ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

Σε συνέχεια των κρατικών κατασταλτικών ενεργειών κατά των κατειλημμένων χώρων και των αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντιπληροφόρησης (Villa Amalias, 98fm, αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ), λίγες ώρες μετά τις αστυνομικές εισβολές στην επανακατειλημμένη Villa Amalias και στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ, το μεσημέρι της Τετάρτης 9/1/13 αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν το κτίριο της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά και αφού κατόρθωσαν να παραβιάσουν την πόρτα εισήλθαν στο κτίριο και συνέλαβαν 7 συντρόφισσες και συντρόφους που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν εντός της κατάληψης.

Όπως έχει γίνει εμφανές και στους πλέον δύσπιστους, ο λόγος των δυο εκλογικών αναμετρήσεων του καλοκαιριού και η ανάδειξη νέας κυβέρνησης συνεργασίας με επικεφαλής το ακροδεξιό επιτελείο της ΝΔ και κολαούζους τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και την «υπεύθυνη αριστερά» της καταστολής την ΔΗΜΑΡ, δεν αφορούσε σε τίποτε άλλο από την αποφασιστικότερη συνέχιση της καπιταλιστικής επέλασης και λεηλασίας, της επιχειρούμενης συνολικής κοινωνικής-οικονομικής-θεσμικής αναδιάρθρωσης, της κάμψης και του ξεγελάσματος των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και αντιστάσεων, της όξυνσης της κρατικής και παρακρατικής καταστολής, της καθολικής εφαρμογής του δόγματος «μηδενικής ανοχής», της απόπειρας επιβολής κοινωνικά σιγής νεκροταφείου με τη μονιμοποίηση του «καθεστώτος έκτακτης ανάγκης», που έχει επιβληθεί εδώ και 2,5 χρόνια, ως κανονικότητα του συστήματος.

Η κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά είναι ένα μεταδεκεμβριανό (μετεξεγερτικό) κοινωνικοπολιτικό εγχείρημα αυτοοργάνωσης, αντίστασης, αλληλεγγύης, δημιουργικότητας, συλλογικών αντιδομών και επιλογών αγώνα. Αναπόσπαστο τμήμα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων των τελευταίων τεσσάρων χρόνων και ζωντανό κύτταρο της επιθυμίας και επιδίωξης ενός άλλου κόσμου, ελευθερίας, ισότητας, συλλογικότητας, αξιοπρέπειας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

Το κτίριο που είχε εγκαταλειφθεί από το ΝΑΤ και ρήμαζε για 10 χρόνια καταλήφθηκε στις 19 Μάρτη 2009 από πολλές δεκάδες συντρόφων και συντροφισσών που είχαμε συλλειτουργήσει και συμπράξει κατά την «έφοδο στον ουρανό» τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008, με επίκεντρο τo κατειλημμένο κέντρο αγώνα της ΑΣΟΕΕ. Μέσα σε ένα ευρύτερο κύμα μεταδεκεμβριανών καταλήψεων και εγχειρημάτων αγώνα και καθημερινής ζωής, που κατέκτησαν κοινωνικά και νοηματικά εδάφη, διαμόρφωσαν -και διαμορφώθηκαν από- ένα νέο τύπο κοινωνικότητας, πάνω σε νέες βάσεις και αξίες. Όπως αυτές της συλλογικοποίησης, της κοινότητας, του μοιράσματος, της χαριστικότητας, της αυτενέργειας, του αγώνα (στο δρόμο και στην καθημερινή ζωή) για την κατάργηση κάθε μορφής εξουσίας, ιδιοκτησίας, εκμετάλλευσης, ιεραρχίας και διακρίσεων. Δεν είναι τυχαίο που πολλές εκατοντάδες άνθρωποι μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν «εμπλακεί» ή συμμετάσχει σε σωρεία δραστηριοτήτων, εκδηλώσεων και δράσεων της κατάληψης, είτε αυτές αποτελέσαν αυτόνομες επιλογές είτε υπήρξαν προϊόν συνδιαμόρφωσης με άλλες αυτοοργανωμένες συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, συνελεύσεις, στέκια ή καταλήψεις. Έτσι προέκυψαν και οι πολλαπλές χρήσεις των 4 ορόφων του κτιρίου: ξυλουργείο, συνεργείο ποδηλάτων, χώρος συνελεύσεων, εκδηλώσεων, συλλογικών κουζινών, αυτοδιαχειριζόμενου και vegan καφενείου, χώρος εντύπων και κινηματικών εκδόσεων, χώρος έντυπου και ηλεκτρονικού αρχείου, δανειστική βιβλιοθήκη, υποδομή υπολογιστών, εργαστήρι ραπτικής, χώρος μαθημάτων χορού, πολεμικών τεχνών και λοιπών δραστηριοτήτων σώματος, πίστα αναρρίχησης, στεγαστική κολεκτίβα.

Είμαστε στην καρδιά της αντιεξεγερτικής εκστρατείας κράτους-αφεντικών-ευρωπαϊκών διευθυντηρίων. Πρόκειται για μια καθολική κυριαρχική αντεπίθεση που αποσκοπεί στον ακρωτηριασμό και στην αδρανοποίηση των κοινωνικών δυνατοτήτων και διεργασιών των τελευταίων ετών, οι οποίες με αφετηρία την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 συνεχίστηκαν και πολλαπλασιάστηκαν στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις, στο κίνημα των πλατειών, στη διάχυτη κοινωνική αμφισβήτηση της επιβαλλόμενης ανέχειας και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Η κρατική βαρβαρότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση της καπιταλιστικής ερημοποίησης και της απρόσκοπτης συνέχισής της. Γι’ αυτό κάθε μισόλογο, κάθε μεσοβέζικη θέση, κάθε χλιαρή αντίδραση, δε θα αποδειχθεί επιβλαβής μονάχα για τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές που βρίσκονται στο μάτι του κατασταλτικού κυκλώνα αλλά προοπτικά για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο και επιλογή αντίστασης. Χωρίς να εξαιρούνται όλοι αυτοί που τώρα προσπαθούν να ισορροπήσουν «δυο πόδια σε δυο βάρκες» ή επιλέγουν τη χυδαιότητα του διαχωρισμού και της αποστασιοποίησης. Όταν χτυπιούνται τα προκεχωρημένα φυλάκια του αγώνα δε σιωπάς ούτε λουφάζεις αλλά τα στηρίζεις. Για να μπορέσουν κι αυτά με τη σειρά τους να διαθέσουν όλες τους τις δυνάμεις (ιδεών, θέσεων, πάθους, ευρηματικότητας, οργανωτικότητας, μαχητικότητας) στην αναχαίτιση της κατασταλτικής επίθεσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΓΕΝΑΡΗ, 12.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Πέμπτη 10 Γενάρη 2013

αναρχικές/οι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά

Ρεσάλτο, αυτοοργανωμένος χώρος, αλληλεγγύης & ρήξης (Κερατσίνι)

Σινιάλο, κατάληψη για την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, τη ρήξη (Αιγάλεω)

Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας & ανατροπής (Ίλιον)