Για την εκδήλωση στη Νίκαια στις 27/11

70 άνθρωποι (οι μισοί από τις περιοχές μας) συμμετείχαν στην εκδήλωση-συζήτηση της Παρασκευής 27/11 για τα γεγονότα της Νίκαιας. Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα εισηγητικό βίντεο βασισμένο στο χρονικό των γεγονότων και συνεχίστηκε με μια προφορική εισήγηση γύρω από τη μεθοδευμένη προσπάθεια συγκάλυψης των βασανιστηρίων και τελικά του θανάτου του Μοχάμεντ Καμράν, γύρω από την αστυνομική και ποινική καταστολή που ασκήθηκε στη διαδήλωση και στους συλληφθέντες της, γύρω από το ρόλο των κομμάτων και των ΜΜΕ σε σχέση με την υπόθεση και γύρω από την περιορισμένη κοινωνική ανταπόκριση σχετικά με το θέμα (σε αντίθεση με την περσινή δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου). Ακολούθησε μια τρίωρη συζήτηση με πολλές τοποθετήσεις που αξιολόγησαν και ανέπτυξαν όλες τις παραπάνω πτυχές μαζί με κριτικές και αυτοκριτικές για την πορεία, τον τρόπο που σταθήκαμε στο δρόμο, την κατάληψη του δημαρχείου, της πρυτανείας κλπ.
Η εκδήλωση από εμάς κρίθηκε ικανοποιητική και επιτυχής ενώ στο τέλος της, για τους ανθρώπους από τις περιοχές μας, δόθηκε επόμενο ραντεβού για την Παρασκευή 11/12, 8:00μμ στο ΡΕΣΑΛΤΟ (Λεωφ. Δημοκρατίας 54, Κερατσίνι, είσοδος από Ερμού 9), στην επόμενη συνάντηση της μεταδεκεμβριανής Συνέλευσης Εξεγερμένων από Σαλαμίνα, Πέραμα, Κερατσίνι, Δραπετσώνα, Νίκαια. Αναμένουμε όσους και όσες συμμετείχαν στην εκδήλωση αλλά και εκείνους/ες που δεν το κατόρθωσαν παρότι θα το ήθελαν.

Εκδήλωση-Συζήτηση για τα γεγονότα της Νίκαιας, Παρασκευή 27/11, 6:00μμ, Δημαρχείο Νίκαιας

Νίκαια Οκτώβρης 2009, τίποτα δεν ήταν τυχαίο…

Η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από ξυλοδαρμό, βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ στο Α.Τ. Νίκαιας δεν ήταν τυχαία. Ο κάθε Μοχάμεντ στοχοποιείται κάθε μέρα. Στα σύνορα, στα ναρκοπέδια, στις θάλασσες, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις ουρές για αίτηση ασύλου, στις σκούπες, στα ρατσιστικά πογκρόμ, στις φασιστικές επιθέσεις, στις ακροδεξιές κορώνες, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η ρητορεία περί «μεμονωμένων περιστατικών» και «ατυχών συμβάντων» είναι παντελώς αβάσιμη και χυδαία. Το «αναγκαίο ξύλο για να μιλήσει» και η «χρήση βοηθητικών μεθόδων για να συνεργαστεί» μαζί με τις απαραίτητες δόσεις αστυνομικού τσαμπουκά και σαδισμού είναι καθημερινές πρακτικές στα αστυνομικά τμήματα της επικράτειας. Και δεν πρόκειται να καταργηθούν από καμία νέα κυβέρνηση γιατί αποτελούν βασικούς τρόπους εξωδικαστικής τιμωρίας, αστυνομικής εκδικητικότητας και απόσπασης (συνήθως υπαγορευμένων) καταθέσεων.

Η ανάληψη της πρωτοβουλίας για διοργάνωση μαχητικής πορείας στη Νίκαια σχετικά με το συμβάν, από το ΡΕΣΑΛΤΟ και τους συντρόφους/ισσες από τη συνέλευση εξεγερμένων Σαλαμίνας, Περάματος, Κερατσινίου, Δραπετσώνας, Νίκαιας, δεν ήταν τυχαία. Μετά από χρόνια τοπικής παρουσίας και δράσης όσον αφορά το ΡΕΣΑΛΤΟ και για ένα μεταδεκεμβριανό εγχείρημα όπως η συνέλευση εξεγερμένων ήταν το ελάχιστο που αναλογούσε απέναντι σε μια κρατική δολοφονία. Ιδιαίτερα στις περιοχές αυτές που μέσα στην ιστορία τους είναι έντονα ταξικά χαρακτηρισμένες ως φτωχογειτονιές που έχουν φτιαχτεί και κατοικηθεί από τρία κύματα μεταναστών: τους μικρασιάτες πρόσφυγες τη δεκαετία του ΄20, τους εσωτερικούς επαρχιώτες μετανάστες στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες και τους μετανάστες από το πρώην ανατολικό μπλοκ και την κεντρική Ασία τις 2 τελευταίες δεκαετίες. Εξάλλου, οι κινήσεις αλληλεγγύης στους απόκληρους και κατατρεγμένους του καπιταλιστικού κόσμου έχουν παρελθόν και θα έχουν και μέλλον δεδομένης της ολοένα εντεινόμενης και αιματηρότερης καταδίωξης και καταστολής τους.

Η ανταπόκριση 400 ανθρώπων στο κάλεσμα της διαδήλωσης παρά τη δυνατή βροχή δεν ήταν τυχαία. Η εξεγερτική ευαισθησία που καλλιέργησε ο «Δεκέμβρης» αφήνει τα αποτυπώματα της παντού όπου εγκαλείται από την εξουσία. Η πορεία πέρασε από κεντρικούς δρόμους και γειτονιές της Νίκαιας, έκανε στάση στο σπίτι του δολοφονημένου και κατευθύνθηκε προς το τμήμα κάνοντας για λίγα δευτερόλεπτα τον ουρανό να σκοτεινιάσει από τις πέτρες που εκτοξεύθηκαν προς τη διμοιρία φύλαξης του Α.Τ. Τυχαίες δεν ήταν επίσης οι καταλήψεις του Δημαρχείου της Νίκαιας και της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεδομένων των συλλήψεων κατά τη διάρκεια της πορείας οι διαδηλωτές αποφάσισαν την κατάληψη του δημαρχείου Νίκαιας, ως μοχλού πίεσης και ως κέντρου αντιπληροφόρησης και συνελεύσεων. Ενώ όταν την Κυριακή 18/10 για 5 από τους 8 συλληφθέντες αναβαθμίστηκαν οι κατηγορίες σε κακουργήματα, με βάση τον «κουκουλονόμο», τότε κρίθηκε αναγκαία η ανάδειξη του ζητήματος σε κεντρικό επίπεδο. Έτσι αφέθηκε το δημαρχείο της Νίκαιας και καταλήφθηκε την επόμενη μέρα το πρωί η Πρυτανεία, στην οδό Πανεπιστημίου, στα Προπύλαια.

Η θετική αντιμετώπιση των περισσότερων νικαιωτών που συναντήσαμε στο δρόμο, από την ανάγνωση της προκήρυξης, τις ερωτήσεις και τις θετικές παροτρύνσεις μέχρι την κατακραυγή των μπάτσων και τη φυγάδευση διαδηλωτών κατά την επίθεση των ΜΑΤ, δεν ήταν τυχαία. Πρόκειται για μια συνοικία που πέρα από τον έντονο ταξικό προσδιορισμό της είναι και έντονα χαρακτηρισμένη ιστορικά από την αγωνιστικότητα των περισσοτέρων κατοίκων της (παρότι πλέον το ΛΑΟΣ παίρνει δυστυχώς ποσοστά πάνω από 6%, όπως σε όλη την Β’ Πειραιά). Γι’ αυτό άλλωστε το παλαιότερο κομμάτι της Νίκαιας λέγεται Παλιά Κοκκινιά.

Η συντονισμένη επίθεση των διμοιριών των ΜΑΤ μαζί με πεζούς άνδρες της μηχανοκίνητης ομάδας ΔΕΛΤΑ στην πίσω πλευρά και στα πλάγια της διαδήλωσης (από τα κάθετα στενά), οι 11 προσαγωγές που «κατέληξαν» σε 8 συλλήψεις και η μετατροπή των κατηγοριών για τους 5 συλληφθέντες σε κακουργήματα βάσει του νέου ιδιώνυμου, του «κουκουλονόμου», δεν ήταν τυχαία. Παρόλους τους «νεωτερισμούς» και τη νέα επικοινωνιακή πολιτική του υπουργείου Δημόσιας Τάξης (κατ’ ευφημισμό Προστασίας του Πολίτη!) η κατασταλτική στρατηγική του κράτους και η αντι-εξεγερτική του εκστρατεία δεν αναιρούνται στο ελάχιστο. Το μαρτυρά ο αστυνομικός στρατός κατοχής στα Εξάρχεια και οι ανακοινώσεις για ακόμα περισσότερους μπάτσους στους δρόμους («αστυνομικός της γειτονιάς»). Το μαρτυρά η επαναφορά των πολιτικών και επιχειρησιακών σεναρίων εκκένωσης των κατειλημμένων απελευθερωμένων χώρων, μετά την προσωρινή αναστολή των μεθοδεύσεων που ξεκίνησαν την περασμένη άνοιξη με την παραγγελία του τότε εισαγγελέα Αρείου Πάγου, Σανιδά. Το μαρτυρούν τα κομμένα δέντρα έξω από το Πολυτεχνείο στην οδό Πατησίων για να μπορούν -λένε- να βλέπουν καλύτερα τι γίνεται εντός του ιδρύματος. Το μαρτυρά η κατασταλτική μεθόδευση εντυπωσιασμού της υποτιθέμενης "γιάφκας" του Χαλανδρίου, όπου, παρά την ανυπαρξία αποδεικτικών στοιχείων και με μόνο ουσιαστικό στοιχείο ενοχής τις κοινωνικές σχέσεις και γνωριμίες μεταξύ τους, 4 νεολαίοι συνελήφθησαν -εκ των οποίων 3 προφυλακίστηκαν- και άλλοι 6 καταζητούνται (με την πιθανότητα να προστεθούν και άλλοι) παρουσιαζόμενοι στα ΜΜΕ ως τα τρόπαια μιας δήθεν «αντιτρομοκρατικής» επιτυχίας της αστυνομίας. Το μαρτυρά το κρατικό σαφάρι για επίδοξους ρουφιάνους-κυνηγούς κεφαλών, με την επικήρυξη με 600.000 ευρώ 3 αναρχικών, καταζητούμενων από το 2006 για ληστεία τράπεζας και η υπόδειξή τους ως ομάδα ληστειών (οι «ληστές με τα μαύρα») που συμμετέχει και σε ενέργειες ένοπλης βίας. Το μαρτυρά πάνω από όλα, η κραυγαλέα αγωνία τους για τις επαπειλούμενες εκρήξεις που κυοφορούνται κοινωνικά. Τα αιτηματικά ανταλλάγματα που δίνονται, οι κινήσεις «καλής θέλησης» του Χρυσοχοϊδη, αφορούν ξεκάθαρα στην επιδίωξη συναίνεσης όσο το δυνατόν περισσότερων τμημάτων της αριστεράς, κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής, για την απομόνωση και την καταστολή των ακηδεμόνευτων εστιών αγώνα. Είπαμε… «δημοκρατία και πυγμή». Όπως λέμε καρότο και μαστίγιο, συναίνεση και καταστολή. Ραντεβού από την πλευρά των οδοφραγμάτων...

* Κείμενο από το 5ο τεύχος της εφημερίδας ΡΕΣΑΛΤΟ που είναι ολόκληρο αφιερωμένο στα γεγονότα της Νίκαιας και τυπώνεται σήμερα 23/11 σε 6.000 αντίτυπα για μαζικά μοιράσματα στους δρόμους των περιοχών μας και ενόψει της εκδήλωσης την Παρασκεύη 27/11, 6:00μμ, στο Δημαρχείο της Νίκαιας.
** Όλη η εφημερίδα σε ηλεκτρονική μορφή υπάρχει μαζί με τα προηγούμενα φύλλα στην αριστερή στήλη του blog, στην κατηγορία "εφημερίδα".

20-21-22 Νοέμβρη, 3 ημέρες για την εξέγερση το εμπόρευμα και το θέαμα στην Καλών Τεχνών

Δε θα νικήσει ο τρόμος, θα νικήσει ο δρόμος

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους για τις πορείες της 17ης Νοέμβρη με τα αναρχικά-αντιεξουσιαστικά μπλοκ εμφανώς ενισχυμένα. Ηράκλειο, Χανιά, Πάτρα, Βόλος, Γιάννενα, Λάρισα, Σέρρες, Ξάνθη, Μυτιλήνη, Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα στα αναρχικά-αντιεξουσιαστικά μπλοκ συσπειρώθηκαν πάνω από 3.000 άνθρωποι (για κάποιους 5000), οι περισσότεροι ιδιαίτερα νεαροί ηλικιακά. Έξω από την ΓΑΔΑ εκατοντάδες άνθρωποι "φιλοδώρησαν" με πέτρες τα ΜΑΤ.
Το καθεστώς πιστό στις διακηρύξεις του, είχε προετοιμάσει ένα κατασταλτικό σχέδιο προς επίδειξη του δόγματος "μηδενικής ανοχής": μετά το μέσον της Αλεξάνδρας διαδοχικές επιθέσεις ιδιαίτερης αγριότητας, από πίσω, μπροστά και στα πλάγια των αναρχικών μπλοκ με σκοπό όχι απλώς τη διάλυσή τους και το σπρώξιμό τους προς τα Εξάρχεια αλλά και μαζικές προσαγωγές-συλλήψεις. Εντός των Εξαρχείων η καταδίωξη, τα χημικά και οι βαρβαρότητες συνεχίστηκαν, όπως και οι επιθέσεις κατά των ΜΑΤ και των ΔΕΛΤΑ από μικρές διαρκώς ανασυγκροτούμενες ομάδες διαδηλωτών. Ο αριθμός των προσαχθέντων έφτασε τους 292, ενώ σε 9 αποδόθηκαν τελικά κατηγορίες.
Διαρκές ανοιχτό ραντεβού στους δρόμους από την πλευρά των οδοφραγμάτων.

Πήρε προθεσμία και θα περάσει ανακριτή την Τετάρτη 18/11, 11:00πμ, η Αντιγόνη

48ωρη προθεσμία πήρε η Αντιγόνη για να περάσει ανακριτή. Η επίσημη τοποθέτηση του κράτους γύρω από τις διώξεις και τα εντάλματα σύλληψης είναι: «Ας αποδείξουν μόνοι τους ποιοί είναι οι αθώοι. Εμείς από τη στιγμή που βρέθηκαν αποτυπώματά τους είμαστε υποχρεωμένοι να τους στοχοποιήσουμε όλους».
Πέρα από την εξόφθαλμη κατάργηση του "τεκμήριου αθωότητας" αυτό που εξελίσσεται μοιάζει πολύ με μια σειρά καρμπόν κατασταλτικών επιχειρήσεων του ιταλικού κράτους κατά ιταλών αναρχικών τα τελευταία 20 χρόνια: μια οργάνωση ομπρέλα, ένα κατηγορητήριο για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης και διώξεις αγωνιζόμενων ανθρώπων με ποινικοποίηση των προσωπικών, κοινωνικών ή συντροφικών τους σχέσεων.
Η συγκέντρωση αλληλεγγύης ανανεώνεται για την Τετάρτη 18/11, 11:00πμ, στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

το ξέρει το κράτος, το ξέρουμε εμείς, ας το μάθει και η κοινωνία

Παρασκευή 13/11 μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα ασφαλιτών στημένη στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου. Στην κατάληψή μας (μόλις 50 μέτρα από το παραπάνω σημείο ) πραγματοποιείται πάρτυ γενεθλίων με εκατοντάδες ανθρώπους. Τέσσερις εξ αυτών αποχωρούν τα ξημερώματα για τα σπίτια τους και φτάνοντας στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου απαγάγονται από τους ασφαλίτες, που τους βάζουν μέσα σε αυτοκίνητα με τύπους της «αντι»τρομοκρατικής με κουκούλες. Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, οι 3 από τους απαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι, ενώ μια συντρόφισσα (η Αντιγόνη) κρατείται βάσει εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε εναντίον της την Πέμπτη 12/11 για συμμετοχή στη «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ».

Ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος της ένα αποτύπωμά της σε κινητό αντικείμενο που βρέθηκε στην περιβόητη «γιάφκα» του Χαλανδρίου. Μια «γιάφκα» που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σπίτι ενός από τους 3 προφυλακισμένους από τα τέλη Σεπτέμβρη, που κατηγορούνται για μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Ένα σπίτι, δηλαδή, που μετονομάστηκε σε «γιάφκα» για να «ευσταθεί» το σενάριο ότι κάθε επισκέπτης του σπιτιού ενοχοποιείται ως «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» βάσει του τρομονόμου. Αυτό, εξάλλου, είναι εξαρχής το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης, από τις 4 αρχικές συλλήψεις, την προφυλάκιση των 3 και την άμεση έκδοση 6 ενταλμάτων σύλληψης, μέχρι την πρόσφατη έκδοση άλλων 5 ενταλμάτων και τη σύλληψη της Αντιγόνης: ποινικοποίηση των διαπροσωπικών, κοινωνικών και συντροφικών σχέσεων και δημιουργία ολοένα και περισσότερων «ομήρων» για την επίδειξη «αντι»τρομοκρατικού έργου, με την περιφορά των συλληφθέντων στα κανάλια ως τρόπαια μιας κάποιας αστυνομικής επιτυχίας.

Η επιλογή σύλληψης της συντρόφισσας έξω από την κατάληψη και όχι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της πόλης (πχ, στο σπίτι της ή στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής της, στο οποίο ήταν υποχρεωμένη 1η και 15 κάθε μήνα να παρουσιάζεται μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006/07) δεν είναι διόλου τυχαία. Το σενάριο που έχει παιχτεί και άλλες φορές και ξαναπαίζεται -έστω και ήπια- και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι οι απελευθερωμένοι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν καταφύγια διωκόμενων και ορμητήρια εμπρηστικών και ένοπλων ενεργειών. Ένα σενάριο που -μαζί με πολλά άλλα- αξιοποιείται στο μέτρο του πολέμου ενάντια στον αναρχικό-αντεξουσιαστικό χώρο και σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, που αντιστέκονται και δεν ενσωματώνονται στις επιταγές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Πρόκειται για τον προληπτικό πόλεμο-εκστρατεία απέναντι στον κόσμο που εξεγέρθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη και συνεχίζει, είτε μέσα από οργανωμένες συλλογικότητες είτε ως άτομα, να αποτελεί απειλή για τη συγκρότηση της κοινωνικής συναίνεσης στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου για τη συντήρηση της κοινωνικής ειρήνης και των εκμεταλλευτικών εξουσιαστικών σχέσεων.

Εμείς από την πλευρά μας επιφυλασσόμαστε για το άμεσο μέλλον σχετικά με μια σφαιρική τοποθέτηση για την εξελισσόμενη κατασταλτική μεθόδευση και τις ευρύτερες επιδιώξεις της μέσα στο συνολικό πλαίσιο της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους από τη νέα πολιτική διαχείριση και δίνουμε ραντεβού για τη Δευτέρα 16/11 το πρωί μαζί με όλους τους υπόλοιπους αλληλέγγυους/ες στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου η Αντιγόνη θα περάσει από ανακριτή.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης

από το blog της κατάληψης πατησίων 61 και σκαραμαγκά

Δημο-κρατικές εξισώσεις

Μετά την πρόσφατη επικήρυξη από τον υπουργό προστασίας του πολίτη με 600.000 ευρώ 3 αναρχικών ως τους "ληστές με τα μαύρα" (ανύπαρκτη ομάδα - κατασκεύασμα της ασφάλειας), με υπονοούμενα και για συμμετοχή τους σε ένοπλες δραστηριότητες, ήρθε η επικήρυξη με 1.000.000 ευρώ εκείνων που επιτέθηκαν με βιτριόλι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Σκοπός η εξίσωση των επιλογών-πρακτικών κοινωνικής απειθαρχίας και ανταρσίας (χωρίς την κατάντια και τον ακρωτηριασμό της "νομιμότητας") με τα πληρωμένα συμβόλαια θανάτου. H ταύτιση κάθε μη ειρηνικής επιλογής αγώνα με το έγκλημα.
Εξάλλου, αυτή είναι η κύρια κατασταλτική επιδίωξη της νέας πολιτικής διαχείρισης. Η εγκληματοποίηση των ανεξέλεγκτων, ακηδεμόνευτων, αυτοοργανωμένων και αντισυναινετικών εστιών αντίστασης. Το ξερίζωμα των κοινωνικών αναφορών τους και η αποπολιτικοποίηση των περιεχομένων τους, με στόχο την "περιθωριοποίηση" και τον απομονωτισμό τους για την ευκολότερη καταστολή τους.
Χυδαίες δημο-κρατικές εξισώσεις στο πλαίσιο του επικοινωνιακού-ιδεολογικού πολέμου.

Πάνω από 3.000 κρατούμενοι σε αποχή συσσιτίου

Τις τελευταίες 2 ημέρες σε 7 φυλακές της επικράτειας πάνω από 3.000 κρατούμενοι (σε σύνολο 11.736) έχουν ξεκινήσει αποχή συσσιτίου, σε μια κινητοποίηση που θυμίζει την αντίστοιχη περσινή, οπότε με έναν πρωτόγνωρο συντονισμό χιλιάδες κρατούμενοι ξεκίνησαν αποχή συσσιτίου, την οποία σύντομα πολλοί τη μετέτρεψαν σε απεργία πείνας για την ικανοποίηση μιας σειράς αιτημάτων.
Οι υποσχέσεις που -με βάση τον αναβρασμό που επικρατούσε- έδωσε ο τότε υπουργός δικαιόσυνης Χατζηγάκης ως επί το πλείστον δεν τηρήθηκαν και η ασφυξία στις φυλακές μεγεθύνεται. Έτσι κι αλλιώς οι φυλακές τα τελευταία χρόνια μοιάζουν με καζάνι έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Όπως στην έξεγερση των έγκλειστων στα περισσότερα "σωφρονιστικά καταστήματα" την άνοιξη του 2007 με αφορμή τον ξυλοδαρμό από δεσμοφύλακες του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Μαλανδρίνου.
Μεταξύ των αιτημάτων που προβάλλουν σήμερα οι κρατούμενοι είναι:
* Η άρση της νομοθετικής ρύθμισης του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης κ. Ν. Δένδια με την οποία έγινε αυστηρότερος ο τρόπος χορήγησης των πενθήμερων αδειών στους κρατουμένους.
* Η απονομή χάριτος σε όσους έχουν καταδικαστεί με ποινή ως πέντε έτη φυλάκισης.
* Η κατάργηση της ισόβιας κάθειρξης σε όσους έχουν καταδικαστεί για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, ενώ ζητούν η ανώτερη ποινή για τους παραβάτες της νομοθεσίας περί ναρκωτικών να είναι η δεκαετής κάθειρξη.
* Η αποφυλάκιση των κρατουμένων όταν εκτίουν τα τρία πέμπτα της ποινής τους.
Αλληλεγγύη στους αγώνες των κρατουμένων, ο αγώνας για ελευθερία θα περάσει πάνω από τα συντρίμια και των φυλακών.

Οι νέοι "Δεκέμβρηδες" είναι ο φόβος της εξουσίας

Σημειωτέον ότι το συγκεκριμένο κάλεσμα για ανταλλαγή εκτιμήσεων και κατάθεση προτάσεων στην προοπτική ανάληψης συλλογικών δράσεων, αποφασίστηκε στη συνέλευση του Σαββάτου 7/11, στο Πολυτεχνείο, που είχε καλεστεί από τη συνέλευση λήξης της κατάληψης της Πρυτανείας, η οποία ολοκληρώθηκε στις 22/10 (ως προέκταση της διήμερης κατάληψης του δημαρχείου Νίκαιας) μετά τη μη προφυλάκιση και των τελευταίων 3 διαδηλωτών που παραπέμπονταν με τον "κουκουλονόμο" από τη μαχητική διαδήλωση προς το Α.Τ. Νίκαιας στις 17/10, ύστερα από τη δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από βασανιστήρια στο συγκεκριμένο τμήμα.

Τα σύνορα είναι στη γειτονιά μας

Η επίθεση στην Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν ήταν "εργατικό ατύχημα", ήταν εργοδοτική τρομοκρατία

Οι κυβερνητικές προσπάθειες εξαγοράς-εξαπάτησης της κοινωνικής συνείδησης με στόχο την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης και την επιβολή της κοινωνικής ειρήνης συνεχίζονται. Η νέα χυδαία εκδοχή του λιανεμπόριου ελπίδας εκδηλώθηκε με την παραχώρηση σπιτιού στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, τα κλειδιά του οποίου παρέδωσε ο ίδιος ο υπουργός εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος στη μητέρα της Κωνσταντίνας, δηλώνοντας: «αυτό, το οποίο συνέβη στην Κ. Κούνεβα, το οποίο απευχόμαστε να συμβεί σε άλλους, θεωρείται εργατικό ατύχημα. Το ζήτημα αυτό τακτοποιείται στο προαναφερθέν σχέδιο νόμου, το οποίο θα ψηφιστεί σύντομα στη Βουλή των Ελλήνων».
Όμως η δολοφονική επίθεση με βιτριόλι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν ήταν "εργατικό ατύχημα" αλλά εργοδοτική τρομοκρατία για τη μαχητική και διεκδικητική της στάση απέναντι στην ΟΙΚΟΜΕΤ (εργολαβική εταιρεία καθαρισμών) στην οποία εργαζόταν στον καθαρισμό των σταθμών του ΗΣΑΠ. Και μάλιστα με ονοματεπώνυμο: Νικήτας Οικονομάκης, αφεντικό της ΟΙΚΟΜΕΤ και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στον Πειραιά.
ΑΦΕΝΤΙΚΑ-ΠΑΣΟΚΟΙ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!

* Στις σελίδες 14-15 του 4ου τεύχους της εφημερίδας μας (που μπορείτε να το βρείτε στην αριστερή στήλη του blog) υπάρχει το χρονικό των δράσεων αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, από τις 23 Δεκέμβρη 2008 που δέχτηκε την επίθεση μέχρι τις αρχές Ιούνη 2009, οπότε τυπώθηκε το 4ο τεύχος της εφημερίδας μας.

Αστυνομιά παντού, στόχος η κοινωνική εκπειθάρχηση

Μετά τον αστυνομικό στρατό κατοχής στα Εξάρχεια, την επαναφορά των πολιτικών και επιχειρησιακών σεναρίων για αστυνομικές εισβολές στους κατειλημμένους απελευθερωμένους χώρους και τις εξαγγελίες για την επαναφορά του "αστυνομικού της γειτονιάς", σε άρθρο του ασφαλιτοδημοσιογράφου του ΒΗΜΑτος Λαμπρόπουλου στο φύλλο της Παρασκευής 6 Νοέμβρη (σχετικά με τις αλλαγές στην αστυνομία που σχεδιάζει ο Χρυσοχοϊδης) διαβάζουμε: "Μελετά και προωθεί την επέκταση των ελέγχων της ΕΛ.ΑΣ. σε στέκια αντιεξουσιαστών και εκτός της περιοχής των Εξαρχείων, καθώς εκτιμάται ότι πιθανόν χρησιμοποιούνται για την οργάνωση επιθέσεων από αναρχικούς".
Κάποιες ανώδυνες για την πολιτική και οικονομική εξουσία κυβερνητικές κινήσεις κοινωνικού εντυπωσιασμού-εφησυχασμού και η προσφορά αριστερής συναίνεσης με κάποια αιτηματικά ανταλλάγματα (από τμήματα τόσο της κοινοβουλευτικής όσο και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς), δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι η αντι-εξεγερτική εκστρατεία του κράτους και των απολογητών του, που εξελίσσεται 1 χρόνο τώρα, συνεχίζεται αταλάντευτα. Το νέο κατασταλτικό δόγμα θέλει αστυνομία παντού. Στόχος η κοινωνική εκπειθάρχηση.
Μόνο που τώρα ο ιδεολογικός πόλεμος (σε αντίθεση με την προηγούμενη πολιτική διαχείριση) αποκτά κεντρική σημασία για την άσκηση των κατασταλτικών μεθοδεύσεων: απονοηματοδότηση/αποπολιτικοποίηση των περιεχομένων του κοινωνικού απελευθερωτικού αγώνα, προσπάθεια περιορισμού της κοινωνικής επιρροής του και εγκληματοποίησης των ακηδεμόνευτων και αντισυναινετικών εστιών αντίστασης.
Οι δήμιοι παρατάσσονται, μα και εμείς είμαστε αποφασισμένοι/-ες να προχωρήσουμε. Επαγρύπνηση και αποφασιστικότητα. Συνεχίζουμε...

Φοβούνται τη στάση των μαθητών ενόψει 6ης Δεκέμβρη

Σε διάφορα σχολεία, ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες πόλεις, έχουν αρχίσει να προωθούνται από τους λυκειάρχες εκδρομές και εκδηλώσεις ακόμα και 5ήμερες γύρω από την ημερομηνία δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου (6 Δεκέμβρη). Στόχος τους προφανώς είναι να αποτρέψουν την ανάληψη πρωτοβουλιών δράσης από τους μαθητές (καταλήψεις, συγκεντρώσεις κλπ) ή τη συμμετοχή τους σε ευρύτερες κινητοποιήσεις. Σε αυτό το μήκος κύματος εξάλλου κινούνται και οι εισαγγελικές παραγγελίες για αστυνομικές εκκενώσεις και διώξεις των καταληψιών μαθήτων στα σχολεία που τελούν υπό κατάληψη. Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την πόλη: ο Δεκέμβρης...

Σταγόνα αλληλεγγύης-αυτοοργάνωσης-αντίστασης στην καπιταλιστική έρημο

από το blog της Συνέλευσης Περάματος για την Αλληλεγγύη και τη Δράση "DeStato"
http://destato.blogspot.com/
Για το κείμενο της εκδήλωσης πατήστε εδώ.

Αλληλεγγύη στους διώκομενους της Λευκίμμης

Την προηγούμενη χρονιά στη Λευκίμμη Κέρκυρας ξεδιπλώθηκε ένας πολύμηνος ακηδεμόνευτος και συγκρουσιακός αγώνας των κατοίκων ενάντια στην κατασκευή ΧΥΤΑ δίπλα στο χωριό τους και στην αστυνομική κατοχή του τόπου τους (σταθερή και προκλητική παρουσία διμοιριών των ΜΑΤ στο χωριό και στο χώρο των έργων μέχρι και σήμερα). Αντίστοιχα τόσο στην Αθήνα όσο και πανελλαδικά πραγματοποιήθηκαν μια σειρά κινήσεων αλληλεγγύης.
Από την αρχή του έτους η κατάσταση έχει ουσιαστικά "παγώσει" με επιφυλακή όλων των πλευρών για κάθε νέα εξέλιξη. Ο ΧΥΤΑ, παρότι ολοκληρώθηκε, δεν έχει λειτουργήσει λόγω της δυναμικής του αγώνα, δικαστικών προσφυγών καθώς και της «απουσίας» βασικών εγγράφων από τον φάκελο έγκρισης της λειτουργίας του από την ΕΕ (όπως η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων κλπ).
Ο αγώνας, λοιπόν, έθεσε (προς το παρόν τουλάχιστον) σε αναστολή τον καταστροφικό για το χωριό σχεδιασμό των κεντρικών και τοπικών εξουσιών, όχι όμως αναίμακτα. Η Μαρία Κουλούρη έπεσε νεκρή από μηχανάκι νεαρού Λευκιμμιώτη μετά από συγκρούσεις κατοίκων και ΜΑΤ, στις 29/5/08, ενώ ο νεαρός επιχειρούσε να ξεφύγει από διμοιρία των ΜΑΤ που τον είχε περικυκλώσει και τον χτυπούσε αλύπητα όταν πήγε να πάρει το μηχανάκι του. Επίσης, κατά τη διάρκεια των διαρκών συγκρούσεων πάνω από 60 άνθρωποι συνελλήφθησαν και τους αποδόθηκαν βαριές κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος. Όλες οι δίκες αναβλήθηκαν σε πρώτο χρόνο σε μια καθεστωτική κίνηση αποφόρτισης του κλίματος και σε μια προσπάθεια διαμόρφωσης καθεστώτος ομηρίας τόσο για τους συλληφθέντες όσο και για όλο το χωριό. Την επόμενη Πέμπτη 12 Νοέμβρη, θα πραγματοποιηθεί η πρώτη δίκη με 4 κατηγορούμενους να παραπέμπονται όπως και όλοι οι υπόλοιποι με γελοία κατηγορητήρια.
Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, είναι δίκαιοι. Κάτω τα χέρια από τους αγωνιζόμενους κατοίκους της Λευκίμμης.

* Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον αγώνα στη Λευκίμμη μπορείτε να δείτε το video "Λευκίμμη: Το χρονικό ενός τοπικού Αγώνα" που υπάρχει στο blog μας και να διαβάσετε σχετικό κείμενο πατώντας εδώ.

Εμπρηστική επίθεση και στη Villa Amalias

Με 24 ώρες διαφορά από την επίθεση με μολότοφ στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη, αποτυχημένη εμπρηστική επίθεση δέχτηκε και η κατάληψη της Villa Amalias (Αχαρνών & Χέυδεν).
Οι επιθέσεις αυτές προφανώς σχετίζονται με τη συναυλία αριστερών και αντιρατσιτικών οργανώσεων στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονα, παρότι ούτε οι συγκεκριμένες καταλήψεις ούτε γενικότερα οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές συμμετείχαν στη διοργάνωση της συναυλίας αφού η τελευταία έγινε υπό την προστατευτική εγγύηση του κράτους.
Συνάμα, όμως, η στοχοποίηση των καταλήψεων δε θα εξαντληθεί στις συγκεκριμένες (αποτυχημένες μάλιστα) επιθέσεις. Τα κατασταλτικά επιτελεία (μετά την προσωρινή αναστολή των μεθοδεύσεων που ξεκίνησαν την περασμένη άνοιξη με την παραγγελία του τότε εισαγγελέα Αρείου Πάγου, Σανιδά) έχουν ξαναβάλει στο τραπέζι τα πολιτικά και επιχειρησιακά σενάρια εκκένωσης των καταλήψεων. Των μικρών αυτών γαλαξιών αυτοοργάνωσης της καθημερινότητας και των αγώνων. Των μικρών αυτών γαλαξιών αντίστασης και αλληλεγγύης, που αποτελούν ορμητήρια δράσης και εδαφικοποιημένα πειράματα καθημερινής ζωής όπως την επιθυμούμε και την προτάσσουμε.
Μετά λόγου γνώσεως, θα σας προτείναμε να μην το επιχειρήσετε...

* Η ανακοίνωση της κατάληψης για την επίθεση που δέχτηκε υπάρχει στα σχόλια της συγκεκριμένης ανάρτησης.

Εμπρηστική επίθεση τα ξημερώματα στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

Αποτυχημένη επίθεση φασιστοειδών με μολότοφ στις 4.30 το πρωί στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37. Οι σύντροφοι που βρισκόντουσαν εκείνη την ώρα στην κατάληψη έσβησαν άμεσα τη φωτιά που εκδηλώθηκε σε εξωτερικό σημείο του κτιρίου.

Τα φασιστοειδή προφανώς εξαφανίστηκαν πανικόβλητοι, καθώς άφησαν πίσω τους μία τσάντα με δύο μολότωφ, ενώ στο σημείο απέναντι από την κατάληψη (από όπου κατά πάσα πιθανότητα και εκτόξευσαν τις μολότωφ) υπάρχουν εμφανή σημάδια αυτοπυρπόλησης....

Οι κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις δεν μπορούν να ανακόψουν τον αγώνα για την ελευθερία!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

* Ενημερωτική καταχώρηση των "συντρόφων-ισσων από ΛΚ 37" στο athens indymedia.

** Η ανακοίνωση της κατάληψης για την επίθεση που δέχτηκε υπάρχει στα σχόλια της συγκεκριμένης ανάρτησης.

Δευτέρα 9 Νοέμβρη η δίκη των 5 συλληφθέντων από την αντιρατσιστική παρέμβαση στον Αγ. Παντελεήμονα στις 9 Ιούνη

Το πρωί της Δευτέρας 9 Νοέμβρη στα δικαστήρια της Ευελπίδων θα γίνει η δίκη των 5 συλληφθέντων της αντιρατσιστικής παρέμβασης (μοίρασμα κειμένων, αναγραφή συνθημάτων, άνοιγμα της παιδικής χαράς), της 9ης Ιούνη στην πλατεία Αγ. Παντελεήμονα. Η παρέμβαση, όπως και αρκετές άλλες με αποκορύφωμα την πορεία της 7ης Ιούλη ενάντια στο σύγχρονο απαρτχάιντ, είχε οργανωθεί από αναρχικούς, αντιεξουσιαστές και αλληλέγγυους
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την ολοκλήρωση της παρέμβασης, ομάδα «αγανακτισμένων κατοίκων» επιχείρησε να επιτεθεί στους συγκεντρωμένους μέσα από τις αστυνομικές δυνάμεις φύλαξης του τοπικού αστυνομικού τμήματος για να απωθηθούν από την περιφρούρηση. Ακολούθως, το έργο της επίθεσης ανέλαβαν διμοιρίες των ΜΑΤ καθώς οι συγκεντρωμένοι αποχωρούσαν από την οδό Δεριγνύ προς την Πατησίων. Η επίθεση ολοκληρώθηκε με συμπλοκή μηχανοκίνητων ομάδων ΔΕΛΤΑ & ΖΗΤΑ με τους συγκεντρωμένους στη συμβολή Δεριγνύ & Πατησίων. Αποτέλεσμα, 5 αλληλέγγυοι συλληφθέντες (με καταγέλαστες κατηγορίες περί αντίστασης κατά της αρχής, εξύβρισης, σωματικών βλαβών στους αστυνομικούς κ.α.) 2 εκ των οποίων σοβαρά τραυματισμένοι.

Αλληλεγγύη στους 5 διωκόμενους αγωνιστές.

* Για περισσότερες πληροφορίες για τα γεγονότα της 9ης Ιούνη 2009 επισκεφτείτε σχετική καταχώρηση στο μπλογκ μας στις 10/6, από την κατηγορία «αντιρατσισμός»