Σελίδες

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Ραδιενεργά απόβλητα που τα παίρνει το αεράκι

(Το άρθρο που ακολουθεί αποτελεί αναδημοσίευση από τον ημερήσιο τύπο της προηγούμενης εβδομάδας)
Μια βαριά «τοξική» κληρονομιά άφησε στους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας το εργοστάσιο φωσφορικών λιπασμάτων της Δραπετσώνας, στο οποίο μπήκε λουκέτο το 1999. Επί 20 συναπτά έτη, τα ραδιενεργά απόβλητα του εργοστασίου απορρίπτονταν σε ανοιχτή χωματερή στο Σχιστό Περάματος, σε πλαγιά του όρους Αιγάλεω, ρυπαίνοντας το υπέδαφος, τον υδροφόρο ορίζοντα, αλλά και την ατμόσφαιρα της ευρύτερης περιοχής. Η αποκατάσταση του ΧΑΔΑ έχει ξεκινήσει, όμως για να ολοκληρωθεί απαιτείται η επιχορήγηση της τελευταίας φάσης του έργου από το υπουργείο Εσωτερικών. Και αυτή εκκρεμεί.
Ο ΧΑΔΑ Σχιστού έχει χαρακτηριστεί ως η πλέον επικίνδυνη χωματερή της Ελλάδας. Και αυτό γιατί «φιλοξενεί» περισσότερους από 10 εκατ. τόνους φωσφόγυψου που καλύπτουν έκταση 125 στρεμμάτων. Πρόκειται για ένα ορυκτό υλικό σε μορφή σκόνης, το οποίο χρησιμοποιούνταν από το εργοστάσιο Φωσφορικών Λιπασμάτων για την παραγωγή φωσφορικού οξέος. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει υψηλή περιεκτικότητα στο ραδιενεργό ράδιο (Ra-226). Πράγματι, σε δειγματοληπτικούς ελέγχους που πραγματοποίησε η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) στο Σχιστό προέκυψαν συγκεντρώσεις Ra-226 της τάξης των 580 - 1.180 Bq/kg (μπεκερέλ/κιλό) με τα όρια ασφαλείας να μην ξεπερνούν τα 100 Bq/kg.
Στην έκθεσή της μάλιστα η ΕΕΑΕ ανέφερε πως «η εναπόθεση μεγάλων ποσοτήτων φωσφόγυψου, όπως συμβαίνει και στην περιοχή του Σχιστού, απαιτεί την εκπόνηση ραδιολογικής μελέτης και τη λήψη ειδικών μέτρων με σκοπό την ελαχιστοποίηση των πιθανών εκροών των ραδιονουκλιδίων Ra-226, U-238 και των θυγατρικών τους στο περιβάλλον». Συγκεκριμένα, τονιζόταν ότι η εναπόθεση φωσφόγυψου δεν πρέπει να γίνεται πλησίον ή εντός επιφανειακών υδάτων, ενώ σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η προστασία των υπόγειων υδάτων (π.χ. με τη χρήση γεωμεμβρανών).
Από το 1979 έως το 1999, ωστόσο, κατά τη λειτουργία δηλαδή του εργοστασίου φωσφορικών λιπασμάτων και τη χρήση της χωματερής για την απόρριψη του ραδιενεργού υλικού, οι παραπάνω προδιαγραφές δεν τηρούνταν, με αποτέλεσμα η σκόνη να μεταφέρεται ανεξέλεγκτα μέσω του αέρα. Σημειώνεται επίσης ότι ο ΧΑΔΑ Σχιστού γειτνιάζει με το βιομηχανικό πάρκο Σχιστού αλλά και με κατοικημένες περιοχές. (Ο φωσφόγυψος απορριπτόταν επιφανειακά στη θέση Λακκώματα Σχιστού δίπλα στον οικισμό Αγιος Μηνάς Κερατσινίου).
Επισήμως, η χωματερή «έκλεισε» το 2003, ενώ έναν χρόνο αργότερα ξεκίνησαν έργα "εξυγίανσης" με χρηματοδότηση του υπουργείου Εσωτερικών. Εως σήμερα έχει αποκατασταθεί (?) η μισή έκταση, με κάλυψη του φωσφόγυψου με ειδικές μεμβράνες και, στη συνέχεια, την επίστρωσή του με χώμα (δεν είναι δυνατή η μεταφορά και εναπόθεσή του σε άλλη τοποθεσία).
Να σημειωθεί ότι πέραν των 10 εκατ. τόνων φωσφογύψου, στο ΧΑΔΑ Σχιστού έχει επίσης εναποτεθεί μεγάλη ποσότητα αδρανών και ογκωδών στερεών αποβλήτων, η οποία εκτιμάται σε περίπου 2 εκατ. τόνους, καθώς και ποσότητα αστικών στερεών αποβλήτων που ανέρχεται σε 1 εκατ. τόνους. Η συνολική ποσότητα στερεών αποβλήτων που έχουν εναποτεθεί ανέρχεται σε 27 εκατ. κ.μ.
Χωρίς σχόλια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου