Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/11, 8.00μμ, ΣΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ



Παρασκευή 27/11, 8.00μμ, ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
Η ανθρωπιστική διαχείριση των προσφύγων και μεταναστών είναι άλλη μια στιγμή του πολέμου της Ευρώπης-Φρούριο
ή
από τον πάτο του Αιγαίου και της Μεσογείου μέχρι τα κέντρα διαλογής και κράτησης... ένας ανθρωπισμός δρόμος.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του No Expo, 28/11


Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Χάρη Ρίτσιο που δικάζεται στο στρατοδικείο ΡΟΥΦ, Τρίτη 24/11, 8.30πμ


Όταν οι στρατοί στήνουν στα σύνορα νέους ομαδικούς τάφους


Ο ελληνικός στρατός και σύσσωμο το ελληνικό κράτος πρωτοστατούν ως “πορτιέρηδες” της Μεσογείου, στους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς ενάντια σε πρόσφυγες/μετανάστες. Φράκτες, υγροί τάφοι και στρατόπεδα-φυλακές είναι η άλλη όψη της σταθερής εδώ και πολλά χρόνια συνδρομής του ελ­ληνικού στρατού στις πολεμικές επι­χειρήσεις των δυτικών κρατών και των νατοϊκών συμμάχων, σε ολόκλη­ρες ζώνες του πλανήτη όπως η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική.

Η άρνησή τους είναι σύγκρουση με τον οργανωμένο θάνατο


Την ίδια στιγμή που οι πρόσφυ­γες/μετανάστες αναζητούν καταφύγιο στον “ευρωπαϊκό παράδεισο” προσπερνώντας τα “πολιτισμένα” συρματοπλέγ­ματα και αψηφώντας τα κανό­νια των ευρωπαϊκών στρατών που βρίσκουν μπροστά τους, ένας χρηστικός και εκ του πο­νηρού ανθρωπιστικός μηχανι­σμός έρχεται να διαχειριστεί με στρατιωτικούς και πάλι όρους τα αποτελέσματα των πολέμων τους. Εξάλλου, όπως καμώνονται με περίσσιο θρά­σος και υποκρισία οι θιασώ­τες των παγκόσμιων δογμάτων “ασφαλείας”, οι πόλεμοί τους εκτός από “δημοκρατικοί” εί­ναι και “ανθρωπιστικοί”.

Η ολική άρνηση στράτευσης στέκεται όχι μόνο ενάντια στη βαρβαρότητα των συνόρων και της στρατιωτικής διαχείρισης πληθυσμών αλλά και ενάντια στις χακί και ανθρωπιστικές δομές των κρατών και των στρατών τους.

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Χάρη Ρίτσιο


Που δικάζεται σε 2ο βαθμό, μετά από επαναλαμβανόμενες στρατιωτικές διώξεις και κατασταλτικά οικονομικά πρόστιμα, για την επιλογή του να απαρνηθεί και να εναντιωθεί στον κόσμο των στρατοπέδων και του διαρκούς πολέμου, προκειμένου να αγωνιστεί για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, έθνη, κράτη, θρησκευτικούς και φυλε­τικούς διαχωρισμούς.

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης


Στρατοδικείο Ρουφ (Π. Ράλλη 1 & Πειραιώς)

Τρίτη 24/11, 8:30πμ

 


Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Κυριακή 22 Νοέμβρη στον Αγρό



Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ ΣΤΟ ΡΕΣΑΛΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2015 (8.00μμ)



Παρασκευή 20/11, 8.00μμ, ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, της ακτογραμμής μέχρι το Πέραμα και η περιοχή των πρώην Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα: ευρωπαϊκοί θεσμοί, ελληνικό κράτος, επιχειρηματικοί όμιλοι, δημοτικές αρχές, κοινωνικές αντιστάσεις.

Παρασκευή 27/11, 8.00μμ, ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
Η ανθρωπιστική διαχείριση των προσφύγων και μεταναστών είναι άλλη μια στιγμή του πολέμου της Ευρώπης-Φρούριο
ή
από τον πάτο του Αιγαίου και της Μεσογείου μέχρι τα κέντρα διαλογής και κράτησης... ένας ανθρωπισμός δρόμος.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Για την Ιδιωτικοποίηση της Περιοχής των Λιπασμάτων και του ΟΛΠ μέρος 2°

 
Από το βήμα της βουλής στις 16.10.2015, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι η κυβέρνηση προχώρησε στην αναθεώρηση της σύμβασης παραχώρησης του Δημοσίου προς τον ΟΛΠ, όλως συμπτωματικώς λίγες ημέρες μετά την διασπορά χωρίς ακριβή δημοσιοποίηση του περιεχομένου της και τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε και συγκεκριμένα ότι στο ελληνικό Δημόσιο παραμένει το παραλιακό μέτωπο στα λιπάσματα της Δραπετσώνας προκειμένου να αξιοποιηθεί. Στη συνέχεια, διέρρευσε στα μμε ότι εξαιρέθηκαν κι άλλες εκτάσεις όσον αφορά κυρίως αρχαιολογίκους χώρους κατά το μήκος της παραλιακής ζώνης ενώ παραμένει ανοικτό το ζήτημα την Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος και του πορθμείου Περάματος –Σαλαμίνας.
 
