ΖΗΤΩ ΤΑ ΗΘΗ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ
Εδώ και ένα μήνα περίπου διεξάγεται σε όλο το ευρωπαϊκό έδαφος υπό τις εντολές της ΕΕ, μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση με τον ευφάνταστο τίτλο “Mos Maiorum” -”τα ήθη των προγόνων μας”- που αφορά στη “διαχείριση των μεταναστευτικών ροών” και τη θωράκιση της Ευρώπης-Φρούριο. Πρόκειται για μια επιχείρηση που επεκτείνει σε όλο το μήκος και πλάτος του ευρωπαϊκού εδάφους τη φιλοσοφία του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τον πυρήνα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: ρατσισμός, καταστολή, φόβος, στρατιωτικοποίηση του εδάφους, εγκλεισμός και περιθωριοποίηση για τους “από κάτω”.
Τον Αύγουστο του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες μετά από αντίστοιχου “ήθους” επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, Θησέας κ.α.), εκεί όπου κρατούνται για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα παρά μόνο το ότι βρίσκονται “χωρίς χαρτιά” σε ελληνικό έδαφος, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγείρονται: βάζουν φωτιά στα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή.
Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση.
Η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν είναι “ανθρωπιστικό καθήκον”. Είναι η αναγνώριση της κοινής μας μοίρας, είναι προϋπόθεση ενός αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, την επιταχυνόμενη βία της καπιταλιστικής μηχανής, το σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Τον Αύγουστο του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες μετά από αντίστοιχου “ήθους” επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, Θησέας κ.α.), εκεί όπου κρατούνται για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα παρά μόνο το ότι βρίσκονται “χωρίς χαρτιά” σε ελληνικό έδαφος, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγείρονται: βάζουν φωτιά στα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή.
Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση.
Η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν είναι “ανθρωπιστικό καθήκον”. Είναι η αναγνώριση της κοινής μας μοίρας, είναι προϋπόθεση ενός αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, την επιταχυνόμενη βία της καπιταλιστικής μηχανής, το σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013
(ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ, πρωτοδικείο Δέγλερη)
ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013
(ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ, πρωτοδικείο Δέγλερη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου