«Πληθυσμοί στο στόχαστρο» – Διασυλλογική έκδοση (Ιούνιος 2016)

Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την ολική άρνηση στράτευσης:

Η παρούσα διασυλλογική έκδοση «Πληθυσμοί στο Στόχαστρο», ραδιουργήθηκε σε Λέσβο και Αθήνα, από την ομάδα ενάντια στα κέντρα κράτησης «Musaferat» και την Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης. Τυπώθηκε τον Ιούνιο του 2016, σε 2.000 αντίτυπα και διανέμεται χωρίς αντίτιμο σε αυτοοργανωμένους χώρους και καταλήψεις σε διάφορες πόλεις, με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά. Οποιαδήποτε χρήση της για σκοπούς που εξυπηρετούν την κρατική/καπιταλιστική μηχανή, θεσμικούς φορείς και μηχανισμούς διαμεσολάβησης είναι από ανεπιθύμητη έως εχθρική. Η ελεύθερη χρήση και αναπαραγωγή, τμηματική ή ολική, για τον κόσμο των ακηδεμόνευτων αγώνων και της αλληλεγγύης είναι δεδομένη.

Από τον πρόλογο της έκδοσης

Η ιστορία της συνάντησης των δρόμων ανάμεσα σε Αθήνα και Μυτιλήνη ξεκινάει αρκετά πίσω, από τότε που και οι δύο πολιτικές ομάδες της παρούσας έκδοσης, έκαναν την επιλογή να στήσουν γέφυρες μεταξύ τους, προκειμένου να διασταυρώσουν τα περιεχόμενα της δράσης και των αρνήσεών τους απέναντι στην εξουσία και τις επιμέρους εκφάνσεις της. Παρά τη φαινομενική «μονοθεματικότητα» των συλλογικοτήτων –αντιμιλιταρισμός για την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης από την Αθήνα και αγώνας ενάντια στα κέντρα κράτησης για τους/τις Musaferat από τη Λέσβο– η επιθυμία να συγκρουστούμε με το σύστημα που γεννά και θρέφει την καταπίεση και την εκμετάλλευση, μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής και πολιτικής οργάνωσης του καπιταλισμού και του αστικού κράτους, είναι κοινή.

Με άξονα το χτίσιμο αυτών των αντιστάσεων, τόσο ενάντια στον μιλιταρισμό όσο και στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, η διασταύρωσή μας ξεκίνησε την άνοιξη του 2015, όταν άρχισε να φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι η επιλογή της κυριαρχίας απέναντι στο «μεταναστευτικό» θα περνούσε από αρκετούς ματωμένους δρόμους. Και θα έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ολοένα και μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης μεγάλων πληθυσμών, στα πρότυπα των ήδη δρομολογημένων επιλογών για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αντιστάσεων και των «εσωτερικών εχθρών» στις δυτικές κοινωνίες, μέσα από τα σύγχρονα δόγματα ασφάλειας, καταστολής και κοινωνικού ελέγχου.

Ως αποτέλεσμα μιας γόνιμης ανταλλαγής περιεχομένων, συναντηθήκαμε μετά την πρωτομαγιά του 2015 στην Κατάληψη στο Μπίνειο στη Λέσβο, θέτοντας προβληματισμούς γύρω από τη στρατιωτικο-αστυνομική διαχείριση πληθυσμών, με παράδειγμα το μεταναστευτικό και ανιχνεύοντας αυτοοργανωμένους, αντιθεσμικούς τρόπους αντίστασης και αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα και τον μιλιταρισμό. Τότε, ήδη η Λέσβος είχε μια μακριά μέσα στο χρόνο και συχνά μακάβρια εμπειρία του πολέμου ενάντια στους μετανάστες, αποτελώντας από παλιά πέρασμα προς την Ευρώπη για όσους/ες η ίδια η δυτική λεηλασία, πολεμική ή όχι, έχει στείλει έξω από τα σύνορα του τόπου τους. Μπορεί τότε να μιλούσαμε για «οργανωμένο θάνατο» και για εκατοντάδες νεκρούς στους υγρούς τάφους της Μεσογείου, μπορεί οι αναλύσεις μας να φώτιζαν το σκοτεινό μέλλον του εγκλεισμού σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ως επιλογής της κυριαρχίας για τους «περισσευούμενους» μετανάστες, μπορεί οι εκτιμήσεις μας να αναδείκνυαν τον κομβικό ρόλο που αναμενόταν να διαδραματίσουν οι στρατοί στον έλεγχο της μετακίνησης των μεταναστών, όμως μετά από έναν ολόκληρο χρόνο τα βιώματα ήρθαν να αποδείξουν ότι καμιά πρόβλεψη δεν είναι τόσο στυγνή όσο τα ίδια τα γεγονότα, όταν αυτά τα παράγουν τα έθνη-κράτη, οι στρατοί και τα σύνορά τους.

[…]

Η βαρβαρότητα της στρατιωτικο-αστυνομικής διαχείρισης παράγει πια τις δικές της αυθόρμητες εκρήξεις, με δεκάδες μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις, διαμαρτυρίες, αποχές συσσιτίου και απεργίες πείνας στις περισσότερες από αυτές τις «υποδομές» (sic). Πέρσι, ανιχνεύαμε σκεπτικά για τους κοινούς αγώνες ενάντια στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές και τον μιλιταρισμό που τις διαποτίζει, τώρα όμως είμαστε ακόμα πιο σίγουροι/ες για τη θέση μας: Στο πλάι των μεταναστών, συνειδητά ξένοι/ες, ενάντια στον πολιτισμό της εξατομίκευσης, της καπιταλιστικής και κρατικής βαρβαρότητας, των εθνών και των εθνικισμών, των συνόρων και των περιφράξεων. Σε κοινούς αγώνες, μέχρι την καταστροφή και του τελευταίου στρατοπέδου.

Για οτιδήποτε αφορά στα περιεχόμενα, τη διανομή ή την παρουσίαση του εντύπου, μπορείτε να επικοινωνήσετε στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των ομάδων:

Musaferat: musaferat@espiv.net

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης: olikiarnisi@espiv.net

Η ηλεκτρονική μορφή του εντύπου διατίθεται ελεύθερα στα blog των ομάδων: 

musaferat.espivblogs.net

olikiarnisi.espivblogs.net 

Για να κατεβέσετε ελεύθερα την ηλεκτρονική έκδοση, πατήστε εδώ.

ΜΚΟ, τέχνη και «τρέλα»

Αναδημοσίευση από το blog της Κατάληψης Παπουτσάδικο (Χαϊδάρι):

Το Σάββατο 15/10, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο φεστιβάλ nefele στην Καλών Τεχνών. Το φεστιβάλ διοργανώθηκε από την Μ.Κ.Ο. «ΕΔΡΑ» (ή Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΕΔΡΑ» όπως επισήμως ονομάζεται) με γενικό στόχο – όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα τους – «την ενίσχυση της καλλιτεχνικής δημιουργίας που συνδέεται με τη Ψυχική Υγεία, επιδιώκοντας τη διεύρυνση των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων προς όφελος των καλλιτεχνών, τον εμπλουτισμό των θεραπευτικών διαδικασιών και την αντιμετώπιση του στίγματος προς όφελος των πασχόντων και της κοινωνία ως συνόλου».

Καθώς όμως το κείμενο καλωσορίσματος του φεστιβάλ ήταν γραμμένο στη γλώσσα του «κερδοσκοπικού ανθρωπισμού», αποφασίσαμε να το «μεταφράσουμε» και να το μοιράσουμε στο φεστιβάλ.

Στον χώρο του φεστιβάλ πετάχτηκαν και τα παρακάτω τρικάκια:

σαλταρισμένοι & σαλταρισμένες από την Κατάληψη Παπουτσάδικο

Ανθρωπισμός χωρίς σύνορα, αλλά με περιφράξεις (Ιούλιος 2016)

Αναδημοσίευση από το blog της ομάδας ενάντια στα κέντρα κράτησης "MUSAFERAT":

Η μπροσούρα «ανθρωπισμός χωρίς σύνορα αλλά με περιφράξεις» εκδόθηκε στη Μυτιλήνη τον Ιούλιο του 2016 από την ομάδα ενάντια στα κέντρα κράτησης Musaferat (musaferat.espivblogs.net). Μοιράζεται με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά και δεν θέλει να έχει καμία σχέση με ΜΜΕ και εμπορευματικές διαδικασίες. Αντιθέτως, η χρήση της για τους σκοπούς του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού είναι παραπάνω από επιθυμητή.

