Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Κυκλοφόρησε το τεύχος 16 του Πειρά(γ)ματος

Κυκλοφόρησε, στα μέσα Μάη, το 16ο τεύχος του Πειρά(γ)ματος και μοιράζεται στους δρόμους και σε σχολεία των περιοχών μας. Το έντυπο μπορείτε να το βρείτε στο Ρεσάλτο κάθε Παρασκευή μετά τις 9:00 μ.μ. όπου ο χώρος είναι ανοιχτός για γνωριμία, χαλαρή συνεύρεση, συζητήσεις, προβολές, εκδηλώσεις, παρουσιάσεις, δημιουργικούς πειραματισμούς.


Περιεχόμενα: Ας αρχίσουμε το διάλογο... τσακίζοντας τους φασίστες / Μαθητικές αντιστάσεις / Για την καταστολή του athens.indymedia και του 98fm / Αν ο στρατός είχε ροδάκια... / Παιχνίδια, παραμύθια, κινούμενα σχέδια... είναι άραγε τόσο "αθώα"? / Το θηλυκό σας

 

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Παρασκευή 31/5, 8.30μμ, στο ΡΕΣΑΛΤΟ: "τα παιδιά του swing"


"Swing: από τα music halls στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από τη μαζική διασκέδαση στην ψυχαγωγία των αντιστεκόμενων"




Oι αντισυμβατικοί ήχοι της jazz μουσικής και ο ξέφρενος χορός του Swing χαρακτήρισαν τη δεκαετία του 1930 τόσο ως προϊόν της μουσικής βιομηχανίας στην Αμερική, όσο και ως έκφραση της αντιστεκόμενης νεολαίας στη ναζιστική Ευρώπη.
Μετά την εισήγηση θα ακολουθήσει προβολή της ταινίας "τα παιδιά του swing" (swing kids) (1993), 109':
Αμβούργο, 1939, ένα κομμάτι της νεολαίας αντιστέκεται στον μιλιταρισμό και το ναζιστικό ολοκληρωτισμό με το δικό του τρόπο και ακούγοντας swing...

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Πιο σαφές δε γινόταν

Λίγα μέτρα μετά την πρώτη πινακίδα που σε καλωσόριζε στην πόλη των Iωαννίνων, η μαύρη μπογιά στη γέφυρα σημείωνε το διάχυτο μήνυμα των τελευταίων ημερών: «αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Δημήτρη Νιώτη» που δικαζόταν στην πόλη.
Δεν ήθελε πολύ κόπο για να ανακαλύψεις ότι η πόλη κινούνταν σε αντιμιλιταριστικούς ρυθμούς. Οι αφίσες στους τοίχους, σε κάθε στενό, σε κάθε συνοικία της πόλης, μέσα και έξω από τα τείχη του κάστρου, δίπλα στην αστυνομική διεύθυνση, απέναντι από την είσοδο του στρατοδικείου. Τα 40.000 τρικάκια του «Ξυπόλυτου Τάγματος» μπερδεύονταν με τα παπούτσια των διαβατών, είχαν γίνει ένα με τα πλακόστρωτα και τα τσιμέντα. Σε κεντρικά και περιφερειακά σημεία της πόλης όλο και κάποιο πανό θα βρισκόταν κρεμασμένο για να «υπενθυμίζει» τη δίκη του συντρόφου και την αλληλεγγύη.
Με όλη αυτή τη δουλειά που έκαναν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες τις προηγούμενες ημέρες, μόνο μειδίαμα προκάλεσε η «παραδοχή» του εισαγγελέα του στρατοδικείου ότι «από τις αφίσες στην πόλη έμαθα ότι ο κ. Νιώτης είναι ολικός αρνητής στράτευσης και δικάζεται εδώ»…
Το Σάββατο το απόγευμα, δίπλα στη λίμνη, έγινε η πρώτη ανοιχτή εκδήλωση εν όψει του στρατοδικείου. Ήταν μια εκδήλωση που μαζί με όλες τις υπόλοιπες κινήσεις αντιπληροφόρησης συνέβαλλαν ώστε η υπόθεση του στρατοδικείου μαζί με τα αντιμιλιταριστικά της περιεχόμενα να αποτελέσουν ορατό και ανοιχτό τμήμα της κοινωνικής ζωής της πόλης. Κάποιες εκατοντάδες ανθρώπων πέρασαν από τη συλλογική γιορτή «ενάντια στους εθνικούς μύθους και το μιλιταρισμό» που στήθηκε εκεί, από το απόγευμα μέχρι μετά τα μεσάνυχτα. Φαγοπότι, τραγούδια και χοροί με την ομάδα παραδοσιακών χορών του Θερσίτη. Στο σύντομο βίντεο που προβλήθηκε όταν έπεσε το σκοτάδι, αποτυπώθηκε η άποψη της ομάδας για τους παραδοσιακούς χορούς των κοινοτήτων ανά την ελληνική επικράτεια και πώς αυτοί ντύθηκαν από μία εθνική αφήγηση. Τα τραπεζάκια με το έντυπο υλικό ήταν σταθερά εκεί από νωρίς, τα κείμενα μοιράζονταν χέρι με χέρι, τα πανό έγιναν ένα περιεκτικό φόντο στην όλη εκδήλωση. Η οποία έκλεισε με όλους τους παρευρισκόμενους να χορεύουν αγκαλιά.
Την Κυριακή το απόγευμα, στην πάντα φιλόξενη κατάληψη της Αντιβίωσης έγινε η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Πόλεις επί χάρτου» και ακολούθησε μεγάλη -σε χρόνο και περιεχόμενα- συζήτηση με τη συμμετοχή πολλών δεκάδων συντρόφων/ισσών, κάποιοι εξ αυτών ερχόμενοι και από άλλες πόλεις.
Τη Δευτέρα, η τοπική αντιμιλιταριστική συλλογικότητα της πόλης, το Ξυπόλυτο Τάγμα, κάλεσε σε συγκέντρωση στον πεζόδρομο της Κάλλαρη, η οποία πλαισιώθηκε από κάποιες δεκάδες αλληλέγγυων. Για ένα δίωρο, μοιράστηκαν και διαβάστηκαν κείμενα αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης σχετικά με το στρατοδικείο της επόμενης ημέρας.
Την Τρίτη, νωρίς το πρωί, δεκάδες αλληλέγγυοι/ες πραγματοποίησαν μία μικρή πορεία αλληλεγγύης και κατέληξαν (περνώντας μέσα από κεντρικούς δρόμους) έξω από το στρατοδικείο της πόλης όπου και δικαζόταν ο σύντροφος. Οι αλληλέγγυοι/ες συγκεντρώθηκαν μπροστά στην είσοδο του στρατοδικείου, ενώ οι πολυπληθείς… αγουροξυπνισμένες αστυνομικές δυνάμεις της πόλης εμφανίστηκαν αμέσως μετά με τη σειρά τους και τοποθετήθηκαν περιμετρικά της συγκέντρωσης (πολιορκώντας τους αλληλέγγυους, τη δημοτική βιβλιοθήκη και το στρατοδικείο). Συνθήματα, ευφάνταστα και δυνατά, ακούγονταν κατά διαστήματα: «αρνήσου τον στρατό και γλέντησε την νιότη, αλληλεγγύη στο Δ. Νιώτη», «ούτε στο ΚΨΜ, ούτε στην καλλιόπη, στους δρόμους θα τον βρείτε τον Δ. Νιώτη», «φαντάρος στο σχολειό, φαντάρος στο στρατό, φαντάρος κάθε μέρα για τα αφεντικό», «κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά, εμείς δεν πολεμάμε για τ” αφεντικά», «είμαστε προλετάριοι δεν πάμε στον στρατό, δεν υπηρετούμε τον ταξικό εχθρό», «ούτε Ι5, ούτε χαρτί στη ζούλα, η εθνική ενότητα μας φέρνει αναγούλα». Κείμενα αλληλεγγύης μοιράστηκαν από την πατρινή αναρχική συλλογικότητα «Dinamitera», από την ομάδα για την άρνηση στράτευσης στη Θεσ/νίκη «Kaius Sparilus», το «Ξυπόλυτο Τάγμα» και την ΕΣΕ Ιωαννίνων.
Εντός του στρατοδικείου, η παρουσία δεκάδων αλληλέγγυων κατέστησε σαφή την πολιτική και κοινωνική σημασία της υπόθεσης, όπως επίσης και ότι καμία δίωξη δεν είναι ικανή να παράξει τους επιθυμητούς διαχωρισμούς. Παρά τις στρατοκρατικές επιδιώξεις για μία διαδικασία διεκπεραίωσης και αποπολιτικοποίησης, παρά τις επιθετικές διακοπές τόσο στις μαρτυρίες όσο και κατά το κομμάτι της υποτιθέμενης «ιερής» απολογίας, στην αίθουσα επικράτησαν τόσο τα αντιμιλιταριστικά περιεχόμενα του κόσμου του αγώνα και της αλληλεγγύης, όσο και η ευθεία ρήξη με τον μηχανισμό του στρατού και ό,τι εκείνος πρεσβεύει. Η έδρα, τις λιγοστές φορές που επιχείρησε να ψελλίσει έναν καταγέλαστο, ανερμάτιστο και ταραχώδη αντίλογο, απέδειξε περίτρανα ότι είναι πολύ καλύτερη στην καταστολή παρά στην άρθρωση μίας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς επιχειρηματολογίας. Έτσι, η καταδικαστική απόφαση των 6 μηνών με 3ετή αναστολή ανέδειξε την κλασική υπεροψία μίας κατασταλτικής μηχανής που προκειμένου να διατηρήσει τον ιδεολογικό μακιαβελισμό της καταντάει στο να θεωρεί την ολική άρνηση στράτευσης ως μία ιδιοτελή (!) επιλογή…
Όλες αυτές οι μέρες αλληλεγγύης, με τις εκδηλώσεις, τις γιορτές, τις συγκεντρώσεις, τις πορείες, τις δράσεις, τον λόγο που αρθρώθηκε, τις σχέσεις που χτίστηκαν και τις σχέσεις που ενδυναμώθηκαν, τα πηγαδάκια, τη φιλοξενία, τις συλλογικές κουζίνες, την ελεύθερη οικονομική συνεισφορά που -ως μία από τις πολλές εκφράσεις της αλληλεγγύης- κατάφερε για άλλη μία φορά να καλύψει τα συλλογικά έξοδα των κινητοποιήσεων, το μοίρασμα της καθημερινότητας, τα χαμόγελα και τους προβληματισμούς και πάνω από όλα τη συντροφικότητα των ισότιμων και οριζόντιων σχέσεων δεν ανέδειξαν μόνο την αξία της αυτοοργάνωσης του αγώνα και της ρήξης με τον κόσμο της εξουσίας. Ξεκαθάρισαν επίσης, ότι κάθε νέα δίωξη και κάθε νέα στοχοποίηση των ολικών αρνητών στράτευσης θα αποτελεί ταυτόχρονα και ένα νέο πεδίο σύγκρουσης με τα μιλιταριστικά και εθνοκρατικά ιδεώδη, όπως επίσης και ένα νέο πεδίο συλλογικών αγώνων και αλληλεγγύης.
Οι δρόμοι θα είναι πάντα εκεί.

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

4 χρόνια αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος ΑΓΡΟΣ - εκδηλώσεις

(πάρκο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης - Ίλιον)


αναδημοσίευση από το blog του ΑΓΡΟΥ

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Σχετικά με το στρατοδικείο του Δημήτρη Νιώτη



Μετά από ένα διήμερο εκδηλώσεων στα Γιάννενα, με συλλογική κουζίνα, παραδοσιακούς χορούς, παρουσίαση του βιβλίου ΠΟΛΕΙΣ ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ (της πρωτοβουλίας για την ολική άρνηση στράτευσης), συζήτηση για τα στρατιωτικά δόγματα καταστολής πλήθους, τον μιλιταρισμό μέσα και έξω από τα στρατόπεδα και τη ρηξικέλευθη επιλογή της ολικής άρνησης στράτευσης, την Τρίτη 21 Μαΐου πραγματοποιήθηκε το στρατοδικείο του συντρόφου Δημήτρη Νιώτη.



Οι αλληλέγυοι/ες «συνόδευσαν» τον σύντροφο μέχρι το στρατοδικείο με πορεία μέσα στην πόλη και μετά από μια βαρετή διαδικασία, στην οποία το μόνο ενδιαφέρον ήταν οι πολιτικές τοποθετήσεις των «μαρτύρων» υπεράσπισης όσο και του ίδιου του Δημήτρη, οι στρατοδίκες τον καταδίκασαν σε ποινή 6 μηνών με τριετή αναστολή για την κατηγορία της ανυποταξίας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ, ΑΡΝΗΣΗ ΘΗΤΕΙΑΣ ΟΛΙΚΗ

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΩΤΗ, ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ 21/5 - ΓΙΑΝΝΕΝΑ


Στις 21 Μαΐου 2013, ο σύντροφος Δημήτρης Νιώτης, ο οποίος συμμετέχει στη συνέλευση της πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας από την αρχή της λειτουργίας και της δράσης της (Ιούνης 2011 - κίνημα πλατειών), δικάζεται στο στρατοδικείο Ιωαννίνων για την άρνηση του να ανταποκριθεί στο κάλεσμα για στρατιωτική θητεία.
Η στάση αυτή του συντρόφου είναι προϊόν συνειδητής επιλογής, την οποία έχει δημόσια εκφράσει μαζί με 4 ακόμα ολικούς αρνητές, μέσω μίας συλλογικής δήλωσης ολικής άρνησης στράτευσης. Είναι αποτέλεσμα της άρνησης του να υπηρετήσει τόσο τον στρατό ως μηχανισμό πολέμου, εσωτερικής καταστολής, κοινωνικής εκπειθάρχησης, αγωγής στην ιεραρχία, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, όσο και συνολικότερα το σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, θεματοφύλακας του οποίου είναι ο στρατός.
Με τον Δημήτρη μοιραζόμαστε τις ίδιες γειτονιές, αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα και δοκιμάζουμε προτάσεις συλλογικής αντίστασης και αλληλοβοήθειας. Έχουμε συνδιαμορφώσει και συμπράξει, σε τοπικές παρεμβάσεις, κεντρικές κινητοποιήσεις και απεργιακές διαδηλώσεις. Έχουμε δράσει από κοινού για ζητήματα σχετιζόμενα με την εργασία και την ανεργία, τα χαράτσια και την καταστολή, τον ρατσισμό και τον φασισμό, τη λεηλασία των «από κάτω» και της φύσης. Και μάλιστα το στρατοδικείο του συμπίπτει χρονικά με την πραγματοποίηση μιας σειράς παρεμβάσεων, προβολών και συλλογικής κουζίνας στην περιοχή μας από τη συνέλευση με κεντρικό σύνθημα: Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΛΕΗΛΑΤΕΙ, Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΧΤΥΠΑΕΙ, Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ - Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ.
Έχοντας 2 χρόνια κοινής συντροφικής και αγωνιστικής διαδρομής και θεωρώντας το αντιμιλιταριστικό κίνημα και την ολική άρνηση στράτευσης αναπόσπαστο κομμάτι των ριζοσπαστικών κινημάτων, καταθέτουμε ως αυτονόητη την αλληλεγγύη μας. Και αντιλαμβανόμαστε ως αδιανόητη τη δίωξη του για «ανυποταξία προς το στράτευμα», παρότι ο Δημήτρης είναι όντως ανυπότακτος, τόσο ως προς τον στρατό όσο και ως προς το καπιταλιστικό-εξουσιαστικό σύστημα στο σύνολό του.
Η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας έχοντας βιώσει την καταστολή των μεγάλων κινητοποιήσεων της τελευταίας διετίας, έχοντας παρακολουθήσει τις εκπαιδεύσεις μονάδων του στρατού για την αντιμετώπιση πλήθους (βάσει των νέων δογμάτων του ΝΑΤΟ για τη συμμετοχή των στρατιωτικών μηχανισμών στην καταστολή εξεγέρσεων σε πόλεις), δεν έχει ψευδαισθήσεις για το ρόλο που θα καλεστεί να παίξει ο στρατός σε περιπτώσεις κοινωνικών εκρήξεων, όπως και στο παρελθόν.
Απέναντι στον πολιτισμό της εκμετάλλευσης και της υποταγής, του φόβου και της καταστολής, είμαστε όλοι και όλες ανυπότακτοι και ανυπότακτες. Είμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στον Δημήτρη Νιώτη και στην πολιτική του επιλογή για ολική άρνηση στράτευσης.
Μάιος 2013
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Αφίσα αλληλεγγύης εν όψει του στρατοδικείου του ολικού αρνητή στράτευσης Δημήτρη Νιώτη


Aναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης




Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ «ΑΠΟ ΚΑΤΩ»
 
ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ


  • Παραγωγός εθνικιστικών και ρατσιστικών ιδεολογημάτων, φρουρός του κράτους και του κεφαλαίου, πρότυπο του μιλιταρισμού και της υποτέλειας.
  • Υπεύθυνος για την υπέρογκη «μαύρη τρύπα» μίας χρεωκοπημένης οικονομίας, με εξοπλισμούς μαμούθ που συνεχίζονται ακόμα και όταν φτωχοποιείται μία ολόκληρη κοινωνία.
  • Συμμέτοχος στην κατοχή του Αφγανιστάν, στον πόλεμο της Λιβύης, στις περιπολίες σε Μεσόγειο και Σομαλία, στις ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις ανά τον κόσμο, σε εκπαιδευτικά προγράμματα του ισραηλινού στρατού.
  • Συνεργός στη χάραξη και την εκπλήρωση της εσωτερικής αστυνόμευσης, σε ασκήσεις καταστολής πλήθους, στην αντι-εξεγερτική εκστρατεία με βάση τα σύγχρονα ΝΑΤΟϊκά δόγματα για τους «εσωτερικούς εχθρούς».
 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΩΤΗ
που δικάζεται την Τρίτη 21 Μαΐου στο στρατοδικείο Ιωαννίνων για την άρνησή του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό

21.05.2013, 09:00, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
(απέναντι από τη δημοτική βιβλιοθήκη)



ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ:
 
16/05 Αθήνα, Πολυτεχνείο-Γκίνη, 7μμ: Παρουσίαση του βιβλίου «Πόλεις επί χάρτου»(έκδοση της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης, Αθήνα 2013) – Συζήτηση για τη στρατιωτική καταστολή και τις αντιστάσεις

 
18/05 Ιωάννινα, πλ. Μαβίλη-Μώλος: Γιορτή Αλληλεγγύης ενάντια στους εθνικούς μύθους και το μιλιταρισμό με συλλογική κουζίνα και με χορούς με την ομάδα παραδοσιακών χορών του Θερσίτη

 
19/05 Ιωάννινα, Κατάληψη Αντιβίωση, 7μμ: Παρουσίαση του βιβλίου «Πόλεις επί χάρτου» (έκδοση της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης, Αθήνα 2013) – Συζήτηση για τη στρατιωτική καταστολή και τις αντιστάσεις


 
Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης


Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Δημήτρη Νιώτη



Για κάθε εκπλήρωση εντολών των ανωτέρων
κάθε φανατική πλειοδοσία μεσαίων στελεχών
κάθε προσπάθεια πειθούς ή αναγκασμού
πόσες ζωές, πόσοι νεκροί πιο πίσω;
Κι οι αποφάσεις ένδοξων τότε αρχηγών
τώρα να φαίνονται από μακριά
σαν αποτυχημένες κινήσεις του σκακιού,
τ’ άσπρα πιόνια εμείς, οι αντίπαλοι τα μαύρα
κι όλοι μαζί στρατιώτες στην αχανή σκακιέρα
για μια πατρίδα που άλλοι την αποφάσιζαν…

(Τ. Πατρίκιος, Κατοικία της Μνήμης)



ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥΣ, ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥΣ, ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ


Στις 21 Μαΐου, ο ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Νιώτης δικάζεται στο στρατοδικείο Ιωαννίνων για την άρνησή του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη πολιτική δίωξη που έρχεται να προστεθεί με τη σειρά της στην πρόσφατη έξαρση της στρατιωτικής καταστολής, με τις εκδικητικές διώξεις, τις ολιγοήμερες «προσωρινές κρατήσεις» και την οικονομική καταστολή αρνητών στράτευσης. Στην περίπτωση αυτή, ο «κατηγορούμενος για ανυποταξία» – ένας αναρχικός που εδώ και χρόνια συμμετέχει σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και σε διάφορα πολιτικά/κοινωνικά εγχειρήματα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης – έχει τοποθετηθεί δημόσια, μέσω συλλογικής δήλωσης ολικής άρνησης στράτευσης, για την πολιτική και αξιακή του αντίθεση στη θητεία, τους εθνικούς στρατούς και κάθε μηχανισμό καθυπόταξης και καταπίεσης. Το στρατοδικείο που τον δικάζει, διόλου τυχαία, έχει «φιλοξενήσει» στο παρελθόν κι άλλες δίκες αρνητών στράτευσης, με πιο χαρακτηριστική τη δίκη του Γεράσιμου Κορωναίου στις 13 Δεκέμβρη του 2011. Την ημέρα εκείνη, δεκάδες ένστολοι πραιτοριανοί επιβεβαίωσαν την πολιτικότητα και εκείνης της δίωξης με την πολυπληθή παρουσία τους στο δικαστήριο, απέναντι στη συγκέντρωση αλληλεγγύης που διεξαγόταν έξω από το στρατοδικείο…

Ο Δ. Νιώτης είναι κομμάτι ενός αγώνα που δεν αναγνωρίζει καμιά υποχρέωση προς έναν εχθρικό μηχανισμό επιβολής και αυταρχισμού. Ενός αγώνα που εναντιώνεται στην κρατική βαρβαρότητα, στους απανταχού εθνικούς μύθους, τους σωβινισμούς και τους πατριωτισμούς. Ενός αγώνα με αντιθεσμικό χαρακτήρα που αρνείται το αστικό δικαίωμα της αντίρρησης συνείδησης που προϋποθέτει την αποδοχή της ιδιότητας του πολίτη. Ενός αγώνα που προκρίνει την ελευθερία της συνείδησης και του αυτοκαθορισμού σε ατομική και συλλογική βάση, με οριζόντιο και αυτοοργανωτικό τρόπο. Ενός αγώνα μακριά από κάθε πασιφιστική ρητορεία για τον εξευγενισμό και τον εξανθρωπισμό ενός δολοφονικού μηχανισμού. Ενός αγώνα που προτάσσει τη ρήξη με τον πιο σκληρό πυρήνα του κράτους και τους πολέμους της κυριαρχίας.

Η συγκεκριμένη δίωξη αλλά και οι διώξεις πολλών ακόμη αρνητών στράτευσης την τελευταία περίοδο, δεν μπορούν να εξεταστούν έξω από τις ευρύτερες συστημικές εξελίξεις. Η δομική κρίση του καπιταλισμού σε ένα καθεστώς παγκοσμιοποίησης, οι «μεταρρυθμίσεις» των παραγωγικών μοντέλων, η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, η ακροδεξιά στροφή των κυβερνήσεων και ο καθεστωτικός ολοκληρωτισμός, διαμορφώνουν αντίστοιχα και το νέο επιθετικό χαρακτήρα του μιλιταρισμού και του εθνοκεντρισμού.

Εδώ και περίπου τρία χρόνια, η ελληνική κοινωνία έχει κηρυχτεί σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», με αποτέλεσμα το βομβαρδισμό της από πραξικοπηματικούς νόμους, οικονομική τρομοκρατία, χαράτσια, φόβο και απόγνωση. Μια συνθήκη που συνοδεύεται από αδιάκοπη αστυνομικοστρατιωτική καταστολή όσων αντιστέκονται, με συλλήψεις, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, δικαστική ομηρία και φυλακίσεις. Μια συνθήκη που συνοδεύεται από την κοινωνική διάχυση του μιλιταρισμού, με τελική επιδίωξη την εκπειθάρχηση και την, ενεργητική ή παθητική, συμμετοχή της κοινωνίας στις προσταγές της εξουσίας. Ο εκφασισμός αυτός της κοινωνίας έρχεται και ως αποτέλεσμα της αγαστής συνεργασίας θεσμών του κράτους (στρατός, αστυνομία, δικαιοσύνη, εκπαίδευση κ.ά.) με πολιτικούς σχηματισμούς που αντικατοπτρίζουν τις συστημικές επιλογές (ακροδεξιές κυβερνήσεις, φασιστικά κόμματα, συντηρητισμός κ.ά.). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο μιλιταρισμός στρέφεται και αυτός σε νέες ολοκληρωτικές και φασιστικές κατευθύνσεις. Οι πρόσφατες κρίσεις στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων που οδήγησαν στην επικράτηση των φίλιων προσώπων της ακροδεξιάς κυβερνητικής πτέρυγας της ελληνικής βουλής το επιβεβαιώνουν…

