Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Έξι στιγμιότυπα από την πορεία της Τρίτης 7 Ιούλη και την επίθεση στη Villa Amalias την Πέμπτη 9 Ιούλη, ένα σχόλιο και τα προφανή συμπεράσματα

Στιγμιότυπο 1ο: Κατά τη διάρκεια των 2 εβδομάδων πριν την πορεία πραγματοποιούνται σε μια σειρά συνοικιών της Αττικής παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης, συγκεντρώσεις, προβολές video, μοιράσματα κειμένων, εκτεταμένες αφισοκολλήσεις. Σε κεντρικό επίπεδο πραγματοποιούνται μίνι πορείες, μαζικές αφισοκολλήσεις και μοιράσματα κειμένων ελληνικών και πολύγλωσσων.

Στιγμιότυπο 2ο: Την Τρίτη το απόγευμα η μαζική προσέλευση του κόσμου από νωρίς στη συγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας δείχνει ότι η διαδήλωση που θα ακολουθήσει θα είναι μεγάλη. 8:20μμ η τελευταία ανακοίνωση από την μικροφωνική. Η πορεία ξεκινάει τα επόμενα λεπτά από πλατεία Ομονοίας για να πάει μέσω 3ης Σεπτεμβρίου, Κοδριγκτώνος, πλατεία Αγ. Παντελεήμονα, Πιπίνου και Αδμήτου στην πλατεία Αττικής.



Στιγμιότυπο 3ο: Κατεβαίνοντας στο δρόμο αποκαλύπτεται το μέγεθος της διαδήλωσης. Είμαστε σίγουρα 2500 άνθρωποι, κάποιοι μιλούν για 3000. Αναρχικοί/-ες, αντιεξουσιαστές/στριες, αλληλέγγυοι/-ες, ανυπότακτοι νεολαίοι. Ιδιαίτερα σημαντική η παρουσία πολλών μεταναστών. Στην πίσω πλευρά της πορείας -προς τιμήν τους- ένα ολιγομελές μπλοκ του ΕΕΚ (τροτσκιστική οργάνωση). Οι γραμμές μας πυκνές, ο παλμός δυνατός. 4 διμοιρίες μπροστά μας, 4 διμοιρίες πίσω μας, πολλές διμοιρίες στα παράλληλα στενά και όλη η δύναμη των μηχανοκίνητων ομάδων Δ και Ζ.



Στιγμιότυπο 4ο: Πορευόμαστε στην 3η Σεπτεμβρίου, περνάμε από την πλατεία Βικτωρίας και στρίβουμε στην Κοδριγκτώνος για να βγούμε στην πάνω πλευρά της πλατείας του Αγ. Παντελεήμονα. Εκεί είναι μαζεμένοι 60-70 μισάνθρωποι ρατσιστές του σύγχρονου Τάγματος Ασφαλείας που τιτλοδοτείται «επιτροπή κατοίκων». Λίγο πριν τη συμβολή με την Αχαρνών διαπιστώνουμε ότι οι διμοιρίες των ΜΑΤ που προπορεύονται δεν τους περιορίζουν στο εσωτερικό της πλατείας αλλά τοποθετούνται δεξιά και αριστερά τους. Σταματάμε 50 μέτρα πριν την Αχαρνών. 20 φασιστοειδή μας κουνάνε μολότοφ και μας προκαλούν να πλησιάσουμε. Διατηρούμε τη θέση μας και εισέρχονται εκείνοι στην Κοδριγκτώνος, μέσα από τα ΜΑΤ, εκτοξεύοντας φωτοβολίδες με πιστόλια-στυλό, πέτρες και μολότοφ. Μια έρχεται προς το μέρος μας ενώ με μια δεύτερη πάνε να καούν μεταξύ τους. Οι μπροστινές μας αλυσίδες διατηρούν την ψυχραιμία τους και αντεπιτίθενται με πέτρες, φωτοβολίδες και σημαίες. Σε λιγότερο από ένα λεπτό τους έχουμε ξαποστείλει πίσω στα ΜΑΤ τα οποία αναλαμβάνουν δράση πετώντας μας δακρυγόνα και κρότου λάμψης από την Αχαρνών την ίδια στιγμή που επιτίθενται και από τα πλάγια (από την οδό Φυλής) για να αναγκάσουν την εμπροσθοφυλακή μας που συγκρούεται σε οπισθοχώρηση. Η Κοδριγκτώνος πνίγεται στα δακρυγόνα. Κάποιοι σύντροφοι και συντρόφισσες τραυματίζονται από την πλάγια επίθεση των ΜΑΤ.



Στιγμιότυπο 5ο: Η πίσω περιφρούρηση μετατρέπεται σε κεφαλή της πορείας οδηγώντας την προς την Πατησίων. Διμοιρία που παρεμποδίζει τη διέλευση στη συμβολή 3ης Σεπτεμβρίου και Κοδριγκτώνος οπισθοχωρεί στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ο περισσότερος κόσμος καταφεύγει στην ΑΣΟΕΕ, η οποία μετατρέπεται σε ορμητήριο σύγκρουσης με τις δυνάμεις καταστολής για τις επόμενες δύο ώρες.



