"Αντι"εγληματική πολιτική, αστυνομικός της γειτονιάς, τοπικά συμβούλια πρόληψης της εγκληματικότητας

«Αντι»εγκληματική πολιτική στηριγμένη σε έξι άξονες εξήγγειλε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης για την περιοχή της Αττικής, στη συνάντηση του στις 26 Γενάρη με 27 δημάρχους και 17 προέδρους κοινοτήτων της περιοχής της Ανατολικής Αττικής:

1. Συγκρότηση πιλοτικών αστυνομικών τμημάτων.

2. Συγκρότηση τοπικών συμβουλίων πρόληψης εγκληματικότητας.

3. Συνεργασία της Ελληνικής Αστυνομίας με τους δήμους και τις δημοτικές αστυνομίες με βάση συγκεκριμένο μνημόνιο.

4. Καθιέρωση και λειτουργία του θεσμού του αστυνομικού της γειτονίας στην περιοχή.

5. Ενεργοποίηση του Κεντρικού Συμβουλίου Πρόληψης Εγκληματικότητας σε συνεργασία με την Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος.

6. Εμφανή αστυνόμευση ώστε να υπάρξει και πρόληψη της εγκληματικότητας και ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών.
 

Διαφωτιστικά αποσπάσματα από τον αστικό ημερήσιο τύπο των τελευταίων ημερών για τον "αστυνομικό της γειτονιάς"… 

«Φορώντας στην αριστερή πλευρά του σακακιού κονκάρδες που αναγράφουν «αστυνομικός της γειτονιάς» και χρησιμοποιώντας δίκυκλα σκούτερ με την ίδια ένδειξη στον ανεμοθώρακα, ξεκίνησαν από τις 17 Γενάρη περιπολίες 218 αστυνομικοί που υπηρετούν σε 45 Αστυνομικά Τμήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις. Για την Αττική έχουν διατεθεί 114 αστυνομικοί που υπηρετούν σε 18 αστυνομικά τμήματα, 28 αστυνομικοί σε υπηρεσίες της Θεσσαλονίκης και 76 στην επαρχία.» (στα τσακίδια και το συντομότερο πίσω στις γιάφκες των τμημάτων σας γουρούνια, που θέλετε να κάνετε αστυνομική κατάληψη των γειτονιών και να στήσετε δίκτυα κοινωνικής ρουφιανιάς -σημείωση δική μας).

«Οι 218 αστυνομικοί διαθέτουν επαγγελματική κάρτα η οποία -σαν τυπική μπίζνες καρντ- περιλαμβάνει το ονοματεπώνυμό τους, τον αριθμό του υπηρεσιακού τους κινητού και το e-mail της υπηρεσίας τους. Η κάρτα αυτή θα είναι διαθέσιμη στους πολίτες και θα μοιράζεται δια ζώσης.» (σα να διαφαίνεται ότι θα «σπάσουν» τα τηλέφωνα τους και θα πάθουν overload τα mail τους από φάρσες -σημείωση δική μας). 

«Στην Αττική θα λειτουργήσουν πειραματικά 18 τέτοια δίκτυα περιπολιών που θα καλυφθούν από 114 αστυνομικούς. Ανάμεσα στις επιλεγείσες περιοχές βρίσκονται η Κυψέλη, τα Πατήσια, το Παγκράτι, η Νίκαια, το Μαρούσι, το Χαλάνδρι, η Γλυφάδα η Ηλιούπολη, η Καλλιθέα, το Αιγάλεω, οι Αχαρναί, το Ίλιον, το Περιστέρι, ο Άγιος Παντελεήμονας.» (Νίκαια, Αιγάλεω, Περιστέρι, Ίλιον… την τιμητική τους έχουν -όλως τυχαίως- οι περιοχές της δυτικής αττικής -σημείωση δική μας).

«Ο αστυνομικός της γειτονιάς θα είναι ο «δικός» μας άνθρωπος. Γενικά επιδιώκει τη διείσδυση και την ενσωμάτωσή του στην τοπική κοινωνία, ώστε να αποτελέσει μέρος της καθημερινής ζωής των πολιτών, να γνωρίσει καλύτερα οποιοδήποτε χαρακτηριστικό του χώρου που επιτηρεί και να μετατραπεί τελικά σε “πρώτη κεραία” της γειτονιάς.» (σαν τον μετεμφυλιακό χαφιέ δηλαδή, με μόνη διαφορά ότι σήμερα θα είναι υπηρεσιακός και ένστολος -σημείωση δική μας). 