Την εποχή, λοιπόν, που ο μιλιταρισμός χρησιμοποιείται από την εξουσία για να επιβληθεί η κοινωνική σιωπή και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των «από πάνω», δεν έχουμε παρά να τον ξεριζώσουμε από οπουδήποτε επιχειρεί να ριζωθεί. Την εποχή που ο στρατιωτικός μηχανισμός επιχειρεί να διαμορφώσει τους υπηκόους και τους φαντάρους που χρειάζονται οι «από πάνω», δεν έχουμε παρά να αρνηθούμε κάθε στρατιωτική θητεία. Την εποχή που πληθαίνουν οι αυτοκτονίες μέσα στα στρατόπεδα, δεν μπορούμε παρά να απεχθανόμαστε τους στρατώνες. Την εποχή που ο στρατός υποβοηθά τον κατασταλτικό πόλεμο και τη διαχείριση των «ασύμμετρων απειλών» της μετανάστευσης, δεν έχουμε παρά να αγωνιστούμε ενάντια σε σύνορα και πλαστούς διαχωρισμούς. Την εποχή που ο στρατός, σε πλήρη αρμονία και συνεργασία με τις υπόλοιπες αστυνομικές-κατασταλτικές δυνάμεις, ετοιμάζεται να βγει στους δρόμους για να καταπνίξει τις κοινωνικές εκρήξεις που παράγουν οι μνημονιακές και ολοκληρωτικές πολιτικές, δεν έχουμε παρά να στήσουμε οδοφράγματα στην επέλασή του. Την εποχή που οι πόλεμοι νομιμοποιούνται με το ιδεολόγημα της «εθνικής σωτηρίας» και την επίκληση των εθνικών γεωστρατηγικών προσόδων, δεν έχουμε παρά να λιποτακτήσουμε από τα εθνικά τους μέτωπα και να ενισχύσουμε τους ακηδεμόνευτους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Την εποχή που οι ένοπλες δυνάμεις καλούνται να πάρουν θέση απέναντι στον «οικονομικό πόλεμο» τον οποίο βιώνει η ελληνική κοινωνία –έτσι όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται διάφοροι υπουργοί, δεν έχουμε παρά να μένουμε μακριά από τα πολεμικά μέτωπα που στήνουν οι στρατάρχες. Την εποχή που η επιστράτευση απεργών επιβάλλεται ως μέθοδος καταστολής κοινωνικών αγώνων, δεν έχουμε παρά να απαντούμε με γενικευμένη ανυποταξία στην εξουσία. Την εποχή που οι κοινωνικές αντιστάσεις τίθενται στο στόχαστρο των στρατιωτικών μελετών και των οπλοπολυβόλων, δεν έχουμε παρά να απλώσουμε την αλληλεγγύη και τις απελευθερωτικές προοπτικές. Την εποχή που η εξουσία θέλει να εγκαταστήσει μόνιμους στρατούς στις ζωές μας για να επιβάλλει το νόμο και την τάξη, δεν έχουμε παρά να τους αποβάλουμε μια και καλή από την καθημερινότητά μας!

Η αλληλεγγύη μας στο διωκόμενο σύντροφο και σε όλους τους ολικούς αρνητές στράτευσης δεν είναι μόνο μια στάση αντίθεσης προς τα έθνη, τα κράτη και τους στρατοκράτες. Είναι μια επιθετική στάση προς κάθε θεσμική και παραθεσμική μιλιταριστική έκφραση της κυριαρχίας. Η επιλογή των ολικών αρνητών να στέκονται ευπρόσωπα και επιθετικά απέναντι στο στρατό, δηλώνοντας δημόσια πως ανήκουν στους αγώνες των «από κάτω» και πως δε διαθέτουν τον εαυτό τους σε κανένα στρατηγό, σε κανέναν υπουργό, σε κανένα έθνος- κράτος και σε καμιά εξουσία, είναι μια επιλογή που διαμορφώνει και το πεδίο της αλληλεγγύης. Τη στιγμή μάλιστα που οι υπερασπιστές του συστήματος αποποιούνται καθημερινά κάθε ευθύνη για τις εγκληματικές επιλογές τους, επικαλούμενοι τους νόμους και τις εντολές που λαμβάνουν (καλυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία και τις κουκούλες τους), η αλληλεγγύη σε ανθρώπους που με το σώμα τους επικυρώνουν το συνειδητό τους αγώνα είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη…

Η θεσμική σκλήρυνση που τα τελευταία χρόνια έχει επιβληθεί στον ελλαδικό χώρο προς την ανυποταξία και την άρνηση στράτευσης (χρηματικά πρόστιμα, οικονομική ομηρία, εντάλματα σύλληψης, διαρκή κι επαναλαμβανόμενα αυτόφωρα, ποινικές διώξεις, στοχοποιήσεις κ.ά.) δε μπορεί να μένει αναπάντητη. Για αυτό και είναι κρίσιμο να απλώσει η αλληλεγγύη προς κάθε έναν/μία από αυτούς/ες που βρίσκονται στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών. Τη στιγμή που χαράτσια, πρόστιμα, φόροι και οικονομική τρομοκρατία αποτελούν καθημερινότητα για όλη την κοινωνία, τη στιγμή που κατά διαστήματα έρχονται νέοι νόμοι να σπείρουν φτώχεια, εξαθλίωση και απόγνωση, η αλληλεγγύη μεταξύ των «από κάτω» γίνεται το βασικό επίδικο της εποχής…

Όταν η εξουσία οργανώνει τον παγερό της μονόλογο, όταν θέλει να μας κλείσει μέσα στα στρατόπεδα για να ξεχάσουμε πώς είναι το συλλογικό και το «από κοινού», όταν θέλει να μας αφανίσει με την εξατομίκευση και τον «ωχαδερφισμό» που επιβάλλει, όταν θέλει να δεχτούμε τη μιζέρια και τη μοιρολατρία ως όρους ζωής, όταν θέλει να μας ντύσει με στολές συναίνεσης, φόβου και παραλλαγής, εμείς, οι «από κάτω», οφείλουμε να ενδυναμώνουμε τις φωνές μας και να στεκόμαστε ακόμη πιο πολύ ο ένας δίπλα στην άλλη. Πέρα από λογικές διακρίσεων και διαχωρισμών, με πυξίδα την αλληλεγγύη, συγκρουόμαστε με τον πολιτισμό της εξουσίας, της πειθαρχίας, της ιεραρχίας, του ρατσισμού, του εθνικισμού, του σεξισμού. Και δημιουργούμε το δικό μας κόσμο. Τον κόσμο της ισότητας, της αυτοοργάνωσης, των αντιστάσεων και των αντιδομών. Τον κόσμο της ελευθερίας.


Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ,
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΟΛΙΚΟ ΑΡΝΗΤΗ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΩΤΗ
που δικάζεται την Τρίτη 21 Μαΐου στο στρατοδικείο Ιωαννίνων για την άρνησή του να καταταγεί στον ελληνικό στρατό
21.05.2013, 09:00, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ (απέναντι από τη δημοτική βιβλιοθήκη)
Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης – Αθήνα


* Μπορείτε να κατεβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf εδώ.


Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης

Πόλεις επί χάρτου


Για να κατεβάσετε το βιβλίο «Πόλεις επί χάρτου» σε μορφή pdf, πατήστε εδώ.



Το βιβλίο «Πόλεις επί χάρτου – Στρατός και καταστολή μέσα από τα σύγχρονα εγχειρίδια του ΝΑΤΟ» τυπώθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 2013, σε 2000 αντίτυπα. Αυτή η έκδοση αποστρέφεται κάθε αναπαραγωγή της από θεσμούς και ακολουθητές του θεάματος, του εμπορεύματος, των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ και από οτιδήποτε στηρίζει (ή στηρίζεται από) έναν κόσμο ιεραρχίας και βαρβαρότητας.

Διακινείται με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις. Το περιεχόμενο του βιβλίου διατίθεται ελεύθερα προς σκέψη και χρήση για κινηματικούς σκοπούς.





Λίγα λόγια για την έκδοση

Αφετηρία της έκδοσής μας, στάθηκε η μετάφραση δύο κινηματικών εντύπων που εκδόθηκαν πρόσφατα σε Ιταλία και Ισπανία (Nonostante Milano: «Eserciti nelle strade», Ιταλία, Μάιος 2009 – Bardo Ediciones: «Ejercitos en las calles», Ισπανία, Γενάρης 2010) καθώς επίσης και ένα ήδη μεταφρασμένο κάλεσμα σε αντιμιλιταριστική κινητοποίηση στη Γερμανία («War starts here camp», Σεπτέμβρης, 2012). Επιχειρώντας να συνθέσουμε μία όσο το δυνατόν πιο συνολική περιγραφή των ζητημάτων που ανοίγονται και ανάγονται από ένα τέτοιο πεδίο, αλλά και μία αποτύπωσή τους στην ελληνική πραγματικότητα, προσθέσαμε από την πλευρά μας ένα υλικό που συνδέει τους κατασταλτικούς σχεδιασμούς με το πλαίσιο εφαρμογής τους, την ιστορική τους συνέχεια και την επικαιροποιημένη -στην τρέχουσα και κρίσιμη συγκυρία- προβολή τους.

Η Οργάνωση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, το ΝΑΤΟ, αποτελεί έναν κορυφαίο -προφανώς όχι το μόνο- στρατιωτικοπολιτικό μηχανισμό. Η στρατιωτική/πολιτική ισχύς του όπως και το ενδιαφέρον του για την εσωτερική καταστολή και εποπτεία είναι αδιαμφισβήτητα. Από τη μια η διατήρηση της ισχύος των κρατών-μελών του και των συνεργατών τους στα κατεκτημένα εδάφη (βλ. Ιράκ, Αφγανιστάν) και από την άλλη ο έλεγχος των ταξικών και κοινωνικών συγκρούσεων στο εσωτερικό των κρατών-μελών της συμμαχίας.

Η παρούσα έκδοση έρχεται σε μια εποχή όπου ο μιλιταρισμός λαμβάνει έναν κεντρικό ρόλο προκειμένου να οργανώσει τις μεθόδους καταστολής του «εσωτερικού εχθρού». Επ’ αφορμής της έκθεσης του ΝΑΤΟ με τίτλο «Επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον το έτος 2020», αλλά και βάσει άλλων κατ’ ευφημισμόν «νέων» κατασταλτικών δογμάτων, αποτυπώνεται η σημασία των στρατιωτικών δομών -και του ελληνικού στρατού μεταξύ αυτών- στην καταστολή του «εσωτερικού εχθρού». Παράλληλα, παρατίθεται η εξουσιαστική γεωμετρία στην οποία ισορροπούν και αλληλοδιαπλέκονται στρατοί και αστυνομίες διαφόρων ειδών -μία γεωμετρία που καθιστά θολά τα άλλοτε διακριτά τους όρια.

Αξίζει να τονιστεί ότι η έκδοση αυτή χαρακτηρίζεται από μία κρίσιμη αμεσότητα παρά από μία «εκ του ασφαλούς» αποστασιοποίηση. Δεν είναι απλά, η εδώ και δεκαετίες συμμετοχή του ελληνικού κράτους στη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία που το έχει καταστήσει -παρά τη σχετικά μικρή επιρροή του- σε ένα οργανικό κράτος-μέλος, του οποίου η συμβολή δεν μπορεί να ειδωθεί ούτε ως αμελητέα ούτε ως αδιάφορη. Είναι κυρίως ότι, σε συστημική και κοινωνική βάση, η ελλαδική επικράτεια αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για την εφαρμογή των στρατοκρατικών κατασταλτικών αντιλήψεων.

Ένα κράτος σε βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση, μία κοινωνία που δοκιμάζεται στη ραγδαία φτωχοποίηση και υποβάθμιση, ανεξάντλητες μεταναστευτικές ροές από τις αλλεπάλληλες καταστροφές, την οικονομική αφαίμαξη και τους πολέμους σε άλλα κράτη, εντεινόμενος αστικός συγκεντρωτισμός και κοινωνική περιθωριοποίηση.

Από την άλλη, μία κοινωνική εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008, σε μία «δυτική» και «ανεπτυγμένη» κοινωνία που τάραξε το κρατικά/καπιταλιστικά διευθυντήρια όχι μόνο εγχώρια αλλά διεθνώς. Κι όλα αυτά, σε μία επικράτεια όπου οι συνεχείς αγώνες, οι έντονες κοινωνικές/ταξικές συγκρούσεις και ζυμώσεις συνθέτουν μία εύθραυστη ισορροπία η οποία, κατά γενική ομολογία, είναι ικανή να παράξει ένα νέο κύκλο αναταραχών και γενικευμένης συστημικής αστάθειας.

Ως μία συλλογικότητα που έχει λάβει ξεκάθαρη θέση στο πεδίο του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού, και μία ακόμα πιο ξεκάθαρη στο ζήτημα του στρατού και του μιλιταρισμού, δεν διεκδικούμε καμία ουδετερότητα ή ίσες αποστάσεις στην έκδοση αυτή, όπως επίσης και καμία εξειδίκευση ή επιστημονισμό πάνω στην ανάλυση ενός κόσμου τόσο ξένου προς τις αξίες και τις σχέσεις μας. Τυχόν λάθη και παραλείψεις είναι ίσως κάτι αναπόφευκτο σε μία τέτοια προσπάθεια. Στόχος μας δεν είναι να «κλείσουμε» αλλά να «ανοίξουμε», ακόμα και με τις όποιες αδυναμίες μίας τέτοιας έκδοσης, έναν διάλογο που κρίνουμε ότι έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά να αναπτυχθεί, πόσο μάλλον με τα δεδομένα της κρίσιμης σημερινής συγκυρίας και της εν εξελίξει συστημικής θωράκισης απέναντι στις αντιστάσεις που έρχονται. Αποσκοπούμε στην αντιπληροφόρηση, την εργαλειακή ενδυνάμωση αλλά και στην αναζήτηση των κατάλληλων κατευθύνσεων υπέρ των αγώνων που δίνονται καθημερινά ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία, υπέρ της εξεγερσιακής δυνατότητας προς μία κοινωνία αλληλεγγύης και ελευθερίας, ενάντια σε κάθε είδους και χρώματος στρατούς.



Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης
 

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ: προβολές ταινιών και συλλογική κουζίνα από τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Τέσσερις προβολές και συλλογική κουζίνα από τη συνέλευση της πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας, ανά 2 εβδομάδες, μέσα στον Μάιο και τον Ιούνιο και διαδοχικές παρεμβάσεις, με αφισοκολλήσεις και μοιράσματα, για την προπαγάνδισή τους, στις επιμέρους συνοικίες της περιοχής μας.


αναδημοσίευση απο το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας


Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Παρασκευή 10 Μάη, 9.00μμ, στο Ρεσάλτο, προβολή της ταινίας «Δουλεύοντας με το πάσο μας (Ράδιο Αλίκη)»



«Lavorare Con Lentezza (Radio Alice)» (111’), Μπολόνια, Ιταλία, 1977, το ανταγωνιστικό κίνημα σε άνθηση, ένας φοιτητής που δολοφονείται από την αστυνομία προκαλώντας την ανάφλεξη της πόλης, το αυτοδιαχειριζόμενο «Ράδιο Αλίκη» που εκπέμπει από τις 9 Φλεβάρη 1976, ο συντονιστικός του ρόλος στο περιβάλλον της κοινωνικής σύγκρουσης και η καταστολή του.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

πρωτοβουλιακό εντυπάκι για την καταστολή στο ράδιο αλίκη [σε Pdf

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Η Νέα Μανωλάδα δεν είναι η εξαίρεση είναι ο κανόνας (2)



(αφίσα που κολλιέται στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά)