Παρασκευή 1/2 προβολή ταινιών μικρού μήκους & Κυριακή 3/2 συλλογική κουζίνα στο Ρεσάλτο

Παρασκευή 1η Φλεβάρη, 8.00μμ, προβολή δύο ταινιών μικρού μήκους (έκπληξη)

Και την Κυριακή 3 Φλέβαρη, μετά τις 12.00, συλλογική κουζίνα στο Ρεσάλτο

(η ώρα φαγητού υπολογίζεται 2.30 με 3.00μμ)

Παρασκευή 01/02: Συναυλία αλληλεγγύης στις καταλήψεις στα ΤΕΙ Αθήνας (Σινιάλο – Παπουτσάδικο)

[αναδημοσίευση από sinialo.espivblogs.net και papoutsadiko.espivblogs.net]

Πρόκειται για τη συναυλία που αναβλήθηκε -λόγω καιρού- στις 18/02 και θα πραγματοποιούταν στην πλ. Εσταυρωμένου μετά από την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις που καλέστηκε από το Σινιάλο και το Παπουτσάδικο. Αυτή τη φορά θα πραγματοποιηθεί στα ΤΕΙ Αθήνας, στον κεντρικό διάδρομο της σχολής.

Παρέμβαση αλληλεγγύης στις καταλήψεις στο Κερατσίνι

Το πρωί του Σαββάτου 26/1 η Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας πραγματοποίησε παρέμβαση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, σε Αμφιάλη και Ταμπούρια, μοιράζοντας εκατοντάδες κείμενα και αναρτώντας πανό σε κομβικά σημεία της περιοχής.

Αντίσταση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κρατική τρομοκρατία, τον κοινωνικό εκφασισμό. Αυτοοργανωμένες κοινότητες αγώνα, δημιουργικότητας και αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά.

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ στις 18:00 στο πολιτιστικό κέντρο Κερατσινίου "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ", Εμμ. Μπενάκη 70, Αμφιάλη (μέχρι να ανοίξει ο καιρός και να επιστρέψουμε στις πλατείες).

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Αμαξοστάσιο μετρό Σεπολίων… άλλη μια εστία ανομίας πατάχθηκε

Οι ασκήσεις ολοκληρωτισμού στις οποίες έχει επιδοθεί ο κυβερνητικός συνασπισμός από την πρώτη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων του (χαλυβουργία, συνελεύσεις γειτονιάς, καταλήψεις) εκδηλώθηκαν και στην πολυήμερη απεργία των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ και στα άλλα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που ξεκίνησε για να μην ενταχθούν στο ενιαίο μισθολόγιο και μειωθούν στα 700 ευρώ οι ήδη μειωμένοι κατά 40% μισθοί τους. Επίταξη των εργαζομένων (πολιτική επιστράτευση), απειλές για απόλυση αν δεν επιστρέψουν στην εργασία τους, εισβολή 7 διμοιριών ΜΑΤ στο αμαξοστάσιο Σεπολίων. Πρόκειται για την πρώτη μάχη που διεξάγετε για την εφαρμογή των πρόσφατων μέτρων που ψηφίστηκαν στο πλαίσιο του δεύτερου μνημονίου.

Το δίκαιο ενός αγώνα από μόνο του δεν αρκεί. Απαιτείται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση του υποκειμένου που κινητοποιείται, η εξωστρέφεια της διάχυσης των περιεχομένων του αγώνα στις γραμμές των «από κάτω», η έμπρακτη αλληλεγγύη των υπόλοιπων αγωνιζόμενων και πληττόμενων κοινωνικών κομματιών.

Στην περίπτωση των εργαζομένων στα ΜΜΜ όλοι αυτοί οι παράγοντες υπήρξαν ελλειμματικοί. Και για να μη νομίσει κανείς ότι πρόκειται για μια τοποθέτηση αφ’ υψηλού, πρώτα απ’ όλα η αναφορά γίνεται με διάθεση αυτοκριτική για τη βραδυπορία και την ανοργάνωτη-μεμονωμένη παρουσία-στήριξη του μπλόκου του αμαξοστασίου στα Σεπόλια από τις αυτοοργανωμένες συλλογικότητες, τα αντιεξουσιαστικά στέκια και καταλήψεις.

Το Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθήνας (ΣΕΛΜΑ) καλεί σε συγκέντρωση στις 1.00μμ στο αμαξοστάσιο Σεπολίων και πορεία προς το Σύνταγμα και σε πανεργατική-παλλαϊκή συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 4.00μμ (σήμερα Παρασκευή 25/1). Fight back…

Προβολή του ντοκιμαντέρ “NO MORE - NO YET”, την Παρασκευή 25/1, στις 8.00μμ, στο Ρεσάλτο

Ο λόγος της εξουσίας -κάποια χρόνια πριν στην κεντρική Ευρώπη- για το πρόβλημα των εγκαταλειμμένων χώρων και ακινήτων. Το αδιέξοδο στην παραδοσιακή λογική της αστικής ανάπτυξης. Η ενσωμάτωση της φιλοσοφίας των καταλήψεων από πλευράς ειδικών αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων. Η εξουσιαστική πρόταση για τη νέα αστική ανάπτυξη… το όνομα αυτής: «προσωρινή χρήση».

Ντοκιμαντέρ “NO MORE - NO YET”, διάρκεια 83', μετάφραση-υποτιτλισμός από ΡΕΣΑΛΤΟ.

Μη-αξιοβίωτοι βίοι, η ρατσιστική διατίμηση της ζωής

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Γενάρη, ο 27χρονος μετανάστης από το Πακιστάν Σαχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε στα Άνω Πετράλωνα την ώρα που πήγαινε με το ποδήλατο στη δουλειά του μαχαιρωμένος θανάσιμα από 2 χρυσαυγίτες νεοναζί που επέβαιναν σε μηχανή.

από την πορεία που πραγματοποιηθήκε το ίδιο απόγευμα στα Πετράλωνα

Το συγκεκριμένο περιστατικό κάθε άλλο παρά μεμονωμένο είναι. Από την προηγούμενη άνοιξη υπάρχει μια δραματική κλιμάκωση των ρατσιστικών επιθέσεων (που συμβαίνουν βέβαια με εξάρσεις και υφέσεις εδώ και 20 χρόνια) κατά μεταναστών, σε δρόμους, πλατείες, μέσα μαζικής μεταφοράς, μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Καθόλου τυχαία οι δολοφονικές επιθέσεις και τα πογκρόμ πραγματοποιούνται σε παραλληλία με τη σκλήρυνση της κρατικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής, με ομαδικούς πνιγμούς μεταναστών στα θαλάσσια σύνορα, καθημερινές απελάσεις, πολλαπλασιασμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης («χώροι κράτησης»), λυσσαλέο κυνηγητό των μικροπωλητών, διαρκείς αστυνομικές «επιχειρήσεις σκούπα» στο πλαίσιο του «Ξένιου Ζευς» συνοδευόμενες από τις «κατάλληλες περιποιήσεις» μέσα στα αστυνομικά τμήματα.

Με την είσοδο στην αστική περίοδο, στη λεγόμενη νεωτερικότητα, στο έθνος-κράτος, στην καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας, ο ρατσισμός (που είχε αναδυθεί στην αμέσως προηγούμενη φάση της αποικιοκρατίας με την κατάκτηση των «νέων κόσμων») εντάσσεται επίσημα στους κρατικούς μηχανισμούς και εγγράφεται ως θεμελιώδης τεχνική της εξουσίας. Πρόκειται για μια τεχνική που εισάγει τη διατίμηση της ζωής, μια τομή ανάμεσα στον αξιοβίωτο και μη-αξιοβίωτο βίο. Σκοπός δεν είναι απλώς η εντατικότερη εκμετάλλευση αλλά ο συνολικός υποβιβασμός -μέχρι του σημείου της εξόντωσης- εκείνων που καταχωρούνται ως «άλλοι», εν προκειμένω ως «ξένοι».

Η εξόντωση δεν περιλαμβάνει μόνο πρακτικές άμεσης θανάτωσης αλλά και έμμεσης καταδίκης ή έκθεσης σε θάνατο, όπως η υποδούλωση, η αιχμαλωσία, η εξορία στην αορατότητα των ανθρώπων-σκιών, ο κοινωνικός θάνατος, η αφαίρεση της κοινωνικής υπόστασης της ζωής και του υποβιβασμού της σε απλό έμβιο γεγονός, η στέρηση των μέσων διαβίωσης και κάθε «δικαιώματος».

Η «κατάσταση εξαίρεσης» που ισχύει (έχει επιβληθεί) για τους μετανάστες, τους απογυμνώνει από κάθε ανθρώπινη και κοινωνική ιδιότητα και χαρακτηριστικό και έχει μετατρέψει την ύπαρξη τους σε ένα απλό αδιάφορο έμβιο γεγονός στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου. Δε διατάσσεται από την πολιτεία η επίσημη θυσία ή εκτέλεσή τους αλλά η ζωή τους είναι εκτεθειμένη στο θάνατο. Εκτεθειμένη στο φόνο που δε λογίζεται ως ανθρωποκτονία, αφού τα θύματα έχοντας εξαιρεθεί από το πεδίο της κοινωνικής ζωής φτάνουν να εξαιρούνται μέχρι και από το «δικαίωμα» της φυσικής ζωής. Πρόκειται για το υπόστρωμα πάνω στο οποίο εκδηλώνονται τα αίσχη των μπάτσων και τα μαχαίρια των φασιστών.

Η «κατάσταση εξαίρεσης», βέβαια, που περιβάλλει ολοκληρωτικά τους μετανάστες, δεν περιορίζεται αποκλειστικά στη συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα αλλά επιδιώκει προοπτικά να συμπεριλάβει όλες τις φιγούρες-εκδοχές των «άλλων» που δεν αντιστοιχούν στις νόρμες και την κανονικότητα του συστήματος: τσιγγάνους, άστεγους, τοξικοεξαρτημένους, ομοφυλόφιλους, μειονοτικούς, ηλικιωμένους, ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, άνομους...

Ως συνολική στρατηγική της εξουσίας, η εξόντωση διεξάγεται με όρους «φυσικής επιλογής» στο πλαίσιο του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου «κοινωνικού δαρβινισμού»: όσοι/ες δεν αναπτύσσουν τις απαραίτητες ικανότητες, δεν προσπαθούν επαρκώς να ανταποκριθούν και να ενσωματωθούν, δεν προσαρμόζονται επιτυχώς στις διαρκείς μεταβολές και μεγιστοποιούμενες απαιτήσεις του συστήματος, δεν είναι πειθαρχημένοι και αποδοτικοί, τείνουν να αποβάλλονται ως παρείσακτοι και να περιθωριοποιούνται, μέχρι του σημείου αφανισμού τους. Μαζί και όλοι εκείνοι και εκείνες που επιλέγουν τους δρόμους της αντίστασης και όχι της υποταγής στις κυρίαρχες επιλογές.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι «το κράτος οπλίζει και οι φασίστες εκτελούν». Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, είναι ότι οι «από κάτω» σιωπούν. Και εξοργίζονται μόνο όταν αφαιρεθεί η ζωή κάποιου ή κάποιας που ανήκει στους «κανονικούς», στους «αποδεκτούς», όπως με την αστυνομική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη 2008. Ακόμα και έμμεσα, ακόμα και παθητικά, συμμετέχουμε κι εμείς οι ίδιοι στη ρατσιστική διατίμηση της ζωής, αποδεχόμενοι δια της σιωπής και της στάσης μας την ύπαρξη μη-αξιοβίωτων βίων.

Κάλεσμα στα δικαστήρια για την εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Οι επιθέσεις στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους είναι υπόθεση όλων μας

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας

κάθε Δευτέρα 6.00μμ, στο Πολιτιστικό Κέντρο "Μελίνα Μερκούρη", Εμμ. Μπενάκη 70, Αμφιάλη (μέχρι να ανοίξει ο καιρός και να επιστρέψουμε στις πλατείες).

Ανακοίνωση από το κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37

Την Τρίτη 15 Ιανουαρίου, σε μία επιχείρηση-φιάσκο, ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις, από Εκαμίτες και ΜΑΤ μέχρι ασφαλίτες και το Τμήμα Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών, πραγματοποίησαν εισβολή στο χώρο της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37. Κατά την εισβολή τους, οπλισμένοι, μεταξύ άλλων, με τροχούς και τσεκούρια, προκάλεσαν εκτεταμένες φθορές στο διατηρητέο κτήριο της κατάληψης. Το πρόσχημα ήταν η «αναζήτηση όπλων και εκρηκτικών». Ο πραγματικός λόγος της προαναγγελθείσας εισβολής, από τη φασιστική συμμορία του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. και τα μέσα αναμετάδοσης κρατικής προπαγάνδας, ήταν φυσικά η συνέχιση της κατασταλτικής επίθεσης στον κόσμο του αγώνα.

Οι 14 σύντροφοι και συντρόφισσες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην κατάληψη παρέμεναν στην ταράτσα του κτηρίου, φωνάζοντας -μαζί με τους αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί στη συμβολή Δροσοπούλου και Καραγιάννη-συνθήματα, υψώνοντας πανό που έγραφε ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ – NO PASARAN!, και παρακολουθώντας τις αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες των ΕΚΑΜ να εισβάλουν. Μετά από μιάμιση ώρα, οι κατασταλτικές δυνάμεις «κατάφεραν» να φτάσουν στην ταράτσα και οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, μαζί με δύο αλληλέγγυους που προσήχθησαν έξω από την κατάληψη, μεταφέρθηκαν με υψωμένες τις γροθιές τους και εν μέσω συνθημάτων στη ΓΑΔΑ, ενώ είχαν προηγηθεί αψιμαχίες αλληλέγγυων με τα ΜΑΤ και στην περιοχή συνέρεαν διαρκώς αγωνιστές, καθώς και κόσμος από τη γειτονιά που αποδοκίμαζε την αστυνομία. Η εικόνα της επιβολής και του αιφνιδιασμού μέσω μιας ταχείας εισβολής εν μέσω σιωπής είχε ήδη ανατραπεί.

Οι πολιτικοί διαχειριστές της εξουσίας και οι ένστολοι λακέδες τους, όντας ήδη αποδυναμωμένοι από την διαρκή, μαζική και μαχητική δραστηριοποίηση του κινήματος ιδιαίτερα μετά την ανακατάληψη της Villa Amalias, την ανάπτυξη ενός κοινωνικού-ταξικού μετώπου απέναντι στην κρατική καταστολή με κομβικό σημείο τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 12ης Γενάρη, χωρίς επιπλέον να έχουν την παραμικρή δικαιολογία για την κατοχή του κτηρίου αφού δεν είχαν τη συναίνεση των πανεπιστημιακών αρχών -οι οποίες δήλωσαν ότι η βίαιη αστυνομική εισβολή έγινε χωρίς την έγκρισή τους- και πασχίζοντας να αποφύγουν το άνοιγμα ενός νέου κύκλου κινητοποιήσεων σε όλη την Ελλάδα, εξαναγκάστηκαν σε υποχώρηση. Τέσσερις περίπου ώρες μετά την εισβολή, οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Την ίδια ώρα μία μεγάλη ομάδα αλληλέγγυων, οι οποίοι παρέμεναν συγκεντρωμένοι έξω από την κατάληψη και μπροστά στα ΜΑΤ καθ” όλη τη διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης, ανακατέλαβαν το κτήριο μαζί με τη συντρόφισσα που είχε παραμείνει στην κατάληψη κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας.

Το κτήριο της οδού Λέλας Καραγιάννη 37 καταλήφθηκε στις 15 Απρίλη 1988 μετά από τρεις δεκαετίες εγκατάλειψης από τα τρία πανεπιστημιακά ιδρύματα (ΕΚΠΑ, ΕΜΠ και ΑΣΚΤ) στα οποία κληροδοτήθηκε. Η διαθήκη με βάση την οποία περιήλθε στα χέρια τους ορίζει σαφώς και αμετάκλητα πως ο χώρος θα πρέπει να στεγάζει άπορους φοιτητές, κάτι που τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν έκαναν και δεν έχουν και τον σκοπό αλλά ούτε και τη δυνατότητα να το κάνουν. Χάρη στις κοπιώδεις προσπάθειες πολλών καταληψιών και αλληλέγγυων, το κτήριο, το οποίο θα βρισκόταν σε μία διαρκή κατάσταση αποσύνθεσης, μετατράπηκε σε χώρο στέγασης από τους καταληψίες οι οποίοι το συντηρούν αποκλειστικά με δικά τους έξοδα εδώ και 25 χρόνια.

Στον χώρο της κατάληψης έχουν φιλοξενηθεί αμέτρητες εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές, πραγματοποιούνται συλλογικές κουζίνες, γίνονται εκδηλώσεις για παιδιά και συναυλίες, λειτουργεί βιβλιοθήκη,ομάδα προπόνησης και γυμναστηρίου, θεατρική σκηνή, καθώς και η θεατρική ομάδα Ανάπλους.

Παράλληλα, η κατάληψη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα και τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Σε αγώνες προάσπισης του φυσικού κόσμου και των δημόσιων χώρων, σε συνελεύσεις γειτονιάς και ταξικά σωματεία, σε αγώνες ενάντια στην παγκοσμιοποίηση της κυριαρχίας αλλά και σε τοπικές αντιστάσεις, σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και στην προσπάθεια ανάπτυξης και ενδυνάμωσης του αναρχικού κινήματος, στις μικρές και μεγάλες στιγμές του αγώνα, είμαστε παρόντες. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε, χωρίς να μας πτοεί ούτε στο ελάχιστο η στοχοποίησή μας από το καθεστώς της εξαθλίωσης και του εκφασισμού. Αντιθέτως, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις ενισχύουν την πεποίθησή μας για την αναγκαιότητα της καταστροφής ενός απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού συστήματος που βρίσκεται σε σήψη. Στο τέλος αυτού του δρόμου ξέρουμε ότι η νίκη θα είναι δική μας: όλων εκείνων που αγωνίζονται από τα κάτω ενάντια στα δεσμά της εξουσίας. Ο αγώνας για ισότητα και ελευθερία, για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό θα σαρώσει το καθεστώς της εξαθλίωσης και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Από το επί 25 χρόνια (και συνεχίζουμε) κατειλημμένο έδαφος της ΛΚ37 απευθύνουμε θερμό χαιρετισμό σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, σε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που κινητοποιούνται πολύμορφα και μαχητικά απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει το καθεστώς.

Χαιρετίζουμε τους 10.000 και πλέον διαδηλωτές που το πρωί του Σαββάτου της 12ης Ιανουαρίου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα καταλήψεων και αυτοοργανωμένων χώρων, πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη πορεία στους δρόμους της Αθήνας. Μια πληθώρα οριζόντιων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών συλλογικοτήτων, ένα ποτάμι από μπλοκ αναρχικών, αναρχοσυνδικαλιστών, καταλήψεων, συνελεύσεων γειτονιάς και σωματείων βάσης, ένα ποτάμι στο οποίο συμμετείχε επίσης πλήθος αριστερών αγωνιστών, πλημμύρισε τους δρόμους κόντρα στην αστυνομοκρατία και την πιεστική παρουσία μεγάλου αριθμού μπάτσων.

Η πορεία αυτή ήταν ένα σπουδαίο δείγμα των δυνατοτήτων που έχει, τόσο από άποψη μαζικότητας όσο και από την πλευρά του πλουραλισμού και της σύνθεσης, η συγκρότηση ενός πλατιού κοινωνικού-ταξικού μετώπου απέναντι στο καθεστώς της εξαθλίωσης και της καταστολής. Αυτή η μεγάλη διαδήλωση αφήνει σημαντική παρακαταθήκη για τον κόσμο της αντίστασης και μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να κινούμαστε στον δρόμο της εξάπλωσης του αγώνα και της σύνδεσής του με όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια.

Σήμερα, όπου όλο και περισσότερο συσσωρεύεται η κοινωνική οργή εξαιτίας των δυσβάσταχτων όρων επιβίωσης και της αυξανόμενης εξαθλίωσης, υπάρχει η δυνατότητα και η ανάγκη τα προτάγματα της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης να διαχυθούν σε όλο και περισσότερους και τα μέτωπα του αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο να πολλαπλασιαστούν. Σήμερα που κάθε αντιστεκόμενος βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής, σήμερα που οι απεργοί, οι διαδηλωτές, οι καταληψίες, οι αναρχικοί στοχοποιούνται για να επιβληθεί απρόσκοπτα στην κοινωνία η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, και ο αγώνας η μόνη διέξοδος.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ, ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ ΜΑΖΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΣΟΕΕ, ΣΤΟΝ 98FM- ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΑΚΟΥΣΑΤΕ;

ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΑΣ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ

ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ

Δυτική όχθη... Παρασκευή 18/1 & Σάββατο 19/1, πορείες αλληλεγγύης στις καταλήψεις

• Το βράδυ της Παρασκευής 18/1 μετά την πορεία σε Χαϊδάρι-Αιγάλεω, χαλαρή βραδιά στο Ρεσάλτο.
• Και την Κυριακή 20/1, μετά τις 12.00, συλλογική κουζίνα στο στέκι (η ώρα φαγητού υπολογίζεται γύρω στις 14.30).

H συγκεκριμένη συλλογική κουζίνα θα έχει και χαρακτήρα οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα των συντρόφων/ισσων που συνελήφθησαν στην ανακατάληψη της Villa Amalias.

Για την πορεία αλληλεγγύης του Σαββάτου 12/01

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Το κράτος προσπάθησε…

Δύο κεντρικοί σταθμοί του μετρό (Πανεπιστήμιο, Σύνταγμα) έκλεισαν με εντολές της αστυνομίας. Στους δρόμους της Αθήνας επιστρατεύτηκαν χιλιάδες αστυνομικοί όλων των ειδών (ένστολοι και μη), αποκλείοντας κεντρικές λεωφόρους, προσάγοντας δεκάδες διαδηλωτές οι οποίοι προσέγγιζαν τα Προπύλαια, προσπαθώντας να δυσκολέψουν με κάθε τρόπο την πρόσβαση του κόσμου στην προσυγκέντρωση της πορείας. Ένας στρατός από ΜΑΤ και ΥΜΕΤ σε θέση ετοιμότητας, με τα απαραίτητα επιτελεία της ΓΑΔΑ και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης να δίνουν εντολές πάνω από χάρτες και οθόνες από τις κάμερες ασφαλείας που επιτηρούν τους δρόμους. Με λίγα λόγια, όλες οι τυπικές πλέον διαδικασίες με τις οποίες το κράτος επιχειρεί να ελέγξει, να εκφοβίσει και να σαμποτάρει τις κεντρικές διαδηλώσεις κατά τις ημέρες μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων [Όπως άλλωστε διηγούταν περιχαρής στο κινητό της μία μεσήλικη γυναίκα εξερχόμενη από ένα κατάστημα στο πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου: "Ναι, περνάει τώρα από μπροστά μου πορεία για τις καταλήψεις... Κόσμος? Τύφλα να 'χουν οι πορείες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ!)].

Τα ΜΜΕ στήριξαν…

Αρχικά σιωπώντας επιδεικτικά, στη συνέχεια ψελλίζοντας κάποιες αγχωτικές φράσεις του επιπέδου «πορεία 300-400 ατόμων στο κέντρο της Αθήνας από αντιεξουσιαστές» και καταλήγοντας μετά από λίγες ώρες να κάνουν λόγο τρεκλίζοντας για μία «πορεία αλληλεγγύης τριών με τεσσάρων χιλιάδων ατόμων»… 

Εκ του αποτελέσματος... Συγχαρητήρια, αποτύχατε!
 
 

Η πορεία που διοργανώθηκε από καταλήψεις, στέκια, αυτοοργανωνομένους χώρους, συλλογικότητες και συντρόφους/ισσες του α/α/α χώρου αλληλεγγύης (για την κατάληψη Villa Amalias, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Xanadu στην Ξάνθη, τη Ραδιοζώνη Ανατρεπτικής Έκφρασης – 98fm, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι της ΑΣΟΕΕ και τους 16 συλληφθέντες μετανάστες μικροπωλητές έξω από την ΑΣΟΕΕ), ανέδειξε με τους πιο σαφείς όρους ότι η αλληλεγγύη των αντιστεκόμενων μπορεί να τσαλακώσει τον αυταρχισμό και την φαινομενική παντοδυναμία ενός συστήματος εξουσίας που δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει εκτός από φασισμό και καταστολή.

Πάνω από 10,000 αλληλέγγυοι/ες αψήφησαν τις προσταγές ενός κράτους σε τροχιά ολοκληρωτισμού, πορεύτηκαν με παλμό και αποφασιστικότητα και προσέδωσαν στις «εστίες ανομίας» τη μοναδική «νομιμοποίηση» που θα μπορούσαν να αποδεχτούν και να διεκδικήσουν: την κοινωνική. Τα γεγονότα της Τετάρτης 09/01, με την ανακατάληψη της Βίλας Αμαλίας, την κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜ.ΑΡ, την αυθόρμητη συγκέντρωση εκατοντάδων αλληλέγγυων στο Υπουργείο Οικονομικών, την εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά (που αυτομάτως εντάχθηκε μέσα στα περιεχόμενα της πορείας αλληλεγγύης), τη συγκέντρωση αλληλεγγύης 2000 ατόμων στη ΓΑΔΑ και τη βραδινή πορεία προς το Πολυτεχνείο που την ακολούθησε, είναι ένα ενδεικτικό δείγμα των γεγονότων που διαμόρφωναν και εμπλούτιζαν μέχρι και την τελευταία στιγμή την δυναμική που εκδηλώθηκε στους δρόμους της Αθήνας. Η πορεία κατευθύνθηκε από τα Προπύλαια προς την Πατησίων, από την κατάληψη της Σκαραμαγκά προς την ΑΣΟΕΕ, κι από εκεί μέχρι τα δικαστήρια της Ευελπίδων όπου οι 93 συντρόφισσες/οι που ανακατέλαβαν τη Βίλα Αμαλίας περνούσαν από τη διαδικασία της ανάκρισης.

Το κράτος έλαβε μία ηχηρή και ξεκάθαρη απάντηση από όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια στους δυνάστες μίας κοινωνίας που λεηλατείται και ρημάζεται. Οι «από κάτω» γνωρίζουν ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν πέρα από τις αλυσίδες τους. Διαβεβαιώνουν ότι όσο η εξουσία θα σκληραίνει άλλο τόσο η αλληλεγγύη θα απλώνεται και οι αντιστάσεις θα πληθαίνουν. Ότι τα εκάστοτε γάντια που θα πετιούνται θα επιστρέφονται κομματιασμένα στα μούτρα του κάθε επίδοξου ηγεμόνα. Και πάνω από όλα ότι η πορεία του Σαββάτου δεν ήταν μία κορύφωση.

Είναι μία ακόμα αρχή…

Πορεία ενάντια στο χρυσό θάνατο

Όψιμες παρουσίες

Να σαι και συ στο πλάι
στο κατεχόμενο
κι αυτό παρόν.
Στης παρούσιας μας το ζύγιασμα
μονάχα η απουσία
να είναι απούσα.
Μα θα σου ζητάω πιο πολλά
κι ακόμα πιο δύσκολα.
Να παραμένεις, να συμβαίνεις
στο μουδιασμένο, αυτό παρόν.
Ακόμα και τότε
που θα μας κηρύττουν, να μου το θυμηθείς,
τρομοκράτες των δρόμων.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

Σε συνέχεια των κρατικών κατασταλτικών ενεργειών κατά των κατειλημμένων χώρων και των αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντιπληροφόρησης (Villa Amalias, 98fm, αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ), λίγες ώρες μετά τις αστυνομικές εισβολές στην επανακατειλημμένη Villa Amalias και στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ, το μεσημέρι της Τετάρτης 9/1/13 αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν το κτίριο της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά και αφού κατόρθωσαν να παραβιάσουν την πόρτα εισήλθαν στο κτίριο και συνέλαβαν 7 συντρόφισσες και συντρόφους που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν εντός της κατάληψης.

Όπως έχει γίνει εμφανές και στους πλέον δύσπιστους, ο λόγος των δυο εκλογικών αναμετρήσεων του καλοκαιριού και η ανάδειξη νέας κυβέρνησης συνεργασίας με επικεφαλής το ακροδεξιό επιτελείο της ΝΔ και κολαούζους τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και την «υπεύθυνη αριστερά» της καταστολής την ΔΗΜΑΡ, δεν αφορούσε σε τίποτε άλλο από την αποφασιστικότερη συνέχιση της καπιταλιστικής επέλασης και λεηλασίας, της επιχειρούμενης συνολικής κοινωνικής-οικονομικής-θεσμικής αναδιάρθρωσης, της κάμψης και του ξεγελάσματος των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και αντιστάσεων, της όξυνσης της κρατικής και παρακρατικής καταστολής, της καθολικής εφαρμογής του δόγματος «μηδενικής ανοχής», της απόπειρας επιβολής κοινωνικά σιγής νεκροταφείου με τη μονιμοποίηση του «καθεστώτος έκτακτης ανάγκης», που έχει επιβληθεί εδώ και 2,5 χρόνια, ως κανονικότητα του συστήματος.

Η κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά είναι ένα μεταδεκεμβριανό (μετεξεγερτικό) κοινωνικοπολιτικό εγχείρημα αυτοοργάνωσης, αντίστασης, αλληλεγγύης, δημιουργικότητας, συλλογικών αντιδομών και επιλογών αγώνα. Αναπόσπαστο τμήμα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων των τελευταίων τεσσάρων χρόνων και ζωντανό κύτταρο της επιθυμίας και επιδίωξης ενός άλλου κόσμου, ελευθερίας, ισότητας, συλλογικότητας, αξιοπρέπειας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

Το κτίριο που είχε εγκαταλειφθεί από το ΝΑΤ και ρήμαζε για 10 χρόνια καταλήφθηκε στις 19 Μάρτη 2009 από πολλές δεκάδες συντρόφων και συντροφισσών που είχαμε συλλειτουργήσει και συμπράξει κατά την «έφοδο στον ουρανό» τις μέρες της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008, με επίκεντρο τo κατειλημμένο κέντρο αγώνα της ΑΣΟΕΕ. Μέσα σε ένα ευρύτερο κύμα μεταδεκεμβριανών καταλήψεων και εγχειρημάτων αγώνα και καθημερινής ζωής, που κατέκτησαν κοινωνικά και νοηματικά εδάφη, διαμόρφωσαν -και διαμορφώθηκαν από- ένα νέο τύπο κοινωνικότητας, πάνω σε νέες βάσεις και αξίες. Όπως αυτές της συλλογικοποίησης, της κοινότητας, του μοιράσματος, της χαριστικότητας, της αυτενέργειας, του αγώνα (στο δρόμο και στην καθημερινή ζωή) για την κατάργηση κάθε μορφής εξουσίας, ιδιοκτησίας, εκμετάλλευσης, ιεραρχίας και διακρίσεων. Δεν είναι τυχαίο που πολλές εκατοντάδες άνθρωποι μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν «εμπλακεί» ή συμμετάσχει σε σωρεία δραστηριοτήτων, εκδηλώσεων και δράσεων της κατάληψης, είτε αυτές αποτελέσαν αυτόνομες επιλογές είτε υπήρξαν προϊόν συνδιαμόρφωσης με άλλες αυτοοργανωμένες συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, συνελεύσεις, στέκια ή καταλήψεις. Έτσι προέκυψαν και οι πολλαπλές χρήσεις των 4 ορόφων του κτιρίου: ξυλουργείο, συνεργείο ποδηλάτων, χώρος συνελεύσεων, εκδηλώσεων, συλλογικών κουζινών, αυτοδιαχειριζόμενου και vegan καφενείου, χώρος εντύπων και κινηματικών εκδόσεων, χώρος έντυπου και ηλεκτρονικού αρχείου, δανειστική βιβλιοθήκη, υποδομή υπολογιστών, εργαστήρι ραπτικής, χώρος μαθημάτων χορού, πολεμικών τεχνών και λοιπών δραστηριοτήτων σώματος, πίστα αναρρίχησης, στεγαστική κολεκτίβα.

Είμαστε στην καρδιά της αντιεξεγερτικής εκστρατείας κράτους-αφεντικών-ευρωπαϊκών διευθυντηρίων. Πρόκειται για μια καθολική κυριαρχική αντεπίθεση που αποσκοπεί στον ακρωτηριασμό και στην αδρανοποίηση των κοινωνικών δυνατοτήτων και διεργασιών των τελευταίων ετών, οι οποίες με αφετηρία την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 συνεχίστηκαν και πολλαπλασιάστηκαν στις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις, στο κίνημα των πλατειών, στη διάχυτη κοινωνική αμφισβήτηση της επιβαλλόμενης ανέχειας και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Η κρατική βαρβαρότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση της καπιταλιστικής ερημοποίησης και της απρόσκοπτης συνέχισής της. Γι’ αυτό κάθε μισόλογο, κάθε μεσοβέζικη θέση, κάθε χλιαρή αντίδραση, δε θα αποδειχθεί επιβλαβής μονάχα για τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές που βρίσκονται στο μάτι του κατασταλτικού κυκλώνα αλλά προοπτικά για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο και επιλογή αντίστασης. Χωρίς να εξαιρούνται όλοι αυτοί που τώρα προσπαθούν να ισορροπήσουν «δυο πόδια σε δυο βάρκες» ή επιλέγουν τη χυδαιότητα του διαχωρισμού και της αποστασιοποίησης. Όταν χτυπιούνται τα προκεχωρημένα φυλάκια του αγώνα δε σιωπάς ούτε λουφάζεις αλλά τα στηρίζεις. Για να μπορέσουν κι αυτά με τη σειρά τους να διαθέσουν όλες τους τις δυνάμεις (ιδεών, θέσεων, πάθους, ευρηματικότητας, οργανωτικότητας, μαχητικότητας) στην αναχαίτιση της κατασταλτικής επίθεσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΓΕΝΑΡΗ, 12.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Πέμπτη 10 Γενάρη 2013

αναρχικές/οι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά

Ρεσάλτο, αυτοοργανωμένος χώρος, αλληλεγγύης & ρήξης (Κερατσίνι)

Σινιάλο, κατάληψη για την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, τη ρήξη (Αιγάλεω)

Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας & ανατροπής (Ίλιον)

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΣΑΒΒΑΤΟ 12/1, 12.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Επίσης, στο πλαίσιο των Παρασκευών στο Ρεσάλτο, θα πραγματοποιηθεί ενημερωτική συζήτηση την Παρασκεύη 11/1, στις 8.00μμ, στο στέκι:

• Προβολή των βίντεο: “1600 μπουκάλια” byΕΛ.ΑΣ. SS films / “Πώς το καταλάβαμε”, για την ιστορία των καταλήψεων / “Τυπογραφική Κολεκτίβα Rotta”. 
• Ενημέρωση-συζήτηση σχετικά με τις αστυνομικές εισβολές σε Villa Amalias, ΑΣΟΕΕ (το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι και το αυτοοργανωμένο ραδιόφωνο 98fm), Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, τον παρακρατικό εμπρησμό του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Xanadu στην Ξάνθη, την πορεία αλληλεγγύης το πρωί του Σαββάτου 12/1 στην Αθήνα.

Θέλετε να μάθετε τι έχει μέσα η κατάληψη Σκαραμαγκά;

... πριν σας το πουν οι μπάτσοι και τα ρουφιανο-ΜΜΕ τους;
(αστυνομική εισβολή το μεσημέρι της Τετάρτη 9/1)

κάντε κλικ εδώ

Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στις 7 συντρόφισσες/ους που συνελήφθησαν μέσα στην κατάληψη είναι οι ακόλουθες (πλημμελημματικού χαρακτήρα):

• διατάραξη κοινής ειρήνης για το αδίκημα της κατάληψης
• νόμος περί οπλοκατοχής (2 κουζινομάχαιρα και μία σφεντόνα)
• νόμος περί βεγγαλικών (μία πασχαλιάτικη "γουρούνα" που είχαν πετάξει στη κατάληψη κάγκουρες δελτάδες και δεν είχε σκάσει)

Από τους 7 συλληφθέντες, οι 4 δηλώνουν κάτοικοι της κατάληψης και ο ένας είναι ανήλικος. Την Πέμπτη 10/1 θα τους περάσουν από εισαγγελέα περίπου στη 1 το μεσημέρι, στα δικαστήρια της Ευελπίδων.

Δράσεις αλληλεγγύης στην Αθήνα, Τετάρτη 9/1

• Ανακατάληψη της Villa Amalias από 93 συντρόφους και συντρόφισσες. Εντός 2 ωρών πραγματοποιείται νέα αστυνομική εκκένωση με τη συνδρομή των ΕΚΑΜ και ελικοπτέρων της αστυνομίας.

• Συγκέντρωση στην πλατεία Βικτωρίας λίγη ώρα μετά την ανακατάληψη της Villa Amalias. Μετά την εκκένωση ο συγκεντρωμένος κόσμος με πορεία καταλήγει στο Πολυτεχνείο, το οποίο μετατρέπει σε κέντρο αγώνα.

• Κατάληψη των κεντρικών γραφείων της ΔΗΜΑΡ λίγο μετά τις 9 το πρωί. Θα λήξει με αστυνομική εκκένωση μια ώρα αργότερα.

• Αιφνιδιαστική συγκέντρωση 200 και πλέον αλληλέγγυων έξω από το υπουργείο οικονομικών στην οδό Νίκης στο Σύνταγμα στις 12.20. Στις 12.30 υπήρχε προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου του Σαμαρά με τον Χατζηδάκη σχετικά με τις «αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας». Η συνέντευξη πραγματοποιηθήκε με καθυστέρηση μισής ώρας αφού πρώτα μεγάλος αριθμός διμοιριών απώθησε τον συγκεντρωμένο κόσμο.

• Ο κόσμος επανασυγκροτείται στο Μοναστηράκι και ενισχυμένος πλέον αριθμητικά (γύρω στα 400 άτομα) πραγματοποιεί πορεία μέσω Αθηνάς και Πατησίων μέχρι το Πολυτεχνείο. Το δημαρχείο της Αθήνας γράφεται με συνθήματα.

• Το απόγευμα στις 6.00μμ (κι ενώ έχει μεσολαβήσει το μεσημέρι η αστυνομική εισβολή στην κατάληψη Σκαραμαγκά) πραγματοποιείται συγκέντρωση έξω από την ΓΑΔΑ, 2000 και πλέον αλληλέγγυων, η οποία μετά τις 8 μετατρέπεται σε διαδήλωση προς το Πολυτεχνείο, μέσω της Αλεξάνδρας και της Πατησίων, περνώντας έξω κι από την κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά που την διατηρούσαν αποκλεισμένη 4 διμοιρίες των ΜΑΤ.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων Πέμπτη 10/1, 13.00, για όλους τους συλληφθέντες της ημέρας.

Ανακοίνωση των 93 συλληφθέντων από την ανακατάληψη της Villa Amalias μέσα από την ΓΑΔΑ

Τίποτα λιγότερο από την αδιαπραγμάτευτη θέση μας για τους κοινωνικούς χώρους που στηρίζουμε και μας στηρίζουν. Τίποτα διαφορετικό από αυτό που λέμε και κάνουμε τόσα χρόνια στις καταλήψεις, στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες και στους δρόμους.

Γι’ αυτό και οι φορείς της εξουσίας που τοποθέτησαν ένοπλους φρουρούς έξω από τη Villa Amalias δεν θα μπορούσαν ποτέ να μας κάνουν να απογοητευτούμε, να λιγοψυχήσουμε, να σταματήσουμε, να σταυρώσουμε τα χέρια.

Σήμερα, 9 Γενάρη, σύντροφοι και συντρόφισσες ανακαταλάβαμε το κτίριο της Villa Amalias κάτω από τη μύτη των δυνάμεων καταστολής που το φρουρούσαν. Ένα κτίριο συνδεδεμένο με την ιστορία του ανατρεπτικού κινήματος εδώ και 22 χρόνια, αλλά και με τις αξίες-αρχές που νοηματοδοτεί για εμάς.

Από την πρώτη στιγμή ανοίγονται πανό και στήνεται μικροφωνική όπου διαβάζονται κείμενα. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες αλληλέγγυοι-ες συγκεντρώνονται γύρω από την κατάληψη. Δύο ώρες μετά και χωρίς εισαγγελική παρουσία, δυνάμεις των ΕΚΑΜ (συνεπικουρούμενες από όλων των ειδών τις αστυνομικές δυνάμεις καθώς και ελικόπτερου) εισέβαλαν στην κατάληψη συλλαμβάνοντάς μας.

Λίγη ώρα μετά, σύντροφοι και συντρόφισσες καταλαμβάνουν τα κεντρικά γραφεία του κυβερνητικού κόμματος της ΔΗΜΑΡ, αναδεικνύοντας την απόλυτη σύμπλευση του συγκεκριμένου φορέα με τις επιλογές του Σαμαρά και του Δένδια. Μετά από επέμβαση της αστυνομίας προσήχθησαν και οι 40 σύντροφοι και συντρόφισσες.

Το κράτος στην προσπάθειά του να ανακόψει τις κινήσεις αλληλεγγύης που ξεδιπλώνεται επιλέγει να εισβάλει σε έναν ακόμα κοινωνικό χώρο, την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, συλλαμβάνοντας άλλους 8 συντρόφους μας.

Ανακαταλάβαμε τη φυλασσόμενη Villa Amalias γνωρίζοντας ότι θα δεχτούμε επίθεση και προφανώς θα συλληφθούμε. Θα το ξανακάνουμε όσες φορές χρειαστεί και για αυτήν και για οποιονδήποτε άλλο κοινωνικό χώρο αντίστασης των από τα κάτω χτυπηθεί. Το ξαναλέμε ακούραστα: Δεν μας φοβίζουν ούτε τα όπλα τους, ούτε η λάσπη που πετάνε.

Με τη σημερινή ανακατάληψη αναδείξαμε ότι η ολομέτωπη επίθεση του κράτους που θέτει σήμερα στο στόχαστρο τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους και τις δομές του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος, όπως και τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, δεν είναι μονόλογος. Η καρδιά, η θέληση για αγώνα και η επιθυμία για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας αποδεικνύονται πιο δυνατά από τους στρατούς τους.

Δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας νικήσουν, γιατί όσες δυνάμεις καταστολής κι αν επιστρατεύσουν δεν μπορούν να καταπνίξουν την αντίσταση, την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη.

Δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας νικήσουν γιατί δεν είμαστε εκατό, είμαστε χιλιάδες. Είμαστε ένα κομμάτι του κόσμου που αγωνίζεται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κρατική τρομοκρατία και τον εκφασιμό. Κομμάτι των ντόπιων και μεταναστών εργαζόμενων, ανέργων, μαθητών, αντιστεκόμενων στις γειτονιές, διωκόμενων και φυλακισμένων αγωνιστών, που δεν σκύβουν το κεφάλι. Μαζί τους υψώνουμε μια γροθιά αντίστασης όπως τη στιγμή της σύλληψής μας.

Δικό μας όπλο είναι η αλληλεγγύη, την οποία νιώσαμε πολύ δυνατά σήμερα. Δύναμή μας οι συλλογικές αντιστάσεις.

Στους καιρούς των μνημονίων, η επιβαλλόμενη εξαθλίωση, η ολοένα εντεινόμενη φτωχοποίηση της κοινωνίας, αποτελούν το μέλλον που επιβάλλει το κράτος και ο καπιταλισμός. Σε αυτούς τους καιρούς, που η βία του συστήματος κλιμακώνεται και το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης εγκαθιδρύει τον ολοκληρωτισμό, η κοινωνική επανάσταση είναι ο μόνος δρόμος. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη στεκόμαστε συνειδητά στα πόδια μας, προτάσσοντας την αυτοοργάνωση, την αντίσταση, την αλληλεγγύη και επιχειρούμε να κάνουμε το ένα βήμα παραπάνω… Να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Στον καιρό που η κυρίαρχη συνθήκη είναι «θα τα χάσουμε όλα», εμείς αγωνιζόμαστε για την αντιστροφή της: «Να τα κερδίσουμε όλα!»

Αν δεν αλλάξουμε όλοι εμείς τα πράγματα, δεν θα το κάνει κανείς. Όλα συνεχίζονται…

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΘΥΕΛΛΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ VILLA AMALIAS, ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΣΟΕΕ, ΤΟΝ 98 FM, ΤΟ ΣΤΕΚΙ XANADU, ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ, ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Οι 93 συλληφθέντες της Villa Amalias

Ανακοίνωση από την κατάληψη των κεντρικών γραφείων της ΔΗΜΑΡ

Το χυδαιότερο κομμάτι της αστικής αριστεράς, η ΔΗΜΑΡ, ως υπεύθυνη κυβερνώσα αριστερά σύμφωνα με τις προεκλογικές της εξαγγελίες, συμμετέχει επάξια στην τρικομματική κυβέρνηση που υπερασπίζεται το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Ήδη από τον σχηματισμό της κυβέρνησης φάνηκε η πολιτική ολοκληρωτισμού και μηδενικής ανοχής που θα ακολουθηθεί από τους κομματικούς εταίρους.

Η καταστολή της πολύμηνης απεργίας των Χαλυβουργιών, η ναζιστικής έμπνευσης επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» σε συνδυασμό με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ των αντιφασιστών της μοτοπορείας. Το αιματοκύλισμα απεργιών στο κέντρο της Αθήνας και η διαπόμπευση νεαρών διαδηλωτών. Η εισβολή των ΕΚΑΜ στην κατάληψη Δέλτα, όπως και η εισβολή με ΜΑΤ για το σπάσιμο της απεργίας των καθαριστών στο ΑΠΘ. Το τσάκισμα των καταπιεσμένων και όσων αγωνίζονται για την κοινωνική απελευθέρωση είναι δείγμα μιας συνολικής πολιτικής γραμμής: το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης να πέσει στις πλάτες των «από κάτω». Για να διατηρηθούν αλώβητα τα πολιτικά και οικονομικά προνόμια της κυρίαρχης τάξης. Το κόμμα της ΔΗΜΑΡ προσφέρει το αριστερό άλλοθι στην επίθεση αυτή. Δεν έχουμε ξεχάσει ότι ο Καμίνης ήταν η πρόταση της ΔΗΜΑΡ στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, στιγμές από το «έργο» του όποιου είναι η εκκένωση των άστεγων στο πνευματικό κέντρο Αθηνών και η εκκένωση της κατειλημμένης δημοτικής αγοράς της Κυψέλης...

Μια στιγμή αυτού του πολέμου αποτελεί και η εκκένωση της κατάληψης Villa Amalias στις 20/12/2012. Μιας κατάληψης που για 22 χρόνια προτάσσει την αυτοοργάνωση, την αντίσταση και την αλληλεγγύη, που στάθηκε ανάχωμα στους φασίστες και στις επιθέσεις τους, μέρα και νύχτα. Λίγες μέρες μετά ακολουθεί η εισβολή στα στέκια στην ΑΣΟΕΕ και στις ραδιοφωνίες ανατρεπτικής έκφρασης 98FM,συνδυασμενη με 17 συλλήψεις μεταναστών μικροπωλητών στον προαύλιο χώρο της σχολής.

Η κυβερνητική ρητορική περί κουκουλοφόρων και ανομίας, καλά ενορχηστρωμένη από τους ρουφιάνους των ΜΜΕ, στοχοποιούν χωρίς προσχήματα τον εσωτερικό εχθρό και κάθε κοινωνική και ταξική αντίσταση, οργανώνοντας την πολιτική εξόντωσης τους. Το τέλος των ψευδαισθήσεων περί κοινωνικής ευημερίας και κράτους πρόνοιας έρχεται να δώσει τη θέση του σ’ ένα σκληρό φασιστοποιημένο καθεστώς που το μόνο πράγμα που του έχει απομείνει για να επιβληθεί, είναι ο φόβος. Ο φόβος για τη φτώχεια, την ανεργία, την πείνα, ο φόβος της καταστολής, των φυλακών, των φασιστικών συμμοριών , των μπάτσων...

Γιατί γνωρίζουν ότι η επιβολή της λεηλασίας και της εξόντωσης των ζωών μας δεν είναι αποτέλεσμα απόφασης, αλλά μάχης. Μιας μάχης που πρέπει να δώσουμε. Για την κατάργηση του καπιταλισμού . Για την κοινωνική απελευθέρωση.

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΑΜΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΑΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ VILLA AMALIAS 

5 έως 12 Γενάρη 2013: Εβδομάδα Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης

Πορεία Αλληλεγγύης Σάββατο 12/1, 12.00, Προπύλαια

Σύντροφοι-συντρόφισσες, Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες από το κατειλημμένο κτήριο της ΔΗΜΑΡ 

Ανακατάληψη στις ζωές μας

Η σημερινή μέρα ξημέρωσε με τη Villa Amalias ανακατειλημμένη. Δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες επιχείρησαν το αυτονόητο, τόλμησαν την απάντηση που αρμόζει σε όσους έχουν καταλάβει τις ζωές μας. Η ανακατάληψη της Villa Amalias ήταν και είναι το διακύβευμα όσων αντιστέκονται απέναντι στον ολοκληρωτισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό. Είναι μια κίνηση που πρέπει να αγγαλιαστεί από όσους κι όσες δεν σκύβουν το κεφάλι στη ζοφερή πραγματικότητα που μας έχουν επιβάλλει. Η ανακατάληψη των ζωών μας είναι το επίπεδο βήμα. Γιατί τα εδάφη των αυτοοργανωμένων και κατειλημμένων χώρων είναι ένα μέρος των ζωών μας. Δεν είναι όμως το μοναδικό. Όσο κι αν η εξουσία πολεμάει κάθε απελευθερωμένη μας στιγμή, όσο κι αν στρατοπεδεύει στις ζωές μας, η μάχη θα είναι διαρκής. Για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης.

Επειδή οι νόμοι οργανώνουν την υποταγή, την εκμετάλλευση, την εξαθλίωση, επειδή οι νόμοι είναι το χρήμα και η φτώχεια, ο ρατισμός κι ο σεξισμός, το γκλομπ του μπάτσου και το χαμόγελο του αφεντικού, τα "εθνικά στοιχήματα" στις πλάτες των "από κάτω", τα δελτία ειδήσεων και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, οι ουρές στον ΟΑΕΔ και οι φιλανθρωπίες των μισάνθρωπων.

Επειδή οι νόμοι θέλουν να παρελάσουν πάνω στις ζωές μας, στήνουμε "εστίες ανομίας" παντού, χώρους ελευθερίας και αγώνα για να συναντηθούν οι επιθυμίες μας και να οργανώσουμε την αξιοπρέπεια και την οργή μας, σχέσεις ισότιμες στη βάση της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης και της χαριστικότητας, υποδομές αντίστασης και αλληλοβοήθειας για να πράξουμε το "αδύνατο" και το αυτονόητο.

Αλληλεγγύη σε όσους/ες επιχείρησαν την ανακατάληψη της Villa Amalias.

Όλα συνεχίζονται.

ΥΓ: Η εκ νέου περικύκλωση της Villa Amalias από πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις και εκαμίτες, η εκ νέου εκκένωση του κτιρίου είναι άλλη μια στιγμή της ολομέτωπης επίθεσης που έχει κηρύξει η εξουσία απέναντι σε όσους αντιστέκονται. Ο αστυνομικός στρατός του νέου ολοκληρωτισμού επιχειρεί εκ νέου την εκκένωση όχι απλά της Villa Amalias, αλλά των ίδιων μας των ζωών, επιχειρεί την επίθεση σε κάθε στιγμή ελευθερίας. Είναι υπόθεση όλων των αγωνιζώμενων να σταθούν αλληλέγγυοι σε όσους/ες ανακατέλαβαν το κτίριο της Villa Amamias, σε όσους τόλμησαν το αδιανόητο.

Τόλμες είναι τα μέταλλα

που γίνονται χρυσάφι

με τη λίθο της ψυχής.

Πόσο ψηλά φτερουγίζει ο μάγος

δεν το ξέρουν οι εξουσίες.

αναδημοσίευση από το site του θερσίτη (thersitis.espiv.net)

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους Σάββατο 12/1...

... και ενημερωτική συζήτηση την Παρασκεύη 11/1, στις 8.00μμ, στο Ρεσάλτο:

Προβολή των βίντεο: “1600 μπουκάλια” byΕΛ.ΑΣ. SS films / “Πώς το καταλάβαμε”, για την ιστορία των καταλήψεων / “Τυπογραφική Κολεκτίβα Rotta”. 

Ενημέρωση-συζήτηση σχετικά με τις αστυνομικές εισβολές σε Villa Amalias, ΑΣΟΕΕ (το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι και το αυτοοργανωμένο ραδιόφωνο 98fm), Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, τον παρακρατικό εμπρησμό του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Xanadu στην Ξάνθη, την πορεία αλληλεγγύης το πρωί του Σαββάτου 12/1στην Αθήνα.

Κυκλοφόρησε το τεύχος 14 του Πειρά(γ)ματος

Κυκλοφόρησε το 14ο τεύχος του Πειρά(γ)ματος και μοιράζεται σε σχολεία των περιοχών μας. Το έντυπο μπορείτε να το βρείτε στο Ρεσάλτο κάθε Παρασκευή μετά τις 8:00 μ.μ. όπου ο χώρος είναι ανοιχτός για γνωριμία, χαλαρή συνεύρεση, συζητήσεις, προβολές, εκδηλώσεις, παρουσιάσεις, δημιουργικούς πειραματισμούς.

 

 Για να κατεβάσετε το έντυπο πατήστε ΕΔΩ

Το υλικό της εκδήλωσης της Παρασκευής στις 14.12...

...για την "διαφημιστική εικόνα της γυναίκας: Η (αυτ)απάτη μιας τελειότητας ή μια τέλεια (αυτ)απάτη.

Εκτός από το βίντεο "killing us softly 4" που υποτιτλίσαμε, τυπώθηκε η εισήγηση της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας για εκείνη την παρασκευή, όπως και ένα μεταφρασμένο κείμενο από την ομάδα crimethinc με τίτλο  "μονοδιάστατη ζωή σε έναν τρισδιάστοτο κόσμο"


[το βίντεο μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ]

Συλλογική Δήλωση Ολικής Άρνησης Στράτευσης, Δεκέμβριος 2012

Η δήλωση αυτή είναι το αποτέλεσμα της κοινής στάσης πέντε συντρόφων από την Αθήνα απέναντι στον στρατό. Αποφασίστηκε και συντάχθηκε με συλλογικές και αυτοοργανωμένες διαδικασίες στη βάση τόσο της ατομικής μας βούλησης όσο και της πολιτικής μας προταγματικής. Με τη στήριξη αλληλέγγυων συντρόφων/ισσών μοιράστηκε για πρώτη φορά σε 2.000 αντίτυπα στη συγκέντρωση της πορείας για τη 17η Νοέμβρη του 2012, θέλοντας η κίνησή μας αυτή να διεμβολίσει τους συμβολισμούς της ημέρας και να της προσδώσει την επικαιροποίηση μιας διαρκούς άρνησης απέναντι στον μιλιταρισμό.

Η δήλωση αυτή αποτελεί κομμάτι των εαυτών μας και των αρνήσεών μας απέναντι όχι μόνο στον στρατό αλλά και συνολικότερα στον πολιτισμό της εξουσίας. Το κείμενο της δήλωσης μπορεί κανείς να βρει αρχικά σε αυτοοργανωμένους χώρους και καταλήψεις της Αθήνας και του Πειραιά. Πρόθεσή μας είναι να φτάσει σε κάθε χώρο αντίστασης, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης στην ελλαδική επικράτεια αλλά και έξω από τα σύνορά της.

Για έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας, για έναν κόσμο δίχως έθνη, κράτη, τάξεις, σύνορα και στρατούς.

[πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης]

Η δήλωση σε pdf και doc

"Mary and Max", προβολή Παρασκεύη 4/12, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο

Η Mary είναι ένα κορίτσι 8 χρονών που ζει στην Αυστραλία, αν και τόσο μικρή η ζωή της είναι γεμάτη από ερωτηματικά και δεν υπάρχει κανείς για να τα μοιραστεί. Οι πάντες γύρω της δείχνουν να αδιαφορούν, οι γονείς της που διαρκώς μαλώνουν και περιστρέφονται γύρω από τους αυτοκαταστροφικούς χαρακτήρες τους, τα υπόλοιπα παιδιά και αυτή νοιώθει συνεχώς πιο μόνη. Μέχρι που με έναν αναπάντεχο τρόπο μπαίνει στη ζωή της ο Max, ένας 45άρης που ζει στη Νέα Υόρκη και του οποίου η μοναξιά δε διαφέρει και πολύ από αυτή του μικρού κοριτσιού. Και οι δυο προσπαθούν να κατανοήσουν έναν κόσμο γεμάτο συμπεριφορές που παρουσιάζονται ως κανονικές και τους κάνουν να δείχνουν τόσο διαφορετικοί. Μέσα από την αλληλογραφία τους που θα κρατήσει για περίπου 20 χρόνια η Mary και ο Max θα δημιουργήσουν μια δυνατή σχέση φιλίας και αγάπης με τις όλες της τις δυσκολίες και τα σκαμπανεβάσματα, διαλύοντας το τείχος της διαφοράς ηλικίας, τους φόβους της εξωτερίκευσης των σκέψεων και των συναισθημάτων τους, που στο τέλος τους κάνει να καταλάβουν πόσο ειλικρινής και πραγματικοί είναι…

και συλλογική κουζίνα την Κυριακή 6/1 στις 12 το μεσημέρι

η ώρα φαγητού υπολογίζεται μεταξύ 2.30 και 3.00μμ

Το μελάνι μας είναι εκρηκτικό και οι ιδέες μας εύφλεκτες

...τυπογραφική Κολεκτίβα Rotta

"Η Τυπογραφική Κολεκτίβα Rotta στεγάζεται και λειτουργεί στη Βίλα Αμαλίας από το 2006, όταν και συγκροτήθηκε. Η ανάγκη της αντιπληροφόρησης (σε αντίθεση με την πληροφόρηση που προσφέρουν τα αστικά ΜΜΕ), της αυτονομίας και της αυτοοργάνωσης (σε αντίθεση με τις εμπορικές σχέσεις τυπογράφου-πελάτη) είναι η βάση για την ύπαρξη αυτού του αυτοδιευθυνόμενου τυπογραφείου.

Πέρα των τεχνικών και χωροταξικών ευκολιών, η Villa επιλέχτηκε από την αρχή ως χώρος στέγασης της κολεκτίβας για το οτι είναι κατάληψη. Είναι ένας χώρος ελεύθερης πολιτιστικής έκφρασης και πολιτικής δράσης που λειτουργεί αντιιεραρχικά, αυτοοργανωμένα και μακριά από εμπορευματικές και μηντιακές αντιλήψεις. Υπήρξε λοιπόν μια αμφίδρομη διαδικασία αφού και θέλαμε να είμαστε σύμφωνοι με τις αρχές της κατάληψης αλλά και αυτές βρίσκονταν ήδη μέσα στα κεφάλια μας.

Το πρωινό της 20ης Δεκεμβρίου 2012 μετά από επιχείρηση της αστυνομίας με πρόσχημα τον έλεγχο για ναρκωτικές ουσίες και βόμβες μολότοφ, συνελήφθησαν οι σύντροφοι που βρέθηκαν στο σπίτι και το κτίριο πέρασε σε καθεστώς προσωρινής ομηρίας. Για μας είναι σημαντικό οτι οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, παρά τη σημασία της υλικής τους υπόστασης, ζωντανεύουν, εξελίσσονται και προχωράνε από τους ανθρώπους που τα απαρτίζουν και τις σχέσεις ισοτιμίας και αλληλεγγύης που αναπτύσσονται μεταξύ τους. Δεν είναι τα μηχανήματα και τα κτίρια αυτά που κάνουν τη Rotta και τη Villa αυτό που είναι. Οι ιδέες και οι συνειδήσεις παραμένουν ασύλληπτες. Κόντρα σε οποιαδήποτε προσπάθεια καταστολής των κινηματικών χώρων και υποδομών, συνεχίζουμε να τυπώνουμε και να εκφράζουμε έμπρακτα και έντυπα την αλληλεγγύη μας στη Villa Amalias. Τη φιλοξενία-συνύπαρξη στα πλαίσια της αυτοοργάνωσης την εκτιμάμε, την τιμάμε και την ανταποδίδουμε.

Είμαστε όλοι Βίλα Αμαλίας και η Βίλα Αμαλίας είμαστε όλοι εμείς.

Το μελάνι μας είναι εκρηκτικό και οι ιδέες μας εύφλεκτες.

Τυπογραφική Κολεκτίβα Rotta.

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2012"

το βιντεάκι που ακολουθεί το δημιούργησαν οι diakoptes

Επίσης, ορισμένοι παραλληλισμοί της αστυνομικής εισβολής στην ΑΣΟΕΕ, στα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια της σχολής και της κατάσχεσης του εξοπλισμού του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού "ραδιοζώνη ανατρεπτικής έκφρασης 98fm"...

Δε ζούμε την εποχή της Χούντας, ζούμε τη Χούντα της εποχής μας

(μέσα από την επιβολή ενός μόνιμου καθεστώτος "έκτακτης ανάγκης")

Το άσυλο καταργήθηκε γιατί λέει στη δημοκρατία οι ιδέες διακινούνται ελεύθερα.
Γι' αυτό η ΕΛ.ΑΣ. εισέβαλλε στην ΑΣΟΕΕ και διέλυσε ραδιοφωνικό σταθμό.

18-11-1973: Απαγορεύεται η κατοχή ερασιτεχνικών ραδιοσταθμών.
28-12-2012: Η ΕΛΑΣ εισβάλλει στην ΑΣΟΕΕ και κατάσχει τον εξοπλισμό και την κεραία του αυτοοργανωμένου ραδιοσταθμού 98fm.

επίκαιρη αφίσα της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
(άνοιξη 2009)

επισκεφτείτε κι εδώ