3 μέρες δρόμος, γιορτή, ανταλλαγή απόψεων

Σάββατο 19/12, πλατεία Λαού, 1:15μμ, η τελευταία ανακοίνωση της μικροφωνικής σκιαγραφεί το κοινωνικό τοπίο των περιοχών μας: οι συγκεκριμένες γειτονιές είναι ταξικά φορτισμένες και αγωνιστικά χαρακτηρισμένες μέσα στην ιστορία τους και έχουν φτιαχτεί από 3 γενιές μεταναστών (πρώτα οι μικρασιατές πρόσφυγες τη δεκαετία του '20, έπειτα οι μεταπολεμικοί επαρχιώτες εσωτερικοί μετανάστες και τα τελευταία 20 χρόνια οι μετανάστες και πρόσφυγες από τα Βαλκάνια και την κεντρική Ασία). Γίνεται αναφορά στη μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι και στο μπλόκο της Κοκκινιάς και σημειώνεται ότι οι ακηδεμόνευτοι αγωνιστές του σήμερα είναι πολιτικοί (και σε ορισμένες περιπτώσεις και φυσικοί) απόγονοι των ανταρτών του παρελθόντος. Ο αγώνας ενάντια στους στρατούς κατοχής (από τα ναζιστικά στρατεύματα μέχρι τις δημο-κρατικές συμμορίες) συνεχίζεται όπως και η αλληλεγγύη.

Η πορεία ξεκινάει για να διασχίσει κεντρικούς δρόμους και γειτονιές των Ταμπουρίων και της Αμφιάλης και θα διαρκέσει 1,5 ώρα. Σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς συμμετέχουν 800 άνθρωποι, σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους 1000.

Στο πέρασμά μας τα στενά δονούνται από τα συνθήματα. Ο παλμός δυνατός, ο κόσμος που συναντάμε στο διάβα μας και στα μπαλκόνια θετικός, ενώ συνθήματα αναγράφονται στις τράπεζες που συναντάμε καθ' οδόν.

Με δικά τους πανό έχουν κατέβει στην πορεία το ΕΕΚ, η Πρωτοβουλία για την Αυτοοργάνωση στην Εκπαίδευση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Οι διμοιρίες των ΜΑΤ δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα και σα χαμένες προσπαθούν να παρακολουθήσουν τα γυρίσματα του δρομολογίου μας.
Ιδιαίτερη νότα τα δύο σκυλιά-σύντροφοι με τα πλακάτ τους

και ένα έξυπνο αυτοκόλλητο που "διακόσμισε" όλες τις κολώνες στο διάβα μας.

Την επόμενη μέρα, Κυριακή 20/12, από τις 2:00μμ κόσμος κάθε ηλικίας (από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένοι αγωνιστές παλαιάς κοπής) συγκεντρώνεται στο παρκάκι έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ φέρνοντας φαγητά και κρασί (πολύ φαγητό και πολύ κρασί είναι η αλήθεια). Στις 3 ώρες που μείναμε στο παρκάκι φτάσαμε να είμαστε 150 άνθρωποι. Όμως ο καιρός μάς τα μούσκεψε και έτσι αναγκαστήκαμε να μαζέψουμε ηχοσύστημα, τραπεζάκια, καρέκλες και εδέσματα και να μπούμε στο στέκι (θεός και κράτος το ίδιο συνδικάτο). Εκεί, λόγω του αδιαχώρητου, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία και τα παιδιά αποχώρησαν μετά από λίγο, ενώ οι νεότεροι με το κέφι που τους διέκρινε μετέτρεψαν το γλέντι σε ξέφρενο πάρτυ που κράτησε μέχρι τις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα και από το οποίο πέρασαν εκατοντάδες άνθρωποι (αφού το στέκι άντεξε αυτό το πάρτυ μάλλον δεν κινδυνεύει από τίποτα).

Στην τελευταία μέρα του τριημέρου, στην κουβέντα της Δευτέρας 21/12, 100 και πλέον άνθρωποι ανταλλάξαμε σκέψεις και εκτιμήσεις γύρω από την αστυνομική εισβολή στο ΡΕΣΑΛΤΟ και τις ευρύτερες κατασταλτικές μεθοδεύσεις όπως εφαρμόζονται τους τελευταίους 2 μήνες, όπως εκδηλώθηκαν με ιδιαίτερη δριμύτητα στις πρόσφατες κινητοποιήσεις, όπως ανακοινώνονται για τη συνέχεια από το υπουργείο "προστασίας του πολίτη" (μαζί με το ανοιχτό κάλεσμα του Χρυσοχοϊδη προς την "ακροδεξιά τρομοκρατία", η οποία πρόσφατα ξαναχτύπησε, αυτή τη φορά με γκαζάκια τον κατειλημμένο ανοιχτό κοινωνικό χώρο ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ στην Πετρούπολη, με μια ανάληψη ευθύνης που στοχοποιεί και το ΡΕΣΑΛΤΟ). Επίσης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η πολύμορφη και πολυεπίπεδη συνέχιση της δράσης πιστοποιήθηκε και η αλληλεγγύη ισχυροποιήθηκε.

Απολογισμός για το τριήμερο θετικός, συνεχίζουμε. Κρατάμε τα πανιά μας φουσκωμένα, χαράζουμε νέα δρομολόγια στους χάρτες μας και βάζουμε πλώρη για νέα ρεσάλτο. Ραντεβού στο στέκι, στις αυτοοργανωμένες συλλογικές διαδικασίες, στις κοινωνικές παρεμβάσεις, στις δημιουργικές δραστηριότητες, στις κινήσεις αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης, στους δρόμους της οργής. Γιατί αν η ελευθερία είναι έγκλημα, ας το διαπράξουμε όλοι και όλες μας...