Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Εισβολή στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα

Με την εισβολή στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο και την προσαγωγή 11 ατόμων εκ των οποίων οι 9 κατηγορήθηκαν για το αδίκημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης, ξημέρωσε μια ακόμα “γιορτινή” ημέρα στην πόλη της Πάτρας. «Οι προσαχθέντες αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι μετά από συγκέντρωση 30 αλληλέγγυων έξω από την αστυνομική διεύθυνση της Πάτρας. Το εδώ και χρόνια εγκαταλειμμένο κτίριο (πρώην ΠΙΚΠΑ) ανήκει στο υπουργείο υγείας, το οποίο, σύμφωνα με τους μπάτσους και τον εισαγγελέα που διέταξε την εκκένωση του κτιρίου, έχει υποβάλει μήνυση για την κατάληψη (αναδημοσίευση από katalipsiesiea.blogspot.com)». Φαίνεται πως σε κάποιους καθόλου δεν άρεσε που το κτίριο απέκτησε ζωή και που η γειτονιά αγκάλιασε με ζεστασιά το εγχείρημα από τις πρώτες ημέρες…
Το δόγμα της μηδενικής ανοχής και τα σενάρια περί εσωτερικού εχθρού ξεδιπλώνονται για άλλη μια φορά. Οι αρχές επιχειρούν να ξεριζώσουν οποιαδήποτε εστία αντίστασης πάει να γεννηθεί, ο,τιδήποτε πάει να δημιουργήσει ρωγμές στην καθημερινότητα. Όσο όμως η καταστολή θα εντείνεται τόσο θα δυναμώνει το πείσμα και η αλληλεγγύη μεταξύ όσων επιλέγουν τη ρήξη και την ανατροπή του υπάρχοντος.

Ανακοίνωση της συλλογικότητας "Πέρασμα" από την Πάτρα για την επιχείρηση εκκένωσης: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1242886 

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Και τους δικούς μας αγωνιστικούς χαιρετισμούς...

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ – ΚΑΡΟΛΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ Ν. 3891/10
Αθήνα 24.12.2010
Συναδέλφισσες–συνάδελφοι 
Σφίγγουμε τις γροθιές μας και απευθύνουμε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στους δεκάδες εργαζόμενους της Καρόλου, που πήραν την υπόθεση της κατάληψης του κτιρίου στα χέρια τους και με την ενεργητική τους συμμέτοχή έστειλαν πολλαπλά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες. Χαιρετίζουμε επίσης τους συναδέλφους μας από άλλους χώρους εντός και εκτός ΟΣΕ που καθημερινά μας συμπαραστέκονταν και μας έδιναν δύναμη να συνεχίσουμε.
Κανείς, ακόμα και από τους οργανωτές, δεν πίστευε ότι η διάρκεια της κατάληψης των γραφείων της Καρόλου θα ξεπερνούσε τις δύο μέρες. Και όμως σε πείσμα τόσο όλων εκείνων, που στάθηκαν στην ίδια όχθη με την εργοδοσία και άνοιξαν κυριολεκτικά τις πύλες του μεγάρου, για να αρχίσει με νόμιμο τρόπο η εφαρμογή του νόμου όσο και εκείνων, που είτε γιατί δεν ήταν έτοιμοι να δώσουν μια μάχη στο πεδίο της πράξης είτε γιατί παραμένουν προσκολλημένοι στη θεωρία της «ωρίμανσης των υποκειμενικών συνθηκών» καταφέραμε ανανεώνοντας δύο φορές την απόφασή μας να συνεχίσουμε πιο δυνατά των αγώνα μας για μια ολόκληρη βδομάδα.
Μετά την απόφαση της παρασκευής 17.12.2010 για συνέχιση της κατάληψης μέχρι την Δευτέρα 20.12.2010 μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία συνέλευσης και την μαζικοποίηση του αγώνα μέσω της αυξημένης συμμετοχής των συναδέλφων άρχισε να στήνεται το σκηνικό δίωξης και υπονόμευσης του αγώνα μας. Οι εργοδοτικοί παπαγάλοι πλήθυναν ξαφνικά και επαναλάμβαναν ασταμάτητα τις ποινικές συνέπειες που θα υποστούν όσοι συμμετέχουν στην κατάληψη, ενώ το «επίσημο, το οργανωμένο, το νόμιμο» ή όπως αλλιώς θέλει να λέγεται συνδικαλιστικό κίνημα άφησε τα μισόλογα και το απόγευμα της Παρασκευής τάχθηκε κατά της κατάληψης με την αθλία κατασταλτική ανακοίνωση του προεδρείου της ΠΟΣ, προς τους εμβρόντητους καταληψίες σιδηροδρομικούς «ότι για την ΠΟΣ δεν υφίσταται κατάληψη». Και όλα αυτά ενώ νωρίτερα κατά τη συγκέντρωση της ΠΟΣ στο ισόγειο του κτιρίου της Καρόλου, συνάδελφοι από άλλους εργασιακούς χώρους (εργοστάσια, μηχανοστάσια κλπ) πίεζαν το Προεδρείο της ΠΟΣ να λάβει θέση για ξεκίνημα καταλήψεων στους δικούς τους χώρους.
Η ιστορική μας απόφαση να σπάσουμε τα συρματοπλέγματα με τα οποία κάποιοι στο παρελθόν έφραζαν ερήμην των εργαζομένων τις πύλες εισόδου του κτιρίου βγάζοντας «λόγους δεκάρικους» στις καταλήψεις της μισής μέρας και να αποφασίζουμε χωρίς φράχτες μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες ανοιχτών συνελεύσεων τις μορφές και το περιεχόμενο του αγώνα μας θεωρήθηκε πράξη εχθρική προς την «καθεστηκυία τάξη» για αυτό και πολεμήθηκε λυσσαλέα.
Με τον αγώνα μας δεν ανησύχησαν μόνο οι κέρβεροι εκπρόσωποι των συμφερόντων μας οι «επίσημοι συνδικαλιστές μας», οι όποιοι έστησαν το σκηνικό διάλυσης της συνέλευσης της Δευτέρας μαζί με τους δήθεν αγανακτισμένους σιδηροδρομικούς, αλλά και η εργοδοσία, η οποία έσπευσε να συνεδριάσει και να πάρει αποφάσεις υλοποίησης του νόμου εκτός γραφείων ΟΣΕ και συνεχίζει τώρα τον αντεργατικό της κατήφορο με διώξεις συναδέλφων που συμμετείχαν στην κατάληψη.
Η προοπτική να ξεπεράσουν οι αγώνες των εργαζομένων το ακίνδυνο καλούπι των απλών καταγγελιών και διαμαρτυριών και να αποκτήσουν στην πράξη ανατρεπτικό περιεχόμενο δράσης έχει γίνει καθημερινός εφιάλτης των υποστηρικτών του μνημονίου και του συστήματος, οι οποίοι δηλώνουν απερίφραστα ότι δεν θα διστάσουν να πάρουν σύντομα κατασταλτικά μέτρα αν δεν κοπάσουν οι κοινωνικές αντιδράσεις.
Απέναντι στον αντιδραστικό αντεργατικό οδοστρωτήρα κατεδάφισης των πάντων δώσαμε μέσα από πρωτόγνωρες διαδικασίες την πρώτη μας μάχη και πετύχαμε μια πρώτη νίκη.
Δεν υποκύψαμε στις πιέσεις που σε βάρος μας ασκήθηκαν, ούτε κρυφτήκαμε πίσω από μια κάλπη για να εκφράσουμε τη θέλησή μας. Με τη δήλωσή μας ότι τούτος ο αγώνας δεν συμβιβάζεται με την κάλπη αρνηθήκαμε το στήσιμό της και προχωρήσαμε σε ανοιχτή ψηφοφορία.
Το αρνητικό αποτέλεσμα δεν μας απογοητεύει, αντίθετα ενισχύει τη βούληση μας για να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση. Η επιβεβαίωση άλλωστε των εκτιμήσεων μας περί επισφαλών και ανύπαρκτων κενών θέσεων μας δίνουν τη δύναμη να βαδίσουμε αταλάντευτα στο δρόμο που συλλογικά χαράξαμε.

Όλοι τη Δευτέρα 27.12.2010 ώρα 12 στη νέα γενική μας συνέλευση στον 9ο όροφο, για να εκτιμήσουμε τις εξελίξεις και να πάρουμε αποφάσεις στις νέες συνθήκες.
Καλές Γιορτές.
Με συναδελφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς.

* Μας το έστειλε εργαζόμενος στον ΟΣΕ στο mail μας και το δημοσιεύουμε. 

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

χρόνια πολλά...

...από την κερατέα.

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

"η στοχοποίηση ως αποδεικτικό στοιχείο..."

[ο τίτλος της ανάρτησης είναι από κείμενο του Κώστα Μπαρλή για την αντιτρομοκρατική επιχείρηση της 4ης δεκεμβρίου, με αφορμή την προσαγωγή του μαζί με τον Χρήστο Πολίτη]

Ακολουθούν αποσπάσματα του κείμενου του Χρήστου Πολίτη, που βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Γρεβενών [ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται εδώ].

"
1. Αυτό το γράμμα δεν αποτελεί μια συνολική πολιτική τοποθέτηση για την αντιτρομοκρατική επιχείρηση που ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου, αλλά μια πρώτη πολιτική ανάγνωση της προφυλάκισής μου. Των σημασιών και των ευρύτερων στόχων που αυτή έχει. 
...

3. Στις 4 Δεκεμβρίου με προσήγαγαν στην ασφάλεια μαζί με τον φίλο και σύντροφο Κώστα Μπαρλή, έξω από μια καφετέρια στα Εξάρχεια αστυνομικοί της ομάδας Δέλτα και της αντιτρομοκρατικής. Ο φίλος μου αφήνεται ελεύθερος 16 ώρες περίπου αργότερα. Εμένα μου παραδίδεται η έκθεση σύλληψης 26 ώρες μετά την προσαγωγή μου. Και μετά αρχίζει η τρέλα. Γιατί αν το τελευταίο διάστημα βλέπουμε σε μια σειρά υποθέσεων να ποινικοποιούνται οι φιλικές και συντροφικές σχέσεις, στην περίπτωσή μου δεν μπορούν να «επικαλεστούν» ούτε καν αυτό. Είμαι στη φυλακή για μια υπόθεση της οποίας ούτε τους συγκατηγορούμενους δεν γνωρίζω. Κανένας μάρτυρας δε με αναγνωρίζει, κανένας αστυνομικός δεν υποστηρίζει ότι συναντήθηκα με κάποιον από τους συγκατηγορούμενούς μου, σε καμία τηλεφωνική υποκλοπή δεν ακούγεται το όνομά μου και όσον αφορά την έρευνα που έγινε στο σπίτι μου το μόνο που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι κλέψανε την ξυριστική μου μηχανή, άρα και το DNA μου (σημειώνω ότι αυτό δεν αναφέρεται καν στην έκθεση κατάσχεσης). Σύμφωνα όμως με την αντιτρομοκρατική το πρώτο «ενοχοποιητικό» στοιχείο είναι ότι το βράδυ της 24ης Νοεμβρίου με είδαν να κινούμαι παράλληλα με την οδό Πραξιτέλους στον Πειραιά. Τί κι αν στην Ηρώων Πολυτεχνείου, τρία στενά παράλληλα της Πραξιτέλους, βρίσκεται το γραφείο του δικηγόρου μου. Τί κι αν τον επισκέφτηκα εκείνο το βράδυ, λίγες μέρες πριν παρουσιαστώ στην ανακρίτρια για την υπόθεση του εφετείου. Το δεύτερο «ατράνταχτο» στοιχείο είναι ότι ήπια ένα ποτό στα Εξάρχεια, στην περιοχή που καθημερινά συναναστρέφομαι με δεκάδες ανθρώπους, με «άγνωστο άτομο», το οποίο σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική είχε φάει προηγουμένως σουβλάκια μαζί με έναν από τους συγκατηγορούμενούς μου. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Φυσικά, όλη αυτή την εβδομάδα που κρατήθηκα στην αντιτρομοκρατική ήμουν απομονωμένος σ’ ένα κελί ένα επί τρία, χωρίς παράθυρο και με το φως συνέχεια ανοιχτό. Και μετά ήρθε η προειλημμένη απόφαση της προφυλάκισής μου και μάλιστα στα Γρεβενά. Οι φυλακές Γρεβενών είναι υψίστης ασφαλείας όπου κρατούνται βαρυποινίτες και όχι υπόδικοι και βρίσκονται 500χλμ μακριά από την Αθήνα, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη κάθε επικοινωνία με φίλους, συντρόφους, συγγενείς, δικηγόρους.

...

5. Οι κατασκευασμένες και κατευθυνόμενες διώξεις με βάση τα σενάρια και τις εμμονές της αντιτρομοκρατικής θυμίζουν βόμβες διασποράς. Στοχεύουν κάπου για να πλήξουν σε μεγάλη ακτίνα γύρω τους, να καταστρέψουν μια ευρύτερη περιοχή. Αυτή η δίωξη δεν αφορά μονάχα εμένα προσωπικά. Αυτή η δίωξη θέλει να φοβίσει τον καθένα. Να προσέχουμε με ποιούς μιλάμε. Με ποιούς αφισσοκολλούμε. Με ποιούς βγάζουμε έντυπα. Με ποιούς συμπορευόμαστε στις διαδηλώσεις. Με ποιούς ανταλλάσουμε απόψεις στις εκδηλώσεις. Και φυσικά πού πηγαίνουμε. Να εμποτίσουν την καθημερινότητά μας με καχυποψία και φόβο. Οι υπάλληλοι της τρόικας μας προσφέρουν απλόχερα το μόνιμο «άλλοθι» της υπακοής, την πρόσκαιρη ασφάλεια και την ψεύτικη σιγουριά της υποταγής. Γιατί ποιός θα αμφισβητήσει, χωρίς να γελοιοποιηθεί τελείως, πως αν μας αρκούσε το τίποτα, αν ήμασταν αναρχικοί μέχρι να πάμε πενταήμερη, αν είχαμε «ανακουφιστεί» μετά την υπογραφή του μνημονίου, αν μισούσαμε τους μετανάστες, αν αγανακτούσαμε με τους κουκουλοφόρους, αν φοβόμασταν τους «τρομοκράτες», καμία από τις συνέπειες της καταστολής δε θα είχα υποστεί ούτε εγώ ούτε πολλοί άλλοι που αντιστέκονται.

...

Ας σταθούμε όρθιοι. Και ας κάνουμε το επόμενο βήμα. Για την κοινωνική/ταξική αντεπίθεση. Για την προλεταριακή έφοδο στον ουρανό.


Υ.Γ. Όπως μου είχε πει κάποτε ένας καλός σύντροφος: «Υπομονή. Δύναμη. Πίστη στην υπόθεση. Έχουμε δίκιο. Τέλος». Αυτές οι λέξεις θα γίνουν οδηγός μου σ’ αυτές τις πραγματικά δύσκολες στιγμές.


Χρήστος Πολίτης
Κλειστή Φυλακή Γρεβενών
16 Δεκέμβρη 2010 "

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Από τη Λευκίμμη στην Κερατέα, 2 χρόνια μετά σα να μην πέρασε μια μέρα

Δύο κείμενα ενάντια στον πολιτισμό της χωματερής. Το ένα για τον αγώνα των κατοίκων της Λευκίμμης στην Κέρκυρα 2 χρόνια πριν και το άλλο για τον τωρινό αγώνα των κατοίκων της Κερατέας [αναδημοσίευση από το site του θερσίτη].

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους 7 συλληφθέντες της Κερατέας, Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου, 11:00 πμ, Δικαστήρια Ευελπίδων.


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
(όπου και θα περάσουν από ανακριτή 7 κάτοικοι που συνελήφθησαν στα μπλόκα της λεωφόρου Λαυρίου)

Εδώ και μια ολόκληρη βδομάδα, οι κάτοικοι της Κερατέας και της ευρύτερης περιοχής, αγωνίζονται ενάντια στην κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α. στην περιοχή τους. Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν οι εργολάβοι και οι φρουροί τους (τα ΜΑΤ) για να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής ενός ακόμη μεγάλου σκουπιδότοπου στην περιφέρεια της Αττικής, ο αγώνας των κατοίκων είναι συνεχής κι αδιάκοπος...
Διαρκής παρουσία και υπεράσπιση των μπλόκων στη λεωφόρο Λαυρίου για να αποτραπεί η μετακίνηση των βαρέων οχημάτων των εργολάβων, οδοφράγματα απέναντι στις κλούβες και την αύρα της αστυνομίας, συγκρούσεις με τις δυνάμεις των ματ, μια διαρκής κοινωνική μάχη με κάθε μέσο απέναντι στις κρατικές επιβολές στην περιοχή.
Οι ερπύστριες των εργολάβων σε αγαστή συνεργασία με τις ερπύστριες της αστυνομίας επιχειρούν να επιβάλλουν ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης στην περιοχή.
Το αρμόδιο υπουργείο δημοσίων έργων και περιβάλλοντος (!) επιταγχύνει τις διαδικασίες δημιουργίας ενός ακόμη τεράστιου "πράσινου" σκουπιδότοπου για να μην χάσει τις χρονικές ρήτρες των ευρωπαϊκών του συμβάσεων για την απόθεση και διαχείριση των σκουπιδιών.
Το υπουργείο δημόσιας τάξης εγκαθιδρύει ένα καθεστώς αστυνομικής κατοχής στην περιοχή για να εξασφαλίσει την υλοποίηση των έργων αλλά και για να καταστείλλει με ταχείς ρυθμούς την αδιάλλακτη αντίσταση της τοπικής κοινωνίας.
Τα μμε σιωπούν απέναντι στο περιβαλλοντικό έγκλημα που χαράσσεται, σιωπούν απέναντι σε έναν δίκαιο και συγκρουσιακό κοινωνικό αγώνα που είναι σε εξέλιξη.
Οι διωκτικές αρχές παραπέμπουν με βαριές κατηγορίες (2 κακουργήματα και 2 πλημελήμματα) 7 κατοίκους που συνελήφθησαν την Πέμπτη 16 Δεκέμβρη ύστερα από επίθεση της αστυνομίας στα μπλόκα της λεωφόρου Λαυρίου.
Τη Δευτέρα 20 Δεκέμβρη, οι 7 συλληφθέντες εξετάζονται από ανακριτή στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων.
Να είμαστε όλοι κι όλες εκεί στις 11 το πρωί εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας αλλά και σε κάθε αγώνα που διεκδικεί την αδιαλλαξία των "από κάτω" απέναντι σε κάθε κυριαρχική επιβολή.

ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΤΟΥ/ΤΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ

Αλληλέγγυοι/ες

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Πέμπτη 16/12, 11:00πμ, δικαστήρια Ευελπίδων

"Σε θυμάμαι,
μέσα σε τούτη τη φρίκη. 
Καπνός και δάκρυα,
μύξες, δακρυγόνα και πληγές,
βήχας και βλαστήμιες.
Στα χέρια μου κρατάω
την καρδιά σου.
Πυροβολούν με δακρυγόνα
τελευταίου τύπου.
Μισώ τον ήλιο
που βγαίνει για όλους."

Σήμερα, Πέμπτη 16/12, 11:00πμ, θα περάσουν από τα δικαστήρια της Ευελπίδων οι συλληφθέντες της σημερινής απεργιακής διαδήλωσης. Πρόκειται για 7 ή 8 άτομα, άγνωστο αν παραπέμπονται όλοι με κακουργήματα (κουκουλονόμος, κατασκευή εκρηκτικών κλπ). Σίγουρα ένας σύντροφος από το ΡΕΣΑΛΤΟ παραπέμπεται με σειρά πλημμελημάτων και τον κουκουλονόμο. Συνελήφθη κατά την εφόρμηση ομάδας ΔΕΛΤΑ στην Πατησίων στο ύψος της Χαλκοκονδύλη σε έναν αριθμό διαδηλωτών που αποχωρούσαν ενώ η πορεία είχε τελειώσει στην Πανεπιστημίου και χωρίς να γίνεται απολύτως τίποτα στο σημείο.
Προφανώς οι εντολές δόθηκαν για διάλυση του κόσμου στον άξονα της Πατησίων αφού είχε προηγηθεί απόπειρα κατάληψης των γραφείων της ΓΣΕΕ στη συμβολή της Πατησίων με την Αλεξάνδρας από μπλοκ διαδηλωτών. Εξάλλου, παράλληλα με την εφόρμηση των ΔΕΛΤΑ, σε παράλληλους δρόμους της Χακλκοκονδύλη επί της Πατησίων, πραγματοποίησαν επεμβάσεις με ρίψεις δακρυγόνων και δυνάμεις των ΜΑΤ.
Ο Αλέξης αντιμετωπίζει τις γνωστές σε αυτές τις περιπτώσεις ψευδείς καταθέσεις μπάτσων (2 στην περίπτωση του) και παραπέμπεται με τον κουκουλονόμο λόγω των γυαλιών σκι και της χειρουργικής μάσκας που είχε μαζί του, τα οποία μάλιστα -δεδομένου ότι η πορεία είχε τελειώσει- δεν τα φορούσε καν.
Προφανώς, η δίωξη και των υπολοίπων έχει γίνει με παρόμοιο τρόπο. Από ότι μας ανέφερε ο σύντροφος σε τηλεφωνική επικοινωνία από τα κρατητήρια πρόκειται για ανθρώπους άσχετους με όσα τους αποδίδουν, που έχουν συλληφθεί σε άσχετα σημεία μετά από επιδρομές είτε διμοιριών είτε δίκυκλων ομάδων καταστολής.
Ο συγκεκριμένος τουλάχιστον σύντροφος (ενδεχομένως και οι υπόλοιποι εφόσον έχουν κατηγορίες για κακουργήματα) θα περάσει εισαγγελέα (για την επίσημη απόδοση κατηγοριών) και κατόπιν ανακριτή αύριο στις 11:00πμ στο κτίριο 16 (το αριστερό κτίριο μόλις μπει κάποιος στα δικαστήρια της Ευελπίδων). Θα ζητηθεί, βέβαια, αναβολή για την ανακριτική του κατάθεση, για να παρθεί η δικογραφία και να προετοιμαστεί τόσο ο ίδιος όσο και οι δικηγόροι του.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών, απόσυρση όλων των κατηγοριών.

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

ΠΡΟΒΟΛΗ - ''Το κύμα''

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 15 Δεκέμβρη, ημέρα γενικής απεργίας, πορεία με τα απεργιακά μπλοκ από το Μουσείο, 11:00πμ


Πώς να σηκώσει ο καιρός
παραίτηση και εφησυχασμό,
τρύπια όνειρα και ξεφτισμένες υποσχέσεις,
«μάλιστα κύριε αστυφύλακα» και γονυκλισίες;
Τα ρυάκια μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται,
διασταυρώνονται και εκβάλλουν,
σε έναν χείμαρρο οργής που ολοένα θεριεύει.
Μαθαίνουμε να συλλαβίζουμε ξανά
τη γλώσσα της συντροφικότητας,
της φωτιάς, της δημιουργίας.
Κι έτσι κάποιος μας θύμισε:
οι δούλοι μπορούν χωρίς αφεντικά,
τα αφεντικά δεν μπορούν χωρίς δούλους.

τα λέμε την τετάρτη στον δρόμο…

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Ανοιχτή σύσκεψη για τα "χριστούγεννα" των ανέργων, αλληλεγγύης και αγώνα

Την Πέμπτη 9/12 πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά η σύσκεψη για τη διοργάνωση "χριστουγέννων" των ανέργων, αλληλεγγύης και αγώνα. Στη σύσκεψη παραβρέθηκαν εργαζόμενοι και άνεργοι από την Πρωτοβουλία Εργατών Ν/Ε Ζώνης Περάματος, το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, το Συνδικάτο Ιδιωτικής Υγείας Πειραιά, την ανοιχτή συνέλευση εργαζομένων-ανέργων, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο Κορυδαλλού Pasamontana, την εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ. Επίσης, έχουν δηλώσει ότι θα συμμετάσχουν, αλλά δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν, η πενταμελής επιτροπή της ΕΙΝΑΠ του νοσοκομείου Νίκαιας, το Ταξικό Μέτωπο Εργαζομένων στο Μετρό, και ο κοινωνικός και πολιτιστικός χώρος της Ελευσίνας ΣΤΕΚει.
Στη συνάντηση έγινε μια πρώτη διερευνητική συζήτηση για την αναγκαιότητα και τις δυνατότητες μιας τέτοιας εκδήλωσης, το χαρακτήρα αλληλεγγύης και αγώνα που μπορεί να έχει φέρνοντας σε επαφή και κοινή δράση άνεργους πέρα από επαγγελματικές και κλαδικές περιχαρακώσεις, καθώς και για την ανάγκη πλατύτερης πλαισίωσης της προσπάθειας αυτής και από άλλα σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, κοινωνικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες.
Από την Πρωτοβουλία Εργατών Ν/Ε Ζώνης Περάματος προτάθηκε η εκδήλωση να γίνει την παραμονή των Χριστουγέννων μέσα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, λόγω του συμβολικού φορτίου που έχει στο εργατικό κίνημα αλλά και όσον αφορά το ίδιο το πρόβλημα της ανεργίας.
Καταλήχθηκε να πραγματοποιηθεί νέα ανοιχτή σύσκεψη τη Δευτέρα 13/12, 7:00 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, ώστε να δοθεί η δυνατότητα οι συλλογικότητες που πήραν μέρος να το συζητήσουν αλλά και να υπάρξουν και άλλες συμμετοχές.
Στη νέα αυτή σύσκεψη που θα έχει καταληκτικό χαρακτήρα, προτείνεται να διαμορφωθεί το πρόγραμμα της εκδήλωσης, τα υλικά της προπαγάνδισής της (αφίσα και προκήρυξη), καθώς και τα τεχνικά ζητήματα της διοργάνωσης.

Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Pasa Montana στον Κορυδαλλό... http://pasamontana.blogspot.com/

για το βράδυ της παρασκευής 10/12 στο ρεσάλτο

Περισσότεροι από 50 άνθρωποι συναντηθήκαμε χθες στο στέκι. Η βραδιά ξεκίνησε με την προβολή του video Skhizein και συνεχίστηκε με συζήτηση μέχρι αργά, μετά από μια αρχική εισήγηση-εισαγωγή πάνω στο ζήτημα.
Η αναζήτηση και η ανταλλαγή απόψεων κινήθηκαν γύρω από τον μύθο της «ψυχικής αρρώστιας» και τον στιγματισμό, τις κοινωνικές αιτίες των «ψυχικών νόσων» κόντρα στον βιολογισμό και τις κατηγοριοποιήσεις, τον ρόλο της ψυχιατρικής και της φαρμακοβιομηχανίας, τις ψυχιατρικές πρακτικές και την εξουσία του ψυχίατρου πάνω στους «ασθενείς», τις δυνατότητες και τους τρόπους μιας άλλης προσέγγισης του προβλήματος που θα βασίζεται στις διαπροσωπικές σχέσεις, σε δίκτυα συλλογικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, σε ανθρώπους που ισότιμα και έξω από τους ρόλους του «ειδικού» και του «θεράποντα» θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν.
Εξαιρετικά σημαντικές και συγκλονιστικές ήταν οι θέσεις και τα βιώματα που κατατέθηκαν από ανθρώπους που είχαν (ή συνεχίζουν να έχουν) προσωπικές εμπειρίες ψυχιατρικής αντιμετώπισης, εγκλεισμού (πολλές φορές ακούσιου), φαρμακοθεραπειών (πολλές φορές υποχρεωτικών και όχι συναινετικών).
Το επόμενο ραντεβού στο στέκι προσδιορίζεται για την επόμενη Παρασκευή 17/10, στις 8:00μμ, γύρω από την θεματική: οι υπηρεσίες του χριστιανισμού στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης (προβολή video, παρουσίαση, συζήτηση).
Ακολουθούν οι σύνδεσμοι του video Skhizein που προβλήθηκε χθες (δυο μέρη)…

http://www.youtube.com/watch?v=HlVxH-_Lyo0

http://www.youtube.com/watch?v=q5aAkaoIimc

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

παρεμβάσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς...

...σε πολλές γειτονιές και στις δικές μας.
χθες παρασκευή 10/12, το απόγευμα, στον σταθμό του ηλεκτρικού του πειραιά, έγινε μαζικό μοίρασμα κειμένων, από την συνέλευση αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης & δράσης κερατσινίου, νίκαιας, πειραιά, περάματος, κορυδαλλού, ενάντια στις νέες αντικοινωνικές, εισπρακτικές πολιτικές στα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά και στην πολιτική περικοπών σε δρομολόγια, προσωπικό και στους μισθούς των εργαζομένων.
το κείμενο που μοιράστηκε σε όσους έβγαιναν από τα τρένα, σε όσους περίμεναν για κάποιο λεωφορείο και στους οδηγούς των λεωφορείων ήταν...

 κείμενο στάσης πληρωμών (pdf)

ενώ πληροφορίες για παρόμοιες παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν σε άλλες περιοχές...

δάφνη, αγ.δημήτριος 
ζωγράφου 
βύρωνας, καισαριανή 
πατήσια 
πετράλωνα 

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Δε θα νικήσει ο τρόμος, θα νικήσει ο δρόμος

6 συλληφθέντες στην Αθήνα από τις αστυνομικές επιχειρήσεις του Σαββάτου 4/12 εκ των οποίων οι 2 ήδη προφυλακίστηκαν, 42 συλληφθέντες από τη διαδήλωση της Δευτέρας 6/12, αστυνομικές επιθέσεις στις πορείες σχεδόν σε όλες τις πόλεις την ίδια μέρα, 11 συλληφθέντες από την εισβολή στο στέκι Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη στις 4/12 εκ των οποίων ο ένας ήδη προφυλακίστηκε, η δίκη των ανήλικων με τρομονόμο στη Λάρισα από την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008.
Τα αστυνομικά δελτία θέλουν να καταχωρήσουν κάθε πτυχή της κοινωνικής αντίστασης, αμφισβήτησης, ανυπακοής και σύγκρουσης. Σε πείσμα, όμως, των κατασταλτικών επιχειρήσεων η κοινωνική απεύθυνση και δράση θα συνεχιστεί, τα ραντεβού στον δρόμο θα ανανεώνονται ξανά και ξανά.
Αντιγράφουμε από την αγωνιστική ατζέντα των ημερών για την Αθήνα:
Πέμπτη 9/12, 11:00πμ, συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων που περνάνε ανακριτή οι 4 από τους 6 του Σαββάτου 4/12.
Τετάρτη 15/12, γενική απεργία με συγκέντρωση και πορεία στις 11:00πμ από το Μουσείο.
Δε χαμηλώνουμε τον πήχη των επιθυμιών και των προσδοκιών μας. Στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων μιας εποχής γεμάτης προκλήσεις και ευκαιρίες. Δε θα νικήσει ο τρόμος, θα νικήσει ο δρόμος.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Ο μύθος της "ψυχικής αρρώστιας": από τη διάγνωση στο βίωμα

Παρασκευή 10/12, 8:00μμ, στο Ρεσάλτο
Ο μύθος της "ψυχικής αρρώστιας": από τη διάγνωση στο βίωμα
Προβολή βίντεο "Skhizein" (13') - Συζήτηση

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΑΔΙΡ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

Το Σάββατο 4/12 τις απογευματινές ώρες στο αναρχικό στέκι Ναδίρ έγινε εισβολή από 30 και πλέον μπάτσους διαφόρων υπηρεσιών (ασφαλίτες, ΟΠΚΕ και άλλοι), ενώ πριν είχε περικυκλωθεί το γύρο τετράγωνο με 5 διμοιρίες ΜΑΤ, ομάδες ΔΙΑΣ και ΖΗΤΑ. Οι μπάτσοι εφόρμησαν στην κατάληψη με βαριοπούλες, τσεκούρια και γκλοπ χωρίς να δηλώσουν την αστυνομική τους ιδιότητα και χωρίς την παρουσία εισαγγελέα. Οι σύντροφοι αμύνθηκαν όπως μπορούσαν στην επίθεση ενώ ακόμα δεν γνώριζαν ποιοι είναι οι επιτιθέμενοι.
Κατά την διάρκεια της επίθεσης συνεχίζοντας την συμμορίτικη δράση τους οι μπάτσοι μπουκάρανε σε όλους τους χώρους της κατάληψης γκρεμίζοντας με βαριοπούλες, πόρτες και τοίχους, ψάχνοντας τα άτομα που βρίσκονταν μέσα για να πραγματοποιήσουν συλλήψεις, και ενώ οι συλλήψεις γίνονται(9 άτομα), μπάτσοι κατάσχουν διάφορα πράγματα μεταξύ άλλων:
-Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές
-Ηλεκτρονικό αρχείο, προκυρήξεις
-Έντυπο αρχείο προκυρήξεις-αφίσες
-700 ευρώ που προορίζονταν για την υπόθεση του Χ. Στρατηγόπουλου και άλλα χρήματα που προέρχονταν από τον πάγκο βιβλίου οικονομικής ενίσχυσης σε φυλακισμένους αναρχικούς (πάγκος που βγαίνει σε LIVE οικονομικής ενίσχυσης) καθώς και ταμείο του Radio Revolt.
-Μεγάλος όγκος βιβλίων αναρχικού/αντιεξουσιαστικού περιεχομένου
-Σημαίες που χρησιμοποιούνταν σε πορείες του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου
Ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια με μάρτυρες μπάτσους και σεκιουριτάδες να εμπλέξουν διάφορα αντικείμενα με κλοπές που έγιναν τον τελευταίο καιρό στον χώρο του Α.Π.Θ.
Έτσι προσπαθούν να παρουσιάσουν το αναρχικό στέκι Ναδίρ σαν μία κλειστή εγκληματική οργάνωση με αρχηγούς και υπαρχηγούς, με καθοδηγητές και καθοδηγούμενους όπου η εβδομαδιαία ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης μετατρέπεται σε μία εγκληματική δραστηριότητα. Ενώ τα άτομα που πλαισιώνουν τους κοινωνικούς χώρους του στεκιού (όπως είναι η αίθουσα προβολών, το γυμναστήριο, το καφενείο, ο ξενώνας φιλοξενίας, το studio προβολών και ηχογραφήσεων, η δανειστική εργαλειοθήκη, η δανειστική βιβλιοθήκη και η αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών με ελεύθερη πρόσβαση στο ίντερνετ) θα ονομαστούν μέλη αυτής της οργάνωσης.
Το δεύτερο μέρος της επιχείρησης αποσκοπεί στην άμεση επίθεση στο εγχείρημα του ελεύθερου αναρχικού ραδιοσταθμού RadioRevolt 88,7 στα FM. Έτσι είχαμε και την κατάσχεση του κινηματικού server του σταθμού. Ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύουν ιδιαίτερο ζήλο στο να προβάλουν το βάρος των κατηγοριών για τον ραδιοφωνικό σταθμό. Τα παραπάνω και σε συνδυασμό με την αποτυχημένη απόπειρα φίμωσης της φωνής του Radio Revolt που έγινε πρόσφατα αποδεικνύει πόσο τους τρομάζει να ακούγεται και να διαδίδεται ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός λόγος αλλά και πόσο ζωτικής σημασίας είναι για μας τέτοια εγχειρήματα να συνεχίζουν δυναμικά την πορεία τους στο μέλλον.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ
Στους δρόμους της Θεσσαλονίκης (Κατσιμίδη με Εγνατία) δέχονται παρόμοιου τύπου επίθεση 3 σύντροφοι όταν, ενώ ήταν στο αυτοκίνητό τους, 3 μηχανές προσπάθησαν να ακινητοποιήσουν με παράδοξο τρόπο το όχημα. Αφού χτύπησαν τον έναν από τους τρεις και χωρίς να τους πουν τους λόγους της σύλληψης τους, τους μεταφέρουν στην ΓΑΔΘ. Εκεί μετά από 10 ώρες και αφού έχουν αφήσει τον έναν, θα τους πουν ότι κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση με τους άλλους 9.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΛΑΘΟΣ
Επίσης την ίδια στιγμή και ενώ οι μπάτσοι αποχωρούν από το Ναδίρ θα συλλάβουν έναν φοιτητή απ’ έξω που διαμαρτυρόταν μαζί με άλλους 50 αλληλέγγυους φοιτητές για την εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη. Τον φοιτητή θα τον πετάξουν σε ένα σημείο της Εγνατίας λίγο αργότερα.

Το κράτος εν μέσω κρίσης θα τα παίξει όλα για όλα, θα συλλάβει, θα τρομοκρατήσει, θα κάνει προληπτικές προσαγωγές, θα προφυλακίσει, θα στήσει σκευωρίες, θα ποινικοποιήσει το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα προσπαθώντας να εξαλείψει την πιθανότητα κοινωνικών αναταραχών.
Η απάντηση θα δοθεί παντού.
Το αναρχικό στέκι Ναδίρ έχει ανακαταληφθεί.
Το Radio Revolt θα συνεχίσει να εκπέμπει και το ανταγωνιστικό κίνημα θα μεγαλώνει μέρα με την μέρα.
Υ.Σ. Επειδή σε αυτόν τον κόσμο πάντα υπάρχει χώρος για έναν εθελοντή ρουφιάνο στην δικιά μας περίπτωση τον έπαιξε η διευθύντρια της Β’ φοιτητικής εστίας η οποία έδωσε περιγραφές και για ονόματα ατόμων που θεωρούσε πως επισκέπτονταν το στέκι ενώ αναγνώριζε μαζί με τους μπάτσους φωτογραφίες στην ασφάλεια.
Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, 7/12/10
οι 11 προσωρινά κρατούμενοι για την υπόθεση της κατάληψης Ναδίρ

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

'Oταν οι μαθητές δεν ξεχνούν...

...και πώς να ξεχάσουν άλλωστε, όταν ο θάνατος του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από τον μπάτσο Κορκονέα, στις 6 Δεκέμβρη του 2008, συμπυκνώνει όλη τη καθημερινή βία και καταστολή που δέχονται στη καθημερινότητα τους από το σχολείο-φυλακή, από την οικογενειακή καταπίεση και από ένα αβέβαιο και άκρως αγχωτικό μέλλον που τους παρουσιάζεται σαν μονόδρομος, σύμφωνα με τις αστικές νόρμες για κοινωνική και επαγγελματική καταξίωση; Αυτοί οι 15χρονοι μαθητές, που με την επίθεση τους στα διάφορα αστυνομικά τμήματα αποτέλεσαν το βασικό ίσως υποκείμενο που μετέτρεψε και βοήθησε ένα πρώτο κύμα οργής να εξελιχθεί σε εξέγερση, δεν θα μπορούσαν να ξεχάσουν γιατί πάνω από όλα νοιώθουν οτι σκότωσαν έναν απο αυτούς...
Η φωτογραφία που παραθέτουμε από το 6ο Γυμνάσιο Νίκαιας, δεν θα μπορούσε παρά να μας γεμίζει με συγκίνηση, κουράγιο αλλά και βεβαιότητα ότι με όλους αυτούς θα ξαναμοιραστούμε ανησυχίες, σκέψεις και αγώνες και θα σταθούμε πάλι πλάι-πλάι στα οδοφράγματα...


Απαγόρευση κυκλοφορίας και αστυνομικός στρατός κατοχής αύριο 6 Δεκέμβρη στο κέντρο της Αθήνας

περιμετρικός…
Απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων στο κέντρο της Αθήνας, από τις 10:00πμ αύριο Δευτέρα 6 Δεκέμβρη μέχρι τις 7:00πμ μεθαύριο Τρίτη 7 Δεκέμβρη, ανακοίνωσε το υπουργείο προστασίας του καθεστώτος, ενόψει της διαδήλωσης μνήμης για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, που έχει καλεστεί στις 4:00μμ στα Προπύλαια.
Την απαγόρευση θα επιβάλλει και θα επιβλέψει ο αστυνομικός στρατός κατοχής της δημοκρατίας, μαζί με τους εκατοντάδες ελέγχους και προσαγωγές που επιφυλάσσει για την αυριανή μέρα, σε μια έμμεση απαγόρευση και της ίδιας της συγκέντρωσης και διαδήλωσης. «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Οι απαντήσεις στον αυταρχισμό και τις απαγορεύσεις της εγχώριας και υπερεθνικής κυριαρχίας και των κατοχικών της στρατευμάτων βρίσκονται εκεί που δίνονταν πάντα: στον δρόμο.

…και εσωτερικός αποκλεισμός του κέντρου της Αθήνας

Σχετικά με την προβολή και τη συζήτηση της Παρασκευής και την εκδήλωση του Σαββάτου

Περισσότεροι από 50 άνθρωποι βρεθήκαμε την Παρασκευή στο στέκι, παρακολουθήσαμε το video «το δόγμα του σοκ» κι έπειτα ανταλλάξαμε σκέψεις γύρω από τις μεθόδους και τους σχεδιασμούς της εξουσίας, τα σαρωτικά αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλονται και τις δυνατότητες διεύρυνσης και διασύνδεσης των κοινωνικών αγώνων και των αυτοοργανωμένων κοινοτήτων αντίστασης και αλληλεγγύης.
Την επόμενη μέρα, το Σάββατο, η εκδήλωση ξεκίνησε, παρουσία 60 και πλέον ανθρώπων, με μια εισήγηση χωρισμένη σε 6 μέρη: ενημέρωση για την υπόθεση των 22 από την αστυνομική εισβολή στο Ρεσάλτο και των 42 από τη βίαιη εκκένωση του δημαρχείου Κερατσινίου, το «καθεστώς έκτακτης ανάγκης» και η καταστολή ως ο βασικός πυλώνας διασφάλισης των συμφερόντων της κυριαρχίας, οι υποθέσεις των φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών, ο απομονωτισμός, η ποινικοποίηση και η καταστολή κάθε κοινωνικού αγώνα, ο ρόλος των ΜΜΕ, οι πρόσφατες τροποποιήσεις στον τρομονόμο. Ακολούθησε συζήτηση για τη σημασία της κοινωνικής αλληλεγγύης ιδιαίτερα στην περίοδο που διανύουμε. Η συζήτηση, ωστόσο, έκλεισε γρήγορα τον κύκλο της, φορτισμένη και καθορισμένη από τα νέα που έφταναν για αστυνομικές εισβολές σε σπίτια και για προσαγωγές συντρόφων από διάφορα σημεία της Αθήνας.
Επόμενο ραντεβού την επόμενη Παρασκευή 10/12, στις 8:00μμ, πάνω στην θεματική: ο μύθος της «ψυχικής αρρώστιας», από τη διάγνωση στο βίωμα.

30 του Νοέμβρη 2010

30 του Νοέμβρη
 αρχές Δεκέμβρη
απεργία δημοσιογράφων
20+ βαθμοί κελσίου
ένταση
 σιωπή
άφιλτρα τσιγάρα
καπνισμένα πρόσωπα
πωλείται
 ενοικιάζεται
αναστεναγμός
 rock and roll
 λαϊκά
Σιωπή.

Και όλη αυτή η σιωπή σαν αρμονικά να δένει τούτη την οδύνη μ’ έναν άκομψο ανιαρό τρόπο αναμονής για κάτι που φαντάζει πλέον ουτοπικό.
Έμοιαζε η βόλτα μου -στις 30 του Νοέμβρη- να υποφέρει όλα εκείνα τα οποία φάνταζαν μακρινά πριν λίγο καιρό μα τώρα είναι δίπλα μου ακίνητα και αναψοκοκκινισμένα. Και ο κόσμος παράλυτος και υποψιασμένος με ένα «χαίρεται» στην τσέπη, το είπε.
Και η οχλαγωγία των ειδήσεων σιώπησε στα ραδιοφωνικά ταγκό.
Και ο κόσμος στριμώχτηκε στους Δεκεμβριανούς ανοιξιάτικους δρόμους.

(μας το έστειλε η Ειρήνη με mail και το δημοσιεύουμε)

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

εκδήλωση ενάντια στην κρατική καταστολή στο ρεσάλτο, σάββατο 4/12, 7:00μμ

Οι εισηγήσεις θα ξεκινήσουν στις 8:00μμ. Για όσους έρθουν από άλλες περιοχές με δικό τους μεταφορικό μέσο, σημείο αναφοράς είναι η πλατεία Λαού και 100μ παρακάτω βρίσκεται το στέκι, στην Ερμού 9. Για όσους έρθουν με συγκοινωνίες καλύτερος τρόπος είναι από τον ηλεκτρικό του Πειραιά να πάρουν το 843 (Πειραιάς-Πέραμα) και να κατέβουν στη στάση Κανακίδη, στην πλατεία Λαού, και θα βρεθούν επίσης 100μ από το στέκι.

1 χρόνο μετά την αστυνομική εισβολή στο ΡΕΣΑΛΤΟ και τη βίαιη εκκένωση του δημαρχείου Κερατσινίου, η καταστολή κοινωνικά συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για την ανατροπή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Με την ευαισθησία της εξέγερσης και το πείσμα της ανυποταγής, ο κόσμος της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης και της ρήξης συνεχίζει σε αβέβαιες διαδρομές και αδιάβατα μονοπάτια, ανοίγοντας περάσματα για την επανάσταση στην καθημερινή ζωή. Με μόνη πυξίδα για οδηγό την ατομική και κοινωνική ελευθερία.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ για τις εξελίξεις στην υπόθεση των 22 του Ρεσάλτο και των 42 του δημαρχείου Κερατσινίου.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ: "κατάσταση έκτακτης ανάγκης", ποινικοποίηση και καταστολή κάθε κοινωνικού αγώνα (μεταφορείς, μαθητές, συμβασιούχοι), δεκάδες φυλακισμένοι και διωκόμενοι αγωνιστές, επέκταση του τρομονόμου σε απεργούς & διαδηλωτές. μόνη τους δυνατότητα η τρομοκράτηση και η καταστολή, μόνη μας δυνατότητα η αντίσταση και η αλληλεγγύη.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

παρασκευές στο ρεσάλτο (8:00μμ) - δεκέμβρης 2010

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ,
των στρατών και της αστυνομίας,

των κομματικών μαντριών και της διαμεσολάβησης, 
της μισθωτής σκλαβιάς, του ρατσισμού και του σεξισμού,
της κάθε προσταγής που αιχμαλωτίζει την καθημερινότητά μας,
ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΣ,
της αλλοτρίωσης και της εξατομίκευσης,

των παθητικών διασκεδάσεων και του σκορπίσματος,
της τηλεχαύνωσης, της μοναξιάς,
της απομόνωσης, της κάθε είδους πρέζας...

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΙΔΑΝΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΒΡΑΔΙΕΣ ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗΣ
με θεματικές συζητήσεων, προβολές ταινιών,

παρουσιάσεις βιβλίων, δημιουργικούς πειραματισμούς,
μουσικές και θεατρικές συμπράξεις…


3/12: Η "θεραπεία-σοκ" ως μέσο επιβολής των κυρίαρχων και κάμψης των κοινωνικών αντιστάσεων
Προβολή βίντεο: "Το δόγμα του σοκ" (72') - Συζήτηση

 
10/12: Ο μύθος της "ψυχικής αρρώστιας": από τη διάγνωση στο βίωμα
Προβολή βίντεο: "Skhizein" (13') - Συζήτηση

 
17/12: Οι υπηρεσίες του Χριστιανισμού στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης
Προβολή βίντεο (30') - Παρουσίαση


*στον χώρο υπάρχει δανειστική βιβλιοθήκη και έντυπο αρχειακό υλικό

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

1/12, για μια ακόμη φορά ο Αγρός...

...το Αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, δέχτηκε φασιστική εμπρηστική επίθεση.
 Για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο, ο Αγρός δέχτηκε φασιστική εμπρηστική επίθεση. Τα φασιστοειδή διέρρηξαν την μπροστινή είσοδο, το πιθανότερο τις πρωινές ώρες, κι αφού συγκέντρωσαν έπιπλα του χώρου τα περιέλουσαν με εύφλεκτο υγρό και έβαλαν φωτιά. Στην κίνησή τους δεν παρέλειψαν να αφήσουν και τα σημάδια του πολιτισμού τους στο εξωτερικό της κατάληψης, όπως σβάστικες, στόχους και συνθήματα για «άπλιτους». Η φωτιά σβήστηκε λίγο αργότερα από τα πυροσβεστικά μέσα του κτιρίου, ενώ οι ζημιές είναι περιορισμένες και επισκευάσιμες.

Διαμηνύουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι ο Αγρός, αποτελεί και θα συνεχίσει σταθερά να αποτελεί χώρο αντίστασης ενάντια στη λεηλασία γης και ανθρώπου, διάχυσης σχεδίων αυτοδιαχείρισης και επανοικειοποίησης του κλεμμένου εδάφους. Προχωράμε, με πυξίδα την αυτοοργάνωση, ανττιιεραρχικά, αδιαμεσολάβητα, αντιεμπορευματικά, ανυποχώρητα ενάντια στο υπάρχον. Και αυτό αναμενόμενα ενοχλεί.

Όμως, όπως ήδη έχουμε πει…
Ο ΣΠΟΡΟΣ ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ
ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΓΕΙ

Το Σάββατο 4/12 από τις 10 το πρωί επισκευάζουμε συλλογικά το χώρο, με ευπρόσδεκτη τη συμμετοχή αλληλέγγυων, που με την παρουσία τους δυναμώνουν το εγχείρημα. 
 

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΕΙ.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Την εποχή που η "συνθήκη έκτακτης ανάγκης" επιβάλλεται όλο και πιο μόνιμα, η "κατάσταση εξαίρεσης" τείνει να γίνει ο κανόνας και να γενικευτεί, την εποχή που το κράτος και τα αφεντικά προσπαθούν να εκφοβίσουν όσους αγωνίζονται, η αλληλεγγύη στους διωκόμενους αναρχικούς είναι αυτονόητη και επιτακτική.

Ο σύντροφος Χρήστος Π. διώκεται για τον εμπρησμό οχημάτων στο εφετείο Αθηνών στις 22 Μαϊου του 2008. Αύριο καλείται να απολογηθεί έχοντας να αντιμετωπίσει βαριές κατηγορίες. "Εγκληματική οργάνωση", "έκρηξη", "παράβαση σχετικά με εκρηκτικές ύλες" και "οπλοχρησία".

Συγκέντρωση αλληλεγγύης


Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου, 11:00 πμ
όπου θα εξεταστεί το ενδεχόμενο της προφυλάκισής του

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης


Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο από την πρωτοβουλία αλληλεγγύης για την υπόθεση δίωξης του Χρήστου Π.

"Δύσκολα θα αμφισβητήσει κανείς τη ρευστότητα της εποχής μας. Τίποτα δεν μοιάζει βέβαιο και όλα τα στοιχήματα παραμένουν ανοιχτά. Και αν οι “από κάτω” συνεχίζουν ακόμα να οργίζονται χωρίς να επιτίθενται, να αγανακτούν χωρίς να οργανώνονται, οι “από πάνω” έχουν εξαπολύσει μια καλοσχεδιασμένη και ολοκληρωτική επίθεση. Στο κάτω κάτω τα προνόμια, τα πλούτη και τα κεφάλια τους παίζονται.

Το ελληνικό κράτος μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη και γνωρίζοντας καλά για την επερχόμενη χρεωκοπία οργανώνει την αντεπίθεσή του. Και την εξαπολύει χωρίς δισταγμούς και αναστολές. Μια επίθεση που διεξάγεται σε δύο επίπεδα, διαφορετικά αλλά αλληλοσυμπληρούμενα. Αυτό της καταστολής εκείνων των προλεταριακών ομάδων, των κοινωνικών κομματιών που μπορούν να αποτελέσουν τις σύγχρονες “επικίνδυνες τάξεις” και της εξουδετέρωσης του εσωτερικού εχθρού. “Πρώτα οι μετανάστες και μετά οι αναρχικοί” μας είχε ενημερώσει κυνικά ο τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης Μαρκογιαννάκης.

Και δεν είπε και ψέματα. Αστυνομικά πογκρόμ, μαζικές απελάσεις και επιτροπές κατοίκων χέρι χέρι με φασίστες και μεσιτικά γραφεία. Και μετά η εισβολή στο Χαλάνδρι. Διόγκωση των κατηγοριών, προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, εντάλματα με μοναδικό στοιχείο τα αποτυπώματα σε ένα σπίτι. Όποιος περίμενε ότι η αλλαγή κυβέρνησης θα επέφερε οποιοδήποτε αλλαγή, ξεχνάει ότι η κατασταλτική πολιτική αποτελεί ίσως το πλέον βασικό κομμάτι της καπιταλιστικής δικτατορίας και όχι το καπρίτσιο κάποιου υπουργού.

Η συνέχεια, μετά τον Οκτώβρη, γνωστή. Η ”δημοκρατία με πυγμή” αποτελεί το νέο πολυδιαφημισμένο δόγμα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Επικηρύξεις, προληπτικές συλλήψεις και μπάτσοι παντού. Προφυλακίσεις με μηδαμινά ή αμφιλεγόμενα στοιχεία. Ευθεία ποινικοποίηση των προσωπικών και συντροφικών σχέσεων. Στημένα δημοσιεύματα, βαριές καταδίκες και διογκωμένα κατηγορητήρια. Φωτογραφίες καταζητούμενων να προετοιμάζουν τη “Καισαριανή” της γενιάς μας. Τα ΕΚΑΜ μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων να στέλνουν το μήνυμα. Και φυσικά αποκορύφωμα όλων ο πισώπλατος πυροβολισμός του Σ.Σεισίδη και η διαρκής εκδικητικότητα από τη στιγμή της σύλληψής του και ο θάνατος του αναρχικού Λάμπρου Φούντα μετά τη συμπλοκή στη Δάφνη.

Και στο άλλο επίπεδο, το “κοινωνικό”, κάθε απεργία κηρύσσεται παράνομη από τα δικαστήριά τους. Οι απεργοί επιστρατεύονται, ακόμα και όταν αφορά συντηρητικά κομμάτια και στενά συντεχνιακά συμφέροντα. Οι διαδηλωτές λοιδορούνται από τους δημοσιογράφους και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Και όταν αρχίζουν οι μαθητικές καταλήψεις φέτος, δέχονται μια πρωτοφανή επίθεση, στην αρχή, πριν προλάβουν να εξαπλωθούν. Απαξιώνονται, για να απομονωθούν και να μην συγχρωτιστούν με τη διάχυτη κοινωνική ένταση. Ύστερα χτυπιούνται από την αστυνομία και απειλούνται από τους εισαγγελείς.

Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Δεν θα μπορούσε να ελπίζει σε νίκη η επίθεση του κεφαλαίου, αν το κράτος δεν όπλιζε τους στρατούς του. Για να φοβίσει. Για να εμφανίσει σαν μονόδρομο την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να πείσει ότι είναι μάταιος κάθε αγώνας και κάθε εξέγερση καταδικασμένη στη συντριβή. Ότι η επανάσταση είναι ανέφικτη. Και για αυτό το λόγο θα γεμίσει τις φυλακές, θα φορτώσει με κατηγορίες όσους θέλει να έχει σε ομηρία, θα επικηρύξει τους συντρόφους μας, θα σκοτώσει.

Πριν λίγες μέρες παραδόθηκε στο σύντροφο Χρήστο Π. κλήση για να παρουσιαστεί ως κατηγορούμενος στην 8η τακτική ανακρίτρια. Το κατηγορητήριο βαρύ, για να απειλεί την προφυλάκιση. “Εγκληματική οργάνωση”, “εκρήξεις”, “νόμος περί εκρηκτικών”, “οπλοχρησία”.

Ο σύντροφος εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Όσο και αν ακούγεται κοινότοπο ή σαν διατύπωση ενός πολιτικού λόγου μιας προηγούμενης δεκαετίας, αυτή η συνθήκη διαμορφώνει μια συγκεκριμένη πραγματικότητα.

Προφανώς ο πρωταρχικός στόχος δεν είναι ο σύντροφος, αν και είναι ο άμεσος. Πρωταρχικός στόχος είναι να χτυπηθεί η ίδια η ανατρεπτική δράση. Να χτυπηθούν οι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, μέσα από τις τάξεις των οποίων δρα και πολεμά εδώ και 15 χρόνια και ο σύντροφος.
Το κράτος επιδιώκει να εκφοβίσει και μετά αυτός ο φόβος να εσωτερικευτεί και να ιδεολογικοποιηθεί. Να γεννήσει στρεβλά ερωτήματα και λάθος απαντήσεις. Επιδιώκει, μα στην πραγματικότητα ονειρεύεται, την άτακτη υποχώρηση μας. Την εξαφάνιση του εσωτερικού εχθρού. Μας ζητούν να υπογράψουμε μια δήλωση νομιμοφροσύνης μέσα μας και να εγκαταλείψουμε το μονοπώλιο της βίας στα χέρια τους. Να αποκηρύξουμε. Να ψευτο-αναρωτηθούμε για το νόημα της επαναστατικής βίας, για την αξία της σήμερα. “Των επιλογών που καταλήγουν σε αδιέξοδο”, “αυτών των αντιλήψεων που οδηγούν σε τόσους κρατούμενους”, της παραδοχής ότι “με τόσους μπάτσους στους δρόμους δεν γίνεται τίποτα”... Να ψευτο-αναρωτηθούμε έχοντας απέναντι μας την κάνη των όπλων τους να μας σημαδεύει.

Οι αναρχικοί δεν μιλάνε όμως από τη θέση του θύματος. Οι ανατρεπτικές ιδέες είναι επικίνδυνες, επειδή μπορούν να υπάρξουν σαν καθημερινή πρακτική. Είναι απειλητικές, γιατί αποτελούν συγκεκριμένη κοινωνική πρόταση. Βρισκόμαστε στο στόχαστρο επειδή κάποιοι στις διαδηλώσεις ξηλώνουν πεζοδρόμια και επιτίθενται στα ΜΑΤ. Επειδή κάποιοι δεν σέβονται την ιδιοκτησία και επανοικοιοποιούνται το έδαφος της μητρόπολης. Επειδή κάποιοι λεηλατούν τον πλούτο των αφεντικών. Επειδή κάποιοι οπλίζονται και οργανώνουν την αγριότητα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Επειδή κάποιοι δεν κάνουν βήμα πίσω και εργάζονται, με λύσσα και υπομονή, για την κατάκτηση της ελευθερίας.

Θέλουν να μας εξουδετερώσουν -ας μην ξεχνάμε ότι έτσι διατύπωσε πολιτικός συντάκτης στο “Βήμα” τη δολοφονία του Λ.Φούντα- για να επιβάλλουν την ειρήνη τους. Την τάξη ενός νεκροταφείου παντού γύρω μας. Θέλουν να μας εξουδετερώσουν γιατί η άμεση δράση, η εξεγερτική αντι-βία, το πρόταγμα της κοινωνικής ανατροπής, η συνείδηση, η αυτοοργάνωση μπορούν να λειτουργήσουν σαν πυροκροτητής στην εποχή μας. Μιας έκρηξης που θα μετατρέψει τη σημερινή ευκαιρία σε μια επαναστατική κρίση και όχι σε μια νίκη της αδράνειας και της υπομονής ή της σιδερένιας πυγμής των μπάτσων και των παρακρατικών, με άλλα λόγια σε ένα θρίαμβο του κράτους και του κεφαλαίου. Και αυτό το φοβούνται πολύ.


Ας μην αφήσουμε κανένα διωκόμενο σύντροφο μόνο του. Ούτε στιγμή.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης.
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου, Ευελπίδων, 11:00

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης"

αλληλεγγύη

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ένα όμορφο απόγευμα στο κέντρο της πόλης

Περισσότεροι από 2500 άνθρωποι (κατά πολλούς 3000) πορευτήκαμε μαζί στο κέντρο της Αθήνας, το απόγευμα της Πέμπτης 25 Νοέμβρη, στην αντικατασταλτική διαδήλωση που είχε καλεστεί στα Προπύλαια. Εσωτερική συνοχή, δυνατός παλμός, αυτοπεποίθηση. Κανένας φόβος παρά τις απίστευτες αστυνομικές δυνάμεις που μας έζωναν ασφυκτικά. Μόνο πρόσωπα φωτισμένα από το πάθος, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη.

Οι απαντήσεις στην κρατική τρομοκρατία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα, την καθεστωτική προπαγάνδα των ΜΜΕ, συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί που δίνονταν πάντα: στον δρόμο. Αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές και σε όσους αντιστέκονται. Κανένας μόνος ποτέ και πουθενά.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

ΠΟΡΕΙΑ την ΠΕΜΠΤΗ 25.11...

...στις 18:00 στα προπύλαια [στάση μετρό: πανεπιστήμιο]
ενάντια στην κρατική τρομοκρατία

ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΜΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΥΣ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ & Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ & Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

επειδή η δημοκρατία...

...και η χώρα βρίσκεται σε "κατάσταση έκτακτης ανάγκης", όπως μας είπε ο πρωθυπουργός.
Χθες [20.11.2010], την ώρα που κάτοικοι του περιστερίου κατέλαβαν έναν εγκατελειμένο δημοτικό κτίριο, στα "ψαράδικα" για να γίνει ένας ανοιχτός κοινωνικός χώρος αντίστασης & αλληλεγγύης, οι κατασταλτικές δυνάμεις αποφάσιζαν την επιχείρηση της εκκένωσής της, προφανώς με τη συνδρομή των "τοπικών αρχόντων" ή με την πρόφαση κάποιας "άγνωστης μήνυσης".
Ο συγκεκριμένος χώρος βρίσκεται απέναντι από το νέο δημαρχείο του περιστερίου και τον υπό κατασκευή νέο σταθμό του μετρό (τώρα πώς γίνεται "το κράτος να μην έχει λεφτά" αλλά να αποφασίζεται η κατασκευή νέου σταθμού, μόλις 500μ από τον προηγούμενο, ε! μάλλον κι αυτό είναι ένα ακόμη κομμάτι του "θαυμαστού μαγικού κόσμου της κρίσης").
Είναι φυσικό πως μία απελευθερωμένη νησίδα κάποιων τετραγωνικών ενοχλεί,  πόσο δε μάλλον όταν αυτή είναι τόσο κοντά στο "μέγαρο" του περιστερίου, τόσο δίπλα στη νέα στάση του μετρό και άρα τόσο "καλό φιλέτο" προς εμπορική αξιοποιήση, σε μία περιόδο που η "έκτακτη ανάγκη" των κυρίαρχων απαιτεί υποταγή, σιωπή, εξατομίκευση και παθητικότητα.
Έτσι στις εννιά περίπου το βράδυ διμοιρίες των ματ και περιπολικά περικύκλωσαν τον κατειλλειμένο χώρο και τους 50 και πλέον ανθρώπους, που τακτοποιούσαν, καθάριζαν, μοίραζαν κείμενα και διάβαζαν ανακοινώσεις από μικροφωνική εγκατάσταση, τους συνέλαβαν και τους οδήγησαν στη ΓΑΔΑ, ενώ διμοιρίες των ΜΑΤ έμειναν να "φυλάσσουν" τον χώρο. Δεκάδες αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι κατέφθασαν στο σημείο, στήνοντας μικροφωνική αντιπληροφόρησης & αλληλεγγύης για το περιστατικό. Οι συλληφθέντες, εν τέλει, αφού πρώτα αναστατάσωσαν το αστυνομικό μέγαρο, αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς απαγγελία κατηγοριών και επανήλθαν στο σημείο της κατάληψης όλοι μαζί, περίπου στις δύο το βράδυ, φωνάζοντας συνθήματα.
Σήμερα στις 5:00 το απόγευμα έχει καλεστεί συγκέντρωση στο χώρο έξω από τα "ψαράδικα".

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Άμεση απελευθέρωση του Σίμου Σεϊσίδη, συγκέντρωση αλληλεγγύης 19 & 24 Νοέμβρη, 9:00πμ, στο εφετείο Αθηνών

Τον στοχοποίησαν μετά τη ληστεία της Εθνικής Τράπεζας στη Σολώνος τον Γενάρη του 2006 και τη σύλληψη του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη. Τον καταχώρησαν στην κατασκευασμένη από την ασφάλεια «συμμορία των ληστών με τα μαύρα». Του απέδωσαν κατηγορίες για σωρεία ληστειών και τον κήρυξαν καταζητούμενο. Γέμισαν τα αστυνομικά τμήματα με φωτογραφίες του. Τον επικήρυξαν μαζί με τους επίσης καταζητούμενους συγκατηγορούμενούς του, Μάριο Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη, για 600 χιλιάδες ευρώ, σε ένα σύγχρονο κυνήγι κεφαλών. Χρησιμοποίησαν απίστευτα δικαστικά τερτίπια για να καταφέρουν να διαχωρίσουν τα κακουργήματα από τα πλημμελήματα στις κατηγορίες που του απέδιδαν και να τον καταδικάσουν ερήμην σε 7,5 χρόνια φυλάκισης για τα πλημμελήματα 7 ληστειών τραπεζών (δεν μπορεί να δικαστεί κάποιος ερήμην για κακουργήματα), ώστε να μπορούν να τον κρατούν φυλακισμένο μέσα σε ένα νομικό κυκεώνα εφόσον τον συλλάμβαναν. Τον πυροβόλησαν πισώπλατα, σχεδόν εξ’ επαφής, όταν λίγους μήνες πριν (στις 3/5/2010) επιχείρησε τρέχοντας να διαφύγει αστυνομικού ελέγχου και τον ξυλοκόπησαν ανηλεώς ενώ ήταν πεσμένος στο έδαφος αιμόφυρτος. Με δεδομένο τον βαρύ τραυματισμό του δεξιού του ποδιού (στην κεντρική αορτή αιμοδοσίας του οργανισμού που έρχεται από την καρδιά), μέσα στο νοσοκομείο του επέβαλαν την ποινή του ακρωτηριασμού, με την παρεμπόδιση της σωστής φροντίδας και νοσηλείας του από την αντιτρομοκρατική, που είχε στρατοπεδεύσει στο νοσοκομείο μοιράζοντας εντολές και απαγορεύσεις στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αυτή τη στιγμή συνεχίζει να βρίσκεται κρατούμενος στο -κατ’ ευφημισμόν- νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού και στις 19 και 24 Νοέμβρη θα επιδιώξει, στο εφετείο Αθηνών, την ακύρωση των εκδικητικών δικαστικών διαδικασιών που οδήγησαν στην ερήμην του καταδίκη σε 7,5 χρόνια φυλάκισης.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΣΕΪΣΙΔΗ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης 19 & 24 Νοέμβρη, 9:00πμ
στο εφετείο Αθηνών (Λουκάρεως & Λεωφ. Αλεξάνδρας)