Στιγμιότυπο 6ο: 2 ημέρες μετά, την Πέμπτη 9 Ιουλίου, ο Μαρκογιαννάκης, υφυπουργός εσωτερικών στον τομέα της δημόσιας τάξης (εισαγγελέας επί χούντας), πηγαίνει στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονα επισημοποιώντας την αναγνώριση του στη φασιστο«επιτροπή κατοίκων» και στα αίσχη της. Οι «κάτοικοι» του θέτουν ζήτημα εκκένωσης της κατάληψης Villa Amalias και με την αποχώρησή του 20 εξ’ αυτών (χουλιγκανοφασίστες) επιχειρούν επίθεση στην κατάληψη με μολότοφ, φωτοβολίδες και καπνογόνα από την οδό Φυλής (μόλις είχε τελειώσει θεατρική παράσταση στην αυλή του σπιτιού) για να αναχαιτιστούν από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες και να τραπούν σε άτακτη φυγή αφήνοντας πίσω τους και 3 αχρησιμοποίητες μολότοφ. Επιστρέφοντας στη θαλπωρή των διμοιριών του Αγ. Παντελεήμονα απ΄όπου ξεκίνησαν παροτρύνουν τα ΜΑΤ να αναλάβουν εκείνα πλέον "έργο" κατά της κατάληψης.



Σχόλιο: Τα ρατσιστικά και κατασταλτικά πογκρόμ του τελευταίου διαστήματος ξεδιπλώθηκαν κατά κύριο λόγο στην Αθήνα. Το σοβαρότερο όμως μέχρι στιγμής περιστατικό ήταν η εκκένωση, η ισοπέδωση και ο εμπρησμός του προσφυγικού καταυλισμού στην Πάτρα, τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής 12 Ιουλίου. Εδώ πλέον οι ναζιστικές πρακτικές του δημοκρατικού καθεστώτος έγιναν εξόφθαλμες.



Προφανή συμπεράσματα
1) Μετά τις πολύμορφες αναρχικές-αντιεξουσιαστικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος ενάντια στα ρατσιστικά και κατασταλτικά πογκρόμ, με αποκορύφωμα την πορεία της 7ης Ιουλίου, το κράτος απαγορεύοντας ουσιαστικά τη διέλευση της πορείας από τον Αγ. Παντελεήμονα (βάζοντας μπροστά τα φασιστοειδή) θέλησε να πει την τελευταία λέξη διασφαλίζοντας την επιβολή του απαρτχάιντ. Ταυτόχρονα, απέφυγε μια «επίσημη» απαγόρευση για την τήρηση των δημοκρατικών προσχημάτων.
2) Η φασιστική επίθεση στη Villa Amalias έγινε στο πλαίσιο της πλέον εξόφθαλμης σύμπραξης-συνεργασίας (πολιτικής και επιχειρησιακής) κράτους-παρακράτους. Έγινε με τη σφραγίδα και όλες τις επισημότητες της επίσκεψης Μαρκογιαννάκη στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα και των χαριεντισμών του με την «επιτροπή κατοίκων».
3) Το «πείραμα» κράτους-ακροδεξιών στον Αγ. Παντελεήμονα δεν θα περιοριστεί στη συγκεκριμένη πλατεία. Ήδη ελληνόψυχοι «κάτοικοι» καλούν σε συγκέντρωση αύριο Τετάρτη 15 Ιούλη, 7:30μμ στην πλατεία Αττικής (στην οποία πηγαίνουν τα απογεύματα και ένας αριθμός μεταναστών από αυτούς που εκδιώχθηκαν από την πλατεία Αγ. Παντελεήμονα). Κοινά στοιχεία σε κάθε αντίστοιχη προσπάθεια θα είναι: α) η ύπαρξη αρκετών μεταναστών από Κεντρική Ασία, Μέση Ανατολή, ίσως και Αφρική στην επιλεγμένη κάθε φορά πλατεία, β) η ύπαρξη αστυνομικού τμήματος σε απόσταση αναπνοής, γ) η ύπαρξη ενός μικρού αριθμού ακροδεξιών από την περιοχή που να είναι διατεθειμένοι να τρέξουν το θέμα με την υποστήριξη των ανώτερων κλιμακίων τους και της αστυνομίας.
4) Ομοίως δε θα σταματήσουν και οι δράσεις ενάντια στα ρατσιστικά και κατασταλτικά πογκρόμ και τις φασιστικές επιθέσεις.

Συντρόφισσες, σύντροφοι: επαγρύπνηση, μεθοδικότητα, καθαρό μυαλό, συλλογικό πνεύμα και αποφασιστικότητα…

Δεν υπάρχουν σχόλια: