Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και στους αυτοοργανωμένους χώρους, Σάββατο 1η Δεκέμβρη, στις 12.00, από πλατεία Βικτωρίας



κείμενο για την πορεία, της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά


Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

"Η σιωπή μας, ο χρυσός τους", Παρασκευή 30/11, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο


Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Αγώνας για τη γη και την ελευθερία.



Προβολή εισαγωγικού βίντεο και εισήγηση από το "Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού".
Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Έντυπο υλικό: κείμενα συλλογικοτήτων σχετικά με το ζήτημα, η μπροσούρα «ενάντια στα μεταλλεία χρυσού» του συντονιστικού Θεσσαλονίκης, μπροσούρα του ΑΓΡΟΥ (αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο Τρίτση, λεωφόρος Φυλής - Ίλιον).


αφίσες λόγου και καλέσματος σχετικά με το ζήτημα

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Ανταπόκριση από αντιφασιστικές κινητοποιήσεις το Σάββατο 24/11

Πρωί Σαββάτου…
[…] Για παραπάνω από δύο ώρες οι γειτονιές της δυτικής Αθήνας ξύπνησαν από το λήθαργο της μιζέριας, της αποξένωσης και του φόβου και ήχησαν σε αυτές οι φωνές της αλληλεγγύης, της ριζοσπαστικής ανατροπής και ρήξης με το υπάρχον, της εξέγερσης και της αντιφασιστικής δράσης, απέναντι στην επέλαση του κράτους και των μηχανισμών του για τον πλήρη εκφασισμό κάθε πτυχής της ζωής και καθημερινότητας μας.
Από τις 11 πμ του Σαββάτου 24/11/2012 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και εγκαταστάθηκε μικροφωνική στην πλατεία Ελευθερίας του Ιλίου, όπου μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα. Λίγο μετά τις 12 μμ, ξεκίνησε η μηχανοκίνητη πορεία, η οποία διέσχισε τους δρόμους και τις γειτονιές του Ιλίου, των Αγ. Αναργύρων, του Καματερού και της Πετρούπολης. Για περισσότερο από μία ώρα, περίπου 140 άτομα πορευτήκαμε –με μηχανάκια και αυτοκίνητα- και σπάσαμε τη ρουτίνα της καθημερινότητας στην πόλη, φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας τρικάκια αντιφασιστικού περιεχομένου. Η πορεία κατέληξε στην πλατεία Δημαρχείου (Θηλέων) στο Ίλιον, όπου και ολοκληρώθηκε […]
Για πλήρη ενημέρωση επισκεφτείτε την καταχώρηση https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1439685

Μεσημέρι-απόγευμα Σαββάτου…
[…] Αξιοποιώντας το διάχυτο κλίμα μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας που ενορχηστρώνουν το επίσημο κράτος και τα ΜΜΕ κάποιες παρακρατικές συμμορίες νεοναζιστών προσπάθησαν να κάνουν τη δημόσια εμφάνιση τους στην καρδιά της συνοικίας καλώντας πογκρόμ κατά των μεταναστών στην πλ. Κυψέλης, το Σάββατο 24 Νοέμβρη στις 6 μμ, και πορεία στην πλ. Αμερικής για να κάνουν και εκεί τα ίδια. Αμέσως, και για να εμποδιστεί κάθε προσπάθεια για αντιμεταναστευτικό πογκρόμ στην γειτονιά καλέστηκε από συνελεύσεις και συλλογικότητες της περιοχής αντιφασιστική-αντιρατσιστική συγκέντρωση στην πλατεία Κυψέλης στις 5:30 μμ και πορεία στη πλ. Αμερικής όπου πρόσφατα έγιναν ανάλογες κινητοποιήσεις. Για το σκοπό αυτό τις προηγούμενες μέρες γίνονταν στις γειτονιές αφισοκολλήσεις και μοίρασμα έντυπου υλικού [...]
[...] Στις 4 παρά εμφανίστηκε ανεβαίνοντας από τον πεζόδρομο της Φωκίωνος μια ομάδα 150-200 αντιφασιστών από διάφορες τοπικές συνελεύσεις, συλλογικότητες α/α/α και ταξικά σωματεία, κρατώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα. Τα ελάχιστα φασιστοειδή άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητα προς τις διμοιρίες των ΜΑΤ που αιφνιδιασμένες άρχισαν να τρέχουν από όλες τις γωνίες της πλατείας για να σταματήσουν τους αντιφασίστες που έμπαιναν στην πλατεία Κυψέλης από την Φωκίωνος Νέγρη. Ένας επικεφαλής με πολιτικά έτρεχε φωνάζοντας στους αντιφασίστες διαδηλωτές ότι κάθε συγκέντρωση ήταν απαγορευμένη ενώ γύρω του το πλήθος των ΜΑΤ επιτιθόταν ήδη πετώντας μέσα στον κόσμο χειροβομβίδες κρότου λάμψης [...]
[...] Γύρω στις 6 ο όγκος των συγκεντρωμένων αντιφασιστών που παρέμεναν σταθεροί στις θέσεις τους φωνάζοντας συνθήματα απέναντι από την αστυνομοκρατούμενη πλατεία Κυψέλης ήταν πια πολύ μεγάλος και περίπου μισή ώρα αργότερα οι μπάτσοι άρχισαν να οπισθοχωρούν από τη Φωκίωνος Νέγρη. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ ανέβηκαν πάνω στην πλατεία Κυψέλης και τα μπλοκ των αντιφασιστών προχώρησαν μπροστά. Με το προχώρημα των μπλοκ προς την πλατεία τα φασιστοειδή που μέχρι τότε παρίσταναν τους άσχετους άρχισαν για μια ακόμη φορά να τρέχουν σε αντίθεση με τις παρέες των περίοικων που παρέμειναν στις θέσεις τους παρακολουθώντας την πορεία. Τα δυο μπλοκ, της Ανταρσίας-Κεερφα κλπ με 400-500 διαδηλωτές και των συνελεύσεων, συλλογικοτήτων α/α/α και σωματείων με 1000-1200 διαδηλωτές πορεύτηκαν με διακριτή απόσταση μεταξύ τους γύρω από την πλατεία Κυψέλης όπου είχαν παραταχθεί περιμετρικώς οι διμοιρίες των ΜΑΤ, συνέχισαν την πορεία τους από την οδό Κύπρου μέχρι το ομώνυμο πάρκο που καταστράφηκε από το Δήμο και ξαναφτιάχτηκε από αγωνιζόμενους κατοίκους, κι από εκεί μέσω της Πατησίων έφθασαν όπως είχε προγραμματιστεί μέχρι την αστυνομοκρατούμενη επίσης πλ. Αμερικής όπου έληξε η κινητοποίηση […]


Για πλήρη ενημέρωση επισκεφτείτε την καταχώρηση https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1439521

Ο δρόμος ανοίγει προχωρώντας…
Σύγκρουση με κράτος-αφεντικά-φασίστες.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Aντιφασιστική μηχανοκίνητη πορεία...

...στις γειτονιές του Ιλίου, των Αγίων Αναργύρων, του Καματερού, της Πετρούπολης, Σάββατο 24/11/2012, στις 11:00πμ, από την κεντρική πλατεία Ιλίου (μηχανές και αυτοκίνητα).
 
 
Κείμενο για την αντιφασιστική μηχανοκίνητη πορεία:
Ναι, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όπου το σύστημα έχει ζόρια εμφανίζονται οι εφεδρείες του. Αυτό το ρόλο έρχονται να παίξουν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής. Να χτυπήσουν προς τα κάτω και να γίνουν ασπίδα στους από πάνω.
Δεν κρύβουν τις καταβολές τους (δεν μπορούν εξάλλου). Από τον Μεταξά που γέμισε φυλακές με χιλιάδες αγωνιστές για να τους παραδώσει στη συνέχεια στους χιτλερικούς κατακτητές. Από τους χίτες, τους δοσίλογους, τους ταγματασφαλίτες της κατοχής, όλα αυτά τα καθάρματα που μαζί με τους λαδέμπορους και τους μαυραγορίτες κυβέρνησαν για δεκαετίες αυτόν τον τόπο μετά το τέλος του εμφυλίου, πουλώντας εθνικοφροσύνη και στέλνοντας σε ξερονήσια χιλιάδες αγωνιστές. Από τους αμερικανοκίνητους εθνικιστές της χούντας που έκαναν την « εθνοσωτήριο επανάστασή» τους, πάντοτε προσκυνώντας τους λάτσηδες και τους μποδοσάκηδες.
Αυτοί ήταν οι φασίστες, αυτοί είναι οι φασίστες πάντα. Τώρα οι φασίστες δηλώνουν αντισυστημικοί. Αλήθεια ε; Μα δεν είναι σύμμαχοί τους, συγκεκριμένα εκδοτικά και εφοπλιστικά συμφέροντα; Συγκεκριμένες «συντεχνίες προνομιούχων»(μαφιοζοέμποροι στην ιχθυόσκαλα, μεγαλοπιασμένοι έμποροι σε πανηγύρια); Δεν είναι μαζί τους η ελληνική αστυνομία (τους ψήφισαν εξάλλου 1 στους 2 μπάτσους); δεν είναι μαζί τους κάτι όσο γελοίοι τόσο και επικίνδυνοι στρατηγοί, κάτι μπράβοι της νύχτας, δεν είναι μαζί τους το –χοντρά κονομημένο- αλλά αξιοσέβαστο παπαδαριό;
Να μην γελιέται κανείς; Ο φασισμός δεν αμφισβητεί το σύστημα. Ο φασισμός είναι επιλογή του συστήματος.
Το σύστημα βρίσκεται σε κρίση; Να’ τοι και πάλι οι φασίστες λοιπόν, μετά από πολλά χρόνια καταποντισμού στην κοινωνική συνείδηση, να προωθούνται από το ίδιο το σύστημα προκειμένου να ξεδιπλωθεί ένας πόλεμος μεταξύ των φτωχών και να προστατευτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Από το 0,6% βρέθηκαν με 7% μέσα στη Βουλή για να είναι το μόνο κόμμα της αντιπολίτευσης που ψηφίζει μαζί με την κυβέρνηση το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας και τη διαγραφή των χρεών όλων των Ποδοσφαιρικών ΑΕ. Ταυτόχρονα με επερωτήσεις τους στη βουλή, προσπαθούν να ικανοποιήσουν και τα πελατειακά τους μικροσυμφέροντα (όπως όλοι οι καλοί «πολιτευτάδες»): πρόσφατα, πίεσαν ώστε να κλείσει ο δωρεάν χώρος στάθμευσης του δήμου Νέας Ιωνίας, προς όφελος τοπικού επιχειρηματία που διατηρεί «ανταγωνιστικό» χώρο παρκινγκ στην περιοχή. Παράλληλα, στήνουν δουλεμπορικά «γραφεία εύρεσης εργασίας» που προωθούν «μόνο έλληνες εργάτες» για 18 ευρώ τη μέρα. Με ημερομίσθιο, δηλαδή, χαμηλότερο ακόμα και από το βασικό. Έτσι ερμηνεύεται το τσιτάτο τους «έξω οι ξένοι, δουλειά στους έλληνες».
Οι φασίστες λοιπόν κάνουν αυτό που έκαναν πάντα: να αποπροσανατολίσουν την κοινωνική δυσφορία και να προστατεύσουν τα μεγάλα αφεντικά. Με έναν εύκολο και φτηνό λαϊκισμό πουλάνε φιλανθρωπία και αντιμνημονιακό λόγο για να συγκαλύψουν τον κρετινισμό, τη βλακεία και τη μισανθρωπία τους. Τα συσσίτια και τα παντοπωλεία «μόνο για έλληνες» που κάνουν αυτές οι ελληνόψυχες «μητέρες τερέζες» είναι μια τζάμπα διαφήμιση του κόμματος: με λεφτά από την κρατική επιχορήγηση -4 εκατ. ευρώ για την είσοδο τους στη βουλή- μοιράζουν μακαρόνια και μετά όπως όλες οι «φιλάνθρωπες μητέρες τερέζες» αυτού του κόσμου, φροντίζουν να φωτογραφίζονται στο πλάι των «εξαθλιωμένων και των καταφρονεμένων» για να εισπράξουν πολιτική υπεραξία και κοινωνική νομιμοποίηση.
Τα γραφεία που ανοίγουν οι φασιστικές συμμορίες σε κάθε πόλη και σε κάθε γειτονιά –με πλάτη τις 420 χιλιάδες ψήφους κοινωνικού κρετινισμού- προορίζονται να γίνουν παραρτήματα των αστυνομικών τμημάτων, προπύργια εκμετάλλευσης και καταπίεσης, συντριβής κάθε διαφορετικής φωνής, κάθε κοινωνικής αντίστασης.
Αυτοί οι ξεφτιλισμένοι ήδη έχουν δείξει τα δόντια τους και τους στόχους τους: τα τάγματα εφόδου που δημιουργούν –όχι για να επιτεθούν σε τραπεζίτες, εκδότες, εφοπλιστές- αλλά σε μικροπωλητές και εργαζόμενους, σε φτωχόσπιτα μεταναστών και όχι σε βίλες, είναι στην πραγματικότητα εφεδρικά τάγματα εφόδου της αστυνομίας, είναι ο εφεδρικός στρατός του συστήματος.
Ο φασισμός δεν πολεμιέται με επικλήσεις δημοκρατίας γιατί είναι γνήσιο τέκνο της. Δεν πολεμιέται με «μαχητικές δηλώσεις» και χαρτοπόλεμο καταγγελιών. Δεν πολεμιέται χωρίς να υπονομευτούν τόσο οι αιτίες όσο και οι εκφραστές του. Αδιαμεσολάβητα, αντιεραρχικά, αυτοοργανωμένα, να δώσουμε μάχες στις γειτονιές και στους δρόμους ενάντια στην επέλαση των αφεντικών και των συμμάχων τους.
Εδώ στις γειτονιές μας, εδώ όπου τα κτηνώδη μέτρα κράτους και αφεντικών λεηλατούν τις ζωές μας… πρέπει να ανθίσει η φλόγα της αντίστασης και της αλληλεγγύης, ενάντια στη φτώχεια, τη μοιρολατρία, τον φόβο, τη μοναξιά, τον ρατσισμό…
ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΤΑ ΤΣΑΚΙΖΕΙΣ
Υ.Γ. Μια αντιφασιστική μηχανοκίνητη πορεία στο κέντρο της Αθήνας την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου, δέχθηκε την επίθεση της αστυνομίας με αποτέλεσμα 15 άτομα που συμμετείχαν σ’ αυτή να συλληφθούν, να βασανιστούν στους ορόφους της Γ.Α.Δ.Α., και να τους ασκηθεί δίωξη σε βαθμό κακουργήματος. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το κράτος επιλέγει να επιτεθεί σε αγωνιστές-τριες, όταν θίγεται άμεσα ένα κομμάτι της μηχανής του, αυτό του εκφασισμού της κοινωνίας και των ίδιων των φασιστικών υποκειμένων. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη…
αναρχικοί-ές, αντιεξουσιαστές-τριες, αντιφασίστες-τριες από Καματερό, Ίλιον, Άγιους Ανάργυρους, Πετρούπολη