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

37 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, το πρόταγμα της εξέγερσης επίκαιρο όσο ποτέ

37 χρόνια πριν, σε περίοδο χούντας, εκδηλώθηκε η εξέγερση του Πολυτεχνείου, με πολυποίκιλα συνθήματα που έθεταν μέχρι και το ζήτημα της κατάργησης της εξουσίας. Μπρος στον φόβο γενίκευσης της κοινωνικής αναταραχής το καθεστώς -τότε- προχώρησε σε ένα σύντομο πρόγραμμα «φιλελευθεροποίησης» και κατόπιν στην «ομαλή μετάβαση» προς την κοινοβουλευτική δημοκρατία, τη λεγόμενη μεταπολίτευση, μετά από ενδοκυριαρχικές διαβουλεύσεις.
Τα χρόνια που ακολούθησαν επιχειρήθηκε από τα κόμματα και τα ΜΜΕ η εξέγερση του Πολυτεχνείου να μετατραπεί σε αποστεωμένη επέτειο και σε γιορτή της δημοκρατίας. Και μάλιστα, σε απ’ ευθείας μετάδοση «για όλη την οικογένεια». Ορισμένοι, εξαργυρώνοντας τη συμμετοχή τους στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, αναρριχήθηκαν στην ιεραρχία των «προοδευτικών» κομμάτων και κατόπιν έγιναν κυβερνητικά στελέχη. Παράλληλα, κάποιοι άλλοι επιχείρησαν να γίνουν οι τιμητές της, όπως για παράδειγμα το ΚΚΕ, το οποίο προηγουμένως την είχε καταδικάσει, σε φοιτητικό του έντυπο της εποχής (στο φύλλο 8 της Πανσπουδαστικής), ως προβοκατόρικη δράση πρακτόρων της ασφάλειας.
Όμως, μια εξέγερση δεν μπορεί ούτε να μετατραπεί σε επετειακή λιτανεία ούτε σε γιορτή του αντιπάλου της, δεν μπορεί ούτε να ξεπουληθεί ούτε να καπελωθεί. Γιατί πολύ απλά δεν είναι τσιφλίκι κανενός αλλά αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών απελευθερωτικού χαρακτήρα προσανατολισμού. Έτσι, η ζωντάνια και το μήνυμά της παραμένουν ατίθασα μέσα από τη μνήμη και τη δράση των αγωνιζόμενων ανθρώπων και μεταλαμπαδεύονται στις επόμενες γενιές κοινωνικών αγώνων και εξεγέρσεων.
Σήμερα, ζούμε μια νέα χούντα, που δεν χρειάζεται να λέγεται ή να παρουσιάζεται έτσι, αφού τα καταφέρνει μια χαρά και ως δημοκρατία. Άλλωστε, το ουσιαστικό κοινωνικό ζήτημα δεν υπήρξε ποτέ η αλλαγή πολιτεύματος αλλά η αποτίναξη του ζυγού της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας. Ό,τι προσωπείο κι αν φοράει αυτή, δικτατορικό ή δημοκρατικό. Ακόμα περισσότερο στην εποχή μας, που η βαθύτατη κρίση του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος θρυμματίζει τη βιτρίνα των κοινωνικών ψευδαισθήσεων.
Η πρόσφατη εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, έδειξε το απέραντο βάθος των κοινωνικών-ταξικών δυνατοτήτων για αξιοπρέπεια και σύγκρουση με την εξουσία, για δημιουργικότητα και συλλογικοποίηση, για συντροφικότητα και αλληλεγγύη. Με την άρνηση ανάδειξης προσωπικοτήτων και ηγετών. Με τη μαζική κάθοδο στους δρόμους μακρία από κάθε κοινωνικό διαχωρισμό με βάση το φύλο, τη φυλή, την κοινωνική θέση ή την ηλικία. Με τις επιθέσεις σε κρατικά κτίρια και στους ναούς του χρήματος και της κατανάλωσης. Με τις αναμετρήσεις με τα σώματα ασφαλείας. Με τις μικρές κομμούνες, συλλογικής ζωής, καθημερινής διαβίωσης και συνελεύσεων, των κατειλημμένων σχολών και του κτιρίου της ΓΣΕΕ. Με τις αχρηστεύσεις ακυρωτικών μηχανημάτων για την ελεύθερη μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Με τις καταλήψεις ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Με τις παρεμβάσεις σε εργασιακούς χώρους. Με τις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξω από κρατητήρια, δικαστήρια και φυλακές.
Μετά και την τεράστια αποχή στις τοπικές εκλογές των προηγούμενων ημερών, ίσως είναι ο καιρός να αναλογιστούμε ξανά την πιθανότητα της γενικευμένης κοινωνικής ανταρσίας, στην προοπτική της ανατροπής του πολιτισμού της εκμετάλλευσης και της υποταγής. Για τον συνολικό ελευθεριακό μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων. Για την επανάσταση στην καθημερινή ζωή.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Δεν είναι μόνο ο βασιλιάς γυμνός αλλά και οι τοπικοί άρχοντες

Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Εγγεγραμμένοι: 74.399
Ψήφισαν: 29.421 (39,54%)
Απείχαν: 44.978 (60,46%)
Έγκυρα: 26.395 (89,71%)
Άκυρα: 1.589 (5,40%)
Λευκά: 1.437 (4,88%)
Λουκάς Τζανής: 15.065 (57,08%)
Χρυσός Αλέξανδρος: 11.330 (42,92%)
Νέος τοπικός αρχοντίσκος ο Λουκάς Τζανής με την υποστήριξη του 20% των κατοίκων Κερατσινίου-Δραπετσώνας, εκ των οποίων τo 65% είτε απείχαν είτε "ψήφισαν" λευκό ή άκυρο.

Δήμος Νίκαιας-Αγ.Ι.Ρέντη
Εγγεγραμμένοι: 95.877
Ψήφισαν: 34.568 (36,05%)
Απείχαν: 61.309 (63,95%)
Έγκυρα: 31.143 (90,09%)
Άκυρα: 1.845 (5,34%)
Λευκά: 1.580 (4,57%)
Ιωακειμίδης Γεώργιος: 18.799 (60,36%)
Λογοθέτης Στυλιανός: 12.344 (39,64%)
Νέος τοπικός αρχοντίσκος ο Γεώργιος Ιωακειμίδης με την υποστήριξη του 20% των κατοίκων Νίκαιας-Αγ.Ι.Ρέντη, εκ των οποίων τo 68% είτε απείχαν είτε "ψήφισαν" λευκό ή άκυρο.

Χωρίς σχόλια…

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Ανακοίνωση του Radio Revolt από Θεσσαλονίκη για την εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε στις 9/11

Την τρίτη 9 Νοεμβρίου γύρω στις 11 το βράδυ και ενώ στο βαγόνι του radio revolt υπήρχαν 5 σύντροφοι, ομάδα 20-25 παρακρατικών και φασιστοειδών πραγματοποίησε επίθεση. Οπλισμένοι με πτυσσόμενα γκλοπ, σφυριά, ξύλα και μαχαίρια εκτόξευσαν 3 βόμβες μολότοφ στο εσωτερικό του βαγονιού και προσπάθησαν να κλείσουν την πόρτα. Η αντίδραση των συντρόφων ήταν άμεση, άρπαξαν καδρόνια, απεγκλωβίστηκαν και βγήκαν έξω απαντώντας στην επίθεση. Ακούστηκαν τα κλασσικά καθόλου ευφάνταστα συνθήματα τους, πετάχτηκαν πέτρες αλλά παρόλα αυτά οι σύντροφοι κατάφεραν να τους απωθήσουν κυνηγώντας τους μέχρι τις μηχανές τους. Ωστόσο, η φωτιά είχε ήδη βγει εκτός ελέγχου και ενώ η συντονισμένη προσπάθεια όλων όσων κατέφτασαν περιόρισε τις ζημιές στο βαγόνι, καταστράφηκε το εσωτερικό του. Στην ευρύτερη περιοχή των πανεπιστημίων κατέφτασαν 6 πυροσβεστικά οχήματα, τα οποία (κατά την πυροσβεστική υπηρεσία) μπλοκαρίστηκαν από την αστυνομία η οποία απαίτησε να συνοδεύσει τα οχήματα μέσα στα πανεπιστήμια πράγμα που δε θα δεχόμασταν σε καμία περίπτωση. Ταυτόχρονα και ενώ το ρεύμα παρέμενε συνδεδεμένο απειλώντας με έναν επιπλέον κίνδυνο τον κόσμο που έσβηνε τη φωτιά, η παροχή νερού κόπηκε (2 φορές) από την πρυτανεία.
Προφανώς δεν περιμέναμε την επέμβαση κανενός κρατικού μηχανισμού για να μας «σώσει» μιας και κρίνουμε πως η επίθεση πραγματοποιήθηκε από αυτόν τον μηχανισμό. Συγκεκριμένα από νωρίς το απόγεμα ο χώρος γύρω από τα πανεπιστήμια έσφυζε από μπάτσους με 3 τουλάχιστον διμοιρίες στην (κλειστή) ΔΕΘ, τετράδες δίτροχων μπάτσων να κινούνται στην πλατεία ροτόντας στην εθνικής αμύνης καθώς και στην Αγ. Δημητρίου και επιβεβαιωμένη παρουσία κρανοφόρων (ενδεχομένως ασφαλιτών) μπροστά στο palais de spor λίγο μετά την επίθεση.
Όπως έχει αποδειχθεί επανειλημμένα τα φασιστοειδή δεν έχουν την δυνατότητα να πραγματοποιήσουν μία τέτοια επίθεση χωρίς βοήθεια (με ενδεικτικά παραδείγματα τα πογκρόμ μεταναστών υπό την προστασία μπάτσων στον άγιο Παντελεήμων, της κλούβας-ταξί στο σταθμό Λαρίσης και τα πεσίματα στο στέκι στα δυτικά σε ένα από τα οποία μία διμοιρία(!?) κατέφτασε ελάχιστα λεπτά αφότου έφυγαν). Έτσι και εδώ, τα μηχανάκια τους έσπασαν ανενόχλητα τον «κλοιό» των μηχανοκίνητων μπάτσων γύρω απ τα πανεπιστήμια. Αντιλαμβανόμαστε εύκολα πως έχουμε άλλη μια κίνηση στα πλαίσια της γενικευμένης επίθεσης σε ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας. Μία επίθεση που είναι αναμενόμενη στην παρούσα κοινωνικοοικονομική συνθήκη που επικρατεί στην Ελλάδα.
Διανύουμε μία περίοδο που μία κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κάνει την χώρα να επιπλεύσει, καταδικάζει σε εξαθλίωση το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού με αποτέλεσμα να ξεπηδούν παντού καινούριοι, καθώς και να αναβαθμίζονται οι ήδη υπάρχοντες, πόλοι ριζοσπαστικής δράσης. Σε αυτήν την περίοδο το αλαφιασμένο σύστημα επιλέγει να κλιμακώσει την καταστολή χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχει στη διάθεση του. Στόχος του η αποτροπή κάθε ατόμου, συλλογικότητας, ομαδοποίησης να εναντιωθεί στα νέα μέτρα, στο κράτος, στο σύστημα. Προσπαθεί να αμυνθεί σε αυτό το γενικευμένο αναβρασμό που επικρατεί στην κοινωνία.
Όλα αυτά συνθέτουν την ολοκληρωμένη εικόνα του συμβάντος της τρίτης. Φασιστοειδή επιτίθενται δολοφονικά σε ένα αυτοοργανωμένο αναρχικό ραδιόφωνο με τις πλάτες της αστυνομίας, η οποία σε έναν διπλό ρόλο καλύπτει την διαφυγή τους και εμποδίζει την επέμβαση της πυροσβεστικής. Οι Πανεπιστημιακές αρχές «σηκώνουν τα χέρια ψηλά» ενώ τα καθεστωτικά ΜΜΕ μιλούν για επεισόδια στο ΑΠΘ και για συγκρούσεις συμμοριών αποκρύπτοντας και παραποιώντας το γεγονός.
Το βαγόνι κάηκε αλλά το Radio Revolt συνεχίζει. Ένα 20λεπτο μετά την διακοπή της εκπομπής, ο σταθμός επανήλθε και στο internet και στα FM και φυσικά η ροή του σταθμού συνεχίζει κανονικά και επιθετικά. Το βαγόνι θα επαναλειτουργήσει για να πλαισιώσει το εγχείρημα του σταθμού. Ο κάθε αυτουργός της επίθεσης της τρίτης θα μας βρει μπροστά του έτοιμους να απαντήσουμε σε κάθε προσπάθεια φίμωσης της αντιπληροφόρησης της υποστήριξης ανατρεπτικών δράσεων και της προώθησης ανατρεπτικών ιδεών. Επιπλέον, κάθε τέτοια επίθεση, πέρα από το ότι μας συσπειρώνει όπως αποδείχτηκε από την έμπρακτη αλληλεγγύη που άμεσα δεχτήκαμε, όχι απλά δε μας πτοεί αλλά μας εξοργίζει!

ΜΠΑΤΣΟΙ, TV, ΝΕΟΝΑΖΙ - ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ

Radio Revolt

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Πέμπτη 11 Νοέμβρη, 8:30πμ, στο εφετείο Αθηνών

Την Πέμπτη 11 Νοέμβρη, στο εφετείο Αθηνών, στη συμβολή των οδών Λουκάρεως & Λεωφ. Αλεξάνδρας, καλούνται, από ειδικούς εφέτες ανακριτές, οι Μαρί Μπεραχά και Νίκος Μαλαπάνης να απολογηθούν για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, με την κατηγορία, βάσει του τρομονόμου, της «συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση» (σε βαθμό κακουργήματος).
Πρόκειται για την πλέον εξόφθαλμη περίπτωση ποινικοποίησης των συγγενικών, φιλικών ή πολιτικών σχέσεων αφού η Μαρί Μπεραχά είναι η σύντροφος του Κώστα Γουρνά και ο Νίκος Μαλαπάνης στενός του φίλος, πάνω από μια δεκαετία.
Η κατασταλτική ωμότητα και η δικαστική αθλιότητα σε όλο τους το μεγαλείο. Μετά τις κλητεύσεις για «μαρτυρικές καταθέσεις» 24 τουλάχιστον ανθρώπων από το συντροφικό, φιλικό ή συγγενικό περιβάλλον των 6 φυλακισμένων για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα (εκ των οποίων οι 3 έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη και οι άλλοι 3 αρνούνται τις κατηγορίες), οι πλέον κοντινοί τους άνθρωποι κατηγορούνται σε βαθμό κακουργήματος, αντιμετωπίζοντας την απειλή της προφυλάκισης.
Η κρατική τρομοκρατία δε θα περάσει. Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Μαρί Μπεραχά και στον Νίκο Μαλαπάνη, Πέμπτη 11 Νοέμβρη, 8:30πμ, εφετείο Αθηνών, Λουκάρεως & Λεωφ. Αλεξάνδρας.

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Από τη σιωπηρή αποδοκιμασία στις ιαχές της εξέγερσης

Η τεράστια αποχή από τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές υπέδειξε το βάθος της κρίσης αντιπροσώπευσης και τον βαθμό απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος στην κοινωνική συνείδηση. Ιδιαίτερα για τα δύο κόμματα εξουσίας τα αποτελέσματα ήταν συντριπτικά. Παράλληλα, η μικρή άνοδος σε ποσοστιαία κλίμακα των αριστερών και «ανεξάρτητων» σοσιαλδημοκρατικών αντι-μνημονιακών δυνάμεων, δεν αντιστοιχεί σε άνοδο και σε απόλυτα μεγέθη. Δηλαδή, δεν αυξήθηκε ο αριθμός των ψηφοφόρων τους. Ο σχηματισμός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε μόνο πραγματική άνοδο -αγγίζοντας πανελλαδικά το 2% από 0,3% το 2009- και το ΚΚΕ, που αύξησε και με απόλυτα μεγέθη την εκλογική του πελατεία, κατορθώνοντας να καρπωθεί τμήμα της «ψήφου διαμαρτυρίας». Χωρίς να μας διαφεύγει η «χαλαρότερη» ψήφος που ισχύει στις δημοτικές εκλογές (σε σχέση με τις βουλευτικές) και η υπέρμετρη προσπάθεια που κατέβαλλε γι’ αυτή την «επιτυχία» το «κόμμα του λαού»: ενιαίος εκλογικός συνδυασμός σε όλη την χώρα («λαϊκή συσπείρωση») και πρωτοφανής (για δημοτικές εκλογές) προεκλογική πανελλαδική καμπάνια με κεντρική θεματολογία-συνθηματολογία χωρίς αναφορές στα επιμέρους τοπικά ζητήματα ανά περιοχή.
Το τεράστιο ποσοστό αποχής (40% πανελλαδικά, 45% στα αστικά κέντρα), μαζί με το 5% των άκυρων και λευκών ψηφοδελτίων, δε δίνει το περιθώριο σε κανέναν πλέον να ελεεινολογεί για «αδιαφορία», «απολίτικη στάση» και τόσα άλλα ευφάνταστα που ακούμε εδώ και χρόνια. Η επιλογή της αποχής καταγράφηκε ξεκάθαρα ως μια συνειδητή στάση, που αντιστοιχεί σε σιωπηρή αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος, του κομματικού στερεώματος και των αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζονται. Αυτό που χρειάζεται είναι η υπόκωφη δυσαρέσκεια και η παθητική αντίσταση να μετατραπούν σε ατομική και συλλογική αυτενέργεια, σε ανάληψη πρωτοβουλιών συλλογικοποίησης και δράσης, σε συγκρότηση αντιιεραρχικών και συντονιζόμενων κοινοτήτων αγώνα και αλληλοβοήθειας σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό και εκπαιδευτικό χώρο. Για τη ρήξη και τη σύγκρουση με την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, για τη δημιουργία δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων και κοινωνικών κομματιών, για την επανάσταση στην καθημερινή ζωή, για την αποτίναξη του ζυγού της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας.
Στο διάστημα που ακολουθεί η επίθεση της εξουσίας θα συνεχιστεί και θα επιταθεί στους τομείς της δημόσιας υγείας, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, των ΔΕΚΟ, των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και της φορολογίας. Ο ΦΠΑ θα γίνει 23% ακόμα και για τα είδη καθημερινής κατανάλωσης (σήμερα είναι 11%). Τα δρομολόγια των αστικών συγκοινωνιών θα συρρικνωθούν (κυρίως των λεωφορείων), πολλοί οδηγοί προβλέπεται να απολυθούν, τα εισιτήρια και οι κάρτες απεριορίστων διαδρομών θα ακριβύνουν και το ενιαίο εισιτήριο θα καταργηθεί. Οι ΔΕΚΟ θα ιδιωτικοποιηθούν (έναντι πινακίου φακής), χιλιάδες εργαζόμενοί τους προβλέπεται να απολυθούν (30-40 χιλιάδες) και τα τιμολόγια (π.χ. της ΔΕΗ) θα εκτροχιαστούν. Στο πλαίσιο «εξορθολογισμού και περιορισμού της σπατάλης» στον τομέα της δημόσιας υγείας, η λίστα φαρμάκων θα συρρικνωθεί, νοσοκομεία θα κλείσουν, το κόμιστρο στα εξωτερικά ιατρεία και στα έκτακτα περιστατικά θα αυξηθεί και θα θεσπιστεί ένα πλαίσιο «αυτοκέφαλης» διοίκησης και χρηματοδότησης, ιδιωτικών κριτηρίων. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πολλά τμήματα (κυρίως των ΤΕΙ) θα καταργηθούν και άλλα θα συγχωνευθούν, ο κοινωνικός χαρακτήρας του ασύλου θα τεθεί υπό αμφισβήτηση, η διοίκηση των ιδρυμάτων προβλέπεται να αναληφθεί από managers και θα επιδιωχθεί η κατάργηση της δωρεάν σίτισης και στέγασης για τους φοιτητές και σπουδαστές χαμηλών εισοδημάτων καθώς επίσης και των δωρεάν συγγραμμάτων (θα παρέχεται ένα κουπόνι 400 ευρώ ανά ακαδημαϊκό έτος για την αγορά των συγγραμμάτων και τα υπόλοιπα θα τα βάζουν οι φοιτητές-σπουδαστές από την τσέπη τους). Και μην ξεγελαστεί κανείς ή καμία ότι με την ολοκλήρωση του μνημονίου τα δύσκολα τελείωσαν και ότι το 2013 θα βγούμε από την επιτήρηση. Αντίθετα, η κήρυξη πτώχευσης (βίαιη ή ελεγχόμενη, αιφνιδιαστική ή ανακοινωμένη) θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη και ένα νέο μνημόνιο ακόμα σκληρότερο θα ακολουθήσει.
Οι «θεραπείες-σοκ» είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος της εξουσίας, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, και χρησιμοποιείται από την ψυχιατρική (ηλεκτροσόκ) μέχρι την οικονομία (προγράμματα ΔΝΤ) και την πολιτική (επιβολή δικτατοριών), ακόμα και στην εκμετάλλευση φυσικών καταστροφών (όπως πχ του τυφώνα Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη), για την επιβολή ραγδαίων αλλαγών, που διαφορετικά θα έπαιρναν χρόνια. Η μέθοδος συνίσταται στην αδρανοποίηση, στο μούδιασμα, του ανθρώπινου ή κοινωνικού σώματος από την εφαρμογή του σοκ για την μετέπειτα ευκολότερη προσαρμογή του στα νέα -δυσμενέστερα- δεδομένα. Ας συνέλθουμε, λοιπόν, από το μούδιασμα. Ας μην τους δώσουμε άλλο χρόνο. Ας μην επιτρέψουμε τον παροπλισμό μας. Ραντεβού στα πεδία της καθημερινής ζωής και του αγώνα από την πλευρά των οδοφραγμάτων.