Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Η Νέα Μανωλάδα δεν είναι η εξαίρεση είναι ο κανόνας (1)



Τα όσα έγιναν στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας, με τους μετανάστες εργάτες γης που εργάζονται από ξημερώματα μέχρι σούρουπο, χωρίς ασφάλιση, με απλήρωτα μεροκάματα των 22 ευρώ, έχοντας για κατάλυμα αυτοσχέδια παραπήγματα χωρίς τουαλέτα και νερό, δεν είναι καινούργια. Ούτε οι καραμπίνες των επιστατών, οι τραμπουκισμοί, οι ξυλοδαρμοί, το σύρσιμο με αγροτικά όσων έχουν διεκδικήσει ξανά στο παρελθόν τα μεροκάματά τους, οι πυροβολισμοί, οι απειλές, ο διωγμός των απείθαρχων. Το καινούργιο ήταν οι κατά μέτωπο μαζικοί πυροβολισμοί των μεταναστών εργατών γης που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους, τα σκάγια και τα αίματα στα σώματά τους. 
Είναι υποκριτικό, ωστόσο, μια ολόκληρη κοινωνία να κάνει ότι πέφτει από τα σύννεφα (πολύ περισσότερο οι διάφοροι κυβερνητικοί και θεσμικοί φορείς και οι δημοσιογράφοι) όταν το θέμα της Μανώλαδας έχει έρθει στο προσκήνιο πολλές φορές στο παρελθόν. Και πάλι λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών εργατών γης, των χαμηλών και απλήρωτων ημερομισθίων, των ακόλλητων ενσήμων. Η αντήχηση των πυροβολισμών σόκαρε τον μακάριο ύπνο μιας κοινωνίας, που ανέχεται (ή αναπαράγει) τη βαρβαρότητα αλλά δε θέλει να λερώνεται από το αίμα του γδαρσίματος. 
Και είναι ακόμα πιο υποκριτικό η αντίδραση να εστιάζει και να περιορίζεται στο αυθόρμητο ή οργανωμένο μποϋκοτάζ στις φράουλες Μανωλάδας, τη στιγμή που όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη Μανωλάδες και δεν πρόκειται μονάχα για μια βάναυση ιστορία με φράουλες και αίμα. Καλό είναι το θέμα να παίρνει διαστάσεις και να προκαλείς στους τραμπούκους και οικονομική ζημιά, χωρίς όμως να βγάζεις λάδι έμμεσα ή άμεσα τους υπόλοιπους τσιφλικάδες, της υπαίθρου ή της πόλης, των χωραφιών, των οικοδομών, των εργοστασίων. 
Εδώ και 20 χρόνια αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στις καλλιέργειες και στις συγκομιδές. Μετανάστες εργάτες γης δουλεύουν σα σύγχρονοι είλωτες στα χωράφια με την επιτήρηση επιστατών (πολλές φορές ένοπλων, με καραμπίνες) για μια χούφτα ευρώ, σχεδόν πάντα χωρίς ένσημα, με σωρεία περιστατικών που μετά τη συγκομιδή αντί για την πληρωμή έρχεται -όλως τυχαίως- η αστυνομία να απελάσει τους παράνομους εργάτες. 
Αυτός είναι ο λόγος που τα μεσαία και ανώτερα στρώματα της τιμημένης αγροτιάς δεν έχουν καταλάβει τίποτα από κρίση, μνημόνια, νέες φορολογίες κλπ και το μόνο που διεκδικούν είναι χαμηλότερο κόστος στο πετρέλαιο για τα τρακτέρ και καλύτερες τιμές από τους εμπόρους χονδρικής, τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τα εργοστάσια επεξεργασίας, συσκευασίας, τυποποίησης νωπών προϊόντων. 
Και βέβαια, όλα αυτά δε συμβαίνουν αποκλειστικά στην αγροτική παραγωγή αλλά εξίσου στις βιοτεχνίες, στις οικοδομές, στα μεγάλα έργα. Έτσι ερμηνεύεται άλλωστε το νέο νομοθέτημα που προβλέπει αστυνομικούς ελέγχους (αφού η επιθεώρηση εργασίας δεν τα καταφέρνει) για νομιμοποιητικά χαρτιά και «κανονικές» προσλήψεις με ασφάλιση των μεταναστών εργατών στους χώρους δουλειάς: πιο οργανική διασύνδεση κράτους-εργοδοτών για το ξεζούμισμα και κατόπιν τον εκτοπισμό των αόρατων, παράνομων και χωρίς φωνή εργατών. 
Το κύκλωμα της εργασιακής εκμετάλλευσης δουλεύει ρολόι. Οι δεξαμενές «μαύρης εργασίας», πέρα από την άγρια εκμετάλλευση, χρησιμεύουν πάντα και για την υποτίμηση της «λευκής εργασίας» (των θέσεων εργασίας με πρόσληψη και βασικό μισθό). Και η υποτίμηση της «λευκής εργασίας» με τη σειρά της, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέα συμπίεση της «μαύρης εργασίας». Σε απόλυτο συσχετισμό, η στρατηγική της καταστολής, με το διωγμό και τον εγκλεισμό των «περισσευούμενων», έρχεται να εδραιώσει αυτή την υποτίμηση. Κι η ηλιθιότητα του κοινωνικού ρατσισμού τσιμεντώνει το οικοδόμημα. Με τον τρόπο αυτό γίνεται σαφής η ορθότητα του συνθήματος «ο ρατσισμός ρίχνει τα μεροκάματα». Και βέβαια οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι τα μικρά και μεγάλα αφεντικά. 
Βάσει δημοσιευμάτων οι φραουλοπαραγωγοί της περιοχής (300 στον αριθμό) ζητούν από τον υπουργό εργασίας ανοχή σχετικά με τη φετινή συγκομιδή (όχι ελέγχους δηλαδή) με την υπόσχεση (?!) ότι θα φροντίσουν από τη νέα σεζόν να ρυθμίσουν το «ζήτημα» (να εφαρμόσουν προφανώς μια πιο εκλεπτυσμένη μορφή δουλοπαροικίας). Αυτό που απομένει είναι να θεσπιστεί και να εφαρμοστεί η συγχώνευση των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών με τα στρατόπεδα εργασίας. Για τον καλύτερο συνδυασμό του εγκλεισμού, της απόλυτης επιτήρησης και πειθαρχίας με την εντατική μέχρι εξόντωσης εργασία. Και στην είσοδο ξανά εκείνη η περίφημη ταμπέλα: «η εργασία απελευθερώνει». Μίλησε κανείς για ολοκληρωτισμό;

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Κάτω τα χέρια από τις αυτοδιαχειρίζομενες δομές αντιπληροφόρησης, athens indymedia, ραδιοζώνη ανατρεπτικής έκφρασης 98fm, ράδιο ΕΝΤΑΣΗ 100,1 fm


από την πορεία αλληλεγγύης στην Αθήνα, Πέμπτη 25/4
Κάτω τα χέρια από τους 6 αλληλέγγυους συλληφθέντες της Τετάρτης 24/4 στην Πρυτανεία Αθηνών που κατηγορούνται για "προσβολή εθνικού συμβολού", λόγω της υποστολής της ελληνικής σημαίας και της ανάρτησης της μαυροκόκκινης.

από την παρέμβαση στην Πρυτανεία Αθηνών, Τετάρτη 24/4


από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΝΔ, Ιούνιος 2012

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Τρίτα γενέθλια ΣΙΝΙΑΛΟ (Αιγάλεω) - 5 ημέρες εκδηλώσεων



Λόγω των εκδηλώσεων για τα 3 χρόνια της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω, την Παρασκευή 26/4 το Ρεσάλτο θα είναι ανοιχτό μετά τις 8.00μμ, χωρίς όμως κάποια θεματική παρουσίαση, συζήτηση, προβολή.

