«Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: θα νικήσουμε, θα νικηθούμε; Πολέμα!»

Το βράδυ της Τετάρτης 23/12 εμπρηστική επίθεση δέχτηκε το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος ΑΓΡΟΣ στο πάρκο Τρίτση. Μια επίθεση που έρχεται να προστεθεί σε σειρά φασιστικών-παρακρατικών επιθέσεων το τελευταίο διάστημα, μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη «σοσιαλιστική» πολιτική διαχείριση: στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη στην Κυψέλη στις 2/11, στην κατάληψη Villa Amalias στις 3/11, στο σπίτι του αριστερού αγωνιστή Γ. Γιαννατσή στα Πετράλωνα στις 20/11, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura στη Θεσσαλονίκη στις 24/11, στο στέκι μεταναστών στα Χανιά 16/12, στο στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών στη Θεσσαλονίκη στις 18/12, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Βοτανικός Κήπος στην Πετρούπολη στις 18/12.
Έτσι πρέπει να ερμηνευτεί η αναφορά του Χρυσοϊδη πριν κάποιες εβδομάδες σε «πιθανή έξαρση της ακροδεξιάς τρομοκρατίας»: ως προσκλητήριο σε ανάληψη πρωτοβουλιών από τις φασιστικές ομάδες κρούσης, σε συντονισμό τους με την επίσημη κρατική καταστολή. Εξάλλου, όπως αναλυτικά αποτυπώθηκε μετά την πρόσφατη αστυνομική εισβολή στο ΡΕΣΑΛΤΟ, τα αυτοοργανωμένα ανοιχτά κοινωνικά εγχειρήματα, στέκια και καταλήψεις, έχουν στοχοποιηθεί από το κράτος και κατ’ επέκταση από τους παρακρατικούς μηχανισμούς (τελευταία κρατική επιχείρηση η εισβολή της αστυνομίας με επικεφαλής τον πρύτανη του πανεπιστημίου στην κατάληψη Παπαδοπέτρου στα Χανιά, το πρωί της Τετάρτης 23/12).
Προφανώς τις στρατηγικές και τους τρόπους αυτής της επιθετικότητας πρέπει να εξέτασε και το undercover πανελλαδικό συνέδριο της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα, το Σάββατο 19/12, στο ξενοδοχείο ΣΤΑΝΛΕΥ στην πλατεία Καραϊσκάκη.
Κράτος και παρακράτος το έχουν δηλώσει κατ’ επανάληψη και το δείχνουν με κάθε τρόπο ότι εντείνουν την κατασταλτική και επιθετική τους δραστηριότητα, μετά την απελευθερωτική όξυνση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου τον τελευταίο ένα χρόνο, μετά την «έφοδο στον ουρανό» με την εξέγερση του περσινού Δεκέμβρη.
Επαγρύπνηση, συντροφικότητα, αποφασιστικότητα, κοινωνική απεύθυνση, δράση, αλληλεγγύη και μαχητικότητα, λοιπόν, συντρόφισσες και σύντροφοι, στην Αθήνα και σε όλη την επικράτεια. Σηκώσαμε το γάντι, κλιμακώσαμε τη σύγκρουση και θα τραβήξουμε την αντιπαράθεση μέχρι τέλους με τους εχθρούς της ελευθερίας. Μέχρι την ανατροπή του κρατικού/καπιταλιστικού/πατριαρχικού συστήματος εξουσίας και εκμετάλλευσης, μέχρι την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Η φωτιά δε μας καίει, η φωτιά καίει μέσα μας. Συνεχίζουμε. Στο πλάι των συντρόφων και των συντροφισσών του ΑΓΡΟΥ, στο πλάι κάθε αγωνιζόμενου και καταπιεσμένου ανθρώπου.