Μοναδική προοπτική της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας τα δημοκρατικά Νταχάου

Ένστολη, Λευκή, Μάτσο, Δουλοκτητική, Αποικιοκρατική...
Δημοκρατία το μεγαλείο σου.





«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση στην οποία μπήκε τώρα ο καπιταλισμός […] κι έτσι δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, ως ο πιο θρασύς και δόλιος καπιταλισμός […]
Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να είναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν με ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους από το αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι.
Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας […] γι’ αυτό οι φωνακλάδικες διαμαρτυρίες τους κατά των βαρβαρικών μέτρων δεν μπορούν να έχουν κανένα αποτέλεσμα.»

Μπέρλοτ Μπρεχτ
5 ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Παρίσι 1935