«Όπως αναφέρεται στο σχετικό ενημερωτικό φυλλάδιο, ο αστυνομικός της γειτονιάς «δεν είναι αρμόδιος για να παρεμβαίνει σε εγκληματικές ενέργειες. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο πολίτης πρέπει να επικοινωνεί απευθείας με την Άμεση Δράση». Η δική του αρμοδιότητα είναι να προσέχει τους πολίτες (να τους επιτηρεί και να τους καταδίδει δηλαδή -σημείωση δική μας) και σε αυτό το πλαίσιο, όπως σημειώνεται στο ίδιο φυλλάδιο, να «παρίσταται στις συγκεντρώσεις ή στις συνελεύσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, όπου συζητούνται θέματα ασφάλειας και προστασίας των πολιτών» (δηλαδή θα επιδιώξουν να εμφανιστούν σε ανοιχτές εκδηλώσεις, λαϊκές συνελεύσεις και άλλες σχετικές κοινωνικές παρεμβάσεις; Πολύ καζούρα και γιαούρτι προβλέπεται να πέσει, κρίμα τα «παιδιά» -σημείωση δική μας). 

«Εμείς, πάντως, που ασχολούμαστε με το αστυνομικό ρεπορτάζ είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσο πολλά είναι τα οφέλη από αυτόν τον θεσμό, ο οποίος καλύπτει όλο το φάσμα του εγκλήματος στη χώρα μας. Θα έχει αποτελέσματα τόσο στη δίωξη του κοινού εγκλήματος όσο και της τρομοκρατίας.» (Πάνος Σόμπολος, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, αρχιερέας της δημοσιοκαφρίλας και της ρουφιανιάς εδώ και χρόνια. Άξιος ο μισθός σου Πάνο... -σημείωση δική μας). 

…και για τα "τοπικά συμβουλία πρόληψης της παραβατικότητας"

«Τα τοπικά συμβούλια πρόληψης παραβατικότητας θα συστήνονται και θα λειτουργούν με απόφαση του δημάρχου μετά από πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου, όμως τα γενικότερα θέματα που αφορούν στη συγκρότηση, οργάνωση και λειτουργία και τη συνεργασία τους με τις αρμόδιες αρχές και φορείς, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με απόφαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Στα συμβούλια μετέχουν και αστυνομικοί εν ενεργεία που ορίζονται με απόφαση του τοπικού αστυνομικού διοικητή και οι συνεδριάσεις τους ανακοινώνονται υποχρεωτικά στην τοπική αστυνομική αρχή […]. Επίσης, ζητήθηκε από τη πλευρά των δημάρχων περισσότερες αρμοδιότητες για τις δημοτικές αστυνομίες και τον εξοπλισμό τους με αμυντικά μέσα.» (μην ξεχάσουν να μας καλέσουν τα δημοτικά συμβούλια των περιοχών μας όταν θα αποφασίσουν να συζητήσουν την πρόταση για συγκρότηση τοπικών συμβουλίων πρόληψης της εγκληματικότητας -σημείωση δική μας).

Οι αυτοοργανωμένοι χώροι αντιστέκονται στις κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις

λευτεριά

Σε ποικιλότροπη φορά

Ήσυχο νερό
σκάβει, τρυπάει το βουνό.
Υπόγεια ρεύματα
ανοίγουν διαδρομές, περάσματα.
Διακλαδίζονται συσσωρεύονται.
Αναβλύζουν ως πηγές
κι άλλες φορές ως πίδακες πηδούν.
Ελεύθερης πτώσης καταρράκτες.
Από 'κει, στην κοίτη.
Ρέουν, σε ρέματα και ποταμούς
στις εκβολές του δέλτα.
Ξεχύνονται στα ανοιχτά
πλημμύρα.
Αδάμαστη θάλασσα

