Σελίδες

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Για την αυτοοργανωμένη συναυλία, τα graffiti, τα stencil το Σάββατο 15/6

 

Στα σχολεία της ύπνωσης
τα ονειρά μας μάς κρατάνε ξύνπιους



Μια μέρα μετά τη λήξη της σχολικής χρονιάς, τα πρωινά ξυπνήματα και την πλήξη στις σχολικές αίθουσες, τον 7ωρο εγκλεισμό, τα κουδούνια, τα απουσιολόγια και την πειθαρχία, τις εξετάσεις και τον ανταγωνισμό, το Σάββατο 15/6, πραγματοποιήθηκε στο γηπεδάκι δίπλα από το Ρεσάλτο εκδήλωση με συναυλία, graffiti και stencil που είχε καλεστεί από το Πείρα(γ)μα.

Ολόκληρη η μέρα οργανώθηκε με ξεκάθαρα αυτοοργανωμένα και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά. Η διοργάνωση έγινε από εμάς τους ίδιους και τις ίδιες, από το πείρα(γ)μα, το Ρεσάλτο, τις μουσικές μπάντες και άλλους συντρόφους και συντρόφισσες που βοήθησαν στην πραγματοποίηση της συγκεκριμένης ημέρας. Η οικονομική στήριξη της εκδήλωσης έγινε με κουτιά και κράνη ελεύθερης συνεισφοράς, αφού χορηγοί, εισιτήριο εισόδου και κάθε άλλου είδους αντίτιμο δεν υπήρχαν στις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν. Από τα σπρέι για τα γκράφιτι, τα υλικά για τα στένσιλ, τα έντυπα, τις εφημερίδες, τις μπροσούρες και τα βιβλία, μέχρι τα cd των μουσικών σχημάτων και το ηχοσύστημα για τη συναυλία.
Στον χώρο υπήρχαν αφίσες, ταμπλό, έντυπο υλικό ενάντια στον θεσμό της εκπαίδευσης, τον στρατό, τον φασισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό καθώς και πανό αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Τουρκίας και τον αναρχικό απεργό πείνας Κώστα Σακκά.









Από νωρίς το απόγευμα μαθητές και νεολαίοι μεγαλύτερης ηλικίας βρέθηκαν στο μπασκετάκι και η μέρα ξεκίνησε με graffiti και stencil στους τοίχους μέσα αλλά και γύρω από το γηπεδάκι.

Το μήνυμα ήταν σαφές:

Σ’ αυτούς τους δρόμους, σ’ αυτές τις γειτονιές ζούμε, παίζουμε, αμφισβητούμε, μισούμε εμείς: οι νεολαίοι, τα παιδιά, οι άστεγοι, οι άνεργοι, οι grafitaδες, οι μετανάστες, οι "από κάτω".

Ξανακάνουμε δικούς μας και ζωντανούς τούς χώρους που συναντιόμαστε.

Σπάμε τη μοναξιά και τον φόβο, κάνουμε ξεκάθαρο ότι οι ανοικτοί δημόσιοι χώροι δεν είναι για τα μούτρα κανενός δημάρχου, κανενός μαγαζάτορα, κανενός μπάτσου.







 
Στη συνέχεια και όταν ο ήλιος είχε πέσει ξεκίνησε η συναυλία. Το γηπεδάκι γέμισε με ήχους αντίστασης από τις μπάντες αλλά και συνθήματα όσων βρίσκονταν στο χώρο (αντιφασιστικά αλλά και αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές).



 
Προχωράμε… προτάσσοντας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό και εκπαιδευτικό χώρο. Προτάσσοντας την σύγκρουση και την ρήξη με ότι στέκεται πάνω από τα κεφάλια μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου