Σιγή ιχθύος για το μέγεθος της αποχής

Βουλευτικές εκλογές 2009... Τόσο τα κοινοβουλευτικά κόμματα όσο και οι εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις της αριστεράς είδαν τους ψηφοφόρους τους -τόσο ποσοστιαία όσο και σε απόλυτους αριθμούς- να μειώνονται. Οι οικολόγοι ανέβασαν τα ποσοστά τους αλλά δεν κατόρθωσαν να μπουν στο κυνοβούλιο. Η ΝΔ έπαθε κανονική καθίζηση. Ενώ το ΛΑΟΣ εισέπραξε ένα μικρό μόνο αριθμό και ποσοστό ψήφων από τις απώλειες της συγκατοίκου του στην δεξιά πολυκατοικία. Όσο για το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κατορθώσε μια ισχυρή αυτοδυναμία 160 βουλευτών (θα δούμε κοινωνικά πόσο ισχυρή θα αποδειχτεί), όμως σε απόλυτους αριθμούς δε συγκέντρωσε περισσότερες ψήφους από αυτούς της ΝΔ στις εκλογές του Σεπτέμβρη 2007, όταν η ΝΔ είχε ήδη φθαρεί μετά από 3,5 χρόνια διακυβέρνησης.
Εσκεμμένα, ωστόσο, όλοι αποφεύγουν να αναφερθούν στο μέγεθος της αποχής μετά από ένα μήνα κοινών προσπαθειών να μας σύρουν στις κάλπες. Εξάλλου, τώρα όλα ποντάρονται στο εμπόριο των πράσινων ψευδαισθήσεων για την αποκατάσταση της "πολιτικής σταθερότητας" και της "εμπιστοσύνης των πολιτών" και δεν υπάρχει χώρος ή λόγος για τέτοιες ενοχλητικές επισημάνσεις.
Όμως η αποχή έφτασε στο 29,08% από 25,82% το 2007, που σε απόλυτους αριθμούς μεταφράζεται σε τουλάχιστον επιπλέον 200.000 ανθρώπους που δεν πήγαν στις κάλπες. Και παρότι η αποχή κυμαίνεται από τις απολιτίκ στάσεις μέχρι τη συνειδητή άρνηση της εκλογικής απάτης αποτελεί σίγουρα μια μεταβλητή (μαζί με το 2,64% των άκυρων/λευκών) που τα εξουσιαστικά επιτελεία θα έχουν υπόψη τους σε κάθε τους κίνηση καθώς ούτε τα ίδια έχουν μια βέβαιη ερμηνεία για τις ακριβείς αιτίες και το μεγάλο αυτό μέγεθος της αποχής.
Στο χέρι μας είναι να κάνουμε τους χειρότερους εφιάλτες τους πραγματικότητα...