του Α., Ιούνιος 2009, στο 4ο φύλλο του ΡΕΣΑΛΤΟ

Κουκίδες από το ψηφιδωτό των ημερών μας

Στο Ροζάρνο της νότιας Ιταλίας η ολιγοήμερη εξέγερση των αφρικανών μεταναστών εργατών γης «χωρίς χαρτιά» (μετά από πυροβολισμούς που δέχτηκαν κάποιοι από αυτούς ενώ επέστρεφαν από τα χωράφια από νεαρούς ντόπιους) έληξε με σφοδρή αστυνομική καταστολή, αντισυγκεντρώσεις και φονικές επιθέσεις των ντόπιων, μαζικές απελάσεις, εγκλεισμό χιλιάδων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, παραπλανητική δαιμονοποίηση των κυκλωμάτων της μαφίας (που παρεμπιπτόντως αποτελεί βασικό πυλώνα συγκρότησης και λειτουργίας του ιταλικού κράτους), κυβερνητικές και ακροδεξιές διαπιστώσεις του στυλ «ορίστε που μας έχει φτάσει η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση» και αριστερές απορίες του στυλ «και ποιος θα μαζέψει τώρα τα πορτοκάλια στο Ροζάρνο;». Κάθε ομοιότητα με τη Νέα Μανωλάδα στον Πύργο Ηλείας, τη συγκομιδή της φράουλας, την απεργία πριν 2 χρόνια των παραπηγματούχων ασιατών -ως επί το πλείστον- μεταναστών για μεροκάματο στα 28 από τα 23 ευρώ και τον «σωφρονισμό» τους με λοστούς και καραμπίνες από τραμπούκους των τσιφλικάδων με τις πλάτες της αστυνομίας δεν είναι βέβαια ούτε τυχαία ούτε συμπτωματική. Όπως επίσης και κάθε ομοιότητα με τη Νέα Μηχανιώνα έξω από τη Θεσσαλονίκη και την πρόσφατη απεργία των αιγύπτιων αλιεργατών ενάντια στη μείωση των αποδοχών τους από τους ιδιοκτήτες των αλιευτικών σκαφών.
Στην Αϊτή των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών από το σεισμό, αυτό που καταφθάνει εντατικά και διαρκώς δεν είναι «ανθρωπιστική βοήθεια» αλλά χιλιάδες στρατιώτες των Ηνωμένων Εθνών και των ΗΠΑ, με τους τελευταίους να έχουν καταλάβει κυριολεκτικά την χώρα. Στρατιωτική επιχείρηση μετά από «φυσική καταστροφή» όχι για την «υποστήριξη» ή την «ασφάλεια» της «ανθρωπιστικής βοήθειας» αλλά για τη διασφάλιση του νόμου, της τάξης και της ομαλότητας. Όλως τυχαίως μόνο οι φτωχοί έχουν τόσα θύματα από «φυσικά φαινόμενα» (σεισμούς, τυφώνες, πλημμύρες, τσουνάμια κλπ) και τόσους μπάτσους και στρατιώτες να τους φυλάνε για να μην παρεκτραπούν ακόμα κι όταν έχουν πεθάνει μαζικά.
Στην Ελλάδα το υπουργείο εσωτερικών προωθεί νομοσχέδιο για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που οι γονείς τους μένουν τουλάχιστον 5 χρόνια νόμιμα στη χώρα. Δηλαδή τα υπόλοιπα παιδιά που γεννιούνται από μετανάστες γονείς «χωρίς χαρτιά» θα συνεχίσουν να μην υπάρχουν, να είναι αόρατα παρότι ζουν, μεγαλώνουν, πηγαίνουν σχολείο και κατόπιν σπουδάζουν ή εργάζονται εδώ.
Στην Ελλάδα πάλι, δεν πέρασαν 100 μέρες από την ανάληψη της νέας διακυβέρνησης και πλέον ακόμα και οι αφελείς έχουν καταλάβει ότι το εμπόριο ελπίδας και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα τελείωσαν. Τα ποσοστά ανεργίας προβλέπεται ότι θα εκτοξευθούν την τρέχουσα χρονιά ενώ το περίφημο «πρόγραμμα σταθερότητας» (υπό την επίβλεψη της ΕΕ) δεν είναι τίποτε άλλο από ένα νέο κρατικό «πρόγραμμα λιτότητας» που υποστηρίζει τη σκληρότερη ταξική επίθεση του κεφαλαίου, με περισσότερη εργασιακή επισφάλεια, εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, καθήλωση των αποδοχών, συρρίκνωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και δεκάδες νέα -έμμεσα ή άμεσα- φορολογικά χαράτσια.
Και κάπου μέσα σε όλα αυτά η χυδαιότητα της μεταφοράς της δίκης του Κορκονέα και του Σαραλιώτη, των μπάτσων φονιάδων του Αλέξη, στην Άμφισσα.
Οι φυγόκεντρες τάσεις του συστήματος έχουν αυξηθεί επικίνδυνα και οι όπου γης κυρίαρχοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να μη χάσουν τον έλεγχο της κατάστασης. Κάθε στιγμή και σε κάθε σημείο ελλοχεύει η πιθανότητα ξεσπάσματος κοινωνικών εξεγέρσεων και μάλιστα με μεταδοτικές δυνατότητες. Μόνο τους χαρτί η διάχυση και η επικυριαρχία του φόβου και η εμφάνιση των κρατών ως απαραίτητων (και μοναδικών) προστατών των κοινωνιών απέναντι στους πανταχού παρόντες κινδύνους: από την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία μέχρι τους μετανάστες και τη νέα γρίπη. Έτσι έχουν τα πράγματα. Η οικονομική και πολιτική τρομοκρατία, η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα πάνε χέρι-χέρι.
«Δεν υπάρχει πια ομορφιά ή παρηγοριά, παρά μόνο στη ματιά που πέφτει στη φρίκη, αντιστέκεται σ’ αυτήν και δεν έχει χάσει καθόλου την επίγνωση της αρνητικότητας που είναι βαθιά ριζωμένη στη δυνατότητα για το καλύτερο».

Τετάρτη 20 Γενάρη η δίκη των 5 συλληφθέντων από την αντιρατσιστική παρέμβαση στον Αγ. Παντελεήμονα στις 9 Ιούνη 2009

Το πρωί της Τετάρτης 20 Γενάρη στα δικαστήρια της Ευελπίδων θα γίνει η δίκη των 5 συλληφθέντων της αντιρατσιστικής παρέμβασης (μοίρασμα κειμένων, αναγραφή συνθημάτων, άνοιγμα της παιδικής χαράς), της 9ης Ιούνη 2009 στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονα. Η παρέμβαση, όπως και αρκετές άλλες με αποκορύφωμα την πορεία 2500 διαδηλωτών στις 7 Ιούλη 2009 ενάντια στο σύγχρονο απαρτχάιντ, είχε οργανωθεί από αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και αλληλέγγυους.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την ολοκλήρωση της παρέμβασης, ομάδα «αγανακτισμένων κατοίκων» επιχείρησε να επιτεθεί στους συγκεντρωμένους μέσα από τις αστυνομικές δυνάμεις φύλαξης του τοπικού αστυνομικού τμήματος για να απωθηθούν από την περιφρούρηση. Ακολούθως, το έργο της επίθεσης ανέλαβαν διμοιρίες των ΜΑΤ καθώς οι συγκεντρωμένοι αποχωρούσαν από την οδό Δεριγνύ προς την Πατησίων. Η επίθεση ολοκληρώθηκε με εφόρμηση μηχανοκίνητων ομάδων ΔΕΛΤΑ & ΖΗΤΑ στους αλληλέγγυους (τουλάχιστον 100 ένστολοι με πάνω από 60 μηχανές) και συμπλοκές σώμα με σώμα στη συμβολή Δεριγνύ & Πατησίων. Αποτέλεσμα, 5 αλληλέγγυοι συλληφθέντες (με καταγέλαστες κατηγορίες περί αντίστασης κατά της αρχής, εξύβρισης, σωματικών βλαβών στους αστυνομικούς κ.α.) 2 εκ των οποίων σοβαρά τραυματισμένοι.

Την ίδια στιγμή στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονα κάτοικος της περιοχής επισκέφθηκε με το παιδί του την (προσωρινά) ανοιχτή παιδική χαρά για να δεχτεί ύβρεις, απειλές και προπυλακισμό από 50-60 οπαδούς αυτού του ιδιότυπου απαρτχάιντ. Η μεσολάβηση των μπάτσων κατέληξε σε προσαγωγή του κατοίκου στο αστυνομικό τμήμα, ενώ τα φασιστόμουτρα συγκεντρώθηκαν στη γωνία του τμήματος φωνάζοντας και πετώντας αντικείμενα, ζητώντας τον στα χέρια τους σε μια επίδειξη του κανιβαλισμού που τους χαρακτηρίζει.

Αλληλεγγύη στους 5 διωκόμενους αγωνιστές.

Δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης πλήξης

ευτυχισμένο το νέο έτος,
πρυτανικές “επιχειρήσεις” και φέτος…

Στις 26-12-09, οι πρυτανικές αρχές με τη συνοδεία ΜΑΤ, ασφαλιτών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, εισβάλλουν ύπουλα στο κατειλημμένο κτίριο Παπαδόπετρου, γνωρίζοντας ότι λόγω των χριστουγεννιάτικων διακοπών δεν θα έβρισκαν αντίσταση... Αφαιρούν την υποδομή της κατάληψης (έπιπλα, εργαλεία, υπολογιστές, έντυπα, υλικά κλπ), καθώς και όλα τα πορτοπαράθυρα ώστε το κτίριο, άδειο πλέον, να παραδοθεί στον εργολάβο Γιώργο Παπαδάκη (TRIAS ΔΟΜΙΚΗ).

Στόχος της πρυτανείας είναι να ανακαινίσει το κτίριο ώστε να το ξαναεκμεταλλευτεί οικονομικά και –φυσικά– να διώξει τους καταληψίες. Όμως οι ελεύθεροι χώροι δεν ομορφαίνουν με ανακαινίσεις, η ομορφιά τους βρίσκεται σε όσα γίνονται μέσα τους…

Η κατάληψη Παπαδόπετρου λειτουργεί επί 3 χρόνια ως ανοιχτός πολιτικός, πολιτιστικός και κοινωνικός χώρος. Μέσα στο κτίριο λειτουργούν θεατρική και κινηματογραφική ομάδα, εργαστήρι ξυλοκατασκευών, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, ενώ επίσης πραγματοποιούνται διαλέξεις και αντι-μαθήματα πανεπιστημιακών, πολιτικές εκδηλώσεις και συνελεύσεις, δράσεις αλληλεγγύης, μουσικές βραδιές κ.ά.

Η κατάληψη έχει αποτελέσει κέντρο αγώνα κατά τη διάρκεια των φοιτητικών κινητοποιήσεων το 2006-07, της πολυήμερης απεργίας πείνας 15 μεταναστών το Νοέμβρη του 2008 και της κοινωνικής εξέγερσης του Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς. Γενικότερα αποτελεί ένα από τα σημεία συσπείρωσης και ζύμωσης φοιτητών, εργαζομένων και άνεργων μέσα στο κέντρο της πόλης.

Η διοίκηση του πολυτεχνείου έχει κατά καιρούς εξαγγείλει διαφόρων ειδών “εκπαιδευτικού” χαρακτήρα χρήσεις του κτιρίου (στέγαση κέντρου επιχειρηματικής δραστηριότητας, εγκατάσταση κόμβου ευρυζωνικού δικτύου της Siemens).

Για την κρατική και εκπαιδευτική εξουσία δεν έχει σημασία ποια θα είναι η λειτουργία του κτιρίου Παπαδόπετρου, αρκεί να εκκενωθεί από τους καταληψίες. Έτσι κι αλλιώς, το καλοκαίρι του 2006 που έγινε η κατάληψή του, ήταν ήδη άδειο και αχρησιμοποίητο για χρόνια, ενώ παλιότερα ενοικιαζόταν σε ιδιωτικό ΙΕΚ.

Ο κομπιναδόρος πρύτανης δε μας πείθει ότι πλέον έχει ανιδιοτελείς βλέψεις, να στεγάσει δηλαδή εκθεσιακό χώρο της αρχιτεκτονικής σχολής, όπως δηλώνει τελευταία. Αν το κτίριο εξυπηρετούσε τα συμφέροντα του πολυεθνικού κολοσσού όπως ο ίδιος είχε αποφασίσει στο παρελθόν, θα έδειχνε άραγε τέτοια ευαισθησία για τις –όντως– υπαρκτές ανάγκες στέγασης του τμήματος;

Η εισβολή στο κτίριο Παπαδόπετρου έχει, από τη μεριά της εξουσίας, ξεκάθαρες στοχεύσεις:

Μέσα σε συνθήκες κρίσης και καλπάζουσας βαρβαρότητας απʼ τη μια, και έντονης πολιτικής ζύμωσης και κινηματικής δραστηριότητας απʼ την άλλη, το κράτος θέλει να σβήσει κάθε αντίσταση στα σχέδιά του. Οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι αμφισβήτησης, είναι ένα μόνο απʼ τα πολλά ζωντανά κοινωνικά κύτταρα που η εξουσία θέλει να καταστρέψει.

Είναι επίσης επιτακτικό για την κυριαρχία, να ακυρώσει μια κοινωνική κατάκτηση δεκαετιών: το πανεπιστημιακό άσυλο. Το άσυλο δεν είναι ένα συνταγματικό δικαίωμα∙ είναι η επικύρωση ενός συσχετισμού δυνάμεων. Είναι η άρνηση του ελέγχου, της αστυνομικής επιτήρησης και της αποστείρωσης σε μια, τουλάχιστον, σφαίρα της κοινωνικής ζωής. Είναι η καθιέρωση ενός χώρου άμυνας απέναντι στις κρατικές επιθέσεις. Η κατάλυσή του, έχει ως στόχο να σβήσει τις κοινωνικές αντιστάσεις που ξεπηδούν συνεχώς από τους εκπαιδευτικούς χώρους - εργαστήρια κινηματικής δραστηριότητας.

Η κατάλυση του ασύλου και η εντατικοποίηση των σπουδών, είναι κάποιες από τις προϋποθέσεις για να λειτουργήσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση με όρους αγοράς, όπως επιβάλλει ο νέος «νόμος πλαίσιο» (βλ. δια βίου εκπαίδευση, 4ετή προγράμματα, “αυτο”χρηματοδότηση κ.ά.). Αυτή η πολιτική, επιβάλλει την αποστείρωση και την ασφυκτική επιτήρηση της καθημερινότητας στους πανεπιστημιακούς χώρους, καθώς και την επιχειρηματική αξιοποίηση κάθε διαθέσιμης υποδομής, κτιριακής και μη.

Για όσους και όσες δρούμε συλλογικά και αυτό-οργανωμένα στην κατάληψη Παπαδόπετρου, το κτίριο αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο αντίστασης, δημιουργικής έκφρασης και διακίνησης απελευθερωτικών ιδεών, μακριά απʼ τη λογική του εμπορεύματος, της ιεραρχίας και της διαμεσολάβησης. Θεωρούμε αναγκαία την ύπαρξη ενός ανοιχτού και ελεύθερου χώρου στο κέντρο της πόλης και γιʼ αυτό συμμετέχουμε στην κατάληψη της πρυτανείας του πολυτεχνείου, μέχρι την οριστική παραχώρηση του κτιρίου.

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!


κάποιοι και κάποιες από τους προσωρινά άστεγους της κατάληψης Παπαδόπετρου

Σχετικά με την παρακολούθηση συντρόφου από πράκτορα της ΕΥΠ στην Αγία Παρασκευή

"Την Τρίτη 5/1/2010, στις 19:30, καθώς ο σύντροφός μας Κ.Μπ. επέστρεφε στο σπίτι του στην Αγία Παρασκευή, αντιλήφτηκε ένα άτομο να «περιεργάζεται» το αυτοκίνητο της μητέρας του μέσα στη πυλωτή της πολυκατοικίας. Μετά από ερώτηση του έκπληκτου συντρόφου για το «ποιος είναι και τι κάνει εκεί;» ο άγνωστος προσπάθησε να ξεφύγει. Ο σύντροφος τον κυνήγησε και κατάφερε να τον σταματήσει σε μικρή απόσταση από το σπίτι. Επόμενο είναι ότι με το κυνηγητό και τις φωνές, η γειτονιά βγήκε στο δρόμο και μετά από την πίεση που δέχτηκε, ο άγνωστος αναγκάστηκε να επιδείξει την αστυνομική του ταυτότητα. Θαμώνες γειτονικού προποτζίδικου, τον είχαν άλλωστε ήδη αναγνωρίσει ως πελάτη των τελευταίων δύο ημερών. Αυτόν και άλλο ένα άτομο το οποίο ήταν ακόμα μέσα στο πρακτορείο, αλλά παρά την προσπάθεια των περιοίκων να τον σταματήσουν κατάφερε να διαφύγει με μηχανή μεγάλου κυβισμού χωρίς πινακίδες, εγκαταλείποντας στις «ανακριτικές μεθόδους» της γειτονιάς το συνάδελφό του. Ο αστυνομικός ο οποίος τελικά υπηρετεί στην ΕΥΠ, αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε πειστική εξήγηση, επικαλούμενος διαρκώς «προσωπικούς και συναισθηματικούς λόγους». Μετά από λίγο, κατέφθασαν περιπολικά -τα οποία είχαν καλεστεί από περιοίκους- και ο αστυνομικός αποκτώντας την χαμένη του ευγλωττία δήλωσε ότι βρίσκεται σε «αποστολή» και ότι ο σύντροφός μας απειλούσε την σωματική του ακεραιότητα. Με δεδομένη τη μεταστροφή της στάσης του μπάτσου και μετά από επικοινωνία τόσο με εμάς όσο και με τη δικηγόρο του, ο σύντροφος αποφάσισε να προχωρήσει σε μήνυση και όλοι μαζί κατέληξαν στο τοπικό τμήμα για τα περαιτέρω. Κατά τη διάρκεια της μήνυσης οι τοπικοί ασφαλίτες φρόντισαν για το φιλικό κλίμα επιδεικνύοντας αφενός τις γνώσεις τους για την προσωπική ζωή του συντρόφου (τόπο εργασίας, φιλικό περιβάλλον κλπ) αλλά και ειρωνευόμενοι τις επιχειρησιακές ικανότητες του συναδέλφου τους.

Για την ιστορία η δικαιοσύνη μετά από παρέμβαση εισαγγελέα έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπό της και ο πράκτορας της ΕΥΠ δε πέρασε το βράδυ του στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής ούτε οδηγήθηκε την επομένη στο αυτόφωρο αλλά θα παραπεμφθεί σε δίκη με ρητή δικάσιμο.

Οι απειλές του Σανιδά για τους κατειλημμένους χώρους.Οι συμμορίες που βαφτίστηκαν «επιτροπές κατοίκων».

Τα καθημερινά πογκρόμ, οι βασανισμοί και οι δολοφονίες μεταναστών στα Αστυνομικά Τμήματα. (πχ ΑΤ Νίκαιας, ΑΤ Ακροπόλεως).

Η χολιγουντιανή υπόθεση των συλλήψεων στο Χαλάνδρι στην εκπνοή της προεκλογικής περιόδου. Η συνέχιση της υπερπαραγωγής, από τη νέα κυβέρνηση, με νέα εντάλματα, υπαγορευμένα δημοσιεύματα και συλλήψεις.

Η αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας.

Η εφαρμογή του κουκουλονόμου στους συλληφθέντες της συγκρουσιακής πορείας στο ΑΤ Νίκαιας.

Η επικήρυξη των 3 καταζητούμενων αναρχικών λίγες βδομάδες πριν τη δίκη του συντρόφου μας Γιάννη Δημητράκη, που είχε διπλό στόχο: Αφενός να επηρεάσει την επερχόμενη δίκη και αφετέρου να συνεισφέρει στην εδραίωση του νέου κατασκευάσματος της σύνδεσης «οργανωμένου εγκλήματος-τρομοκρατίας-αναρχικού χώρου».

Η κατασταλτική στρατηγική των προληπτικών συλλήψεων και της μηδενικής ανοχής που εφαρμόστηκε στην πορεία του Πολυτεχνείου.

Οι χίλιες προληπτικές προσαγωγές και η έφοδος των αστυνομικών δυνάμεων στο «Ρεσάλτο» και στο Δημαρχείο Κερατσινίου μαζί με τα παραληρήματα περί γιάφκας και μεγάλης αστυνομικής επιτυχίας.

Η αστυνομική βία, η δολοφονική επίθεση των αστυνομικών της Ομάδας «Δ» στο σώμα των διαδηλωτών στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη που προκάλεσε –πέρα από όλα τα άλλα-και τον βαρύ τραυματισμό της αγωνίστριας του ΕΕΚ Αγγελικής Κουτσούμπου.

Οι προσαγωγές και οι καθημερινές παρακολουθήσεις συντρόφων.

Είναι σαφές ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν τα διαφορετικά σημεία της ίδιας στρατηγικής. Της ιδεολογικής και κατασταλτικής αντεπίθεσης, της ανασύνταξης της δημοκρατίας μετά το Δεκέμβρη.


Ενημέρωση-Συζήτηση

Πολυτεχνείο Τετάρτη 13/1, 20:00

Αναρχικοί Σύντροφοι Συντρόφισσες"

Στο δρόμο για την αναρχία με συντροφιά τον μπαρμπα-γιάννη ταμτάκο

http://www.youtube.com/watch?v=WcGMI6pSI0I

"Γιάννης Ταμτάκος: εργάτης, αγωνιστής, επαναστάτης και αναρχικός...

Από τα εφηβικά του χρόνια, τσαγκάρης ο ίδιος, εντάσσεται στο εργατικό κίνημα. Αρχικά συμμετέχει στο κίνημα των αρχειομαρξιστών και έπειτα στην τροτσκιστική ομάδα του Παντελή Πουλιόπουλου. Ο Ταμτάκος στα χρόνια της εξορίας του στη Γαύδο ('37-'42) αποχωρεί από την ομάδα Πουλιόπουλου και εντάσσεται στην ομάδα Στίνα, από τις γραμμές της οποίας θα αγωνιστεί ενάντια στο σταλινισμό και το σοβινισμό στα χρόνια της κατοχής. Το '51 φεύγει μετανάστης στη Αυστραλία. Επιστρέφει μετά από 15 χρόνια για να διαπιστώσει ότι η πολιτική δράση -όπως τουλάχιστον την είχε ζήσει ο ίδιος, για παράδειγμα το Μάη του '36 στη Θεσσαλονίκη- είχε ατονήσει. Παρ' όλα αυτά διατηρεί τη φιλική του σχέση με τους παλιούς του συντρόφους, το Στίνα, τον Καστοριάδη κ.α., ενώ έρχεται σε επαφή με διάφορες αναρχικές ομάδες και συμμετέχει μάλιστα σε διάφορες συσκέψεις και εκδηλώσεις τους.

Ο Γιάννης Ταμτάκος, όπως και όλα τα μέλη της ομάδας Στίνα, υπήρξε ένα παράδειγμα επαναστατικού ήθους, τιμιότητας και αφοσίωσης στο πρόταγμα της χειραφέτησης της κοινωνίας. Κανένας από τους αγωνιστές αυτούς δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή την πίστη του, αλλά και τον αγώνα του για το σεβασμό της ανθρώπινης ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αν πρόκειται το πρόταγμα της αυτονομίας, η βλέψη προς την ελευθερία της ανθρωπότητας να έχει κάποια συνέχεια στον 21ο αιώνα, είναι βέβαιο ότι πρέπει να διδαχθεί από το παράδειγμά τους και να ακολουθήσει τη γενναιότητα του πνεύματός τους που ποτέ δε δίστασε να αμφισβητήσει τις παραδοσιακές ιδεολογίες και τους εγκλεισμούς τους, ανεξάρτητα από το κόστος που είχε μια τέτοια αμφισβήτηση."

Ο μπαρμπα-γιάννης μας άφησε στις 4 Γενάρη 2008 έχοντας συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής. Ευτυχείς οι μεγαλύτεροι από εμάς που προλάβαμε να σε γνωρίσουμε έστω και σε προχωρημένη ηλικία (που δεν έμοιαζε σε τίποτα όμως με τα γηρατειά) και μας γέμισες με ελπίδα και αφοσίωση στον παναθρώπινο αγώνα για ελευθερία, αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη.

Γιορτή αλληλεγγύης

Μετανάστριες/ες, πρόσφυγες, άνθρωποι με ή χωρίς «χαρτιά»

σ’ αυτούς τους δρόμους, σ’ αυτές τις γειτονιές και τις πλατείες,

όπου κάθε μέρα συγκρούονται ο αγώνας για την επιβίωση με τις επιχειρήσεις-σκούπα και την εκμετάλλευση, η αξιοπρέπεια με το ρατσισμό και την ξενοφοβία,

η αλληλεγγύη με τους εξευτελισμούς, τα βασανιστήρια και την τρομοκρατία

συναντιόμαστε ακόμα μια φορά, για να μοιραστούμε

στιγμές ελπίδας, χαράς και ελευθερίας

Μουσική-Φαγητό-Χορός

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010, 13:00 μμ, πλατεία Βικτωρίας

Μετανάστριες/ες, πρόσφυγες, αλληλέγγυες/οι

Πορεία ΑΓΡΟΣ : ο σπόρος ενός κόσμου που αρνείται να υποταγεί είναι πολύ βαθιά για να καεί

Χαράζοντας νέα δρομολόγια στους χάρτες μας...

Την Παρασκευή 9/1, στις 8:00μμ, θα πραγματοποιηθεί στο ΡΕΣΑΛΤΟ η επόμενη συνέλευση εξεγερμένων από Σαλαμίνα, Πέραμα, Κερατσίνι, Δραπετσώνα, Νίκαια, Κορυδαλλό.

Συνεχίζουμε χαράζοντας νέα δρομολόγια στους χάρτες μας. Ραδιουργούμε κατά κάθε εξουσίας -οικονομικής, πολιτικής, φυλετικής, έμφυλης- για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση.

ρεσάλτο-πειστήρια-προσαγωγές

Απολαυστικό βιντεάκι που ανέβηκε πριν 3 εβδομάδες στο youtube...

http://www.youtube.com/watch?v=PZXVVMQcJVY

Κινητοποιήσεις του ΑΓΡΟΥ για τη φασιστική εμπρηστική επίθεση εναντίον του

ΤΕΤΑΡΤΗ 30/12/2009 18:00 Μικροφωνική στην πλατεία Ιλίου

ΚΥΡΙΑΚΗ 3/1/2010 10:00 Μικροφωνική στο σιντριβάνι, στο Πάρκο Τρίτση

12:00 Στον ΑΓΡΟ, Ενημέρωση για την επίθεση και την πορεία των εργασιών &

Συζήτηση ανταλλαγής σκεπτικών για τις φασιστικές επιθέσεις

ΠΕΜΠΤΗ 7/1/2010 18:00 Μικροφωνική στην πλατεία των Αγ. Αναργύρων

ΣΑΒΒΑΤΟ 9/1/2010 11:00 Συγκέντρωση-Πορεία από πλατεία Αγ. Αναργύρων