Πόλεις επί χάρτου

Για να κατεβάσετε το βιβλίο «Πόλεις επί χάρτου» σε μορφή pdf, πατήστε εδώ.

Το βιβλίο «Πόλεις επί χάρτου – Στρατός και καταστολή μέσα από τα σύγχρονα εγχειρίδια του ΝΑΤΟ» τυπώθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 2013, σε 2000 αντίτυπα. Αυτή η έκδοση αποστρέφεται κάθε αναπαραγωγή της από θεσμούς και ακολουθητές του θεάματος, του εμπορεύματος, των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ και από οτιδήποτε στηρίζει (ή στηρίζεται από) έναν κόσμο ιεραρχίας και βαρβαρότητας.

Διακινείται με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις. Το περιεχόμενο του βιβλίου διατίθεται ελεύθερα προς σκέψη και χρήση για κινηματικούς σκοπούς.




Λίγα λόγια για την έκδοση

Αφετηρία της έκδοσής μας, στάθηκε η μετάφραση δύο κινηματικών εντύπων που εκδόθηκαν πρόσφατα σε Ιταλία και Ισπανία (Nonostante Milano: «Eserciti nelle strade», Ιταλία, Μάιος 2009 – Bardo Ediciones: «Ejercitos en las calles», Ισπανία, Γενάρης 2010) καθώς επίσης και ένα ήδη μεταφρασμένο κάλεσμα σε αντιμιλιταριστική κινητοποίηση στη Γερμανία («War starts here camp», Σεπτέμβρης, 2012). Επιχειρώντας να συνθέσουμε μία όσο το δυνατόν πιο συνολική περιγραφή των ζητημάτων που ανοίγονται και ανάγονται από ένα τέτοιο πεδίο, αλλά και μία αποτύπωσή τους στην ελληνική πραγματικότητα, προσθέσαμε από την πλευρά μας ένα υλικό που συνδέει τους κατασταλτικούς σχεδιασμούς με το πλαίσιο εφαρμογής τους, την ιστορική τους συνέχεια και την επικαιροποιημένη -στην τρέχουσα και κρίσιμη συγκυρία- προβολή τους.

Η Οργάνωση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, το ΝΑΤΟ, αποτελεί έναν κορυφαίο -προφανώς όχι το μόνο- στρατιωτικοπολιτικό μηχανισμό. Η στρατιωτική/πολιτική ισχύς του όπως και το ενδιαφέρον του για την εσωτερική καταστολή και εποπτεία είναι αδιαμφισβήτητα. Από τη μια η διατήρηση της ισχύος των κρατών-μελών του και των συνεργατών τους στα κατεκτημένα εδάφη (βλ. Ιράκ, Αφγανιστάν) και από την άλλη ο έλεγχος των ταξικών και κοινωνικών συγκρούσεων στο εσωτερικό των κρατών-μελών της συμμαχίας.

Η παρούσα έκδοση έρχεται σε μια εποχή όπου ο μιλιταρισμός λαμβάνει έναν κεντρικό ρόλο προκειμένου να οργανώσει τις μεθόδους καταστολής του «εσωτερικού εχθρού». Επ’ αφορμής της έκθεσης του ΝΑΤΟ με τίτλο «Επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον το έτος 2020», αλλά και βάσει άλλων κατ’ ευφημισμόν «νέων» κατασταλτικών δογμάτων, αποτυπώνεται η σημασία των στρατιωτικών δομών -και του ελληνικού στρατού μεταξύ αυτών- στην καταστολή του «εσωτερικού εχθρού». Παράλληλα, παρατίθεται η εξουσιαστική γεωμετρία στην οποία ισορροπούν και αλληλοδιαπλέκονται στρατοί και αστυνομίες διαφόρων ειδών -μία γεωμετρία που καθιστά θολά τα άλλοτε διακριτά τους όρια.

Αξίζει να τονιστεί ότι η έκδοση αυτή χαρακτηρίζεται από μία κρίσιμη αμεσότητα παρά από μία «εκ του ασφαλούς» αποστασιοποίηση. Δεν είναι απλά, η εδώ και δεκαετίες συμμετοχή του ελληνικού κράτους στη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία που το έχει καταστήσει -παρά τη σχετικά μικρή επιρροή του- σε ένα οργανικό κράτος-μέλος, του οποίου η συμβολή δεν μπορεί να ειδωθεί ούτε ως αμελητέα ούτε ως αδιάφορη. Είναι κυρίως ότι, σε συστημική και κοινωνική βάση, η ελλαδική επικράτεια αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για την εφαρμογή των στρατοκρατικών κατασταλτικών αντιλήψεων.

Ένα κράτος σε βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση, μία κοινωνία που δοκιμάζεται στη ραγδαία φτωχοποίηση και υποβάθμιση, ανεξάντλητες μεταναστευτικές ροές από τις αλλεπάλληλες καταστροφές, την οικονομική αφαίμαξη και τους πολέμους σε άλλα κράτη, εντεινόμενος αστικός συγκεντρωτισμός και κοινωνική περιθωριοποίηση.

Από την άλλη, μία κοινωνική εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008, σε μία «δυτική» και «ανεπτυγμένη» κοινωνία που τάραξε το κρατικά/καπιταλιστικά διευθυντήρια όχι μόνο εγχώρια αλλά διεθνώς. Κι όλα αυτά, σε μία επικράτεια όπου οι συνεχείς αγώνες, οι έντονες κοινωνικές/ταξικές συγκρούσεις και ζυμώσεις συνθέτουν μία εύθραυστη ισορροπία η οποία, κατά γενική ομολογία, είναι ικανή να παράξει ένα νέο κύκλο αναταραχών και γενικευμένης συστημικής αστάθειας.

Ως μία συλλογικότητα που έχει λάβει ξεκάθαρη θέση στο πεδίο του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού, και μία ακόμα πιο ξεκάθαρη στο ζήτημα του στρατού και του μιλιταρισμού, δεν διεκδικούμε καμία ουδετερότητα ή ίσες αποστάσεις στην έκδοση αυτή, όπως επίσης και καμία εξειδίκευση ή επιστημονισμό πάνω στην ανάλυση ενός κόσμου τόσο ξένου προς τις αξίες και τις σχέσεις μας. Τυχόν λάθη και παραλείψεις είναι ίσως κάτι αναπόφευκτο σε μία τέτοια προσπάθεια. Στόχος μας δεν είναι να «κλείσουμε» αλλά να «ανοίξουμε», ακόμα και με τις όποιες αδυναμίες μίας τέτοιας έκδοσης, έναν διάλογο που κρίνουμε ότι έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά να αναπτυχθεί, πόσο μάλλον με τα δεδομένα της κρίσιμης σημερινής συγκυρίας και της εν εξελίξει συστημικής θωράκισης απέναντι στις αντιστάσεις που έρχονται. Αποσκοπούμε στην αντιπληροφόρηση, την εργαλειακή ενδυνάμωση αλλά και στην αναζήτηση των κατάλληλων κατευθύνσεων υπέρ των αγώνων που δίνονται καθημερινά ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία, υπέρ της εξεγερσιακής δυνατότητας προς μία κοινωνία αλληλεγγύης και ελευθερίας, ενάντια σε κάθε είδους και χρώματος στρατούς.



Αναδημοσίευση από το blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης