η καπιταλιστική κρίση και τα νέα δεδομένα στην εκπαίδευση. 2 μέρες για τις αντιστάσεις των μαθητών, την αυτοοργάνωση, τον αγώνα ενάντια στους δυνάστες της ζωής μας.

2 μέρες με συναυλία, προβολή, συζήτηση, ταμπλώ, έντυπο υλικό ενάντια στην εκπαίδευση (και όχι μόνο).

Σάββατο 12 Μαΐου, 9:00 μ.μ. : Μαθητική Hip Hop συναυλία.

Κυριακή 13 Μαΐου, 8:00 μ.μ. : Προβολή ‘’Στις αίθουσες της πλήξης 2’’. 

                                          Συζήτηση με τους ‘’Ανυπάκουους μαθητές Χαϊδαρίου’’.

Συγκέντρωση ενάντια στα ρατσιστικά πογκρόμ, Πέμπτη 10/5, στις 5.00μμ, πλ. Βικτωρίας

Ένα χρόνο πριν, στις 10 Μάη 2011, η δολοφονία του Μανώλη Καντάρη στη συμβολή της Γ’ Σεπτεμβρίου με την οδό Ηπείρου, αποτέλεσε την αφορμή για ένα πολυήμερο ρατσιστικό πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας με τη στήριξη και κάλυψη της αστυνομίας. Επιθέσεις σε μετανάστες, εισβολές σε σπίτια τους, ξυλοδαρμός μέχρι και αστέγων έξω από το συσσίτιο του δήμου αθηναίων.

Ο ρατσισμός, οι επιχειρήσεις «σκούπα», τα πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι βασική παράμετρος της ολομέτωπης επίθεσης της εξουσίας μαζί με την ένταση της εκμετάλλευσης, το βάθεμα των αποκλεισμών την όξυνση της καταστολής και τη συνολική φτωχοποίηση της καθημερινής ζωής.

Από την άλλη, τον τελευταίο χρόνο υπήρξαν μεγάλοι κύκλοι κοινωνικών-ταξικών αγώνων και αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος. Το κίνημα των πλατειών, τα απεργιακά διήμερα 28-29 Ιούνη και 19-20 Οκτώβρη, ο ξεσηκωμός της 12 Φλεβάρη, ο πολλαπλασιασμός των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων αντίστασης και αλληλεγγύης στις γειτονιές, σε εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους.

Και αυτή τη φορά, όπως πάντα, τίποτα δε θα αλλάξει με τις εκλογές, πέρα από την αναστήλωση του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων, πέρα από τον τρόπο και το προσωπικό διαχείρισης της υποταγής μας.

Κι επειδή είναι βέβαιο ότι το διάστημα που ακολουθεί η εκμετάλλευση, η φτώχεια, η καταστολή, ο ρατσισμός, τα πογκρόμ, οι επιχειρήσεις «σκούπα» θα ενταθούν… σύγκρουση με κράτος-αφεντικά-φασίστες, όξυνση των ακηδεμόνευτων ριζοσπαστικών αγώνων για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας και του πολιτισμού των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ (για την διαπόμπευση και την προφυλάκιση των οροθετικών γυναικών)

Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τους ποικίλους κοινωνικούς/οικονομικούς  λόγους που οδηγούν ανθρώπινες ζωές και σώματα στην εκπόρνευση. Όλοι/ες ξέρουν.

Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τις πρώτες άναρθρες κραυγές που σε σύμπνοια με τα φασιστικά παραληρήματα του Χρυσοχοΐδη και του Λοβέρδου έσπευσαν να αναμασήσουν όλη τη φλυαρία περί «μεταναστών-υγειονομικής βόμβας» ενώ αποδεικνυόταν πως η πλειοψηφία των διαπομπευόμενων ήταν Ελληνίδες, διότι δεν μας ενδιαφέρει η εθνικότητα των ψυχών που εξευτελίζονται, βασανίζονται, πετιούνται σαν σκουπίδια και αποπαίδια αυτού του πολιτισμού της ξεφτίλας, της απαξίωσης, της υποκρισίας και του φαίνεσθαι. Όλοι/ες ξέρουν.

Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τα  κατακάθια των ΜΜΕ που ανακάλυψαν ότι η πλειοψηφία των οίκων ανοχής είναι παράνομοι ενώ κατά το ευτυχές «ολυμπιακόν έτος» 2004 έκαναν τα στραβά μάτια στη μαζική εισαγωγή χιλιάδων «θηλυκών κρεάτων» προς τέρψιν του ανδρικού φιλοθεάμονος κοινού, διότι δεν μιλάμε με όρους νομιμότητας/παρανομίας  μπροστά στο έγκλημα της εμπορευματοποίησης της ίδιας της ζωής, διότι οι νομικοί όροι τίθενται από τους εξουσιαστές και τ΄ αφεντικά πάντα για το δικό τους συμφέρον και τη δική μας υποταγή. Όλοι/ες ξέρουν.

Δεν θα μιλήσουμε εδώ για την πλαστή ευμάρεια 20 ετών που άνδρωσε γαμιάδες ελληναράδες κάθε ηλικίας και τάξης απέναντι σε μετανάστριες, φτωχές, τοξικοεξαρτημένες, αντικείμενα προς κατανάλωση επειδή έτσι επέβαλε ο «αναβαθμισμένος ρόλος» της εποχής. Όλοι/ες ξέρουν.

