Σελίδες
▼
Σάββατο 28 Ιουλίου 2012
Τρίτη 17 Ιουλίου 2012
Αντιφασιστική πορεία στο Αγρίνιο, Τρίτη 17/7
Το βράδυ της Τρίτης 11 Ιουλίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο ελεύθερος
κοινωνικός χώρος της Κατάληψης Apertus, δέχτηκε επίθεση με αυτοσχέδιο
εκρηκτικό-εμπρηστικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές. Παράλληλα,
εκδηλώθηκε φωτιά στο προαύλιο χώρο της κατάληψης. Ο χώρος εκείνη την ώρα ήταν
άδειος και δεν υπήρξε κανένας τραυματίας. Η έκρηξη ακούστηκε σε όλη την περιοχή
του Αγίου Δημητρίου. Γείτονες από την περιοχή έσπευσαν και έσβησαν την φωτιά και
αμέσως ειδοποίησαν άτομα από την συνέλευση της κατάληψης.
Η κατάληψη Apertus, αποτελεί εδώ και δυο χρόνια, ένα χώρο πολιτικής
συνάντησης και συλλογικοποίησης, που σκοπός του δεν είναι απλά η λειτουργία του,
αλλά το χτίσιμο δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και η κυκλοφορία των αγώνων μέσα
στην πόλη. Για αυτό εκτός από πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρουσιάσεις
βιβλίων, προβολών, συλλογικών γιορτών κτλ στο χώρο της κατάληψης, διοργανώνονται
και μέσα στην πόλη χαριστικά παζάρια, θεατρικές παραστάσεις κτλ. Το κύριο
μέλημα μας και επιδίωξη παραμένει η σύνδεση μας με την τοπική κοινωνία και
τους κοινωνικούς αγώνες της.
Δεν χρειάζεται να έχουμε γνώσεις κατασκοπίας για να καταλάβουμε πως αυτό το
συμμορίτικο χτύπημα μπορεί να προέρχεται μόνο από το χώρο της νεοναζιστικής
οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Μια οργάνωση που σέρνεται σα φίδι στο κοινωνικό
πεδίο της πόλης χύνοντας ρατσιστικό δηλητήριο στο διάβα της, που με τις
εθνικιστικές της ιδεοληψίες προσπαθεί να σπείρει ζιζάνια ανάμεσα στους
καταπιεσμένους, που αποτελεί μια άτυπη εφεδρεία καταστολής του κράτους... Μια
οργάνωση, προσποιούμενη την «αντισυστημική», «φιλανθρωπική», «αντιμνημονιακή»,
προσπαθεί να καλύψει το πραγματικό της ρόλο που δεν είναι άλλος από την
διαχείριση του καπιταλισμού σε κρίση. Οι απανταχού χρυσαυγήτες, λοιπόν,
υπόσχονται σε όσους τους ακολουθήσουν ότι θα τους βοηθήσουν να λύσουν τα
προβλήματά τους, να βρουν δουλεία, να μπορούν χωρίς φόβο, όπως λένε, να
πηγαίνουν για ψώνια... Στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου μοιράζουν υποσχέσεις
να λύσουν μια και καλή το «πρόβλημα με την εγκληματικότητα των Ρομά»,
οραματιζόμενοι στην πραγματικότητα ένα πογκρόμ που παραπέμπει απευθείας στο
φασισμό του Χίτλερ. Και ενώ διατυμπανίζουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο και
νόμιμη πολιτική δράση στο παρασκήνιο μαχαιρώνουν μετανάστες, τοποθετούν
εμπρηστικούς μηχανισμούς σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Έτσι στο Αγρίνιο
επιβεβαίωση αυτού του πράγματος αποτελούν η επίθεση στη Κατάληψη Apertus καθώς
και το σκηνικό επίθεσης στους Ρομά που έστησαν στο Παναιτώλιο. Αναβιώνοντας έτσι
ένα σύγχρονο απαρτχάιντ , ευθύνες για το όποιο έχουν και κάποια τοπικά ΜΜΕ που
εδώ και καιρό δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα.
Όμως τα προβλήματα μέσα στις κοινωνίες προκύπτουν από την φύση του
καπιταλιστικού συστήματος και από τις κοινωνικές σχέσεις που αυτό δημιουργεί.
Κανένας δεν πρόκειται να βοηθηθεί συνολικά παίρνοντας απλά ένα «τηλέφωνο την
Χρυσή Αυγή». Αυτοί οι τενεκέδες της Χρυσής Αυγής που σήμερα προφέρουν απλόχερα
την βοήθεια τους, αύριο θα ζητούν ανταλλάγματα, όπως κάνουν οι νταβατζήδες και
οι προστάτες. Έτσι και αλλιώς η ιδέα τους για δημιουργία σωμάτων περιπολίας σε
γειτονιές μοιάζει με πολύ καλή μπίζνα. Καλούμε την τοπική κοινωνία, να μην
χάψουν τα ψέματα από τις φαιδρές προσωπικότητες που αποτελούν τον τοπικό
πυρήνα της φασιστοοργάνωσης, να μην επιτρέψουν την φασιστομούρη των χρυσαυγητών
να χωθεί στην καθημερινότητα και στη ζωή τους. Να γυρίσουν την πλάτη σε κάθε
επίδοξο προστάτη των κοινωνικών συμφερόντων.
Η ιστορικότητα της κρίσης δείχνει πως αυτή οδηγεί στην εντατικοποίηση της
εκμετάλλευσης, την εξαθλίωση και στον κοινωνικό εκφασισμό. Η έξοδος από την
κρίση δεν θα έρθει ούτε από το κράτος, ούτε από το παρακράτος, ούτε από τις
συμμορίες. Η άμυνα μας απέναντι στην κρίση είναι οι σχέσεις αλληλοβοήθειας και
αλληλουποστήριξης, η αυτοοργάνωση, οι κοινωνικές δομές, η συντροφικότητα και η
αλληλεγγύη. Μόνο έτσι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και διαφυλάξουμε την
αξιοπρέπεια μας.
Τα «επεισόδια» (όπως απαξιωτικά αναφέρονται από τον τοπικό αστικό τύπο) που
ξεκίνησαν με τις απόπειρες παρουσίας της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο, δεν είναι
μια «βεντέτα» μεταξύ κάποιων άκρων. Προκύπτουν από την ίδια την ιστορία του
Αγρινίου... Η κοινωνία μιας πόλης με βαθιά αγωνιστική διαδρομή, με αιματηρές
μνήμες από εργατικούς αγώνες, με μαζικές εκτελέσεις και δημόσιους απαγχονισμούς,
δεν μπορεί να αφήσει τους απογόνους των χαφιέδων, των δοσίλογων και των
γερμανοτσολίαδων να περιφέρονται προσποιούμενοι τους σωτήρες στους δρόμους, τα
σοκάκια και τα χωράφια της.
Η απάντηση μας είναι πολιτική και κινηματική!
Ούτε βήμα πίσω!
Ούτε στο Αγρίνιο, ούτε πουθενά
Τσακιστέ τους φασίστες σε πόλεις και χωριά
11 Ιουλίου 2012
Κατάληψη Apertus
Καλυβίων 70, Αγρίνιο
ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ (ενημέρωση από την κατάληψη ΔΡΑΚΑ στην Κέρκυρα)
Παρασκευή 13 Ιουλίου δέχεται εμπρηστική επίθεση το κτίριο της
Κατάληψης Δράκα, με αποτέλεσμα ο πρώτος όροφος του κτιρίου να γίνει στάχτη.
Το κτίριο βρισκόταν στην ευθύνη του Νοσοκομείου Κέρκυρας, η
διοίκηση του οποίου το είχε παραμελημένο και αφημένο να ρημάζει επί δεκαετίες.
Ήδη από τον καιρό που λειτουργούσε ως ΤΕΕ Νοσηλευτικής ήταν σε άθλια κατάσταση,
με τη στέγη να στάζει και σοβάδες να πέφτουν από τα ταβάνια. Αυτός άλλωστε ήταν
και ο λόγος που η διευθύντρια του ΤΕΕ ζητούσε επίμονα τη μεταστέγαση του
κτιρίου. Από τη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο, προβήκαμε με δικό μας κόπο,
χρόνο και έξοδα σε εργασίες επισκευής και συντήρησης, οι οποίες το κατέστησαν
βιώσιμο. Ταυτόχρονα, ο χώρος έπαψε να είναι ένα άψυχο και άδειο κτίριο, ένα απλό
“περιουσιακό στοιχείο” του κράτους, κλειστό και άχρηστο για την κοινωνία, και
απέκτησε ζωή. Αφενός προσέφερε στέγη σε πολλούς που την χρειάστηκαν, αφετέρου
μετατράπηκε σε ανοιχτό κοινωνικό χώρο, προσβάσιμο σε όλους όσους ήθελαν είτε να
συμμετάσχουν στις συνελεύσεις του, είτε να παρακολουθήσουν προβολές, εκδηλώσεις,
βιβλιοπαρουσιάσεις, αυτοοργανωμένα μαθήματα, να βοηθήσουν στην καλλιέργεια του
μποστανιού, να ψυχαγωγηθούν στο πολιτικό καφενείο.
Ξαφνικά, μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή του κοινωνικού
αυτού χώρου, η διοίκηση του νοσοκομείου ανακοινώνει ότι προτίθεται να τον
“αξιοποιήσει”, πράγμα που φαντάζει πολύ εντυπωσιακό, αν αναλογιστούμε πόσο
“νοιάστηκε” για το κτίριο, πριν αυτό αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα. Το όψιμο
αυτό ενδιαφέρον του κράτους δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Τι κι αν το Γενικό
Νοσοκομείο Κέρκυρας είναι σε άθλια κατάσταση, με απλήρωτους εργαζόμενους,
ελλείψεις σε προσωπικό, ιατροφαρμακευτικό υλικό και αναλώσιμα; Τι κι αν χρεώνει
5 ευρώ το κεφάλι για μια επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία; Τι κι αν τα νοσοκομεία
έχουν χρέη εκατομμυρίων; Το κράτος είναι πάντα πρόθυμο να εξασφαλίσει
χρηματοδότηση για να βάλει λουκέτο σε έναν κοινωνικό και πολιτικό χώρο. Βρίσκει
επίσης χρήματα για να πληρώνει ιδιωτική εταιρία security για να φυλάει ένα
καμένο κτίριο, μην τυχόν και μπούμε να το καθαρίσουμε ή να το επισκευάσουμε. Τι
κι αν το Νοσοκομείο της Κέρκυρας χρειάστηκε δεκαετίες για να κατασκευαστεί; Στην
Κατάληψη Δράκα ο εργολάβος είναι έτοιμος να αναλάβει από αύριο κιόλας. Φαίνεται
ότι για τη διοίκηση του νοσοκομείου είναι σημαντικότερες οι “συνεργασίες” με
εργολάβους από την υγεία όσων είχαν την ατυχία να χρειαστούν τις υπηρεσίες του
Νοσοκομείου Κέρκυρας.
Σε ένα κτίριο χωρίς ρεύμα δεν μπορεί να υπάρξει βραχυκύκλωμα.
Σε ένα κτήριο που ήταν άδειο τη στιγμή της φωτιάς, δεν μπορεί να υπάρξει
“ανθρώπινο λάθος”. Σε μια Παλιά Πόλη με παμπάλαια κτίρια και σάπιες
ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, είναι αστείο να συμβαίνει “βραχυκύκλωμα” σε μία
πολιτική κατάληψη στέγης με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά στην οποία υπήρχε
συνεχής παρουσία κόσμου. Ειδικά όταν το “βραχυκύκλωμα” συμβαίνει μέσα στο
ελάχιστο χρονικό διάστημα που κανείς δεν υπήρχε στο κτίριο. Οι συμπτώσεις
τελειώνουν όταν η πυροσβεστική φτάνει στο σημείο της φωτιάς και ψάχνει να βρει
βασικά εργαλεία κατάσβεσης και δεν μπορεί να ταιριάξει τους σωλήνες πυρόσβεσης
μεταξύ τους. Οι αυταπάτες τελειώνουν όταν οι ασφαλίτες στέκονται μπροστά σε έναν
χώρο που καίγεται και μοναδικό μέλημά τους είναι να μάθουν την ταυτότητα των
διαμενόντων, αντί την ταυτότητα του πιθανού εμπρηστή. Πράγμα που εξηγεί την
“επιτυχία” τους στην ανεύρεση των εμπρηστών της Κατάληψης Ελαία και της εβραϊκής
συναγωγής τον Απρίλιο του 2011.
Δεν πιστεύουμε στις συμπτώσεις. Δεν ξεχνάμε τα ψεύτικα
τηλεφωνήματα στην πυροσβεστική κατά το παρελθόν ότι δήθεν η κατάληψη καίγεται.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις εθνικιστικές απειλές και τη στοχοποίηση της
κατάληψης μέσω διαδικτύου. Δεν ξεχνάμε τη λάσπη και τα ψεύδη των τοπικών μίντια.
Θυμόμαστε ακόμη τις επισκέψεις έξω από το χώρο της κατάληψης του διοικητή του
νοσοκομείου με διάφορους γραβατωμένους.
Είναι πολλοί αυτοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη στο κέντρο
της πόλης ενός αυτοοργανωμένου κοινωνικού χώρου με ελευθεριακά προτάγματα. Δεν
είναι καιροί για ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν είναι
καιροί για ανθρώπους με συνείδηση. Είναι καιροί για φόβο, παραίτηση, ατομισμό,
αποξένωση. Είναι καιροί καταστολής, εξαθλίωσης, υποταγής και ξεπουλήματος της
δημόσιας περιουσίας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΡΑΚΑ
Κατάληψη Δράκα
Κυριακή 15 Ιουλίου 2012
Για το διήμερο εκδηλώσεων 8-9/7 της Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι για τον ένα χρόνο λειτουργίας και δράσης της
Δεκάδες άνθρωποι της περιοχής, όλων των
ηλικιών, παρευρέθηκαν και στις δύο μέρες του διημέρου εκδηλώσεων της Συνέλευσης
της Πλατείας στο Κερατσίνι για τον ένα χρόνο λειτουργίας και δράσης της.
Την Κυριακή 8/7 στη συλλογική κουζίνα
αφού γευτήκαμε τα ασύλληπτα σε ποιότητα και ποσότητα φαγητά και εδέσματα,
απολαύσαμε τους ήχους και τις μουσικές διαδρομές ανθρώπων της συνέλευσης και
φίλων που μας τίμησαν με την παρουσία τους και καταλήξαμε χορεύοντας
παραδοσιακούς χορούς.
Την Δευτέρα 9/7, το θεατρικό δρώμενο
των παιδιών προσχολικής ηλικίας πάνω στο κείμενο της Λυσιστράτης ήταν απλά
υπέροχο, απολαυστικό και συγκινητικό, σε μια πλατεία Λαού που λόγω των πολλών
ντεσιμπέλ δεν είναι ο ιδανικότερος τόπος για θεατρικές προσπάθειες. Η δεύτερη
αυτή μέρα ολοκληρώθηκε με ομαδικό παιδικό τραγούδι και μοίρασμα γλυκισμάτων στα
παιδιά.
Με οδηγό μας την
αυτοοργάνωση, την αντίσταση και την αλληλεγγύη, με συλλογικό πνεύμα και
αμοιβαιότητα, συνεχίζουμε στους δρόμους αγώνα για μια κοινωνία χωρίς
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012
Για την αντιρατσιτική-αντιφασιστική πορεία στη Νίκαια στις 5/7
Νίκαια, απόγευμα Πέμπτης 5 Ιούλη, πολλές εκατοντάδες
άνθρωποι, πορευτήκαμε για μιάμιση ώρα ενάντια στις ρατσιστικές επιθέσεις και
απειλές, ενάντια στο φασισμό και τις νεοναζιστικές συμμορίες, χωρίς διαχωρισμούς
σε έλληνες και ξένους, ντόπιους και μετανάστες. Στις γειτονιές της προσφυγιάς
και των αγώνων, της φτώχειας και της αξιοπρέπειας, η αντίσταση, η αλληλεγγύη
και το πιο γλυκό «μπαστάρδεμα» συνεχίζονται.
αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι
Τι είναι
ο ολοκληρωτισμός και ποιες οι αιτίες του;
Στην
Ελλάδα του μνημονίου, η πολιτική τάξη, αμήχανη μπροστά στα νέα καθήκοντα που
της επέβαλαν και μπροστά στο φάσμα μιας πρωτοφανούς αμφισβήτησης της εξουσίας
της, αποφάσισε να γεννήσει «το αβγό του φιδιού». Βλέποντας πως το μεγαλύτερο
κομμάτι της κοινωνίας έπαψε μέσα στην κρίση να πιστεύει τα παραμύθια της,
βλέποντας πως, παρά την πρωτοφανή προπαγάνδα των δελτίων ειδήσεων, δεν
κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο για τη δικαιοσύνη των μέτρων, για την ανάγκη των
μνημονίων, αποφάσισαν να τον στρέψουν άλλου. Παρουσίασαν τους μετανάστες σαν το
νέα μεγάλο πρόβλημα σαν «αυτούς που μας παίρνουν τις δουλειές». Το σύνθημα
«γίναμε μετανάστες στο τόπο μας» των φασιστών είναι παντελώς ανόητο. Γιατί
πλέον, αφού μας αφαίρεσαν κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα που είχαμε τα
τελευταία χρόνια μας καταδίκασαν σε χρόνια φτώχεια, βία και ανασφάλεια, απλά
και μόνο για να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, σαν σκλάβοι, με φόβο, χωρίς
δικαιώματα. Με άλλα λόγια, για να δουλεύουμε σαν μετανάστες. Για αυτό και
σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είμαστε όλοι μετανάστες!
Ο
ολοκληρωτισμός αγαπάει τις κρίσεις. Κάθε φορά που «λεφτά δεν υπάρχουν» και οι
πολιτικές υποσχέσεις πέφτουν στο κενό ο λαός τρομάζει. Πρέπει να τρομάζει. Για
να κυνηγήσει λυσσασμένα το μετανάστη, την οροθετική πόρνη, το ζητιάνο, τον
τσιγγάνο, τον Εβραίο. Για να πάρει, εν τέλει, τη θέση του στην κοινωνική
πυραμίδα. Τι είναι τελικά ολοκληρωτισμός; Κάποιοι είπαν πως είναι το να μας
στερούν την ελευθερία της έκφρασης. Ο ολοκληρωτισμός αντίθετα μπορεί να σταθεί
και με «ελευθερία έκφρασης». Αρκεί κράτος και οικονομία να γίνουν ένα. Αρκεί
ένας συνολικός ηγεμόνας να παίρνει το σύνολο των αποφάσεων, να έχει στα χέρια
του το σύνολο των μέσων. Μόνο ένας ηλίθιος θα έκανε σήμερα χούντα με τανκς,
όταν διαθέτει τόσο κανάλια. Κάποιοι είπαν πως ο ολοκληρωτισμός είναι η απουσία
λογικής. Και όμως, ο ολοκληρωτισμός βασίζεται στην αποθέωση της ορθολογικότητας
του μέσου, στην εργαλειακή λογική, στο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», σε αυτή τη
λογική που θέλει να λειτουργούν όλα με στρατιωτική πειθαρχεία χωρίς
παρεκκλίσεις. Κάποιοι είπαν πως ολοκληρωτισμός βασίζεται στους διεστραμμένους
και αιμοβόρους ψυχοπαθείς. Και πάλι έκαναν λάθος. Όπως μας αποκάλυψε η Άρεντ,
ολοκληρωτισμός είναι η «απόλυτη κοινοτοπία». Οι αξιωματικοί των ες-ες ήταν
απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που έκαναν το καθήκον τους χωρίς να σκεφτούν, που
κοιτούσαν απλώς τη δουλειά τους. Ο Κώστας Παπαϊωάννου, τη δεκαετία του '30,
έδειξε πως το εργοστάσιο είναι το «σύγχρονο σχολείο το ολοκληρωτισμού». Ο
Τσάπλιν το παρουσίασε χαρακτηριστικά στους «Μοντέρνους Καιρούς». Σήμερα, μας
λέει ο Αγκάμπεν, το κυρίαρχο παράδειγμα είναι το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένας
φράχτης που χωρίζει τους υγιείς από τους αρρώστους, τους εργαζόμενους από τους
ανέργους, που δημιουργεί ζώνες αποκλειστικής εκμετάλλευσης για μετανάστες,
στρατόπεδα εργασίας. Ένας φράκτης που «διασφαλίζει» τα φανταστικά συμφέροντα
του μικροαστού από το φτωχό, του φτωχού από τον πιο φτωχό, του πιο φτωχού από
τον μετανάστη, του μετανάστη από τον μετανάστη χωρίς χαρτιά. Απομονωμένοι από
το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να συγκολλήσει μια κοινωνία, την αλληλεγγύη
λέγαμε παλιά, την κοινωνική φιλία έλεγε ο Αριστοτέλης, οι άνθρωποι γινόμαστε
αγρίμια που βγάζουν ο ένας τα δόντια του στον άλλο, περισσότερο φοβισμένοι παρά
αιμοσταγείς. Ας μην έχουμε αμφιβολίες: Ο καπιταλισμός και η νεοφιλελεύθερη
ιδεολογία του είναι έτοιμοι να μας οδηγήσουν στον φασισμό ή στον μαζικό
αφανισμό ενός πολέμου για να γλυτώσουν. Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες.
Απέναντι σε αυτούς που μας ζητούν να φτιάξουμε δήθεν δημοκρατικά και αριστερά
μέτωπα ενάντια στο φασισμό, ξεχνώντας τα ταξικά γυαλιά μας, αντιπαραθέτουμε τα
λόγια του Ντουρούτι: «Δεν μπορούμε να συντρίψουμε τον φασισμό σε συνεργασία
με τη δημοκρατική κυβέρνηση, αλλά μόνο σε πείσμα της δημοκρατικής κυβέρνησης.
Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί πραγματικά το ξερίζωμα του φασισμού,
γιατί οι αστοί είναι υποχρεωμένοι να καταφεύγουν σε αυτόν όταν βλέπουν ότι
κινδυνεύουν να τους φύγει η εξουσία από τα χέρια».
αναδημοσίευση από το blog αντιστροφή προοπτικής (και πιο συγκεκριμένα από το άρθρο ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ)
Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012
1 χρόνος Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι
- Κυριακή 8/7, 7.00μμ, συλλογική κουζίνα στην πλατεία στη συμβολή της Αυξεντίου Παλληκαρίδη με την Μαρίας Κιουρή και την Αδριανουπόλεως (100μ πριν τον ΟΑΕΔ).
- Δευτέρα 9/7, 8.00μμ, στην πλατεία Λαού (Ταμπούρια), διαδραστικό θεατρικό δρώμενο "Λυσιστράτη" από παιδιά προσχολικής ηλικίας.
η πλατεία που θα γίνει η συλλογική κουζίνα (η οποία δεν έχει όνομα) |
Και τις δύο μέρες των εκδηλώσεων θα υπάρχει έκθεση αφίσας, πανό που χρησιμοποιήσε η συνέλευση στις παρεμβάσεις της και μπροσούρα με το υλικό των δράσεων από τον Ιούνιο 2011 μέχρι τον Ιούλιο 2012.
αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι
Τρίτη 3 Ιουλίου 2012
Αντιφασιστική πορεία, Πέμπτη 5/7, 7.00μμ. πλ. Αγ. Νικολάου, Νίκαια
Η Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι,
στη συνάντηση της Δευτέρας 2/7 αποφάσισε τη συμμετοχή της με μπλοκ στην
αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία της Πέμπτης 5 Ιούλη, 7.00μμ, στην πλατεία
Αγ. Νικολάου στη Νίκαια.
Το τελευταίο διάστημα στη Νίκαια,
όπως και σε άλλες περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά, οι ρατσιστικές επιθέσεις
κατά μεταναστών εντάθηκαν, με αρκετούς -κυρίως πακιστανούς- μετανάστες να έχουν
μεταφερθεί τραυματισμένοι στο νοσοκομείο. Αναμφισβήτητα, το άνοιγμα γραφείων της
Χρυσής Αυγής στην περιοχή έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην αύξηση των
ρατσιστικών επιθέσεων και της φασιστικής βίας. Το μεσημέρι του Σαββάτου 23/6 μάλιστα
μια δράκα νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής πέρασε με μηχανές (συνοδευόμενη από
αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ) από την πλατεία Αγ. Νικολάου και απείλησε τους πακιστανούς
μετανάστες που διατηρούν κάποια μικρομάγαζα να τα κλείσουν και να φύγουν από τη
χώρα γιατί αλλιώς θα τους σπάσουν τόσο τα καταστήματα όσο και τα κεφάλια.
Στη Νίκαια του μπλόκου της Κοκκινιάς,
της προσφυγιάς, της αντίστασης και της αλληλεγγύης, δεν έχουν καμία θέση οι απόγονοι
των ταγματασφαλιτών, οι τραμπουκισμοί, οι επιθέσεις και οι απειλές τους. Κοινοί
αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στην εξαθλίωση της ζωής μας, ενάντια στην
καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κρατική καταστολή, τον φασισμό και τις ρατσιστικές
επιθέσεις.
Το πανό της συνέλευσης Κερατσινίου
θα είναι το ίδιο με αυτό που είχαμε στην πορεία ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό
που διοργανώσαμε στο Κερατσίνι την Παρασκευή 1/6: «ο φασισμός στην αρχή έρχεται
για τους “άλλους”, μετά για όλους».
Συγκέντρωση-πορεία Πέμπτη 5/7, 7.00μμ,
πλατεία Αγ. Νικολάου
(από Αθήνα, τρόλεϊ γραμμή 21, στάση:
τέρμα)