Τι μας θυμίζει, τι θα μας θυμίζει;

Το κατηγορητήριο που έχει απαγγελθεί στους 8 συλληφθέντες από την αστυνομική εισβολή-εκκένωση της κατάληψης VILLA AMALIAS είναι καρμπόν με αυτό που είχε αποδοθεί και σε εμάς μετά την αστυνομική εισβολή στο Ρεσάλτο, στις 5 Δεκέμβρη 2009. Άδειες φιάλες μπύρας και πετρέλαιο θέρμανσης βαφτίζονται υλικά παρασκευής μολότοφ (στον ποινικό κώδικα «εκρηκτικών υλών»), σημαίες και αντιασφυξιογόνες μάσκες χρεώνονται ως οπλοκατοχή. Με βάση το περίφημο αυτό κακούργημα υπάρχει η δυνατότητα της προφυλάκισής σου και σίγουρα της επιβολής χρηματικών εγγυήσεων και περιοριστικών όρων, όπως το τακτικό παρών στο αστυνομικό τμήμα και της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα.

Πανομοιότυπη είναι και η επικοινωνιακή παρουσίαση των δυο κατασταλτικών μεθοδεύσεων. Στη μεν περίπτωση του Ρεσάλτο επρόκειτο για γιάφκα, ορμητήριο επιθέσεων, χώρο παρασκευής εκρηκτικών. Στη δε περίπτωση της Villa Amalias πρόκειται για εστία ανομίας και στρατηγείο τρομοκρατικών διεργασιών.

Αυτό που είπαμε τότε ισχύει και για την Villa Amalias : με «όπλα» μας την ανατρεπτική συνείδηση, την εξεγερτική ευαισθησία και το πάθος για την ελευθερία, αποτελούμε «ορμητήριο επίθεσης» κατά του πολιτισμού της εκμετάλλευσης, της αλλοτρίωσης, της ιεραρχίας, των διακρίσεων και της υποταγής, αποτελούμε «χώρο παρασκευής εκρηκτικών» κοινωνικών διεργασιών κατά της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, των κομμάτων, των ΜΜΕ, των φασιστών, των εργατοπατέρων, του κράτους και των απολογητών του.

Κυριακή 23/12, μέρα πανελλαδικών δράσεων αλληλεγγύης στη Villa Amalias.
Δευτέρα πρωί 24/12, συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων που περνάνε τους 8 συντρόφους και συντρόφισσες από ανακριτή.