20 μέρες μετά η σύμβαση παραχώρησης ως «απόρρητη και εμπιστευτική» παραμένει ακόμα άγνωστη και δεν έχει βγει στη δημοσιότητα παρά μόνο έχει δοθεί ηλεκτρονικά στους υποψήφιους αγοραστές για τις παρατηρήσεις και διορθώσεις τους. Οι δήμαρχοι των γύρω περιοχών συνεχίζουν να την κρατούν στα γραφεία τους ενώ παράλληλα, όπως ο δήμαρχος Κερατσινίου – Δραπετσώνας Χρ. Βρεττάκος χαιρετίζουν τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, διαρρέοντας σχόλια για το ότι «οι μόνοι χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν δόθηκαν».
 
Αυτό όμως που συνεχίζει να αποσιωπάται είναι ότι η επικείμενη ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και της περιοχής των λιπασμάτων παραμένει εν κρυπτώ και ό,τι ακούγεται είναι απλή διασπορά φημών που κανείς δεν γνωρίζει την αλήθειά τους. Τα γεγονότα πάντως δείχνουν ότι τα πράγματα μπορεί να είναι κάπως διαφορετικά. Το άρθρο 28 του νόμου για το δεύτερο πακέτο προαπαιτουμένων του τρίτου μνημονίου, που ψηφίστηκε την Πέμπτη 5/11, τροποποίησε το ρυθμιστικό σχέδιο Αττικής και προχώρησε σε οργανωμένη πολεοδομική ανάπτυξη του παραλιακού μετώπου των 640 στρεμμάτων των Λιπασμάτων Δραπετσώνας με αφαίρεση των βιομηχανικών χρήσεων χωρίς πρόβλεψη όμως για το πώς θα αναστραφεί η ήδη υπάρχουσα και επικείμενη λειτουργία των διυλιστηρίων Μελισσανίδη αλλά και του εργοστασίου της Lafarge, η οποία είχε προχωρήσει σε διεύρυνση των βιομηχανικής δραστηριότητάς της στην περιοχή. Ήδη, οι αντιδράσεις του Μελισσανίδη και των υπολοίπων ιδιοκτητών της περιοχής (Lafarge, Eθνική Τράπεζα), οι οποίοι θα προβούν σε προσφυγές και διοικητικές διαδικασίες για να ακυρώσουν την ρύθμιση, έχουν γίνει γνωστές ενώ και ο δήμαρχος Χρ. Βρεττάκος είχε δηλώσει ότι υπάρχει προθεσμία αρκετών ετών στις βιομηχανικές επιχειρήσεις να αποχωρήσουν από την περιοχή. Σε κάθε περίπτωση, η ιδιωτικοποίηση της περιοχής των Λιπασμάτων, παίρνοντας την μορφή «του πόλου υπερτοπικής εμβέλειας», μοιάζει να μπαίνει απλά από το παράθυρο και όχι από την κεντρική πόρτα της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, που εγείρει έστω και περιορισμένα κοινωνικές αντιδράσεις. Η ίδια η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, με την πώλησή του με παγκοσμίως πρωτοφανείς όρους αντί πινακίου φακής σε καπιταλιστικούς κολοσσούς, με τις επικείμενες απολύσεις που θα φέρει και την ολοκληρωτική σάρωση των εργασιακών συνθηκών που ήδη οι υπεργολάβοι της COSCO έχουν επιβάλλει, παραμένει στο σύνολό της στο απυρόβλητο, παρουσιαζόμενη ως υποχρεωτική και αναπόφευκτη συνθήκη και καλυπτόμενη από το θεαματικό πρίσμα της εξαίρεσης του παραλιακού μετώπου των Λιπασμάτων από την παραχώρηση του ΟΛΠ αλλά και των λοιπών εκτάσεων.
Επιχειρώντας την αποκρυπτογράφηση των αλλεπάλληλων κυριαρχικών κινήσεων και μετατοπίσεων για το τι πραγματικά συμβαίνει και εξελίσσεται στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ και της περιοχής των Λιπασμάτων, καταλήγουμε σε δύο προφανή συμπεράσματα. Οι κορώνες που βγαίνουν από τα αρμόδια θεσμικά τοπικά ή κεντρικά χείλη παρουσιάζουν ξεκάθαρα το υπόδειγμα της ευρύτερης πολιτικής διαχείρισης που τεστάρεται η αντοχή της στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων και φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί και στα υπόλοιπα πεδία που γεννούν συγκρούσεις (π.χ. προσφυγικό, πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ασφαλιστικό). Την παρουσιαζόμενη αναπόφευκτη αναγκαιότητα των ιδιωτικοποιήσεων, ως αποτέλεσμα των εκβιασμών από τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προσπαθεί να ωραιοποιήσει με την επίτευξη «μικρών νικών» που αφήνουν αλώβητο όμως τον πυρήνα των ασκουμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να ενσωματώσει με την αγαστή βοήθεια των τοπικών αρχόντων σε αυτές τις «μικρές νίκες» όποιες φωνές και προσπάθειες αντίστασης εγείρονται απέναντι στο διαφαινόμενο ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου.
 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ την στιγμή που επιτίθεται λυσσαλέα στους εκμεταλλευομένους, μειώνει εκ νέου συντάξεις, αυξάνει την φορολογία, κατεδαφίζει το ασφαλιστικό και πωλεί λιμάνια, αεροδρόμια (στις 6/11 έγινε η παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων σε ιδιώτη) και κάθε σπιθαμή δημόσιας γης, αυτοπαρουσιάζεται με τη λογική του μύλου που όλα τα αλέθει και στο όνομα της εθνικής σωτηρίας ότι επιτυγχάνει «μικρές νίκες», που μοιάζουν τις περισσότερες φορές στημένες και αποφασισμένες από τα πριν, με στόχο να αποπροσανατολίσει, να ενσωματώσει και να καταστείλει τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις, αφήνοντας τον ιδεολογικοπολιτικό πυρήνα των πολιτικών της απρόσβλητο και επιχειρώντας να εξατμίσει την κοινωνική οργή που κοχλάζει σιγά σιγά αλλά είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα εκραγεί.


το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το blog
το 1ο μέρος του κειμένου βρίσκεται εδώ

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Συνθήματα αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες στο Κερατσίνι







Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Ενημέρωση για τη φασιστική επίθεση που δέχτηκε η κατάληψη Αγρός

Την Κυριακή το πρωί 1/11 η κατάληψη Αγρός, στο πάρκο τρίτση, δέχτηκε για μια ακόμη φορά φασιστική εμπρηστική επίθεση. Οι ζημιές ήταν μικρές και αποκαθίστανται.
Το ότι οι επιθέσεις τους περιλαμβάνουν φωτιά που μπαίνει στο πάρκο, ένα σπάνιο τόπο, πνεύμονα ζωής για τους κατοίκους των γύρω περιοχών, σπάνιο βιότοπο φυτών και ζώων, δεν επιβεβαιώνει παρά τον ήδη δεδομένο κανιβαλισμό τους.

Το Αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο πάρκο τρίτση, λειτουργεί για περισσότερο από 6 χρόνια τώρα. Ως εγχείρημα γης, αντιστεκόμαστε με λόγο και δράσεις ενάντια στα καταστροφικά κυρίαρχα αναπτυξιακά σχέδια που αλώνουν όλο και περισσότερο τους ελεύθερους, κοινούς χώρους. Οικειοποιούμαστε τη γη, έχοντας κάνει κατάληψη σε ένα κομμάτι δυτικά του πάρκου τρίτση, μπλοκάροντας και με αυτό τον τρόπο τη ροή των εμπορευματικών σχέσεων και την κατανάλωση, μιας που το πάρκο, χρόνια τώρα, βρίσκεται στον κυκλώνα μικρών και μεγάλων εμπορευματικών σχεδίων. Καλλιεργούμε τη γη με τους δικούς μας όρους, χωρίς ειδικούς, χωρίς βιομηχανικές τεχνικές, χωρίς κέρδος, χωρίς κανενός είδους αντίτιμο. Βρισκόμαστε στην κατάληψη και δρούμε αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά, αδιαμεσολάβητα, αντιεμπορευματικά, ενάντια σε κάθε είδους κυρίαρχο διαχωρισμό, με πυξίδα την αλληλεγγύη. Και συνεχίζουμε ανυποχώρητα γιατί η ουσία του εγχειρήματος βρίσκεται στις σχέσεις, τις αξίες και τα προτάγματά μας.
Αυτή η γη δεν καίγεται.

Αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος Αγρός, πάρκο τρίτση



αναδημοσίευση από το site του ελεύθερου αγρού