Δεν θα μιλήσουμε εδώ για τις - ναζιστικής έμπνευσης - μεθοδεύσεις που οδηγούν στον απροκάλυπτο εξευτελισμό ανθρώπινων ζωών που θεωρούνται υποδεέστερες σε σχέση με την «καθαρότητα» του αποστειρωμένου υποδείγματος, για τη λογική που οδηγεί στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, γι αυτή την ίδια που προφυλακίζει το «σάπιο μέλος» τη στιγμή που καθαγιάζει και αφήνει  ελεύθερη τη γάγγραινα. Όλοι/ες ξέρουν.

Μας ενδιαφέρει όμως να φτύσουμε κατάμουτρα όλον αυτό τον εσμό των εκατοντάδων γλοιωδών πελατών της σαλιωμένης αναλγησίας που εξυπηρετούσαν την κάβλα τους πάνω σε μελανιασμένα σώματα, ορμώντας σαν τις ύαινες σε κουφάρια, λεηλατώντας και πληρώνοντας κάτι τις παραπάνω για να χύσουν χωρίς καπότα αδιάφοροι για όλα αυτά που τώρα σπεύδουν απέλπιδες να επιλύσουν, για όλα αυτά που μετέδωσαν ως «υγειονομική βόμβα» σε συζύγους, ερωμένες, εξωσυζυγικές σχέσεις και την «βγάζουν καθαρή» στην ανωνυμία που προσφέρει το «αποστειρωμένο υπόδειγμα» την ώρα που οι λεηλατημένες ψυχές παραδίδονται βορά στην προεκλογική περίοδο αντιμετωπίζοντας τον ίδιο το ΘΑΝΑΤΟ.

Μας ενδιαφέρει να τελειώνουμε μια και καλή με τον πολιτισμό της εμπορευματοποίησης, της εκμετάλλευσης, της πατριαρχίας, του διάχυτου ψεύδους που εξωραΐζεται στα άγια δισκοπότηρα των εκκλησιών τις Κυριακές, στους μύθους των Αγίων Οικογενειών, στις αυταπάτες της ανωτερότητας και την ασυδοσία των εξουσιών. Μας ενδιαφέρει να τελειώνουμε με το Όνειδος.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΟΡΝΕΣ

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ

αναδημοσίευση από το site του ΘΕΡΣΙΤΗ (χώρος ραδιουργίας & ανατροπής - Ίλιον)

Αιχμηρά και εύστοχα επίσης συνθήματα σχετικά με το θέμα γράφτηκαν και κατά τη διάρκεια της αντιφασιστικής-αντιεκλογικής πορείας-παρέμβασης γύρω από την πλατεία Βικτωρίας το απόγευμα της Παρασκευής 4/5. Δείτε την σχετική καταχώρηση: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1397001

Αντιεκλογικά τρικάκια σε Κερατσίνι-Δραπετσώνα

Τη βδομάδα που πέρασε 32000 αντιεκλογικά τρικάκια (φεϊγ βολάν) πετάχτηκαν σε όλες τις συνοικίες της περιοχής μας, στον Αγ. Μηνά και στον Αγ. Αντώνη, στην Αμφιάλη και στον Αγ. Γιώργη, στα Ταμπούρια και στην Ευγένεια, στη Χαραυγή και στη Δραπετσώνα.

Το μόνο που θα τους τρομάξει πραγματικά όλους είναι ο βαθμός αποχής να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και αυτό να αποτελέσει συνάμα το εφαλτήριο για τη συνέχιση και την περαιτέρω εξάπλωση των πολυεπίπεδων προσπαθειών αυτοοργάνωσης της καθημερινής ζωής και των αγώνων, αντίστασης και αλληλεγγύης στις γειτονιές, σε κάθε εργασιακό και εκπαιδευτικό χώρο.

Αυτό που φαίνεται ωστόσο είναι ότι αρκετός κόσμος έχει φάει τη φόλα να πάει να ψηφίσει κάποιο "μικρό κόμμα" για να "τιμωρηθούν" (?!) αυτοί που μας έφεραν ως εδώ. Ενώ κάποιοι άλλοι που θεωρητικά θα απείχαν ανακαλύπτουν διάφορους ευφάνταστους και τυχοδιωκτικούς τακτικισμούς για την επίσκεψή τους στην κάλπη:  την αύξηση του εκλογικού σώματος για την πτώση του ποσοστού των κομμάτων του δικομματισμού ή για να μην μπουν φασιστικά κόμματα στη βουλή και διάφορα άλλα απίθανα. Κάλπικες αντιδράσεις.

Μακάρι, ωστόσο, να διαψευστούμε και όντως ο βαθμός αποχής να κινηθεί σε υψηλά και τρομαχτικά για την εξουσία επίπεδα. Εμείς πάντως παραμένουμε αταλάντευτοι στη θέση της συνειδητής (υπό οποιεσδήποτε συνθήκες) αποχής από κάθε κάλπη, στην επιλογή της εκλογικής απεργίας στα πανηγυράκια των κομμάτων, του κράτους, της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Δεν επιλέγουμε εξουσιαστές και εκμεταλλευτές, δεν αναθέτουμε τις αποφάσεις και τη ζωή μας σε κανέναν.