Από τον πρόλογο της έκδοσης

…Έτσι και στην περίπτωση του μεταναστευτικού ζητήματος, η ακροβασία ανάμεσα στην «ασφάλεια της Ευρώπης που βάλλεται από τους μετανάστες-εισβολείς» και στην αναγωγή τους σε «θύματα μιας ανθρωπιστικής κρίσης» (και συνεπώς ακούσιους αποδέκτες μιας κάποιας προστασίας) γεννά νέα υποκείμενα προς καταστολή ή εκμετάλλευση. Ένα γνώριμο μοτίβο επαναλαμβάνεται κι εδώ: είτε εγκληματίας/τρομοκράτης/εισβολέας, είτε κακόμοιρο θύμα/επαίτης/παθητικός δέκτης φιλανθρωπικών ενεργειών. Ποτέ όμως ίσος με τους γηγενείς.

Η Λέσβος ως ένα από τα σημαντικότερα σημεία υποδοχής των μεταναστών τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έχει δει να αναπτύσσονται στα εδάφη της όλοι οι μηχανισμοί υποτίμησης και εξαθλίωσης των πληθυσμών που κατέφθαναν. Από τις εγχώριες και ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις και τα ειδικά σώματα ασφαλείας ως τους κυβερνητικούς και μη φορείς και οργανώσεις που έρχονται να καλύψουν με τον ανθρωπιστικό μανδύα τις θανατοπολιτικές που λαμβάνουν μέρος στα εδάφη της.

…Η παρούσα έκδοση αποτελεί για τη συλλογικότητά μας μέρος της προσπάθειας να αποσαφηνιστούν μία σειρά από ερωτήματα σχετικά με το ρόλο αυτών των οργανώσεων στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές. Την ίδια στιγμή επιθυμούμε να κοινοποιήσουμε τόσο τη συλλογική όσο και τις προσωπικές εμπειρίες που αποκομίσαμε σε αυτό το πεδίο όλο το προηγούμενο διάστημα.

Για οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τα περιεχόμενα και τη διανομή της έκδοσης μπορείτε να επικοινωνήσετε στο mail της συλλογικότητας: musaferat@espiv.net

Για να κατεβάσετε ελεύθερα την ηλεκτρονική έκδοση πατήστε εδώ

η αριστερή κυβερνητική, το «ΟΧΙ» και η υποχώρηση του ριζοσπαστικού οράματος

αναδημοσίευση από το blog του Χορού της Καρμανιόλας:

Με αφορμή τον έναν χρόνο από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη διενέργεια του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην παρακάτω έκδοση προσέγγισης των αποτελεσμάτων του για την κοινωνία και το κίνημα, σε ένα σχεδόν εκκωφαντικά κενό πεδίο απολογισμού του από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ο λόγος δεν είναι η υπενθύμιση, έναν χρόνο μετά, του προφανούς, της κατάρρευσης προσδοκιών ή φαντασιώσεων, με τις οποίες επενδύθηκε η συμμετοχή στο δημοψήφισμα. Ο βασικός μας προβληματισμός συνδέεται με την αναγνώριση και ανάλυση της «αριστερής κυβερνητικής», των τεχνικών διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τμήμα των οποίων υπήρξε και το δημοψήφισμα. Οι τεχνικές αυτές συνιστούν μεταξύ άλλων, το επίκεντρο του μηχανισμού παραγωγής συναίνεσης και αφομοίωσης. Παράλληλα, όμως, θέλαμε να προσεγγίσουμε και να ερμηνεύσουμε τους λόγους για τους οποίους τμήματα του ανταγωνιστικού κινήματος –αναρχικών συμπεριλαμβανομένων- παρέδωσαν εργαλεία κατανόησης του παρόντος και τα χαρακτηριστικά της ριζοσπαστικής κοινωνικής παρέμβασης, συρόμενοι πίσω από ένα «κυβερνητικό όχι», σ’ ένα εξαρχής ναρκοθετημένο κρατικό δίλημμα.

(εισαγωγικό απόσπασμα από μπροσούρα που τυπώθηκε τον ιούλιο του 2016 σε 1000 κομμάτια)

για να διαβάσετε την ηλεκτρονική έκδοση, κλικάρετε εδώ 

για να την κατεβάσετε, κάντε δεξι κλικ στο ίδιο σημείο και «αποθήκευση δεσμού ως…»