αναδημοσίευση από το site του ΘΕΡΣΙΤΗ (χώρος ραδιουργίας & ανατροπής - Ίλιον)
 

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Παρασκευή 23/11, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο



Προβολή βίντεo: η τοξικότητα ενός πολιτισμού κενότητας και ανικανοποίητου ως η μήτρα παραγωγής των εξαρτήσεων.
Έντυπο υλικό:
-The Lillys suicides (μετάφραση σχετικά με τις φαρμακοβιομηχανίες και τα ψυχοφάρμακα).
-Επανέκδοση μπροσούρας του Ρεσάλτο (2007) σχετικά με τις κατασταλτικές-διεγερτικές-ευφορικές-παραισθησιογόνες ουσίες («νόμιμες» & «παράνομες»), την εξάρτηση και τον έλεγχο της συνείδησης, την αλλοτριωτική οργάνωση της καθημερινής ζωής, τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Εισήγηση-συζήτηση

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Έρχεται ο καιρός που οι εξουσίες θα ζητούν διαβατήριο από την κάθε μας στιγμή


Σάββατο μεσημέρι 17 Νοέμβρη 2012. Δυο υπηρεσιακά αυτοκίνητα και μια μηχανή με έξι άτομα της κρατικής ασφαλείας περικυκλώνουν έναν άνθρωπο της «Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι» έξω από το σπίτι της συντρόφισσάς του στο Περιστέρι. Του ζητάνε να τους ακολουθήσει και προσπαθούν με τη βία να τον βάλουν μέσα σε ένα από τα οχήματά τους. Στην προσπάθειά του να ενημερώσει τηλεφωνικά δικηγόρο τού τραβάνε τα χέρια και προσπαθούν να τον ακινητοποιήσουν. Η συντρόφισσά του, που έχει κατέβει μαζί του, διαπληκτίζεται επίσης έντονα με τους ασφαλίτες, οι οποίοι απειλούν με προσαγωγή και την ίδια, μπροστά στα μάτια του 8χρονου παιδιού της, που παρακολουθεί από το μπαλκόνι του σπιτιού τη σκηνή μαζί με μια φίλη του που τον είχε επισκεφθεί και έπαιζαν μαζί.
Μετά από 5 ώρες κράτησης στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, σε έναν απομονωμένο διάδρομο που δεν έχει επαφή με κανέναν, χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας με δικηγόρο ή οικεία πρόσωπα και χωρίς κανένας αστυνομικός να του αναφέρει τον λόγο κράτησής του, ο προσαχθέντας αφήνεται ελεύθερος (αφού πρώτα ολοκληρώθηκε η πορεία του Πολυτεχνείου). Δεν πρόκειται ούτε για τυπικό έλεγχο ούτε για απλή προσαγωγή. Πρόκειται ξεκάθαρα για απαγωγή. Ενός ανθρώπου που 20 χρόνια τώρα συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, μέσα από αυτοοργανωμένες συλλογικές διαδικασίες, μακριά από κάθε λογική συνδιαλλαγής, εξαργύρωσης και ανταλλαγμάτων. Με την ακεραιότητα του αγώνα ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση, την ανισότητα, την καταπίεση, για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης.
Αυτές οι αστυνομικές-κατασταλτικές μεθοδεύσεις, παρότι σκόπιμα δε βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, δεν αποτελούν ούτε πρωτόγνωρα ούτε μεμονωμένα περιστατικά. Οι απαγωγές αγωνιζόμενων ανθρώπων έξω από τα σπίτια τους πριν από μεγάλες κινητοποιήσεις εφαρμόζονται ως αστυνομική πρακτική τους τελευταίους μήνες, μαζί με τους εκτεταμένους ελέγχους (σωματικούς και σακιδίων) στους σταθμούς μετρό. Και έρχονται να προστεθούν στις εκατοντάδες προληπτικές προσαγωγές που γίνονται πριν από κάθε απεργία ή διαδήλωση τα τελευταία χρόνια. Έρχονται να προστεθούν στους τόνους των χημικών, τους ξυλοδαρμούς και τις συλλήψεις των μονάδων καταστολής, τις αύρες για την διάλυση συγκεντρώσεων. Έρχονται να προστεθούν στη δικαστική ομηρία χιλιάδων ανθρώπων -κυρίως νεολαίων- τα τελευταία 2,5 χρόνια, που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τα μνημόνια κοινωνικής υποδούλωσης και λεηλασίας. Έρχονται να προστεθούν στη διάλυση απεργιακών προσυγκεντρώσεων συνελεύσεων γειτονιάς στις κεντρικές πλατείες των περιοχών τους, όπως στις 26/9/2012. Έρχονται να προστεθούν στην αστυνομική κακοποίηση και τα βασανιστήρια αγωνιζόμενων ανθρώπων, όπως αυτά που υπέστησαν οι 15 συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας στις 30/9/2012 στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα (Αθήνα) και οι 4 αλληλέγγυοι που συνελήφθησαν την επόμενη μέρα στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων.
Οι αστυνομικές απαγωγές αγωνιζόμενων ανθρώπων πριν τις μεγάλες κινητοποιήσεις, πέρα από τα συγκεκριμένα πρόσωπα που στοχοποιούν, θέλουν να στείλουν μήνυμα εκφοβισμού σε όλους όσοι αγωνίζονται αλλά και σε όλους εκείνους και εκείνες που αναμένεται να ξεσηκωθούν εξαιτίας της εξαθλίωσης της ζωής τους. Η «Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι» θέλει να κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να αφήσει έκθετο στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις κανέναν αγωνιζόμενο άνθρωπο.
Μας θέλουν ρημαγμένους, φοβισμένους, μόνους και γονατιστούς. Ας εγερθούμε. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας.
ΥΓ. Το βράδυ της Δευτέρας 19/11/2012 μετά την ολοκλήρωση της καθιερωμένης εβδομαδιαίας συνέλευσής μας, μεγάλος αριθμός αστυνομικών δυνάμεων (ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ, περιπολικά, οχήματα της ασφάλειας) έκαναν επιδεικτικά την εμφάνισή τους στο Κερατσίνι. Έκαναν ένα παράξενο είδος βραδινής μηχανοκίνητης πορείας, περιφέρονταν ομαδικά για 1,5 ώρα ακόμα και ανάποδα σε κεντρικούς δρόμους των Ταμπουρίων, έστησαν μπλόκα περιμετρικά της πλατείας Λαού και πέρασαν κατ’ επανάληψη επιδεικτικά μπροστά από κοινωνικοπολιτικούς χώρους της περιοχής. Μια αστυνομική επιχείρηση τρομοκράτησης και επίδειξης δύναμης, χωρίς κάποιον άλλο προφανή λόγο. Οι αστυνομικές πρακτικές στοχοποίησης και εκφοβισμού (για τις οποίες ευθύνεται η ίδια η πολιτική και φυσική ηγεσία της αστυνομίας) δε μας τρομάζουν. Συνεχίζουμε αταλάντευτα και συλλογικά στον δρόμο του αγώνα.

