Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Με μια γροθιά γεμάτη ατσάλι

Όλοι κάτω, Όλοι κάτω…
Σπασίματα, φωνές, σπρωξιές, μπουνιές
Κι όμως επικοινωνήσαμε τα πάντα με μια ματιά
Κουράγιο σύντροφε!
Την στιγμή που νομίζεις ότι δεν ελέγχεις την κατάσταση
Απλώνεται ένα χέρι σε ακουμπάει και σου λέει…
Είμαστε μαζί σύντροφε!
Χειροπέδες, στριμωξίδι, σειρήνες, Γ.Α.Δ.Α.
Γέλια, τραγούδια, αγκαλιές…
Δεμένοι πισθάγκωνα Γ.Α.Δ.Α-δικαστήρια
Τι γίνεται σύντροφε…;
Θα δούμε τους συντρόφους μας, αυτό γίνεται…
Νομίζουν ότι μας πάνε να απολογηθούμε, αλλά εμείς θα δούμε τους συντρόφους μας.
Ανοίγει η πόρτα του λεωφορείου
Δεμένοι πισθάγκωνα Γ.Α.Δ.Α-δικαστήρια
Εκατοντάδες βλέμματα σε κοιτούν κατάματα
Σου λένε είμαι κι εγώ εκεί μαζί σου, είμαστε όλοι μαζί
Κουράγιο σύντροφε!
Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά.
Κλάψαμε με λυγμούς.
Όχι γιατί στεναχωρηθήκαμε, αλλά γιατί νιώσαμε την αγκαλιά σας
και το μίσος μας συναντήθηκε με τρόπο που εχθρός δεν
θα καταλάβει ποτέ!
Δεμένοι πισθάγκωνα Γ.Α.Δ.Α-μεταγωγών
Συναντηθήκαμε και με του υπόλοιπους επικίνδυνους(και δεν το λέω ειρωνικά)
Γέλια, τραγούδια, αγκαλιές…
Μεταγωγών-δικαστήρια…
Το λεωφορείο έτριζε από τις φωνές
Σας είχαν μακριά
Αλλά γροθιές γεμάτες ατσάλι έσκισαν τον ουρανό
Πάμε για επίθεση σύντροφοι, τίποτα δεν μας φοβίζει
Κλάψαμε με λυγμούς.
Όχι γιατί φοβηθήκαμε, αλλά να…συγκινηθήκαμε ρε γαμώτο
Ανακριτής-εισαγγελέας και πάλι ανακριτής
Προφυλάκιση καμία
Κατεβήκαμε και χαθήκαμε σε μια θάλασσα από αγκαλιές.
Όλα τώρα αρχίζουν.
Ευχαριστούμε για όλα σύντροφοι!
Οι φωνές σας καρφί στην καρδιά του εχθρού
Οι φωνές σας μας κρατούσαν στον ουρανό!


ένας κακούργος

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

τα φασιστακια του μιχαλη εκαναν τη δουλεια τους .... εμεις τι κανουμε ...