Ένα σχόλιο για τον θάνατο

• Και να ο φόβος, ο τρόμος, η ασφυξία, το αδιέξοδο, η απώλεια, ο θάνατος εισέβαλλαν στα ασφαλή μας σπίτια (για άλλη μια φορά).

[όση προσπάθεια κι αν κάνουν οι κυρίαρχοι στον πλανήτη για να συνηθίσει ο άνθρωπος τον θάνατο που επιβάλλουν (άμεσα ή έμμεσα) με τις κατά τα άλλα ορθολογικές επιλογές τους -πολέμους, συρράξεις, αστυνομικοστρατιωτικές επιχειρήσεις, πλάνα οικονομικής ανάπτυξης με εξορύξεις, εργοστάσια, λιμάνια, logistics, αυτοκινητόδρομους, «πράσινες» επενδύσεις, καταστρέφοντας τον αέρα, τη γη, το νερό δεν θα τα καταφέρουν. Μόλις ο θάνατος σου κλείσει το μάτι μεμιάς αποκτά πρόσωπο και αιτίες, γίνεται ο δικός σου αγώνας, ο δικός σου πόνος, η δική σου απώλεια, ο δικός σου θρήνος. Ωστόσο, έχουν καταφέρει να τον εξατομικεύσουν]

• Και να, η λεηλασία, η καταστροφή της φύσης, στην οποία τόσο επενδύουν οι ντόπιοι κυρίαρχοι για να "ξεπεράσουμε" την κρίση, την ανέχεια, την ανεργία, δύο φορές σε μερικούς μήνες, σε αυτόν τον τόπο, δεν αφορούσε μόνο οργανισμούς, ζώα, πουλιά, ψάρια, θάμνους, δέντρα, φυτά αλλά και ανθρώπους.

[η απόσταση ανάμεσα στον εμπρησμό ενός δάσους, στη μόλυνση της θάλασσας από πετρελαιοκηλίδες, στην εκτροπή ποταμών και την κατασκευή υδροηλεκτρικών εργοστασίων, στην αποψίλωση βουνών για το φύτεμα αιολικών πάρκων, στη λειτουργία μονάδων εξόρυξης χρυσού, στην ισοπέδωση παραλιών με σπίτια, επιχειρήσεις, ξαπλώστρες, στις μονοκαλλιέργειες, στα χημικά λιπάσματα, στις ιχθυοκαλλιέργειες, στο κυνήγι, στο μπετονάρισμα "δημόσιων" χώρων στις πόλεις... με το παιδί που βαριανασαίνει από κρίσεις βήχα αλλεργικού άσθματος εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, με τους εγκλωβισμένους νεκρούς ανθρώπους εξαιτίας πλημμυρών και πυρκαγιών... αυτή η απόσταση είναι κυριολεκτικά μια ανάσα]

• Σήμερα, όπως χθες και δυστυχώς όπως αύριο ας μην συνηθίσουμε τον θάνατο που προκαλεί κάθε εξουσία, κάθε κυρίαρχος, κάθε σύστημα για τον όποιο λόγο, ας μην τον περιχαρακώσουμε σε ηπείρους, σύνορα, συχνότητα και αριθμούς. Ας θρηνήσουμε για την καμένη γη, για τα είδη χλωρίδας που κάηκαν για τα είδη πανίδας που πέθαναν από ασφυξία ή κάηκαν ή μετανάστευσαν, για κάθε μικροοργανισμό, για τους ανθρώπους που χάθηκαν. Και την επόμενη στιγμή ας αναλογιστούμε και ας πράξουμε. Αντίσταση στη συνήθεια, τη ματαιότητα. Αντίσταση στην περίφρακτη λογική της λεηλασίας, της καταστροφής, της εξαθλίωσης. Αντίσταση σε κάθε εξουσιαστική συστημική επιλογή.