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ATHENS INDYMEDIA & ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ 98FM

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΠΕΜΠΤΗ 25/4, 6.00μμ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ


Η φίμωση ιδεών και ο επικοινωνιακός σκοταδισμός είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ο ιδεολογικός πόλεμος του καθεστώτος για την πάταξη κάθε μορφής αντίστασης δεν περιορίζεται στα υπουργικά και πρωθυπουργικά διαγγέλματα, στην προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση και τα εκφοβιστικά διλήμματα των media. Περνάει και πάνω από την καταστολή των δυνατοτήτων έκφρασης και κοινωνικής απεύθυνσης των αντίθετων και ανταγωνιστικών απόψεων.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η διακοπή σύνδεσης του athens indymedia και της ραδιοζώνης ανατρεπτικής έκφρασης 98fm στην πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου. Μετά από μια σειρά κινήσεων ενημέρωσης, αντίστασης και αλληλεγγύης, τα δύο εγχειρήματα αντιπληροφόρησης μαζί με αλληλέγγυους και αλληλέγγυες καλούν σε διαδήλωση ενάντια στην κρατική και πρυτανική καταστολή την Πέμπτη 25/4, στις 6.00μμ, στο Μοναστηράκι.
Οι ιδέες δε «διακόπτονται» ούτε φιμώνονται. Η ελευθερία θα επικρατήσει της επιβολής, η ισότητα της ιεραρχίας, η κοινοκτημοσύνη της εκμετάλλευσης και της ιδιοκτησίας, η αλληλεγγύη των πλαστών διαχωρισμών και της εξατομίκευσης, η αξιοπρέπεια της υποταγής, της συνεργασίας, της συνδιαλλαγής.


ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΑΘΗΝΩΝ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/4 
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ενημέρωση για το στρατοδικείο του Μ. Εξίογλου


Το πρωί του Σαββάτου 20 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Μενέλαο Εξίογλου. 60 περίπου άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας για την ολική άρνηση στράτευσης» και της συλλογικότητας για την άρνηση στράτευσης «Κάιους Σπαρίλους» (από την Θεσσαλονίκη).
Η πρόταση της εισαγγελέως του στρατοδικείου ήταν να δώσει αναβολή για τις 23 Απριλίου, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραταθεί η κράτηση του Εξίογλου μέχρι τότε. Τελικά, ύστερα από σχετικό αίτημα και πίεση της υπεράσπισης, η έδρα έδωσε αναβολή για την εκδίκαση της υπόθεσης την Τρίτη 30 Απριλίου και ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος.

αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την ολική άρνηση στράτευσης



Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Συλλογική κουζίνα την Κυριακή 21/4, 12.00, στο ΡΕΣΑΛΤΟ


(η ώρα φαγητού υπολογίζεται στις 3.00μμ)

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Μήπως βρισκόμαστε σε καθεστώς επιστράτευσης;



Το πρωί της Πέμπτης 18 Απρίλη συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι του στην Θεσσαλονίκη ο ολικός αρνητής στράτευσης Μενέλαος Εξίογλου. Η σύλληψή του έγινε έπειτα από την έκδοση εντάλματος  από την στρατιωτική εισαγγελία Αθηνών για ανυποταξία του. Τα περιστατικά έκδοσης ενταλμάτων και συνακόλουθων διώξεων που έχουν καταγραφεί τον τελευταίο καιρό ολοένα και αυξάνονται.
Αυτή η κατασταλτική στρατηγική με την ενεργοποίηση ενταλμάτων σύλληψης στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν (και μέχρι το 2003) κατά την περίοδο της γενικής επιστράτευσης που ακολούθησε τα γεγονότα της Κύπρου το 1974.
Η διαφαινόμενη επαναφορά αυτού του μοντέλου επιβεβαιώνει ότι βρισκόμαστε σε ένα νέο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Οι επαναλαμβανόμενες ποινικές διώξεις ανυπότακτων και αρνητών στράτευσης, τα πρόστιμα των 6000 ευρώ και ο οικονομικός εκβιασμός που αυτά συνεπάγονται, η προβολή εθνοκεντρικών αντιλήψεων μέσα σε καιρούς καπιταλιστικής κρίσης, είναι σημάδια του ρόλου που έχει αναλάβει ο στρατός μέσα σε αυτό το καθεστώς.
Όμως τα μοντέλα εκπειθάρχησης και εκφοβισμού είναι ευρύτερα. Δεν αφορούν μόνο όσους αρνούνται τον στρατιωτικό μηχανισμό, αλλά όσους και όσες βρίσκουν τον εαυτό τους στον αντίποδα της συστημικής και καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.
Είναι στο χέρι των από-τα-κάτω να δυναμώσουν την αλληλεγγύη μεταξύ τους, πέρα από κάθε επιταγή εθνικής ενότητας και εθνικής συστράτευσης.


Καμία δίωξη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μενέλαο Εξίογλου

 

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο στρατοδικείο Αθηνών Σάββατο 20 Απριλίου, 10 π.μ.

  Αμφιπόλεως και Κωνσταντινουπόλεως, Ρουφ

 

 

Αναδημοσίευση από http://olikiarnisi.espivblogs.net/


Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Παρασκευή 19/4, 8.00μμ στο ΡΕΣΑΛΤΟ, συζήτηση για ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ πέρα από τις κυρίαρχες αφηγήσεις


Αυτή την Παρασκευή, 19/04 στις 20:00, θα φιλοξενήσουμε την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον Θερσίτη στις 22/02, με τίτλο:
"Αντι-ιστορία-Συζήτηση για ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ πέρα από τις κυρίαρχες αφηγήσεις"

Η ιστορική μνήμη είναι αυτή που διεκδικείται –για να συσκοτιστεί- κάθε φορά από τους αφηγητές-νικητές της ιστορίας. Για την περίοδο της Κατοχής-Αντίστασης (1941-1945), παρόλο που αφορά μια ιστορία μόλις 70 χρόνων πίσω, υπάρχει τόση συσκότιση και τόσοι «αχαρτογράφητοι» κοινωνικοί τόποι, που πραγματικά θα μπορούσε να αποτελέσει ένα παράδοξο της «επιστήμης της ιστορίας». Η απάντηση είναι απλή: η ιστορία των αγώνων «από τα κάτω» δεν έχει γραφτεί ποτέ και από καμιά «επιστήμη της ιστορίας» χωρίς ταυτόχρονα να γίνεται απόπειρα να επανασυγκροτηθεί και η ίδια η κοινωνική μνήμη στη βάση της «ιστορικής μεθοδολογίας και των συμπερασμάτων».

[...συνέχεια]

Στις μέρες μας οι λέξεις Κατοχή, Τάγματα Ασφαλείας, Αντίσταση, ο αντιφασιστικός αγώνας κ.ά. επιστρέφουν στο καθημερινό λεξιλόγιο με κάποιους ακροβατισμούς που επιθυμούν να συνενώσουν σημεία καταφανών ιστορικών ομοιοτήτων με το «τότε» σε μια νέα «επική» αφήγηση του παρόντος. Είναι ένα κλασικό σύμπτωμα αδυναμίας κατανόησης των δυναμικών του ιστορικού παρόντος. Το να συζητήσουμε για εκείνη την περίοδο έχει σημασία όχι απλά για να επιβεβαιώσουμε τα προφανή (πχ τον ρόλο του ΚΚΕ, τις Βάρκιζες κτλ), αλλά για να ξανατοποθετηθούμε στην ιδιαίτερη και συσκοτισμένη (από νικητές και ορθοδοξίες παντός είδους) ιστορική περίοδο, να ξαναδούμε τα σημεία εκείνα που η ιστορία των αγώνων του ‘41-‘45 είναι κομμάτια της δικής μας απελευθερωτικής ιστορίας και όχι κομμάτια μιας σταλινικής-πατριωτικής-εθνοκρατικής προπαγάνδας…

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Τέρμα πια οι αυταπάτες, ή με τους ρωμαίους ή με τους γαλάτες



Το Σάββατο 13 Απρίλη πραγματοποιήθηκε κεντρική διαδήλωση στην Αθήνα με δρομολόγιο Μοναστηράκι-Αθηνάς-Σταδίου-Σύνταγμα-Πανεπιστημίου-Προπύλαια και συμμετοχή περισσοτέρων των 3000 ανθρώπων για την αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού και την κρατική καταστολή. Η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας συμμετείχε με δικό της πανό σε κοινό μπλοκ με άλλες συνελεύσεις γειτονιάς.


Ο κύριος Δένδιας δηλώνει ότι δε θα δεχτεί την ύπαρξη γαλατικών χωριών. Δική μας επιθυμία και επιδίωξη είναι αυτά να πολλαπλασιαστούν τόσο στις επαρχίες όσο και στις πόλεις. Το ζήτημα έχει τεθεί: ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ, Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΑΛΑΤΕΣ!
(συνέλευση της πλατείας κάθε Δευτέρα 7.00μμ, πλατεία Λαού, Ταμπούρια)

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

To Athens Indymedia και ο 98FM βρίσκονται υπό καταστολή


ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
τη Δευτέρα 15 Απρίλη στην κεντρική πλατεία Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, 9:00 π.μ.