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Η ιστορία μιας προληπτικής προσαγωγής ή πιο σωστά μιας αστυνομικής απαγωγής


Το μεσημέρι του Σαββάτου 17 Νοέμβρη, στις 2.15μμ, βγήκα μαζί με τη συντρόφισσα μου (στη ζωή και στον αγώνα) από το σπίτι της στο Περιστέρι και μπήκαμε στο αυτοκίνητό της για να με πάει στον σταθμό μετρό του Αγ. Αντωνίου. Με την επιβίβασή μας εμφανίστηκαν δύο αυτοκίνητα και μια μηχανή της κρατικής ασφάλειας με 6 ασφαλίτες, οι οποίοι επιδεικτικά κόλλησαν από πίσω μας και επιχειρούσαν να μας περικυκλώσουν. Κάναμε τον κύκλο του τετραγώνου και επιστρέψαμε κάτω από το σπίτι, όπου κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και τους ζητήσαμε τον λόγο που μας ακολουθούν. Αποβιβάστηκαν και εκείνοι, εμφανώς αμήχανοι για την τροπή που είχε πάρει το πράγμα, με τη γειτονιά να έχει βγει στα παράθυρα, τα μπαλκόνια και τα πεζοδρόμια από τις φωνές μας. Προσπαθώντας να φανούν ψύχραιμοι και τυπικοί ζήτησαν την ταυτότητα μου και μου είπαν ότι επρόκειτο για έναν τυπικό έλεγχο. Εμείς τους ρωτούσαμε επίμονα τον λόγο της παρακολούθησης και του «ελέγχου» που επικαλούνταν ενώ ειδοποιήσαμε αμέσως τηλεφωνικά δικηγόρο και συντρόφους για να έχουν υπόψη τους τα όσα διαδραματίζονταν. Η άρνησή μας να «συνεργαστούμε» και η επιμονή μας να αναφέρουν τον λόγο της επιχειρούμενης προληπτικής προσαγωγής (προφανώς λόγω της πορείας για το Πολυτεχνείο), τους έκανε να επιχειρούν να με βάλουν στο υπηρεσιακό τους όχημα με το ζόρι, πιάνοντάς με από τα χέρια και επιχειρώντας να με τραβήξουν μέχρι εκεί. Κάτι το οποίο πεισματικά αρνιόμουν ενώ η συντρόφισσά μου τράβηξε το hands free από τα αυτιά του αρχιασφαλίτη που ζητούσε τηλεφωνικά ενισχύσεις από τα κεντρικά τους. Ήταν η στιγμή που απείλησαν και την ίδια με προσαγωγή μπροστά στα μάτια του 8χρονου παιδιού της, που παρακολουθούσε από το μπαλκόνι του σπιτιού τη σκηνή μαζί με μια φίλη του που τον είχε επισκεφτεί και έπαιζαν μαζί.
Τελικά, με έβαλαν μέσα σε ένα από τα υπηρεσιακά τους οχήματα και με οδήγησαν στη ΓΑΔΑ. Με ανέβασαν στον 6ο όροφο (τομέας κρατικής ασφάλειας) και με άφησαν για 5 ώρες σε έναν απομονωμένο διάδρομο, φρουρούμενο από 20 ένστολους αστυνομικούς, χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας με δικηγόρο ή οικεία πρόσωπα και χωρίς να μου ανακοινώνουν τον λόγο της προσαγωγής μου ή πιο σωστά της απαγωγής μου. Με την ολοκλήρωση της πορείας του Πολυτεχνείου και λόγω των έντονων διαμαρτυριών μου, μου έδωσαν πίσω την ταυτότητα και το κινητό μου και μου είπαν ότι μπορώ να φύγω. Κατά την διάρκεια της κράτησής μου δεν επιχείρησαν τα γνωστά ξεγυμνώματα του τελευταίου διαστήματος με το πρόσχημα του σωματικού ελέγχου, τα οποία ωστόσο εφάρμοσαν απ’ ότι έμαθα σε ανήλικους προσαχθέντες στον 7ο όροφο. Το μόνο που μου ζήτησαν ήταν να καθίσω σε έναν πάγκο που κοιτούσε προς τον τοίχο με πλάτη προς τους αστυνομικούς φρουρούς (για καψώνι και μόνο), το οποίο φυσικά αρνήθηκα, χωρίς όμως να επιλέξουν να επιχειρήσουν να με βάλουν να κάτσω έτσι όπως αυτοί ήθελαν.
Αυτές οι αστυνομικές-κατασταλτικές μεθοδεύσεις, παρότι σκόπιμα δε βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, δεν αποτελούν ούτε πρωτόγνωρα ούτε μεμονωμένα περιστατικά. Οι απαγωγές αγωνιζόμενων ανθρώπων έξω από τα σπίτια τους πριν από μεγάλες κινητοποιήσεις εφαρμόζονται ως αστυνομική πρακτική τους τελευταίους μήνες, μαζί με τους εκτεταμένους ελέγχους (σωματικούς και σακιδίων) στους σταθμούς μετρό. Και έρχονται να προστεθούν στις εκατοντάδες προληπτικές προσαγωγές που γίνονται πριν από κάθε απεργία ή διαδήλωση τα τελευταία χρόνια. Έρχονται να προστεθούν στους τόνους των χημικών, τους ξυλοδαρμούς και τις αθρόες συλλήψεις των μονάδων καταστολής, στις αύρες για τη διάλυση συγκεντρώσεων. Έρχονται να προστεθούν στη δικαστική ομηρία χιλιάδων ανθρώπων -κυρίως νεολαίων- τα τελευταία 2,5 χρόνια, που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τη λεηλασία της ζωής και του μέλλοντός τους μαζί με τις κυρίαρχες προσταγές για «ησυχία-τάξη-ασφάλεια». Έρχονται να προστεθούν στη διάλυση απεργιακών προσυγκεντρώσεων συνελεύσεων γειτονιάς στις κεντρικές πλατείες των περιοχών τους, όπως στις 26/9/2012. Έρχονται να προστεθούν στην αστυνομική κακοποίηση και τα βασανιστήρια αγωνιζόμενων ανθρώπων, όπως αυτά που υπέστησαν οι 15 συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας στις 30/9/2012 στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα.
Η αστυνομική πρακτική της απαγωγής αγωνιζόμενων ανθρώπων έξω από τα σπίτια τους πριν από μεγάλες κινητοποιήσεις, δε στοχεύει μόνο στα συγκεκριμένα πρόσωπα που επιλέγονται (προφανώς με βάση τον φάκελο και την ιστορικότητά τους) αλλά επιχειρεί να στείλει μήνυμα εκφοβισμού σε όλους όσοι αγωνίζονται και σε όλους εκείνους και εκείνες που αναμένεται να ξεσηκωθούν εξαιτίας της εξαθλίωσης της ζωής τους. Όμως οι φτηνές και γελοίες πρακτικές τους δε μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Κι όταν φουσκώσει το κοινωνικό ποτάμι θα τους πνίξει όλους: δυνάστες και βασανιστές, αφέντες και λακέδες.
Μέχρι εκείνη την ώρα χρειάζεται να προετοιμαστούμε και να οργανωθούμε καλύτερα για να μπλοκάρουμε στην πράξη τις συγκεκριμένες κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχτούμε την προσωρινή μας αιχμαλωσία. Ούτε μέσα στα σπίτια μας επειδή υπάρχουν ασφαλίτες από κάτω με την εμφανή πρόθεση να μας προσαγάγουν ούτε στα κρατητήρια τους. Η επόμενη φορά ας επιφυλάσσει συλλογικές εκπλήξεις για τις κρατικές συμμορίες.
18/11/2012
ο αναρχικός
Κώστας Μ.
(σύντροφος από το Ρεσάλτο)

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Συλλογική κουζίνα την Κυριακή 18/11 στις 12.00 στο Ρεσάλτο


 η ώρα φαγητού υπολογίζεται μεταξύ 2.30 και 3.00

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, Παρασκευή 16/11, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο


...Προβολή βίντεο - συζήτηση

πάθος της άρνησης,
λύσσα του γκρεμισμού,
ποιος θα χτίσει καλύτερα από εμάς;

Πολυτεχνείο ’73: "Μια εξέγερση δεν μπαίνει ποτέ στα μουσεία".

Οι μέρες του Νοέμβρη, ψέματα και αλήθειες, τα νοήματα και τα περιεχόμενα, ο ρόλος των «προοδευτικών», η δημοκρατική εναλλαγή, αυτοί που εξαργύρωσαν, η προσπάθεια μετατροπής της εξέγερσης σε επετειακή γιορτή της δημοκρατίας και των κομμάτων, οι μνήμες που μεταλαμπαδεύτηκαν.


 ...Αφισάκι από το Πείρα(γ)μα


Αφισάκι που κολλήθηκε αυτές τις μέρες στα σχολεία των περιοχών μας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ανταπόκριση από την αντιφασιστική-αντικρατική μοτοπορεία...

...αλληλεγγύης στους διωκόμενους της «αντιφασιστικής περιπολίας», στο κέντρο της Αθήνας, Πέμπτη 15 Νοέμβρη.
το μπροστινό 1/3 της μοτοπορείας
στην Όθωνος με φόντο το κυνοβούλιο
300 και πλέον δικάβαλα μηχανάκια, με σημαίες, συνθήματα και τρικάκια, ξεκίνησαν λίγο μετά τις 6 το απόγευμα από την πύλη του Πολυτεχνείου στην οδό Στουρνάρη και ακολούθησαν το δρομολόγιο: Πατησίων, Σταδίου, Σύνταγμα, Πανεπιστημίου, Ομόνοια, Πειραιώς, Ασωμάτων, Θησείο, Ερμού, Μοναστηράκι, Αθηνάς, ξανά Ομόνοια, Πατησίων με κατάληξη την πλατεία Εξαρχείων.
τα 2/3 που ακολουθούν
ενάντια στον ρατσισμό, τα πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τις επιχειρήσεις σκούπα του «Ξένιου Ζευς», τις ολοένα σκληρότερες (θεσμικά) και αιματηρότερες (στρατιωτικά) αντι-μεταναστευτικές πολιτικές, τη «λογική» των «περισσευούμενων πληθυσμών»…
ενάντια στον επιχειρούμενο κοινωνικό εκφασισμό, τον εθνικισμό, τα  νεοναζιστικά τάγματα εφόδου που εφορμούν πάντοτε με την κάλυψη και τη συνδρομή της αστυνομίας… 
ενάντια στις αστυνομικές/εισαγγελικές/δικαστικές κρατικές συμμορίες, καταστολής, βασανισμού, δίωξης, καταδίκης, φυλάκισης, των αγωνιζόμενων ανθρώπων… 
ενάντια στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα που ερημώνει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής και επιτίθεται σε όσους δε σκύβουν το κεφάλι αλλά ορθώνουν το ανάστημα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας…
…η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, τα μέτωπα αγώνα θα δυναμώνουν μέρα με τη μέρα.


Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Παρέμβαση στο ΝΑΤ για την στοχοποίηση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Το πρωί της Τρίτης 13/11/12 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από 70-80 σύντροφισσες/ους της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά και αλληλέγγυες/ους, στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤ, απέναντι από την Αγ. Τριάδα, στον Πειραιά, σε σχέση με την άμεση στοχοποίησή της από τον πρόεδρό του, Χρήστο Φωτίου. Η παρέμβασή κράτησε μία ώρα και κατά τη διάρκειά της αναρτήθηκαν πανό στην πρόσοψη και απέναντι του κτιρίου, στάλθηκαν φαξ στους λοιπούς ενδιαφερόμενους και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα μέσα και έξω από το ΝΑΤ σε εργαζόμενους, ασφαλισμένους και διερχόμενους. Επίσης, πραγματοποιήθηκε «επίσκεψη» στο γραφείο του κύριου Φωτίου, ο οποίος ανάμεσα στα διάφορα εμετικά πασοκτζήδικα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε, επιβεβαίωσε ρητά τις «υποψίες» μας: η περιουσία του ΝΑΤ πάει καρφί για πώληση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, το κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά το ζητάει ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο Δένδιας θέλει να μας εκκενώσει… «ειρηνικά».
ο κύριος Φωτίου
(διορισμένος πρόεδρος του ΝΑΤ)
για τη συνέχεια του άρθρου πατήστε εδώ

αναδημοσίευση από το blog της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Έντυπο υλικό από την Παρασκευή 26/10 στο Ρεσάλτο...

...με θέμα:

Δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό “όχι”






"Η έκδοση αυτή δημιουργήθηκε για την εκδήλωση: “Δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό “όχι”, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Οκτώβρη 2012 στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο, από πρωτοβουλία συντροφισσών/-φων του στεκιού, και μοιράστηκε σε έντυπη μορφή. Αποτελεί επεξεργασία και συρραφή σημειώσεων, με σκοπό τη γραπτή υποστήριξη μίας έτσι κι αλλιώς απαιτητικής αναφοράς σε μία ταραχώδη ιστορική περίοδο του ελληνικού κράτους, η οποία -κατά τα γνωστά ήθη της αστικής δημοκρατίας και των φασιστικών υπολειμμάτων της- κατακρεουργήθηκε και βιάστηκε από τον γαλανόλευκο καμβά του πατριωτισμού. Συνεπώς, οι σημειώσεις αυτές δεν συμμερίζονται εκ πεποιθήσεως καμία καταξίωση ή απαξίωση ως “ιστοριογραφία”, όπως επίσης δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν τον επιθυμητό χρόνο ώστε να αποτελέσουν κάτι παραπάνω από σημειώσεις. Αντιθέτως, επιδιώκουν να συμβάλουν στον ποιοτικό εμπλουτισμό των ιστορικών εργαλείων και δεδομένων του ανταγωνιστικού κινήματος -προς όφελος πάντα των απελευθερωτικών και οριζόντιων διεργασιών- και φυσικά στην αποδόμηση των πιο χυδαίων εθνικών μύθων και ψευδαισθήσεων".
(απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του εντύπου)

Η Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι στις κινητοποιήσεις της 48ωρης γενικής απεργίας 6-7 Νοέμβρη

Τα νέα «νέα μέτρα» κοινωνικού ενταφιασμού ψηφίστηκαν έστω και με ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με τη συνδρομή των αστυνομικών μονάδων καταστολής, των οχημάτων ρίψης νερού (αύρες) και τόνων χημικών. Σε μια επίδειξη κρατικού αυταρχισμού και κυβερνητικής αλαζονείας.
Τα μέτρα ψηφίστηκαν χωρίς όμως να έχει εξασφαλιστεί η εκταμίευση της επόμενης δόσης δανείου, η οποία θα πάει άλλωστε αποκλειστικά στις τράπεζες. Και δε θα περάσει πολύς καιρός που ένα επόμενο πακέτο επώδυνων ταξικών-αντικοινωνικών μέτρων θα κατατεθεί. Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-16, στο οποίο συμφώνησαν οι δύο τρόικες (εσωτερικού και εξωτερικού), προβλέπει άλλα 5 δις μέτρων που δεν έχουν ακόμα συγκεκριμενοποιηθεί. Συν όσα επιπλέον κριθούν «απαραίτητα» λόγω των «αποκλίσεων από τους στόχους».
Η καπιταλιστική ερημοποίηση, η αρπακτικότητα του κεφαλαίου (ντόπιου και διεθνούς), οι προσταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ, η κρατική αναλγησία και βαρβαρότητα, θα συνεχιστούν. Και μαζί ο αγώνας για κοινωνικό αυτοκαθορισμό και απελευθέρωση από τα δεσμά της σύγχρονης οικονομικής και πολιτικής τυραννίας, τα αυτοοργανωμένα δίκτυα αντίστασης και αλληλεγγύης μέσα στις γειτονιές.
Η Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι στο πλαίσιο του απεργιακού διήμερου:
- συμμετείχε το πρωί της Τρίτης 6 Νοέμβρη στην απεργιακή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας μαζί με τις υπόλοιπες συνελεύσεις γειτονιών
- διοργάνωσε το πρωί της Τετάρτης 7 Νοέμβρη συγκέντρωση στην πλ. Λαού και τοπική πορεία στα Ταμπούρια
- συμμετείχε το απόγευμα της Τετάρτης 7 Νοέμβρη, μέρα ψήφισης των μέτρων, στη συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος, σε κοινό μπλοκ με τις άλλες συνελεύσεις γειτονιών.
Όπως γράψαμε και στην προκήρυξη που μοιράζαμε στην περιοχή αυτές τις μέρες: «Μόνο έτσι θα αντέξουμε μες την επιβαλλόμενη κοινωνική ερείπωση και βαρυχειμωνιά και θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια νέα άνοιξη: με συντροφικότητα κι αντάρτικη καρδιά».
Επόμενη συνέλευση: Δευτέρα 12 Νοέμβρη, 7.00μμ, πλατεία Λαού (Ταμπούρια)

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Παρασκευή, 9/11, στις 8.00μμ στο Ρεσάλτο...


... παρουσίαση της μπροσούρας "Μιλιταρισμός και αντιμιλιταρισμός στο Ισραήλ" που εκδόθηκε από την "Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης": μια συζήτηση με έναν σύντροφο της συλλογικότητας “Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος” και ένα κείμενο της αρνήτριας στράτευσης Sahar Vardi.





'' Στο Ισραήλ, το να βλέπεις στρατιώτες παντού, γίνεται τελικά μέρος της ζωής σου. Αν πας στο σούπερ μάρκετ, σίγουρα θα πέσεις πάνω σε κάποιο φαντάρο, αν πας στο νοσοκομείο θα δεις στρατιωτικούς, οπουδήποτε και να πας στο Ισραήλ πάντα βλέπεις στρατιώτες. Και το κυριότερο, τους βλέπεις με τα όπλα τους. Και έτσι ο στρατός γίνεται κάτι το οικείο. Εδώ, για παράδειγμα, αν κάποιος έβγαινε για βόλτα στη Ράμπλας (σ.τ.μ: από τους κεντρικότερους και πιο πολυσύχναστους δρόμους στη Βαρκελώνη) με ένα αυτόματο Μ16 να κρέμεται στον ώμο του, ο κόσμος θα αναφωνούσε: Μα τι στο διάολο συμβαίνει;"


Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

48ωρη γενική απεργία 6-7 Νοέμβρη 2012


ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΜΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΥΣ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΟΧΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Οι εγχώριες και υπερεθνικές, πολιτικές και οικονομικές ελίτ, έχουν υπογράψει τη θανατική μας καταδίκη: τα κόμματα εξουσίας, τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια, το ΔΝΤ, το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, ο επιχειρηματικός κόσμος, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι. Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι τα πλούτη τους, τα προνόμια τους, η διάσωση του εκμεταλλευτικού τους συστήματος. Το μόνο που «υπόσχονται» είναι περισσότερη φτώχεια (υλική, συναισθηματική, πνευματική), περισσότερη τρομοκρατία, φασισμό και καταστολή. Γι’ αυτό πραγματοποιούν εδώ και μήνες από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης μια προπαγανδιστική εκστρατεία εκφοβιστικών διλημμάτων: «συναίνεση ή χρεοκοπία», «ψηφίζουμε τα μέτρα ή βγαίνουμε εκτός ευρώ» κ.α. Και εξαπολύουν τα αστυνομικά τους σώματα καταστολής εναντίον όσων δε σκύβουν το κεφάλι.
Η απάθεια, ο φόβος, η γκρίνια, η αγανάκτηση, η (αυτ)απάτη των «ατομικών λύσεων» δεν οδηγούν πουθενά. Η αναζήτηση νέων σωτήρων, οι ξαναζεσταμένες σοσιαλδημοκρατικές ψευδαισθήσεις, ο συντηρητισμός και ο εκφασισμός καταλήγουν στις ίδιες τραγωδίες με τις νεοφιλελεύθερες «συνταγές» από διαφορετικούς δρόμους.
Αυτό που χρειάζεται είναι να βγούμε από το καβούκι μας, να συναντηθούμε, να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να συνδιαμορφώσουμε, να πάρουμε αποφάσεις από κοινού και να τις κάνουμε πράξη συλλογικά. Να αυτοοργανώσουμε την καθημερινή μας ζωή και τους αγώνες μας. Να συλλογικοποιήσουμε και να συντονίσουμε τις αντιστάσεις μας. Να δημιουργήσουμε δίκτυα αλληλοβοήθειας σε κάθε γειτονιά.
Κι ακόμα παραπέρα, να αποκαθηλώσουμε τις αξίες, τις νοοτροπίες, τις απόψεις, τα «θέσφατα» του καπιταλιστικού-εξουσιαστικού συστήματος από τις συνειδήσεις μας. Να οραματιστούμε και να επιδιώξουμε έναν άλλο κόσμο, ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας, αμοιβαιότητας, αλληλεγγύης, κοινοκτημοσύνης, χωρίς πλαστούς διαχωρισμούς και κοινωνικές διακρίσεις.
Μόνο έτσι θα αντέξουμε μες την επιβαλλόμενη κοινωνική ερείπωση και βαρυχειμωνιά και θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια νέα άνοιξη: με συντροφικότητα κι αντάρτικη καρδιά.

48ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 6-7 ΝΟΕΜΒΡΗ

-Τρίτη 6/11, 11.00πμ, ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ - ΑΘΗΝΑ, Συγκέντρωση των συνελεύσεων γειτονιάς στο Πολυτεχνείο (Πατησίων & Στουρνάρη)

-Τετάρτη 7/11, 11.00πμ, πλατεία Λαού (Ταμπούρια), ΤΟΠΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ

-Τετάρτη 7/11, 5.00μμ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στην πλατεία Συντάγματος, ημέρα ψήφισης των μέτρων (προσυγκέντρωση των συνελεύσεων γειτονιάς, 5.00μμ στην πλατεία Κοραή)

ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι
κάθε Δευτέρα 7.00μμ, στην πλατεία Λαού (Ταμπούρια)
αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

για τις συλλογικές κουζίνες...



Τον Γενάρη 2009 δημιουργήθηκε η "Συνέλευση Eξεγερμένων Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά" από κόσμο των περιοχών που ήθελε να μεταφέρει το «πνεύμα του Δεκέμβρη» στις γειτονιές, από ανθρώπους που με νωπό το εξεγερτικό βίωμα αρνούνταν να επιστρέψουν στην κανονικότητα των συμβάσεων, των συμβιβασμών, του ακρωτηριασμού των επιθυμιών. Απομακρυνόμενοι από το κοινωνικό περιβάλλον του Δεκέμβρη η συνέλευση μετονομάστηκε σε "Συνέλευση αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης και δράσης Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά". Περίπου δυο χρόνια μετά τη συγκρότησή της και μετά από έναν κύκλο πολυποίκιλων δράσεων και κοινωνικών παρεμβάσεων η συνέλευση έκλεισε τον κύκλο της, δεδομένης της δημιουργίας συλλογικών σχημάτων ανά περιοχή και της ανάγκης συνεργασίας και συντονισμού τους σε νέες διαφορετικές βάσεις.
Το μπροσουράκι που δημοσιεύουμε κυκλοφόρησε εκείνη την περίοδο στο πλαίσιο συλλογικών κουζινών που πραγματοποίησε η συνέλευση. Η άποψη που κατατίθεται είναι αυτή που χαρακτηρίζει και τις συλλογικές κουζίνες που πραγματοποιούνται την 1η και 3η Κυριακή κάθε μήνα στο Ρεσάλτο. Για τον λόγο αυτό το μπροσουράκι τυπώθηκε ξανά σε κάποιες δεκάδες αντίτυπα για την θεματική της Παρασκευής 2/11 «Το ψωμί που τρώμε» και τη συλλογική κουζίνα της Κυριακής 4/11.

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

Απάντηση προς τον Φωτίου και λοιπούς ενδιαφερόμενους
Στις 23/10/12 ο Χρήστος Φωτίου, πρόεδρος του ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο), παραχώρησε συνέντευξη στην ραδιοφωνική εκπομπή του Γ. Αυτιά σχετικά με την κατάσταση του ταμείου, τα οικονομικά προβλήματα του κλάδου και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ταμείου. Λίγο πριν τελειώσει η συνέντευξη, κι αφού αντάλλαξε φιλοφρονήσεις με τον γλοιώδη «εθνικό τελάλη» των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, κέρδισε λίγο χρόνο για να απευθυνθεί σε εμάς: στους καταληψίες του κτιρίου της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, ιδιοκτησίας ΝΑΤ.
[Το κτίριο] δυστυχώς είναι κατειλημμένο από ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι είναι αντικρατιστές και με την ευκαιρία αυτή, μου επιτρέπεις να πω σ΄ αυτούς που ‘χουν καταλάβει το κτίριο και νομίζουν ότι έτσι επιτελούν το επαναστατικό τους καθήκον και το λέω εγώ αυτό που ξέρεις ποιος είμαι. Αυτό το κτίριο αποκτήθηκε από τις εισφορές των λαδάδων, των θερμαστάδων, των βατσιμάνιδων, των ψαράδων, των καπεταναίων, των μηχανικών, τα καμαροτάκια και οι  μάγειροι το πλήρωσαν… δηλαδή οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι ιδεολογικά εκφράζονται από αυτούς τους κυρίους που το κατέχουν τέσσερα χρόνια τώρα. Και το επίσημο κράτος ακόμα δεν μπόρεσε να τους εξώσει. Παρικάλεσα δια εγγράφου μου από 27/9 …Ακόμα δικαστήριο δεν έχει  γίνει 3 χρόνια πια.Ενημέρωσα τον κ. Δένδια και τον παρακαλώ και πάλι μέσω της εκπομπής σου, να βρεθεί ένα τρόπος, ειρηνικός τρόπος, δεν μιλάω για έξωση με βίαιες ενέργειες, να πεισθούν οι άνθρωποι αυτοί να μας παραδώσουν το κτίριο να το αξιοποιήσουμε γιατί τα έσοδά του θα πάνε στις οικογένειες των ανθρώπων που χάσανε τους ανθρώπους τους στις θάλασσες και στους ωκεανούς του κόσμου.
[το απόσπασμα της συνέντευξης απο το 20:18 έως και το 25:00]
Κάποια πράγματα για να ξηγηθούμε! Πρώτον, κάποιοι από εμάς ανήκουμε σε οικογένειες ναυτικών, όπως και τόσοι άλλοι χιλιάδες. Δεύτερον, πολλοί σύντροφοί μας εργάζονται στις σύγχρονες «γαλέρες» των εφοπλιστών. Τρίτον, γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί στο ΝΑΤ και στον κλάδο εν γένει. Και τέλος, ξέρουμε κι εμείς ποιος είναι ο Φωτίου και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί.
Ας ξεκινήσουμε με το τελευταίο, λοιπόν. Ο Χρήστος Φωτίου, πρόεδρος του ΝΑΤ, είναι γνωστός «πρασινοφρουρός»: έχει διατελέσει αιρετός δήμαρχος Κερατσινίου, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β’ Πειραιά, Υφυπουργός Εμπορίου επί κυβερνήσεων Ανδ. Παπανδρέου, πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της "ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε." κα. Επίσης είναι κολλητός με τον διαπλεκόμενο Γιάννη Διαμαντίδη και διορίστηκε – ως προσωπική επιλογή του – πρόεδρος του ΝΑΤ το ‘10, την περίοδο που ο τελευταίος διατελούσε Υπουργός Θαλάσσιων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Παρασκευές στο Ρεσάλτο & Συλλογικές Κουζίνες - Νοέμβρης 2012


Οι θεματικές των Παρασκευών στο Ρεσάλτο για τον Νοέμβρη:
2/11
Προβολή ντοκιμαντέρ: «Το ψωμί που τρώμε» (Our Daily Bread/Unser täglich Brot) του N. Geyrhalter (92’)
Η διαδρομή του φαγητού που τρώμε από τη στιγμή της πρωτογενούς παραγωγής μέχρι το στάδιο της τελικής προετοιμασίας προς κατανάλωση, με φόντο την απόλυτη βιομηχανοποίηση και εντατικοποίηση της παραγωγής - Έντυπο υλικό για τις συλλογικές κουζίνες.
9/11
Παρουσίαση της μπροσούρας «Μιλιταρισμός και αντιμιλιταρισμός στο Ισραήλ: μια συζήτηση με έναν σύντροφο της συλλογικότητας “Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος” και ένα κείμενο της αρνήτριας στράτευσης Sahar Vardi» από την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης – Συζήτηση 
16/11 
Πολυτεχνείο ’73: "Μια εξέγερση δεν μπαίνει ποτέ στα μουσεία". 
Προβολή βίντεο - συζήτηση

23/11

ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΕΥΦΟΡΙΕΣ & ΠΑΥΣΙΠΟΝΑ ΛΗΘΗΣ, Η ΛΟΒΟΤΟΜΗ ΒΑΘΑΙΝΕΙ...
Σχετικά με το ζήτημα των ουσιών, «νόμιμων» και «παράνομων».
Προβολή βίντεο, έντυπο υλικό (μπροσούρες), εισήγηση, συζήτηση.

30/11 
«Η σιωπή μας, ο Xρυσός τους»
Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Αγώνας για τη γη και την ελευθερία.
Προβολή εισαγωγικού βίντεο και εισήγηση από το "Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού". Θα ακολουθήσει συζήτηση. Στην εκδήλωση θα υπάρχουν και αντίτυπα της μπροσούρας «ενάντια στα μεταλλεία χρυσού» του συντονιστικού Θεσσαλονίκης.


4/11 & 18/11 (12.00 το μεσημέρι) - Συλλογικές κουζίνες
Συναντιόμαστε, πίνουμε καφέ, μαγειρεύουμε, τρώμε και καθαρίζουμε όλοι μαζί, ενάντια στους ρόλους του πελάτη, του μάγειρα, του σερβιτόρου, του λαντζέρη (η ώρα φαγητού υπολογίζεται μεταξύ 2.00 και 3.00μμ).