Πώς να συλλάβεις τη φωτιά, πώς να πυροβολήσεις το βυθό, πώς να χτυπήσεις με γκλοπ τον άνεμο; (1)

Φτου ξελευθερία σε όλους

Σχέσεις δίχως αντάλλαγμα,
δημιουργία δίχως εμπόρευμα,
έρωτας δίχως στερεότυπα,
συνείδηση δίχως ιδεολογία,
αλληλεγγύη δίχως παζαρέματα,
αντίσταση δίχως συνδιαλλαγή,
σύγκρουση δίχως καβάντζες,
συλλογικότητα δίχως αρχηγούς.

Μ’ αυτά γεμίσαμε το δισάκι μας
να πορευτούμε στο δρόμο της ζωής
με οδηγό μας μια πυξίδα πεισματάρικη,
ελευθερία την είπαμε
και τέτοια ήταν.

Λιθοβολήσαμε τις συμβάσεις
και πυρπολήσαμε τη νεκρική σιγή,
φωτίζοντας τα σκοτάδια
ν’ ανοίξουμε πέρασμα.
Ματώσαμε από γκλοπ,
πνιγήκαμε από δακρυγόνα,
ξενυχτήσαμε σε κρατητήρια,
αναστατώσαμε δικαστικές αίθουσες,
και κάποιες φορές βρεθήκαμε δεσμώτες.

Μες στον μεθυστικό ίλιγγο
και την κατάργηση κάθε βεβαιότητας
πολλές φορές κάναμε στάση στην ύπαρξη,
κουρνιάξαμε μονάχοι ο ένας απ’ τον άλλο
βλέποντας τις σάρκες μας να ξεσκίζονται
και το μυαλό μας να διαλύεται
από την απόσταση επιθυμίας και πραγματικότητας
και με όπλο μας τη συντροφικότητα
παλέψαμε ν’ αντέξουμε
κόντρα στην τρέλα και την παραίτηση.

Γι’ αυτό σου λέω δε θέλω να αναπολώ
μη μου μιλάς για θύμησες και περασμένα
παγώνουν και αιχμαλωτίζουν,
μόνο τη μνήμη θέλω συντροφιά
τη μόνη γέφυρα του χθες με το σήμερα και το αύριο.
Ας απλώσουμε ξανά τους χάρτες μας
ας χαράξουμε νέα δρομολόγια
ας κοιταχτούμε στα μάτια
κι ας προχωρήσουμε
η περιπλάνηση συνεχίζεται.

Προχθές το απόγευμα κρατικές συμμορίες
εισέβαλαν στο στέκι μας,
μας απήγαγαν σιδεροδέσμιους
και μας έστησαν δικαστικές ομηρίες.
Ραντεβού αύριο να μετρηθούμε και πάλι,
oι δήμιοι παρατάσσονται...
Τα λέμε στο δρόμο.

του Κ.