Με αφορμή τη Μέρα της Γυναίκας...

Eγώ νομίζω (και πιστεύω) ότι η γυναίκα πρέπει να είναι ίση με τον άντρα, γιατί δεν είναι σωστό που δεν είναι ίση. Στις 8 Μαρτίου η γυναίκα πρέπει να είναι ίση με τον άντρα! 

Σε εκείνη την ημέρα όλοι οι άντρες πηγαίνουνε τις μιμόζες στις γυναίκες, και στους άλλους άντρες, όμως εγώ ξέρω ένα άντρα που στις 8 Μαρτίου σε μια γυναίκα της έδωσε μια κλωτσιά. Μου το' πε ο πατέρας μου. 

Ο πατέρας μου οδηγάει τα τραμ τώρα, αλλά μια φορά έκανε τον πυροσβέστη. Τότε ήτανε που μια γυναίκα στις 8 Μαρτίου ήθελε να ριχτεί κάτω απ' τη σκεπή, και φωνάξανε τους πυροσβέστες. Ο πατέρας μου ήτανε εκείνος που ανέβαινε στα σπίτια για να μη ρίχνετε ο κόσμος απ' τα σπίτια. Αυτός ανέβηκε, και όταν βρέθηκε φάτσα με φάτσα με την τρελή της είπε:

-Μα εσύ γιατί θέλεις να ριχτείς για να έχουμε μπελάδες εμείς; 

Τότε εκείνη σκέφτηκε ακόμα λίγο αν ήθελε να ριχτεί ή να γυρίσει στο σαλόνι, και σκέφτηκε να ριχτεί. Αλλά και ο πατέρας μου ρίχτηκε πάνω της και την έπιασε. 

Όταν κατεβήκανε κάτω, ένας φίλος του πατέρα μου, που ήτανε πυροσβέστης (αλλά κάτω) έδωσε μια κλωτσιά στην τρελή από το φόβο του. 

Εγώ αν ήμουνα εκείνος ο κύριος, την κλωτσιά δε θα την έδινα εκείνη τη μέρα που ήταν η 8 Μαρτίου, μια άλλη μέρα ναι.

(έκθεση 8χρονου μαθητή στην Ιταλία,

από το βιβλίο του Μαρτσέλο Ντ' Όρτα "Εγώ ελπίζω να τη βολέψω") 

Η 8η Μάρτη αποτελεί ξεκάθαρα την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, μια απλή υπενθύμιση διαχωρισμών, ανισότητας, καταπίεσης κι εκμετάλλευσης. Και μόνο η ύπαρξη της μέρας που "γιορτάζει η γυναίκα", είναι η απόδειξη πως τις υπόλοιπες 364 μέρες γιορτάζει η πατριαρχία.