Ανακοίνωση της Διαχειριστικής Ομάδας του athens.indymedia.org

"Από το μεσημέρι 11 Απρίλη, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Σίμος Σιμόπουλος, αντικαθιστώντας επάξια τους μπάτσους και τους δικαστές και κατ’εντολή του υπουργού δημόσιας τάξης Δένδια, διέκοψε την παροχή internet για τα δύο αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης και έκφρασης.Πρόκειται για μια καταστολή και λογοκρισία που μόνο απολυταρχικά καθεστώτα έχουν μέχρι σήμερα καταφύγει (Συρία, Ιράν και Βόρεια Κορέα).
Όλοι όσοι διαχειριζόμαστε, δημοσιεύουμε ή χρησιμοποιούμε τα παραπάνω μέσα αλλά και όσοι αισθανόμαστε αλληλέγγυοι στο δικαίωμα στην αδιαμεσολάβητη έκφραση ήρθε η ώρα να οργανωθούμε και να δράσουμε προκειμένου να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα.
Η συνέλευση αλληλεγγύης του Σαββάτου, καλεί την εβδομάδα 15 έως 21 Απρίλη σε πανελλαδικές και διεθνείς δράσεις αλληλεγγύης για τα δύο εγχειρήματα αντιπληροφόρησης.
Aπαιτούμε το αυτονόητο δικαίωμα να εκπέμπουμε ελεύθερα μέσα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το κοινωνικό άσυλο.
Στην πόλη της Αθήνας, για την Δευτέρα 15 Απρίλη καλείται συγκέντρωση-παρέμβαση στην κεντρική πλατεία της πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου στις 9.00 το πρωί."

Στο athens indymedia μπορείτε να μπαίνετε από ΕΔΩ
Σας ανοίγει την σελίδα του Tor και μπαίνετε από εκεί.
Όταν σας ανοίξει η σελίδα πατάτε click to proceed και μπαίνετε.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών δεν περιορίζεται, δε φιμώνεται, δεν καταστέλλεται



To Athens Indymedia και ο 98fm βρίσκονται υπό καταστολή
Η καταστολή δεν θα περάσει!

Τρία από τα μέσα αντιπληροφόρησης του ανταγωνιστικού κινήματος, το athens.indymedia.org, ο 98FM και το Ράδιο Ένταση από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη δέχτηκαν την κρατική καταστολή.
Διακόπηκε η παροχή internet, μετά από εισαγγελικές πιέσεις.
Σε μια περίοδο που μια ολόκληρη κοινωνία δυσκολεύεται ακόμα και να ανασάνει από την οικονομική, πολιτική και κοινωνική καταστολή, οι μικρές ή μεγάλες τοπικές αντιστάσεις, οι μικροί ή μεγάλοι εργατικοί αγώνες, είναι αναζωογονητικοί και ελπιδοφόροι, και είναι αυτοί που μεταδίδουν την σπίθα της επανάστασης, που εμπνέουν και σπέρνουν τις ανατρεπτικές και ριζοσπαστικές ιδέες για να γκρεμίσουμε μια και καλή τον κόσμο της εκμετάλλευσης…
Ακριβώς αυτή τη στιγμή και ακριβώς επειδή οι πραγματικοί τρομοκράτες τρομοκρατούνται από τις κοινωνικές αντιστάσεις, η εξουσία επιχειρεί να επιβάλλει τον επικοινωνιακό σκοταδισμό των καθεστωτικών ΜΜΕ.
Η φίμωση και η καταστολή των μέσων αντιπληροφόρησης δεν θα περάσει στα ψιλά γράμματα των βρωμοφυλλάδων τους και των καναλιών τους.
Η απάντησή μας θα ξεπεράσει τους γελοίους πανηγυρισμούς των φασιστοειδών και εξουσιαστών. Τα μέσα αντιπληροφόρησης είναι τα δικά μας μέσα, η φωνή των δικών μας αγώνων που μας δείχνουν το δρόμο για να φτιάξουμε τον κόσμο που θέλουμε.
Καλούμε σε συγκέντρωση όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους την Παρασκευή 12 Απρίλη στη 1:00 το μεσημέρι στην κεντρική πλατεία στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου
πρόσβαση με λεωφορεία :
608 από Ακαδημία
242 από σταθμό μετρό Κατεχάκη
Από την Διαχειριστική Ομάδα του Athens.Indymedia.org

[αναδημοσίευση από το indymedia squat]


Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

"Τα άσχημα εργοτάξια όμορφα καίγονται", εκδήλωση Παρασκευή 12/4, 8.00μμ, στο ΡΕΣΑΛΤΟ


Προβολή βίντεο-συζήτηση: Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, την καταστροφή της ζωής και του τόπου τους, την καταστολή των κινητοποιήσεων τους, τις αστυνομικές εισβολές στα χωριά και στα σπίτια τους, τις ανακρίσεις και τις διώξεις αγωνιζόμενων ανθρώπων.

και ΠΟΡΕΙΑ Σάββατο 13/4, 12.00, σταθμός ΗΣΑΠ Μοναστηράκι



Στην πορεία με ανακοίνωσή της θα συμμετάσχει και η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας:
"Η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας θα συμμετάσχει συλλογικά με μπλοκ στην πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, που θα πραγματοποιηθεί το Σαββάτο 13 Απρίλη στην Αθήνα, με συγκέντρωση στις 12.00 στο Μοναστηράκι. Το πανό της συνέλευσης θα γράφει: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟ ΘΑΝΑΤΟ & ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ" (αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας)

Σκουριές Χαλκιδικής, ο «προβοκάτορας λαός» σε δράση 
Μεταλλεία χρυσού, επενδύσεις, οικονομική ανάπτυξη. Μπόμπολας, ελληνικό κράτος, El Dorado Gold (πολυεθνικός όμιλος εξόρυξης χρυσού καναδικών συμφερόντων), fast track διαδικασίες. Αποψίλωση δασών, ανατίναξη βουνών, εργοστάσια επεξεργασίας, ανοιχτές λεκάνες-χαβούζες απόθεσης τοξικών αποβλήτων, καταστροφή του περιβάλλοντος, του υδροφόρου ορίζοντα, των χωριών, των αγροτικών δραστηριοτήτων και της καθημερινότητας των κατοίκων. ΜΑΤ, ξύλο και χημικά μέσα στο βουνό για την εγκατάσταση της εταιρείας, την έναρξη των εργασιών, την εξόρυξη και χημική επεξεργασία 0,18 gr χρυσού ανά τόνο. Εργαζόμενοι-γενίτσαροι που έχουν επιτεθεί κατ’ επανάληψη στους αγωνιζόμενους κατοίκους σε ρόλο μισθωμένων τραμπούκων της εταιρείας. Χιλιάδες κάτοικοι που αγωνίζονται εδώ και χρόνια ενάντια στο χρυσό θάνατο με λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά, με εκδηλώσεις, ενημερώσεις και κινητοποιήσεις σε διάφορες πόλεις, με πορείες μέσα στο βουνό, με συγκεντρώσεις στα δικαστήρια για τους πολλούς συλληφθέντες από τις κινητοποιήσεις στο όρος Κάκαβος (Β.Α. Χαλκιδική).
Κι ενώ 3.450 στρέμματα αρχέγονου δάσους έχουν ήδη αποψιλωθεί από την εταιρεία με την έγκριση του δασαρχείου (με διαδικασίες fast track) και οι αδίστακτοι χρυσοθήρες έχουν καταθέσει αίτηση για αποψίλωση άλλων 1.770 στρεμμάτων, το βράδυ του Σαββάτου 16 Φλεβάρη ομάδα ατόμων αιφνιδίασε και ακινητοποίησε τους σεκιούριτι των εγκαταστάσεων στο βουνό και πυρπόλησε τα οχήματα και τις υποδομές του εργοταξίου.
Από εκείνο το βράδυ και μετά ένα κλίμα ιδεολογικής και αστυνομικής τρομοκρατίας έχει απλωθεί στην περιοχή. Τα ΜΜΕ καθ’ υπόδειξη των αφεντικών τους παραληρούσαν για μέρες, για κουκουλοφόρους, για καταστροφή των επενδύσεων, για απώλειες θέσεων εργασίας. Τα κόμματα έκαναν διαγωνισμό ποιο θα καταδικάσει εντονότερα την πράξη. Ο απίθανος κύριος Δένδιας (υπουργός δημόσιας τάξης) ανέβηκε στην περιοχή για να κάνει δηλώσεις σχετικά με τη διασφάλιση της νομιμότητας, την εντατική έρευνα ανακάλυψης των δραστών, την παραδειγματική τιμωρία όσων θεωρηθούν υπεύθυνοι. Η αστυνομία προχώρησε σε κατ’ οίκον έρευνες, σε προσαγωγές αγωνιζόμενων κατοίκων και σε κλήσεις δεκάδων ατόμων για δείγμα DNA με την απειλή της δίωξης για απείθεια σε όσους δεν παρουσιάζονταν, δε συνεργάζονταν και δεν έδιναν δείγμα από το γενετικό τους υλικό. Πρακτικές οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κατηγορουμένων για συγκρούσεις, ένοπλες ενέργειες κλπ αλλά αποδεικνύεται περίτρανα ότι δε θεσπίστηκαν για να εφαρμοστούν μόνο στους αναρχικούς αλλά σε κάθε εστία ανυποχώρητης και αδιάλλακτης αντίστασης. Ενάντια στον «προβοκάτορα λαό».
Ακολούθησε εισβολή δεκάδων διμοιριών των ΜΑΤ με τη συνδρομή και ΕΚΑΜ στην Ιερισσό, όπου οι αστυνομικές κατοχικές δυνάμεις συνάντησαν τη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων με αποτέλεσμα συγκρούσεις και εκτεταμένη χρήση χημικών ακόμα και μέσα σε σπίτια και στο δημοτικό σχολείο του χωριού. Τελικά, στα τέλη Μάρτη, αποδόθηκαν σε 20 κατοίκους αυθαίρετα κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος, όπως για συμμετοχή σε τρομοκρατική ομάδα, για εμπρησμό των οχημάτων και υποδομών της εταιρείας στο βουνό κλπ (σύνολο 9 κακουργήματα και 7 πλημμελήματα). Ενώ η εταιρεία έχει επιδοθεί σε διαφημιστικές καμπάνιες αποκατάστασης της φήμης της και της ωφελιμότητας (?!) της επένδυσης όχι μόνο για την ίδια αλλά επίσης για την περιοχή, τις θέσεις εργασίας και γενικότερα την οικονομία, με την αγαστή συνδρομή και απόλυτη στήριξη όλων των αρμόδιων κρατικών, κυβερνητικών και τοπικών φορέων.
Ωστόσο, όσο κι αν ψεύδονται, παραπληροφορούν, καταστέλλουν και τρομοκρατούν δε θα καταφέρουν να κάμψουν το δίκιο, το πάθος και την αποφασιστικότητα των αγώνων για ζωή με αξιοπρέπεια. Στεκόμαστε αταλάντευτα στο πλευρό των αγωνιζόμενων κατοίκων ενάντια σε κράτος, μεγαλοεργολάβους, πολυεθνικούς ομίλους, ευρωπαϊκά διευθυντήρια, δυνάμεις καταστολής.
Η εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και τη Θράκη είναι η επιτομή του νέου μοντέλου καπιταλισμού που επιχειρείται να εφαρμοστεί στον ελλαδικό χώρο. Ενός καπιταλισμού όχι απλά εκμετάλλευσης αλλά λεηλασίας των ανθρώπων και της φύσης, που θα εκδηλωθεί σύντομα και σε άλλα μέτωπα. Στην ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης στην Αττική. Στους ιδιώτες παραγωγούς-παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας. Στην επιδιωκόμενη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, στις περίφημες ΑΟΖ, στις διακρατικές διενέξεις και συμφωνίες. Στη μετατροπή ολόκληρης της επικράτειας σε μια «Ειδική Οικονομική Ζώνη» για το κεφάλαιο, με μισθούς πείνας, απόλυτα ελαστικές μορφές εργασίας και απουσία κάθε εργασιακού δικαιώματος για τους «από κάτω».
Ο καπιταλισμός είναι μηχανή θανάτου. Η ανάπτυξη τους θέλει να αποτελειώσει ότι άφησε όρθιο η κρίση τους. Αγώνας για τη γη και την ελευθερία.
ΡΕΣΑΛΤΟ
Απρίλης 2013

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Για τα γεγονότα έξω απο την κατάληψη Μαραγκοπούλειο το βράδυ της Δευτέρας 8/4 και την κοινή επίθεση μπάτσων φασιστών


Το βράδυ της Δευτέρας 8 Απρίλη, παρέα συντρόφων που βρισκόταν στην πλατεία Υψηλών Αλωνίων δέχτηκε επίθεση από φασίστες-θαμώνες της ψησταριάς Ψηταλώνια (ιδιοκτησίας του χρυσαυγίτη Σίψα) με αφορμή μπλούζα με αντιφασιστικό σύμβολο που φορούσε ένας εκ των συντρόφων. Τα φασισταριά επιτέθηκαν στους συντρόφους με πέτρες, μπουκάλια και καρέκλες από το εσωτερικό του μαγαζιού. Οι σύντροφοι αντιστάθηκαν και έπειτα προχώρησαν προς την κατάληψη Μαραγκοπούλειο αφού τους απώθησαν παρόλο που υστερούσαν αριθμητικά. Οι νεοναζί κατέβηκαν προς την κατάληψη όπου απωθήθηκαν για δεύτερη φορά αποτελεσματικά. Η επέμβαση των μπάτσων ήταν άμεση, ενισχυτική και σωτήρια για τους παρακρατικούς οι οποίοι προκαλούσαν επί τούτου φθορές σε σταθμευμένα οχήματα. Τις επόμενες ώρες και σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους, οι μπάτσοι επιτέθηκαν στους συγκεντρωμένους συντρόφους με ευθύβολες ρίψεις δακρυγόνων και βομβών κρότου-λάμψης στα κεφάλια όσων βρίσκονταν στην είσοδο της κατάληψης, προσφέροντας κάλυψη ταυτόχρονα στους νεοναζί, οι οποίοι εκτόξευαν στην αυλή της κατάληψης πέτρες και φωτοβολίδες από πλαϊνό στενό. Για 2 ώρες το Μαραγκοπούλειο βρισκόταν υπό την πολιορκία των μαντρόσκυλων των ΜΑΤ σε μια προσπάθεια αποκλεισμού του χώρου από 2 αυθόρμητες πορείες που επιχειρούσαν να τον προσεγγίσουν. Η μαζικότητα και η ανυποχώρητη στάση των 200 πλέον συγκεντρωμένων συντρόφων και συντροφισσών απέτρεψαν εκ νέου επιθέσεις, έως ότου, αρχικά οι φασίστες και έπειτα οι μπάτσοι αποχώρησαν.
Η χθεσινοβραδυνή επίθεση ΜΑΤ – Χρυσής Αυγής στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνέχιση των κατασταλτικών κινήσεων του κράτους στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους, στον κόσμο του αγώνα που αντιστέκεται σθεναρά στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του, στην απόπειρα επιβολής της εξαθλίωσης και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Παρά τις διαρκείς διακηρύξεις περί αντισυστημικότητας της εν λόγω νεοναζιστικής οργάνωσης, για μια ακόμα φορά η συμπόρευσή της με τις κατασταλτικές δυνάμεις απέδειξε αυτό που πραγματικά είναι: πιστά σκυλιά του καθεστώτος έτοιμα να συνδράμουν με κάθε τρόπο στο έργο του.
Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των ελεγχόμενων από την κυριαρχία ΜΜΕ να παρουσιάσουν ως σύγκρουση "άκρων" τα γεγονότα, η μαζική και πολύμορφη παρουσία ενός πλήθους αγωνιστών και αγωνιστριών έξω από το χώρο της κατάληψης απέδειξε πως η κοινωνική και ταξική μνήμη είναι ακόμα ζωντανή και οπλίζει με αποφασιστικότητα έναν ολόκληρο κόσμο, έτοιμο να υπερασπιστεί με όλες του τις δυνάμεις τις δομές και τα εγχειρήματα του αγώνα, τον κόσμο της αντίστασης και της ελευθερίας.
Για μια ακόμα φορά ύστερα από την αντίστοιχη προσπάθεια τους στις 11 Οκτώβρη 2012, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής αποχώρησαν με την ουρά στα σκέλια και με την ευγενική συνοδεία της ελληνικής αστυνομίας.
ΠΙΣΩ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ!

σύντροφοι και συντρόφισσες
Πάτρα, 9 Απρίλη 2013

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Πορεία στη Δραπετσώνα και στο τοπικό Α.Τ.



Το πρωί του Σαββάτου 6 Απρίλη πραγματοποιήθηκε μη ανακοινωμένη πορεία στη Δραπετσώνα για τα πρόσφατα βασανιστήρια κατά μεταναστών «χωρίς χαρτιά» που κρατούνται κατά δεκάδες για μήνες στο συγκεκριμένο τμήμα (όπως και στα υπόλοιπα τμήματα και χώρους κράτησης) και τις απεργίες πείνας που ακολούθησαν.


τα κρατητήρια του Α.Τ. Δραπετσώνας
(το τμήμα πρωτολειτούργησε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 ως πολυδύναμο
με ιδιαίτερα μεγάλη χωρητικότητα κρατητηρίων για μετανάστες "χωρίς χαρτιά" εξαρχής,
το 1997 είχαν επίσης πραγματοποιηθεί απεργίες πείνας και κινήσεις-πορείες αλληλεγγύης)

Η πορεία διοργανώθηκε από τον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης Κερατσινίου ΡΕΣΑΛΤΟ και τη συλλογικότητα για την αυτόνομη δράση στον Πειραιά GASTARBEITER, στηρίχθηκε από συντρόφους και συντρόφισσες των γύρω περιοχών, διέσχισε κεντρικούς δρόμους της περιοχής με παλμό, συνθήματα, τρικάκια, μοίρασμα κειμένων και πέρασε από το αστυνομικό τμήμα το οποίο φυλασσόταν από διμοιρία των ΜΑΤ.



Το μήνυμα σαφές: ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ & ΝΑΖΙ / Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ.




Βίντεο από τη στάση στη γωνία του τμήματος (Ψαρρών & Σωκράτους):




Ακολουθεί το κείμενο του ΡΕΣΑΛΤΟ που μοιραζόταν κατά τη διάρκεια της πορείας στη Δραπετσώνα αλλά και λίγο μετά την ολοκλήρωσή της στους κεντρικούς δρόμους και πλατείες της περιοχής των Ταμπουρίων (Κερατσίνι):





Συμβαίνει κάτι στο Α.Τ. Δραπετσώνας;
«παράνομες» ζωές κρατούνται και βασανίζονται στα κελιά της νομιμότητας

Οι καθημερινές συλλήψεις και η βάρβαρη αντιμετώπιση των μεταναστών «χωρίς χαρτιά» στο πλαίσιο των επιχειρήσεων-σκούπα του φιλόξενου «Ξένιου Δία», με ξυλοδαρμούς, ταπεινώσεις και βασανιστήρια στις αστυνομικές κλούβες, στα μπουντρούμια των κρατητηρίων, στα κελιά των περίφημων «χώρων κράτησης», είναι αναπόσπαστο κομμάτι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που επιβάλλει τη φτώχεια και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, επιτάσσει απεργούς, καταστέλλει κάθε κινητοποίηση, εισβάλει σε καταλήψεις και επιτίθεται στα αυτοοργανωμένα κοινωνικά εγχειρήματα.
Στο Α.Τ. Δραπετσώνας, όπως και στα υπόλοιπα τμήματα, μεταφέρονται και στοιβάζονται δεκάδες μετανάστες «χωρίς χαρτιά», παραμένοντας κρατούμενοι για μήνες. Σε άθλιες συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης, χωρίς προαυλισμό. Με τη γνωστή βάρβαρη, μισάνθρωπη και ρατσιστική αντιμετώπιση των αστυνομικών και με παράταση της κράτησής τους ανά τρίμηνο από δικαστικά συμβούλια χωρίς καμία αιτιολόγηση. Με μόνο «αδίκημα» ότι δεν έχουν έγγραφα παραμονής. Για τους λόγους αυτούς έχουν γίνει διαδοχικές απεργίες πείνας. Ανάμεσά τους κι η απεργία πείνας 70 μεταναστών που ξεκίνησε στις 14 Μάρτη, με αποτέλεσμα τη διασπορά των απεργών πείνας και σε άλλα τμήματα, όπως αυτό του Ασπροπύργου, και την εκεί αστυνομική «υποδοχή» τους με βρισιές, τραμπουκισμούς και απειλές.
Οι απεργίες πείνας μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα των περιοχών μας ξεκίνησαν κάποιες βδομάδες πριν, μετά από ξυλοδαρμούς στο Α.Τ. Νίκαιας. Η απεργία πείνας των μεταναστών στο Α.Τ. Δραπετσώνας -η οποία προσωρινά έχει κλείσει τον κύκλο της- ξεκίνησε επίσης λόγω των καθημερινών σωματικών και ψυχικών κακοποιήσεων αλλά και λόγω της αναιτιολόγητης απόφασης του δικαστικού συμβουλίου για παράταση της κράτησης ενός αριθμού μεταναστών για άλλους 3 μήνες, οι οποίοι βρίσκονται ήδη 9 μήνες στο κρατητήριο. Ενδεικτική περίπτωση αντιμετώπισης των απεργών πείνας, αυτή του Ιμπραήμ Φαράζ, παλαιστίνιου πρόσφυγα, που στην 8η μέρα απεργίας πείνας (22/3) αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, λιποθύμησε και οδηγήθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, ενώ οι μπάτσοι του έδωσαν σαμπουάν λέγοντάς του πως είναι φάρμακο. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον 100 μετανάστες βρίσκονται στοιβαγμένοι στα κελιά του τμήματος, χωρητικότητας 30 ατόμων.
20 χρόνια τώρα οι μετανάστες αντιμετωπίζονταν ως λαθραίες ζωές, ως παράνομοι εργάτες προς ξεζούμισμα, ως άνθρωποι-σκιές στα σκοτάδια του κοινωνικού περιθωρίου, ως όμηροι των κρατικών υπηρεσιών για έκδοση προσωρινών αδειών παραμονής ή για την ανανέωση των χαρτιών τους. Το τελευταίο διάστημα η αντιμετώπιση έχει αλλάξει προς το χειρότερο. Οι μετανάστες έχουν στοχοποιηθεί από πρωθυπουργούς, σημαίνοντες υπουργούς, ΜΜΕ και φασίστες ως υπαίτιοι των κοινωνικών δεινών που προκαλεί η καπιταλιστική κρίση-επέλαση, ως αποδιοπομπαίος τράγος για την έκρηξη της ανεργίας ή για την κατάρρευση του συστήματος περίθαλψης, εκπαίδευσης κλπ. Και η αστυνομία έχει πιάσει εντατική δουλειά. Έτσι, οι μετανάστες υποβιβάζονται ακόμα περισσότερο και μετατρέπονται σε κοινωνικά απόβλητα, σε παράνομες ζωές που δεν έχουν νόημα ύπαρξης και συνεπώς μπορούν να συλληφθούν, να εγκλειστούν, να βασανιστούν, να ξυλοκοπηθούν, να δολοφονηθούν (από μπάτσους, φασίστες και οποιοδήποτε άλλο ρατσιστικό απόβρασμα) χωρίς αυτό να προκαλεί κοινωνικές αντιδράσεις. Το αντίθετο, από πολλούς θεωρείται ζητούμενο.
Πρόκειται για την ίδια συστημική διαδικασία που προκαλεί την εκτεταμένη κοινωνική φτωχοποίηση, που πολλαπλασιάζει ραγδαία τον αριθμό των άστεγων και όσων αναζητούν ένα πιάτο φαί στα συσσίτια των δήμων και της εκκλησίας, που έχει οδηγήσει σε πρωτόγνωρη διόγκωση της ανεργίας, που εκβιάζει όσους εργάζονται να δουλεύουν για 400 και 500 ευρώ, που επιβάλλει χαράτσια και αυξάνει τους φόρους, που υποβιβάζει και προλεταριοποιεί μέχρι και πρώην μικροαστικά κομμάτια, που στέλνει ξανά δεκάδες χιλιάδες ντόπιους μετανάστες (κυρίως νέους) σε Γερμανία, Αυστραλία, Καναδά, όπου αντιμετωπίζονται όπως οι εδώ μετανάστες.
Γι’ αυτό το ρατσιστικό δηλητήριο και οι φασιστικές αντιλήψεις στις γραμμές των «από κάτω» ωφελούν μόνο τους πολιτικά και οικονομικά ισχυρούς. Το κράτος, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια, το ΔΝΤ, που ισοπεδώνουν τις ζωές μας και επιθυμούν έναν εμφύλιο στις γραμμές των φτωχών για να αποτρέψουν την κοινή κοινωνική-ταξική αντεπίθεση εναντίον τους.
Δεν πρόκειται ούτε να συνηθίσουμε ούτε να αποδεχτούμε την ασχήμια αυτού του κόσμου σε πείσμα της καπιταλιστικής ερημοποίησης, της κρατικής βαρβαρότητας, του κοινωνικού εκφασισμού. Ενάντια στη λεηλασία, τη φτωχοποίηση, τη βαρβαρότητα, το ρατσισμό και την καταστολή αντιτάσσουμε την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των αποκλεισμών και της υποταγής.
Λευτεριά στους έγκλειστους μετανάστες, αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας και όλους όσοι αγωνίζονται για ζωή με αξιοπρέπεια. Να γκρεμίσουμε τον πολιτισμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των κοινωνικών διακρίσεων και ανισοτήτων, στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Καμιά εξουσία φίλος μας
Κανένας καταπιεσμένος εχθρός μας
αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης & ρήξης
ΡΕΣΑΛΤΟ, Ερμού 9 Κερατσίνι (100μ από Πλ. Λαού)

Tο κείμενο των GASTARBEITER και τη δική τους ενημερωτική καταχώρηση μπορείτε να την βρείτε στο blog τους http://gastarbeiter11.wordpress.com/

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Συλλογική κουζίνα την Κυριακή 7/4, στις 12.00, στο Ρεσάλτο


(η ώρα φαγητού υπολογίζεται στις 3.00μμ)

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Εκτιμήσεις σχετικά με την στρατιωτική καταστολή με αφορμή τις πρόσφατες εκδικητικές διώξεις του Μπάμπη Ακριβόπουλου και του Νίκου Καρανίκα


Aναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης





Εκτιμήσεις σχετικά με την στρατιωτική καταστολή με αφορμή τις πρόσφατες εκδικητικές διώξεις του Μπάμπη Ακριβόπουλου και του Νίκου Καρανίκα

Τον τελευταίο μήνα σημειώθηκαν δύο ιδιότυπες στρατιωτικές διώξεις στα πρόσωπα του Μπάμπη Ακριβόπουλου και του Νίκου Καρανίκα. Είναι γεγονός πως αναφορικά με τη νομική τους διάσταση, οι δύο αυτές περιπτώσεις παρουσιάζουν ομοιογένειες και ανομοιογένειες. Στη μεν περίπτωση του Ακριβόπουλου, οι στρατιωτικοί διωκτικοί μηχανισμοί ενεργοποίησαν τη δίωξή του λίγες ημέρες πριν τη λήξη του χρόνου αναστολής προηγούμενης καταδικαστικής ποινής για «ανυποταξία» (το 2011 καταδικάστηκε από το ναυτοδικείο του Πειραιά σε οκτώ μήνες φυλάκιση με διετή αναστολή). Στη δε περίπτωση του Καρανίκα, ενεργοποιήθηκε δίωξη που αφορούσε το χρονικό διάστημα «ανυποταξίας» του 1996 (!) λίγες ημέρες μετά την -τότε- αποφυλάκισή του για καταδίκη, που αφορούσε και πάλι παλαιότερή του ανυποταξία (!!). Αξιοσημείωτο σε αυτή την περίπτωση είναι πως ο Καρανίκας, για το χρονικό διάστημα του 1996, είχε και πάλι διωχθεί ποινικά (το 2000) και το στρατοδικείο που τον δίκασε τότε, τον απάλλαξε από την κατηγορία, ενώ παράλληλα την ίδια χρονιά (2000) άλλο ένα δικαστήριο αποφάσισε την μη αναγνώρισή του ως αντιρρησία συνείδησης με τον ισχυρισμό πως η φυλάκιση του Καρανίκα σε στρατιωτικές φυλακές το 1995 θεωρείται στρατιωτική θητεία (!) (η αντίρρηση συνείδησης δεν επιτρέπεται σε όσους έχουν εκπληρώσει τη θητεία τους έστω και μερικώς).

Καθεμιά από τις δύο αυτές πρόσφατες περιπτώσεις εμπεριέχει κάποιες ιδιαιτερότητες, αφού σχετίζονται με διαφορετικές ιστορικές αναφορές στη βάση της ποινικής νομοθεσίας (η φυλάκιση των ανυπότακτων ήταν κάτι πιο «σύνηθες» στον ελλαδικό χώρο λίγες δεκαετίες παλαιότερα). Ταυτόχρονα όμως εμπεριέχουν και ορισμένα πανομοιότυπα χαρακτηριστικά, μεταξύ αυτών το διαρκές «αδίκημα» της ανυποταξίας.

Πέρα όμως από τις ποινικές ιδιαιτερότητες, οι διώξεις Ακριβόπουλου και Καρανίκα, είναι σαφές πως είναι διώξεις με πολιτικό πρόσημο. Κι αυτό γιατί -και οι δύο- έχουν καταθέσει δημόσια τους πολιτικούς λόγους για τους οποίους δεν επιθυμούσαν και δεν επιθυμούν να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ορίζοντας τους εαυτούς τους σε διάφορες στιγμές ως αντιρρησίες συνείδησης. Μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι οι δύο πρόσφατα διωκόμενοι, πώς ορίζουν την στάση τους τόσο απέναντι στη θητεία όσο κι απέναντι στις παλαιές και νέες διώξεις τους.

Πρόκειται για μέλη του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης (όπως κι οι δυο δηλώνουν σε διάφορα κείμενά τους). Ο Καρανίκας έχει στο παρελθόν ζητήσει να υπηρετήσει εναλλακτική θητεία, ενώ ο Ακριβόπουλος δεν δέχεται κανενός τύπου εναλλακτική θητεία. Μέσα από δημόσιές τους τοποθετήσεις, τόσο ο Καρανίκας όσο κι ο Ακριβόπουλος, υπερασπίζονται τους εαυτούς τους απέναντι στις διωκτικές εμμονές αλλά και τη στάση τους απέναντι στη στρατιωτική θητεία, υπό το πρίσμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων: θεωρούν τους εαυτούς τους «πολίτες» κι όχι «στρατιώτες» και με βάση αυτή την πολιτειακή αντίληψη αλλά και την πολιτική τους τοποθέτηση για το στρατό, διεκδικούν την παύση των διώξεών τους από τους στρατιωτικούς εισαγγελείς και εκφράζουν την αποστροφή τους από τους στρατοπεδικούς χώρους.

Είναι ξεκάθαρο πως οι διώξεις τους έχουν εκδικητικό κι εκφοβιστικό χαρακτήρα. Εκδικητικό, γιατί πώς αλλιώς να ερμηνευτεί η επιλεκτικότητα του στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης να ξεθάψει από τα συρτάρια την υπόθεση «Καρανίκα» όταν στους ίδιους φακέλους υπάρχουν όλες οι μετέπειτα απαλλακτικές και αθωωτικές αποφάσεις δικαστηρίων; Εκφοβιστικό γιατί πώς αλλιώς να ερμηνευτεί η αναθέρμανση μιας υπόθεσης του 1996 στο 2013; Περνώντας και στην πρόσφατη δίωξη του Ακριβόπουλου, είναι προφανές πως έχει κι αυτή ανάλογα χαρακτηριστικά, αφού ο στρατιωτικός εισαγγελέας Ημαθίας ενεργοποίησε μια δίωξη δύο ημέρες πριν τη λήξη της αναστολής προηγούμενης καταδίκης του από το ναυτοδικείο Πειραιά (2011) στο οποίο μάλιστα ο Ακριβόπουλος -τότε- είχε στείλει και επιστολή, όπου εξέθετε τους λόγους για τους οποίους δεν θα παραστεί, μη αναγνωρίζοντάς το.

Θα ήταν παράλειψη αν εξετάζαμε τις δύο αυτές διώξεις ξέχωρα από το κυριαρχικό περιβάλλον μέσα στο οποίο συνέβησαν. Κι αυτό γιατί όσο το σύστημα προχωράει σε ακόμη πιο ολοκληρωτικές μετατοπίσεις, τόσο κι ο στρατός μετατοπίζεται προς αυτή την κατεύθυνση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι διώξεις αυτές λοιπόν συνέβησαν την ίδια στιγμή που ο ρόλος του στρατού στον ελλαδικό χώρο αποκτά νέες αιχμηρές κατευθύνσεις για να εξυπηρετήσει τη γεωστρατηγική διπλωματία, την καταστολή του «εσωτερικού εχθρού» και την τόνωση του εθνικ(ιστικ)ού φαντασιακού.

Δεν μας εκπλήσσουν καθόλου λοιπόν οι πρόσφατες δηλώσεις του ίδιου του προέδρου της δημοκρατίας σε τελετή υποδοχής της νέας ηγεσίας των «ένοπλων δυνάμεων», όπου και είπε χαρακτηριστικά: «βρισκόμαστε σε πόλεμο… χωρίς ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις σε περίοδο κρίσης, αποδυναμώνεσαι και σε διπλωματική ισχύ» σημειώνοντας μάλιστα προς τους αρχηγούς των ένοπλων σωμάτων πως …«αναλαμβάνεται τα καθήκοντά σας σε μια δύσκολη περίοδο συγκρούσεων και οικονομικού πολέμου». Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, στην προσπάθειά του να τονώσει το ηθικό των ενόπλων δυνάμεων μετά το γενικό συναγερμό που κηρύχτηκε στο Αιγαίο, είχε δηλώσει… «Η χώρα περνά από δημοσιονομικές συμπληγάδες, αλλά το έθνος τα έχει καταφέρει και σε δυσκολότερες συνθήκες… Δεν μας άλεσαν οι μυλόπετρες και δεν μας πτόησαν οι καταιγίδες»ζητώντας από τα σώματα του στρατού να συμβάλουν «…στη σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας»και να στηρίξουν «… την εθνική προσπάθεια για την έξοδο της χώρας από την κρίση».

Είχαν προηγηθεί οι «κρίσεις» στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων με τις οποίες εκκαθαρίστηκαν όλοι οι «μη συμπαθείς» και «μη ελεγχόμενοι» (από την ακροδεξιά κυβερνητική πτέρυγα) αξιωματικοί του στρατεύματος. Τέλος, ύστερα και από σχετική νομοθετική πρόταση 84 βουλευτών της ΝΔ, διατυπώθηκαν δημόσια οι προθέσεις της ακροδεξιάς πτέρυγας των διαχειριστών του ελληνικού κράτους (και της σύμφωνης γνώμης των Ανεξ. Ελλήνων και της Χρ. Αυγής) να τεθεί ως προϋπόθεση εισαγωγής στις σχολές των Ένοπλων Δυνάμεων το «ελληνικό γένος», διαμορφώνοντας προφανώς και τους αντίστοιχους συσχετισμούς στις αναδιαρθρώσεις των ηγεσιών των Ένοπλων Δυνάμεων που γίνονταν εκείνη την εποχή. Τελικά, κατόπιν ενδοσυστημικών ανταγωνισμών, η τροπολογία αυτή αποσύρθηκε με την «υπόσχεση» εκ μέρους των 84 βουλευτών της ΝΔ πως θα επανέλθει σε νέο νομοσχέδιο κι αφού διαμορφωθούν οι όροι για πλήρη αποδοχή της.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως μέσα στην ευρύτερη συστημική μετατόπιση προς μοντέλα ολοκληρωτισμού και εθνικισμού, μετατοπίζεται και ο στρατός. Από τους πολιτικούς προϊστάμενους έως τους αρχηγούς των σωμάτων κι από τους αξιωματικούς και τους υπαξιωματικούς έως τους οπλίτες που θα αποτελέσουν περιφερειακό ή μη κομμάτι των νέων αποστολών του κρατικού αυτού μηχανισμού. Ο εθνικός ρόλος του στρατού απαιτεί γραμμικότητα τόσο σε ιδεολογικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο.

Σε αυτή την κατεύθυνση βέβαια έχει συστρατευτεί και το μεγαλύτερο μέρος της συστημικής αριστεράς. Η υπεράσπιση των εθνικών δικαίων στο Αιγαίο (δια στόματος του συμβούλου του Α. Τσίπρα Νίκου Κοτζιά), η γενική συμφωνία για την κήρυξη ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των –υποθετικών- υδρογονανθράκων (δια στόματος Τσίπρα), τα «εθνικά θέματα με τα οποία δεν παίζουμε» (δια στόματος Τατσόπουλου) αλλά και η πλήρη αποδοχή του δόγματος-πρότυπο πως ένας «δημοκρατικός» και «λαοκρατικός» στρατός μπορεί να είναι ο υπερασπιστής του έθνους και του λαού σε δύσκολες εποχές, αποτελούν ορισμένες μόνο ενδείξεις πως η συστημική πίτα έχει και την αριστερή της πλευρά. Και πως οι ενδοσυστημικοί ανταγωνισμοί, οι ενδοσυστημικές αλληλοσυμπληρούμενες ιδιαιτερότητες δεν παύουν να επιβεβαιώνουν τον κανόνα: να παραμείνουν ακέραιες οι κρατικές δομές και λειτουργίες, να διαιωνιστούν τα εθνικά ιδεώδη, να διατηρηθούν οι εξουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις.

Ευθυγραμμισμένα λοιπόν με τη συστημική μετατόπιση της εποχής μας, τα νέα δόγματα κοινωνικής εκπειθάρχησης και καταστολής, εθνοκεντρισμού, μηδενικής ανοχής και αντιεξέγερσης, δεν θέλουν ως σύμμαχους μονάχα τους έμμισθους «προστάτες του πολίτη» αλλά και τον ίδιο τον στρατό και κατ’ επέκταση κάθε μιλιταριστικό μηχανισμό που μπορεί να συνδράμει. Με δεδομένη αυτή τη μετατόπιση του στρατού εξετάζουμε και τη μετατόπιση των στρατοκρατών και της στρατιωτικής δικαιοσύνης (sic) σε μοντέλα μηδενικής ανοχής απέναντι στην ανυποταξία, σε μοντέλα επαναλαμβανόμενων εκδικητικών κι εκφοβιστικών διώξεων. Είμαστε μπροστά σε ευρύτερες θεσμικές αλλαγές, που επηρεάζουν φυσικά κάθε πτυχή της καθημερινότητας και της ζωής των «από κάτω» αλλά και όσων αντιστέκονται, πόσο μάλιστα αυτών που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μιλούν ή πράττουν στον αντίποδα του μιλιταρισμού.

Η θεσμική σκλήρυνση απέναντι σε όσους δεν ακολουθούν ή δεν πειθαρχούν στον μιλιταρισμό και τα εθνικά ιδεώδη, δεν ξεκίνησε στις ημέρες μας. Τα τελευταία δύο χρόνια κατοχυρώθηκαν στον ελλαδικό χώρο νομοθετήματα που βάζουν στο στόχαστρό τους την ανυποταξία και την άρνηση στράτευσης. Όπως σε κάθε άλλη περίπτωση καπιταλιστικής και κρατικής επέλασης, τα νομοθετήματα αυτά αφορούν όλη την κοινωνία, αλλά γίνονται σκληρότερα απέναντι στους συνειδητούς αρνητές των προσταγών του «εθνικού μας καλού». Οι νέοι φόροι, τα νέα χαράτσια, οι νέοι μισθοί, οι νέες περικοπές, η νέα ακρίβεια, οι νέοι αποκλεισμοί στην πρόσβαση σε υγεία-παιδεία-ασφάλιση κ.ο.κ., τα νέα απανταχού «έκτακτα μέτρα» γίνονται ακόμη πιο επιθετικά απέναντι σε όσους συνειδητά κι εμπράγματα τα αρνούνται. Θα ήταν παράδοξο να μην συμβεί το ίδιο και στον στρατό. Οι νέες αποστολές του στρατού απαιτούν περισσότερη πειθαρχία, περισσότερες ανθρώπινες θυσίες, περισσότερη εθνική πλύση εγκεφάλου. Και για όσους αρνούνται τον στρατό, για όσους αρνούνται να καταταγούν με οποιοδήποτε τρόπο, οι διώξεις, τα χρηματικά πρόστιμα, τα επαναλαμβανόμενα αυτόφωρα, οι απειλές κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων, οι προσωπικοί εκβιασμοί και στοχοποιήσεις, γίνονται η λόγχη και ο τρόμος της εξουσίας. Η ένταση λοιπόν της οικονομικής (πρόστιμα 6000€) και ποινικής (ποινικές διώξεις) καταστολής απέναντι στους αρνητές του στρατού είναι αποτύπωμα της εποχής που διανύουμε. Μια εποχή όπου η εξουσία απαξιώνει τις ζωές των φτωχών, των αδυνάμων, των «από κάτω», ενώ εκδικείται και τρομοκρατεί αυτούς που την αρνούνται.

Είναι στο χέρι όλων μας να ενισχύσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας στη βάση της κατάργησης κάθε ιεραρχικού και καταπιεστικού μηχανισμού, στη βάση της ανατροπής των εξουσιαστικών κοινωνικών σχέσεων, στη βάση της ριζικής αλλαγής του πολιτισμού που παράγει έθνη, κράτη, σύνορα, στρατούς. Είναι στο χέρι μας να τονώσουμε την αλληλεγγύη σε όσους αρνούνται τον μιλιταρισμό στην καθημερινή ζωή, τους ανυπότακτους και τους αρνητές.

Κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά

Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Παρασκευή 5/4, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο...


...Παρουσίαση του βιβλίου εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες και πρόσφυγες από την ομάδα αυτομόρφωσης και ενάντια στην εκπαίδευση της κατάληψης Σινιάλο





Προβολή βίντεο που μιλούν οι ίδιοι οι μετανάστες και όσοι συμμετέχουν στη διεξαγωγή του μαθήματος ελληνικών στην κατάληψη.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Για τα βασανιστήρια και τις απεργίες πείνας μεταναστών στο ΑΤ Δραπετσώνας

Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε χέρι-χέρι και πόρτα-πόρτα στην περιοχή της Δραπετσώνας σε εκατοντάδες αντίτυπα την Τετάρτη 3 Απρίλη από τη Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας.


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Από τις 12 Φλεβάρη, 12 μετανάστες κρατούμενοι στο Α.Τ. Νίκαιας ξεκίνησαν απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησής τους και τους επαναλαμβανόμενους ξυλοδαρμούς από αστυνομικούς. Με βρισιές, εξευτελισμούς και άσκηση σωματικής βίας οι αστυνομικοί προσπάθησαν να σπάσουν την απεργία πείνας των κρατουμένων. Ένας μετανάστης κατέληξε στο νοσοκομείο αφού χτυπήθηκε από τους συγκρατούμενους του μετά από εντολή αστυνομικού, ο οποίος απαιτούσε μ’ αυτόν τον τρόπο τη λήξη της απεργίας πείνας.
Στις 14 Μάρτη μεταφέρθηκαν στο Α.Τ. Δραπετσώνας 70 μετανάστες κρατούμενοι (ανάμεσά τους και 4 από το Α.Τ. Νίκαιας) οι οποίοι ξεκίνησαν απεργία πείνας, αντιδρώντας στην αναίτια κι αδικαιολόγητη τρίμηνη παράταση της κράτησής τους, ενώ κάποιοι κρατούνται ήδη για 9 μήνες εξαιτίας του ότι δεν έχουν τα απαραίτητα έγγραφα παραμονής. Φυσικά και στο Α.Τ. Δραπετσώνας τους περίμενε η ίδια μοίρα. Εξευτελισμοί, βρισιές, ξύλο και οι γνωστές απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και διαβίωσης. Περίπου 100 μετανάστες κρατούνται τώρα στριμωγμένοι σε κελιά που χωράνε με το ζόρι 30 άτομα, μέσα σε άθλιες συνθήκες υγιεινής, κοιμούνται κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο, στερούμενοι τη στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, ακόμα και το νερό. Το αποτέλεσμα των απαράδεκτων όρων κράτησης και διαβίωσης και της σχεδόν καθημερινής άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας είναι 3 αυτοτραυματισμοί μεταναστών κρατουμένων και 2 απόπειρες αυτοκτονίας ενός παλαιστίνιου πρόσφυγα. Από τους μετανάστες που κρατούνται στο Α.Τ. Δραπετσώνας έχουν αφεθεί ελεύθεροι οι παραπάνω 4 και άλλοι έξι έχουν μεταφερθεί στο Α.Τ. Ασπρόπυργου, όπου οι αστυνομικοί του τμήματος τους «καλοδέχτηκαν» με τους γνώριμους απειλητικούς εκφοβισμούς του στυλ «θα σας τσακίσουμε, να πεθάνετε, δεν μας νοιάζει αν πεθάνετε στην πείνα.» Των υπόλοιπων κρατουμένων αγνοείται η τύχη προς το παρόν.
Οι ξυλοδαρμοί, εξευτελισμοί και βασανισμοί μεταναστών και προσφύγων κρατουμένων και μη, δεν είναι ούτε πρωτοφανές, ούτε πρωτάκουστο γεγονός. Είναι μέρος της κρατικής αντι-μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία περιλαμβάνει πογκρόμ εναντίον μεταναστών, καθημερινές συλλήψεις και φυλακίσεις, στα πλαίσια των επιχειρήσεων σκούπα του «Ξένιου Δία», απελάσεις, εκφοβισμό και απειλές, τρομοκράτηση, δολοφονίες, καταστολή των αγώνων των μεταναστών, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα «φύλαξης». Η επιβολή και ο έλεγχος της νομιμότητας και της τάξης με την αστυνομική προστασία από τη δήθεν εγκληματικότητα και παραβατικότητα των μεταναστών αποτελούν εξουσιαστικές πρακτικές του κράτους που δοκιμάζονται πάνω στα κορμιά και τις ζωές των μεταναστών στοχοποιώντας τους και καταδεικνύοντάς τους ως υπαίτιους για όλα τα δεινά. Η πανάρχαια, αλλά και πιο επίκαιρη από ποτέ, πρακτική του εξιλαστήριου θύματος που εφαρμόζεται τώρα παρουσιάζοντας τους μετανάστες ως αποδιοπομπαίους τράγους, είναι πολύ βολική για την παρούσα κοινωνική πραγματικότητα. Οι πιο αδύναμοι και κατατρεγμένοι πάντα αποτελούσαν τον πιο εύκολο στόχο, έτσι για ακόμα μια φορά τη στιγμή που το ποσοστό της ανεργίας έχει φτάσει το 27% φταίνε οι μετανάστες που «μας παίρνουν τις δουλειές», τη στιγμή που η ιατρική περίθαλψη έχει γίνει είδος πολυτελείας φταίνε οι μετανάστες που στέκονται στις ουρές των νοσοκομείων, τη στιγμή που τα νοσοκομεία στερούνται τα απαραίτητα ιατροφαρμακευτικά υλικά φταίνε οι μετανάστες που «φέρνουν αρρώστιες», τη στιγμή που ο κόσμος δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τις βασικές ανάγκες επιβίωσης φταίνε οι μετανάστες που «κλέβουν», τη στιγμή που οι τράπεζες κατάσχουν τα σπίτια το ένα μετά το άλλο φταίνε οι μετανάστες που συγκατοικούν κατά δεκάδες σε γκαρσονιέρες, τη στιγμή που ο νόμος είναι η καταστολή και η τάξη είναι η φυλάκιση φταίνε οι μετανάστες που «εγκληματούν», τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση στέλνει στρατεύματα στις ασιατικές χώρες φταίνε οι μετανάστες που έρχονται εδώ. Σε μια κοινωνία που κυριαρχεί η αδικία, εξουσιάζει ο φόβος και καταπατάται κάθε αυτονόητη ελευθερία, ΔΕΝ φταίνε οι μετανάστες.
Οι επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» του Ξένιου Δία, οι αστυνομικές επιδρομές «πάταξης του εγκλήματος» και τα φασιστικά πογκρόμ εναντίον των μεταναστών είναι επιθέσεις των ισχυρών στους αδύναμους και καταπιεσμένους. Οι βασανισμοί και οι ταπεινώσεις των μεταναστών μέσα στα κρατητήρια των τμημάτων, οι απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και διαβίωσης στα κελιά και ο εγκλεισμός τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εξελίσσονται ταυτόχρονα με την επίταξη απεργών, την καταστολή κάθε κινητοποίησης, τη φίμωση της αμφισβήτησης.
Με τους μετανάστες δουλεύουμε στις ίδιες δουλειές, συναντιόμαστε στις ίδιες γειτονιές, πηγαίνουμε στα ίδια σχολεία, ζούμε την ίδια καθημερινότητα, μαζί αγωνιζόμαστε ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση, την καταπίεση. Απέναντι σ’ έναν κόσμο διαχωρισμών, αποκλεισμών κι απομόνωσης, εμείς χτίζουμε σχέσεις αλληλεγγύης, ισότητας και συντροφικότητας σε κάθε γειτονιά. 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ


Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
κάθε Δευτέρα, 7.00μμ, Πλ. Λαού - Ταμπούρια