Έρχεται ο καιρός που οι εξουσίες θα ζητούν διαβατήριο από την κάθε μας στιγμή

Σάββατο μεσημέρι 17 Νοέμβρη 2012. Δυο υπηρεσιακά αυτοκίνητα και μια μηχανή με έξι άτομα της κρατικής ασφαλείας περικυκλώνουν έναν άνθρωπο της «Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι» έξω από το σπίτι της συντρόφισσάς του στο Περιστέρι. Του ζητάνε να τους ακολουθήσει και προσπαθούν με τη βία να τον βάλουν μέσα σε ένα από τα οχήματά τους. Στην προσπάθειά του να ενημερώσει τηλεφωνικά δικηγόρο τού τραβάνε τα χέρια και προσπαθούν να τον ακινητοποιήσουν. Η συντρόφισσά του, που έχει κατέβει μαζί του, διαπληκτίζεται επίσης έντονα με τους ασφαλίτες, οι οποίοι απειλούν με προσαγωγή και την ίδια, μπροστά στα μάτια του 8χρονου παιδιού της, που παρακολουθεί από το μπαλκόνι του σπιτιού τη σκηνή μαζί με μια φίλη του που τον είχε επισκεφθεί και έπαιζαν μαζί.

Μετά από 5 ώρες κράτησης στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών, σε έναν απομονωμένο διάδρομο που δεν έχει επαφή με κανέναν, χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας με δικηγόρο ή οικεία πρόσωπα και χωρίς κανένας αστυνομικός να του αναφέρει τον λόγο κράτησής του, ο προσαχθέντας αφήνεται ελεύθερος (αφού πρώτα ολοκληρώθηκε η πορεία του Πολυτεχνείου). Δεν πρόκειται ούτε για τυπικό έλεγχο ούτε για απλή προσαγωγή. Πρόκειται ξεκάθαρα για απαγωγή. Ενός ανθρώπου που 20 χρόνια τώρα συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, μέσα από αυτοοργανωμένες συλλογικές διαδικασίες, μακριά από κάθε λογική συνδιαλλαγής, εξαργύρωσης και ανταλλαγμάτων. Με την ακεραιότητα του αγώνα ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση, την ανισότητα, την καταπίεση, για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης.

Αυτές οι αστυνομικές-κατασταλτικές μεθοδεύσεις, παρότι σκόπιμα δε βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, δεν αποτελούν ούτε πρωτόγνωρα ούτε μεμονωμένα περιστατικά. Οι απαγωγές αγωνιζόμενων ανθρώπων έξω από τα σπίτια τους πριν από μεγάλες κινητοποιήσεις εφαρμόζονται ως αστυνομική πρακτική τους τελευταίους μήνες, μαζί με τους εκτεταμένους ελέγχους (σωματικούς και σακιδίων) στους σταθμούς μετρό. Και έρχονται να προστεθούν στις εκατοντάδες προληπτικές προσαγωγές που γίνονται πριν από κάθε απεργία ή διαδήλωση τα τελευταία χρόνια. Έρχονται να προστεθούν στους τόνους των χημικών, τους ξυλοδαρμούς και τις συλλήψεις των μονάδων καταστολής, τις αύρες για την διάλυση συγκεντρώσεων. Έρχονται να προστεθούν στη δικαστική ομηρία χιλιάδων ανθρώπων -κυρίως νεολαίων- τα τελευταία 2,5 χρόνια, που τόλμησαν να αμφισβητήσουν τα μνημόνια κοινωνικής υποδούλωσης και λεηλασίας. Έρχονται να προστεθούν στη διάλυση απεργιακών προσυγκεντρώσεων συνελεύσεων γειτονιάς στις κεντρικές πλατείες των περιοχών τους, όπως στις 26/9/2012. Έρχονται να προστεθούν στην αστυνομική κακοποίηση και τα βασανιστήρια αγωνιζόμενων ανθρώπων, όπως αυτά που υπέστησαν οι 15 συλληφθέντες της αντιφασιστικής μοτοπορείας στις 30/9/2012 στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα (Αθήνα) και οι 4 αλληλέγγυοι που συνελήφθησαν την επόμενη μέρα στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων.

Οι αστυνομικές απαγωγές αγωνιζόμενων ανθρώπων πριν τις μεγάλες κινητοποιήσεις, πέρα από τα συγκεκριμένα πρόσωπα που στοχοποιούν, θέλουν να στείλουν μήνυμα εκφοβισμού σε όλους όσοι αγωνίζονται αλλά και σε όλους εκείνους και εκείνες που αναμένεται να ξεσηκωθούν εξαιτίας της εξαθλίωσης της ζωής τους. Η «Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι» θέλει να κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να αφήσει έκθετο στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις κανέναν αγωνιζόμενο άνθρωπο.

Μας θέλουν ρημαγμένους, φοβισμένους, μόνους και γονατιστούς. Ας εγερθούμε. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας.

ΥΓ. Το βράδυ της Δευτέρας 19/11/2012 μετά την ολοκλήρωση της καθιερωμένης εβδομαδιαίας συνέλευσής μας, μεγάλος αριθμός αστυνομικών δυνάμεων (ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ, περιπολικά, οχήματα της ασφάλειας) έκαναν επιδεικτικά την εμφάνισή τους στο Κερατσίνι. Έκαναν ένα παράξενο είδος βραδινής μηχανοκίνητης πορείας, περιφέρονταν ομαδικά για 1,5 ώρα ακόμα και ανάποδα σε κεντρικούς δρόμους των Ταμπουρίων, έστησαν μπλόκα περιμετρικά της πλατείας Λαού και πέρασαν κατ’ επανάληψη επιδεικτικά μπροστά από κοινωνικοπολιτικούς χώρους της περιοχής. Μια αστυνομική επιχείρηση τρομοκράτησης και επίδειξης δύναμης, χωρίς κάποιον άλλο προφανή λόγο. Οι αστυνομικές πρακτικές στοχοποίησης και εκφοβισμού (για τις οποίες ευθύνεται η ίδια η πολιτική και φυσική ηγεσία της αστυνομίας) δε μας τρομάζουν. Συνεχίζουμε αταλάντευτα και συλλογικά στον δρόμο του αγώνα.

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι