Κυριακή 1/7 στο δημοτικό θέατρο Κορυδαλλού "Θανάσης Βέγγος": ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

(Low Bap Live Jam + Dj set)

Με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων παρουσίας τουαυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Pasamontaña στον Κορυδαλλό, την Κυριακή 1η Ιούλη θα βρεθούμε μέσα κι έξω από το δημοτικό θέατρο "Θανάσης Βέγγος" -από τις 18.30 μέχρι το βράδυ- για να δυναμώσουμε την "άλλη πλευρά" των περιοχών μας:

κόντρα στο φόβο και την εξαθλίωση που επιβάλλουν,

κόντρα στην αλληλοσφαγή που προωθούν,

η πρακτική της μεταξύ μας αλληλεγγύης,

η συντροφικότητα και η αλληλοβοήθεια,

η αντίσταση σ'αυτό που επιτάσσει η εποχή.

Πριν το live θα γίνει Graffity jam, οπότε όποιος θέλει φέρνει τα χρώματά του και βάφει ελεύθερα, ενώ παράλληλα το γηπεδάκι τουμπάσκετ προσφέρεται για φιλικές κόντρες και διάφορους διαγωνισμούς... 

Επίσης θα υπάρχει έντυπο και άλλο υλικό από οπαδικές κινήσεις αλληλεγγύης και αντίστασης...

Πρόσβαση στο Δημοτικό Θέατρο "Θανάσης Βέγγος":

αναδημοσίευση από το http://pasamontana.blogspot.gr/

Σχόλια πάνω στο αποτέλεσμα των εκλογών της 17ης Ιούνη

1) Το μπλοκ των αστικών κομμάτων εξουσίας κατόρθωσε να διατηρήσει την διακυβέρνηση, αυτή τη φορά με επικεφαλής τη ΝΔ και συγκυβερνήτες ότι απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ μαζί με το γενόσημο κόμμα της ΔΗΜ.ΑΡ. Το ίδιο πολιτικό προσωπικό, αντιπροσωπεύοντας τα ίδια οικονομικά συμφέροντα, που εδώ και 2 χρόνια οργανώνουν την πιο σκληρή ταξική επίθεση της μεταπολίτευσης, επιβάλλοντας υπό την καθοδήγηση των ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών διευθυντηρίων μνημόνια κοινωνικής υποδούλωσης και λεηλασίας, θα συνεχίσουν το αντικοινωνικό τους έργο, με μια κυβέρνηση «νωπής λαϊκής εντολής» αλλά ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και ξεκάθαρα μειοψηφική κοινωνικά. Τα «συμφωνηθέντα» θα τηρηθούν, η κοινωνική ερημοποίηση θα συνεχιστεί και το μόνο που θα «διαπραγματευτούν» οι νέοι-παλαιοί γνώριμοι συγκυβερνήτες θα είναι η παράταση των «διαρθρωτικών αλλαγών» για την σταδιακή-τμηματική εφαρμογή των επόμενων μέτρων σε μια προσπάθεια αποφυγής ενός νέου κύκλου εκτεταμένων κοινωνικών κινητοποιήσεων, ξεσηκωμών και ταραχών. Το πρόγραμμά τους σαφές: περαιτέρω μείωση μισθών, συντάξεων και ελαστικοποίηση της εργασίας, κατεδάφιση του συστήματος υγείας, εκπαίδευσης και των όποιων προνοιακών «παροχών», μαζικές απολύσεις, εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, μονιμοποίηση των υπέρογκων άμεσων και έμμεσων φορολογικών χαρατσιών για τους «από κάτω» και μείωση της φορολογίας για τις επιχειρήσεις.

2) Το ρεφορμιστικό (μεταρρυθμιστικό) μπλοκ εξουσίας, που εκφράστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατόρθωσε να πάρει την πρωτιά (ίσως δεν την επιδίωκε στην πραγματικότητα) παρότι συγκρότησε μια -έστω προσωρινή- κοινωνική συμμαχία, η οποία εκκινούσε από κόσμο που έδωσε το παρόν στις μεγάλες κινητοποιήσεις της τελευταίας διετίας και επένδυσε εκλογικά στις ψευδαισθήσεις μια αριστερής διακυβέρνησης, φτάνοντας έως μικροαστικά στρώματα που αντιπροσώπευαν το βαθύ ΠΑΣΟΚ μέχρι πρόσφατα (π.χ. με «πελατειακές» υποσχέσεις προς τους δημοσίους υπαλλήλους ότι δε θα γίνουν οι μνημονιακά συμφωνημένες 150.000 απολύσεις στον δημόσιο τομέα). Το πρόγραμμά του αφορά σε ένα σενάριο αναπαλαιωμένης σοσιαλδημοκρατίας, που δηλωτικά σημειώνει ότι θα κάνει αναδιανεμητικές παρεμβάσεις αφήνοντας αλώβητο τον πυρήνα των δομών-σχέσεων παραγωγής και χωρίς αποχώρηση από τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας (Ε.Ε., ΝΑΤΟ κλπ). Μια πρόγευση για τη στάση που θα κρατήσει -ως αξιωματική αντιπολίτευση πλέον- αυτή η «μαχητική αριστερή αντιμνημονιακή δύναμη»  βρίσκεται στις φράσεις «υπεύθυνη αντιπολίτευση» και «θα τους ρημάξουμε στην ομαλότητα», που με κάθε ευκαιρία διατρανώνουν τα στελέχη της σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Η μετάφραση εύκολη: απόπειρα απονέκρωσης των κοινωνικών αντιστάσεων μέσα από το θέαμα των κοινοβουλευτικών σκιαμαχιών, αποικιοκρατική διάθεση ελέγχου, αφομοίωσης και θεσμικής εκπροσώπησης των κοινωνικών αγώνων και κινημάτων. Ενδεικτικές ήταν οι δηλώσεις τους πριν τις δεύτερες εκλογές ότι αν έπαιρναν την εξουσία θα μετέτρεπαν σε θεσμικά γνωμοδοτικά-ελεγκτικά όργανα πολιτών τις λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων, χωρίς βέβαια να έχουν ρωτήσει τις ίδιες τις συνελεύσεις των πλατειών αν συμφωνούσαν σε μια τέτοια προοπτική μετάλλαξης-κατάργησης της φυσιογνωμίας και των χαρακτηριστικών τους. Τη στιγμή που το ισοπεδωτικό πρόγραμμα καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης θα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνιστά «ψυχραιμία» και «υπευθυνότητα», θα επικεντρώσει στη συγκρότηση του (ανύπαρκτου) κομματικού του μηχανισμού και θα ακολουθήσει την τακτική του «ώριμου φρούτου» στην επιδίωξη του να αναδειχτεί πρώτο κόμμα και να συγκροτήσει κυβέρνηση στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση που μπορεί να μην αργήσει και τόσο.

3) Η κομμουνιστική και αντικαπιταλιστική αριστερά του ΚΚΕ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαθαν πραγματική καθίζηση, ως αποτέλεσμα μιας πραγματικότητας που χρόνια πεισματικά αρνούνται να την αποδεχτούν: σε κρίσιμες στιγμές εργατικών και κοινωνικών αγώνων συγκεντρώνουν έναν βαθμό συμπάθειας και υποστήριξης εξαιτίας της φιλεργατικής τους στάσης αλλά προοπτικά δεν κατορθώνουν να την κεφαλαιοποιήσουν ως μια ενσυνείδητη πολιτική προτίμηση και κομματική επιλογή. Γι’ αυτό προφανώς δεν φταίνε μόνο τα εκβιαστικά κυριαρχικά διλήμματα αλλά και τα παρωχημένα εργαλεία ανάλυσής τους, τα ξεπερασμένα κοινωνικά τους προτάγματα, οι αυταρχικές-καθοδηγητικές δομές τους που αναζητούν όχι αυτενεργούς και ενσυνείδητους συμμέτοχους αλλά πιστούς στρατιώτες της κάθε πολιτικής γραμμής που παράγεται στα κλειστά γραφεία των διάφορων κεντρικών επιτροπών.

4) Η φασιστική παράμετρος διατήρησε τα ποσοστά της και εμφανίζει έναν σταθερό εκφασισμένο κοινωνικό πυρήνα υποστηρικτών και ψηφοφόρων, οι οποίοι βέβαια δεν διαφεύγουν της ανάθεσης: να «καθαρίσουν» τα «παιδιά με τα μαύρα μπλουζάκια» ή διαφορετικά οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» που είτε λόγω καμένου εγκεφάλου από τον εθνικισμό-ρατσισμό-μιλιταρισμό είτε λόγω ταπεινών μικροσυμφερόντων πλαισιώνουν τις φασιστικές ομάδες κρούσης. Οι εθνικόφρονες, βέβαια, όπως πάντα στην ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο από συνεργάτες και ρουφιάνοι της αστυνομίας, λακέδες και υποτακτικοί των αφεντικών, τραμπούκοι και υποστυλώματα της κάθε εξουσίας. Και στην παρούσα φάση αναδεικνύονται για άλλη μια φορά σε στυλοβάτες του «καπιταλισμού σε κρίση».

Μέσα από την ρατσιστική τους πολιτική συμβάλλουν στην «εκκαθάριση» του κύριου περισσευούμενου εμπορεύματος (του «πλεονάζοντος πληθυσμού» παράνομων εργατών) με την ταυτόχρονη περαιτέρω υποτίμηση (μέσω του φόβου, του διωγμού και της βαθύτερης κοινωνικής και θεσμικής παρανομοποίησης) της εργατικής δύναμης και της ίδιας της ζωής των μεταναστών που θα παραμείνουν στον ελλαδικό χώρο. Παράλληλα, μέσα σε περιβάλλον διογκούμενης ανεργίας και νομοθετικής μισθολογικής εξίσωσης πλέον της «λευκής» με τη «μαύρη» εργασία, εμφανίζουν ως προνόμιο (και όχι ως κατάντια) το να βρεις μια δουλειά με 20 ευρώ ημερομίσθιο ή 450 ευρώ μισθό (τα νέα επίπεδα βασικού μισθολογίου), με ατομική σύμβαση εργασίας χωρίς καθόλου «δικαιώματα» (οι συλλογικές συμβάσεις -πέρα από ορισμένους κλάδους- έχουν ουσιαστικά καταργηθεί). Η βαθιά ταξική «φύση» του ρατσισμού σε όλο της το μεγαλείο. Και όλα αυτά μέσα από την επέκταση της νοοτροπίας και της μεθοδολογίας των μπράβων (των «προστατών») από τη νύχτα στη μέρα. Έχουν κάνει εξάλλου καριέρα πολλοί από αυτούς στις γραμμές της ελληνικής μαφίας (πέρα από τις παράλληλες και συνεργαζόμενες -με τις μαφίες- καριέρες στα σώματα ασφαλείας και στον στρατό).

Αυτή τους η επικέντρωση, βέβαια, στη ρατσιστική ατζέντα (από τις καθημερινές δολοφονικές τους επιθέσεις κατά μεταναστών μέχρι την ανακοινωμένη «κοινωνική» τους πολιτική με «κοινωνικά» παντοπωλεία μόνο για έλληνες, με «γιατρούς με σύνορα», με πέταγμα των μεταναστών από τις ουρές των έκτακτων περιστατικών στις εφημερίες των νοσοκομείων, με κινητοποιήσεις για την απόρριψη των αιτήσεων στους παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά των μεταναστών που έχουν μάλιστα γεννηθεί εδώ κλπ) δε θα παραμείνει εσαεί μονομερής. Οι φασιστικές ομάδες κρούσης αποτέλεσαν πάντα μέσα στην ιστορία μηχανισμό αντιεξέγερσης, αντεπανάστασης, πληρωμένης απεργοσπασίας, παρακρατικής καταστολής, κοινωνικής σιωπής και εκπειθάρχησης, μέχρι το σημείο στρατιωτικοποίησης και πολεμικής σφαγής των κοινωνιών. Η στοχοποίηση αγωνιζόμενων ανθρώπων, πολιτικών χώρων, αυτοοργανωμένων στεκιών και καταλήψεων είναι πάντα μέσα στις επιδιώξεις τους, ενώ παράλληλα επιχειρούν να οργανωθούν με τη μορφή φασιστικών περιπόλων ή πατριωτικών πολιτοφυλακών για να παίξουν τον καθεστωτικό τους ρόλο σε περίπτωση «έκρυθμων κοινωνικών καταστάσεων». Πάντα στο πλευρό των επίσημων κρατικών κατασταλτικών συμμοριών. Πάντα στο όνομα της «προστασίας της περιουσίας και της ζωής των πολιτών», δηλαδή της προστασίας της «δημόσιας τάξης και ασφάλειας».

5) Το ποσοστό της αποχής ανέβηκε κι άλλο, προσθέτοντας περισσότερους από 200.000 ανθρώπους στην αποχή των εκλογών της 6^ης Μάη. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι άνθρωποι μέχρι 25 ετών. Μια αδιευκρίνιστη και χαοτική μεταβλητή για ένα σύστημα σε εύθραυστη ισορροπία, που θα μπορούσε, αν εκφραστεί πέρα από την απέχθεια στα κόμματα ως ενεργή αντίσταση, να αποτελέσει ένα πολύ ενδιαφέρον και σημαντικό κοινωνικό δυναμικό, αδέσμευτο από πολιτικούς χειρισμούς και καπελώματα, στις διαδρομές των αυτοοργανωμένων και χειραφετημένων αγώνων για ζωή και αξιοπρέπεια.

6) Οι εκλογές, εκτός από διαδικασία ανάθεσης, εξαπάτησης, αποπροσανατολισμού, κατασκευής διλημμάτων και ψευδαισθήσεων, υπήρξαν πάντα ένας βασικός μηχανισμός κοινωνικής ειρήνευσης για την κυριαρχία. Στην παρούσα φάση αυτή τους η λειτουργία έγινε εμφανής όσο ποτέ. Οι κοινωνικές αγώνες, τρεις μήνες τώρα, οπισθοχώρησαν σε κάθε επίπεδο. Οι κινητοποιήσεις και οι συγκρούσεις των δυο τελευταίων ετών σχεδόν ξεχάστηκαν. Οι συνελεύσεις των πλατειών, βασικός κοινωνικός τόπος τον τελευταίο ένα χρόνο ανταλλαγής απόψεων και ανάληψης δράσεων αντίστασης και αλληλεγγύης τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο βρέθηκαν έξω από τα νερά τους. Ακόμα και οι αναρχικές-αντιεξουσιαστικές ομάδες-στέκια-καταλήψεις φάνηκε να χάνουν τον βηματισμό τους βλέποντας την κοινωνική άμπωτη.

Το τοπίο, ωστόσο, που διαμορφώνεται είναι πλέον σαφές. Οι συστημικές συνιστώσες (αστική, ρεφορμιστική, φασιστική) αναδιατάσσονται, η καθεμία με τον τρόπο της και τον ρόλο της για τον επόμενο γύρο κοινωνικών και ταξικών αναμετρήσεων που προβλέπονται σύντομα. Τα πρώτα εκκαθαριστικά της εφορίας ήδη καταφθάνουν στα σπίτια με τεράστια ποσά να πρέπει να καταβληθούν (τα οποία δεν υπάρχουν πλέον), οι διακοπές ηλεκτρικών συνδέσεων σε σπίτια που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ παίρνουν τη μορφή επιδημίας, οι «διαπραγματεύσεις» (με μοναδικό «περιθώριο» την επιμήκυνση εφαρμογής του μνημονίου) θα γίνουν μέσα στις επόμενες βδομάδες, τα επόμενα νέα μέτρα αναμένονται το φθινόπωρο, η αριστερή κοινοβουλευτική αντιπολίτευση δεν πρόκειται να αποτελέσει φραγμό στο νέο γύρο βάρβαρης επίθεσης αλλά θα προσπαθεί να αποκομίσει οφέλη για τις επόμενες εκλογές, ο «πολιτισμός» των πογκρόμ, των επιχειρήσεων σκούπα και των στρατοπέδων συγκέντρωσης θα επεκταθεί, η καταστολή θα διευρυνθεί, τα φασιστοειδή θα επιχειρήσουν να ανοίξουν γραφεία σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές, να πολλαπλασιάσουν τις περιπόλους και τις επιθέσεις τους και να συνεχίσουν τη μισανθρωπική τους «πολιτική», σε παραλληλία με την «κοινωνική» τους πολιτική «μόνο για έλληνες». Ενώ σταθερή παραμένει στους ακροδεξιούς κύκλους η «επιθυμία» για μια επίσημη-θεσμική «συμβολή» των απόστρατων αξιωματικών στις «εξελίξεις του τόπου» και στους «ενδεχόμενους κινδύνους», με προτάσεις για συγκρότηση πανελλαδικά μονάδων «Εθελοντικής δύναμης Εθνοφυλακής Ταχείας Αναπτύξεως» που «θα αξιοποιήσει στο μέγιστο την επιθυμία των εφέδρων να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο στην Εθνική Άμυνα» (ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» λέμε εμείς).

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για αμηχανία, αναμονή ή δισταγμό. Νέοι κύκλοι κοινωνικών εκδηλώσεων και διεργασιών διαφαίνονται στον ορίζοντα. Και σε αυτή τη νέα φάση κοινωνικών κινητοποιήσεων και αναζητήσεων μπορούμε να φανούμε σοφότεροι, με βάση την εμπειρία των τελευταίων ετών, τα λάθη και τις αδυναμίες, τους πειραματισμούς και τις νέες δυνατότητες, τις ευκαιρίες που χάθηκαν, τα όσα πραγματώθηκαν ή επιχειρήθηκαν. Να ενδυναμώσουμε (όπου υπάρχουν) και να δημιουργήσουμε (όπου δεν υπάρχουν) συλλογικά αυτοοργανωμένα εγχειρήματα λόγου και δράσης, κοινωνικής-πολιτικής-πολιτισμικής παρέμβασης, σε κάθε γειτονιά, εκπαιδευτικό και εργασιακό χώρο. Να συμβάλλουμε στη ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και στην ανάπτυξη μιας αντισυστημικής συνείδησης. Να ενισχύσουμε και να εξαπλώσουμε τα πειράματα κοινωνικών αντι-δομών. Να συγκροτήσουμε παντού δυνατότητες συλλογικής και κοινωνικής-ταξικής αυτοάμυνας. Να δημιουργήσουμε δίκτυα επικοινωνίας, αλληλεγγύης και στρατηγικού-συντονισμένου προσανατολισμού του αντιεξουσιαστικού-αντικαπιταλιστικού-αντιιεραρχικού αγώνα. Και να τα προβάλουμε όλα μαζί στην προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, της επανάστασης σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, του συνολικού μετασχηματισμού των διαπροσωπικών-συλλογικών-κοινωνικών σχέσεων σε ελευθεριακή-εξισωτική κατεύθυνση, για μια αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης. Σύγκρουση με κράτος-αφεντικά-φασίστες. Το όνομά μας η ψυχή μας: αναρχία.

τα μάγουλα της Κανέλλη και τα σώματα των αιγυπτίων ψαράδων του Περάματος

Η ενότητα της αθλιότητας είναι εκείνο που κρύβεται κάτω από τις θεαματικές αντιθέσεις.
Γκύ Ντεμπόρ

      Τις μέρες αυτές γράφονται πολλά για την χειροδικία του φασίστα Κασσιδιάρη εναντίον αριστερών βουλευτών στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής. Υπάρχει μια αρχική κοινότυπη διαπίστωση: τα χαστούκια στην Κανέλλη ήταν χάδια μπροστά στις μαχαιριές και τα χτυπήματα από σιδηρογροθιές  που εισπράττουν καθημερινά οι μετανάστες στην επικράτεια από τους θρασύδειλους μισάνθρωπους της Χ.Α.
Ως επακόλουθο σκεπτικό, είναι πασιφανές ότι άλλο πράγμα είναι η διάχυτη καταπιεστική βία από μια επιθετική καπιταλιστική κανονικότητα σε επίπεδο καθημερινής ζωής κι άλλο πράγμα η πραγματική βία σε πραγματικό χρόνο στις  οθόνες των μηχανών της φαινομενικότητας, μέσα στο «ιερό» ενός ιδεολογικού μηχανισμού της κυριαρχίας όπως είναι η Τηλεόραση. Τόσο διαφορετικό που έχει τη δυνατότητα ακόμη να αλλάξει όλη την ατζέντα του κεντρικού πολιτικού σκηνικού.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη αυτονόητη δύναμη της Εικόνας μέσα σε μια κοινωνία του Θεάματος. Συνήθως, η πραγματικότητα ωχριά μπροστά στην αναπαράστασή της από τις μηχανές του Θεάματος. Και δεν ωχριά σε σχέση με το μέγεθος της ενίσχυσης του εκάστοτε Γεγονότος αλλά σε σχέση με την παρέμβαση στα ποιοτικά του χαρακτηριστικά στο διάστημα  που διαμεσολαβείται από την κυρίαρχη ιδεολογία προκειμένου να μεταμορφωθεί σε μια «αξιοθώρητη» αναπαράσταση.
Έτσι, αμέσως μετά τις εκλογές της 6ης Μάη, εκατοντάδες άνθρωποι μαχαιρώνονται και ξυλοφορτώνονται σε πόλεις και χωριά της επικράτειας καθημερινά επειδή έχουν σκούρο δέρμα, χωρίς αυτό το Γεγονός να θεωρείται (παρά την αυταπόδεικτη επιβεβαίωσή του λόγω του μεγάλου ποσοτικού του μεγέθους και της γεωγραφικής του έκτασης) άξιον προβολής. Αυτό βέβαια είναι ευθέως ανάλογο με τη στάση που κράτησαν τα ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες πριν τις εκλογές: τις τρεις στις τέσσερις φορές που υπήρχε αναφορά σε μετανάστες αυτή αφορούσε «τα προβλήματα που δημιουργούν, τους κινδύνους που εγκυμονούν ή τις άδικες πράξεις που διαπράττουν» (έρευνα ΜΕDIVA). Μαζί και με άλλες συστοιχισμένες πρακτικές της πολιτικής διαχείρισης, δρομολογείται λοιπόν εδώ και μήνες μια οργανωμένη και συστημική υποδαύλιση του ρατσισμού -που μαζί με τον εθνικισμό αποτελούν τους βασικούς πυλώνες της φασιστικής ιδεολογίας.
Εκείνο που, στο προκείμενο, αποτελεί καινοτομία στην υπόθεση των γηγενών ΜΜΕ είναι ότι αυτή ακριβώς η υποδαυλισμένη από την κυρίαρχη προπαγάνδα βία τελικά πέρασε σε πραγματικό χρόνο μέσα στο «θωρακισμένο» από την αδιαμεσολάβητη πραγματικότητα προσκήνιο. Η φασιστική βία βγήκε αυτούσια στις οθόνες (με πομπό έναν εκπρόσωπο τύπου και δέκτη μία δημοσιογράφο) χωρίς το απαραίτητο καθεστωτικό ρετουσάρισμα από την «τέχνη του μοντάζ». Και, προφανώς, εκκίνησε δύο μεταβλητές. Η μία αφορά τον τρόπο με τον οποίο η Εικόνα θα μπορέσει να αφομοιωθεί στον διαμεσολαβητικό Κυρίαρχο Λόγο και η άλλη αφορά τον τρόπο με τον οποίο εγχαράχθηκε η πρώτη εντύπωση του Γεγονότος στην κοινωνική συνείδηση.
Οι ακροβασίες της κυριαρχικής προπαγάνδας  που αφορούν την πρώτη μεταβλητή έχουν ήδη παράξει την απαραίτητη κοινωνική σύγχυση, ως υπόστρωμα για την υποστολή της δυναμικής των φαινομενικών αντιθέσεων. Στην αρχή προβλήθηκε το Γεγονός ως «επίθεση του εκπροσώπου τύπου της Χ.Α. σε βουλευτές» και λίγες ώρες μετά άρχισε να μεταβάλλεται σε «συμπλοκή μεταξύ βουλευτών». Στις μέρες μας καταλήγει να αποδυναμώνεται η πρώτη εντύπωση στη βάση της ουσιαστικής βίας και να μεταβάλλεται σε αμιγώς συμβολική για να μετατραπεί έτσι εύκολα σε πολιτικάντικη μανούβρα και να  χωνευτεί τόσο από το κλίμα των εκλογών όσο και από τις δικολαβικές ασκήσεις.
Κι ερχόμαστε, τέλος, στο βασικό μέλημα του Συστήματος που είναι η «απαράμιλλη» δυνατότητα των δομών του να ενσωματώνουν κάθε πραγματική και ουσιαστική κοινωνική αντίθεση: ό,τι και να έγινε αυτό πρέπει να αποτυπωθεί στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η βία του προσκηνίου χρησιμοποιείται και πάλι για να αποδυναμώσει το «φώς» που ρίχτηκε στην ρατσιστική βία του πεζοδρομίου και να αναδιατάξει την πραγματικότητα προς όφελος των κυριαρχικών συμφερόντων. Η Δημοκρατία, αν και ορίζεται από «μεμονωμένα» Γεγονότα ωμής και διαρκούς έκφρασης εκμετάλλευσης, κοινωνικών ανισοτήτων και αποκλεισμών, πασχίζει κάθε φορά να επιβεβαιώνει τον εαυτό της ως ένα ενιαίο γραμμικό Ηθικό (των Ηθικών), Νομικό (των αστικών Νόμων) και Ιδεολογικό (των Ιδεολογιών) Πλαίσιο που υπάρχει για να αντιμετωπίζει κάθε της χωρικό και χρονικό σημείο ως «μεμονωμένο Γεγονός».
Τα χαστούκια του Κσσιδιάρη στο πρόσωπο της Κανέλη και οι πρόσφατες σιδηρογροθιές των Κασσιδιάρηδων στο σώμα των αιγύπτιων ψαράδων του Περάματος είναι αναμφισβήτητα “μεμονωμένα Γεγονότα” που ορίζουν τον κανόνα της Δημοκρατίας: ο πραγματικός και αδιαμεσολάβητος χρόνος της.

[αναδημοσίευση από το blog της +τεχνίας-]

Για την αντιφασιστική πορεία στο Πέραμα το Σάββατο 16/6

Γύρω στους 400 διαδηλωτές πορευτήκαμε το πρωί του Σαββάτου στους κεντρικούς δρόμους του Περάματος ενάντια στον φασισμό και την ρατσιστική βία, με αφορμή την πρόσφατη δολοφονική επίθεση στο σπίτι αιγύπτιων ψαράδων στο Ικόνιο από μέλη της Χρυσής Αυγής. Το κάλεσμα πραγματοποίησε για τις 11.30πμ στην πλατεία Ηρώων η «πρωτοβουλία πολιτών περάματος» και ανταποκρίθηκαν σε αυτό κάτοικοι της περιοχής, αντιρατσιστικές κινήσεις, αριστερές οργανώσεις και αναρχικοί από τις περιοχές του Πειραιά.

Το μήνυμα σαφές: η αλληλεγγύη το όπλο των λαών πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών / ούτε στο Πέραμα ούτε πουθενά τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.

Αντιφασιστική περάμβαση στο Πέραμα την Τετάρτη 13/6 για την επίθεση κατά των αιγύπτιων αλιεργατών

Το απόγευμα της Τετάρτης 13 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο Πέραμα σχετικά με τη δολοφονική ρατσιτική επίθεση από ομάδα χρυσαυγιτών στο σπίτι αιγύπτιων ψαράδων, στο Ικόνιο, την προηγούμενη μέρα, που είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό με κατάγματα στην κάτω γνάθο και στα ρινικά οστά για τον Αμπουζίτ Μουμπάρακ.

η αφίσα

50-60 άτομα κινηθήκαμε σε κεντρικούς δρόμους του Περάματος κολλώντας αφίσες αντιναζιστικού περιεχομένου και μοιράζοντας κείμενα σχετικά με την φασιστική επίθεση, που άλλωστε δεν είναι η μόνη το τελευταίο διάστημα στην περιοχή.

το κείμενο

Στο ύψος της πλατείας Τζορμπατζόγλου γράφτηκαν συνθήματα στο μπαλονάδικο του νεοναζί Πανταζή ο οποίος είναι ένας απο τους έξι περαματιώτες συλληφθέντες για την επίθεση.

το μπαλονάδικο: σκατά στους φασίστες / αναλαμβάνουμε ρατσιστικές επιθέσεις

Αφού ολοκληρώθηκε η παρέμβαση πήγαμε όλοι μαζί στο σπίτι των Αιγυπτίων όπου βρεθήκαμε, γνωριστήκαμε και συζητήσαμε μαζί τους, για την ζωή τους τα τελευταία 15 χρόνια που κατοικούν στο Πέραμα και το ψαράδικο που έχουν αρκετά χρόνια, τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους τις γειτονιάς, με σκοπό να δημιουργηθούν δεσμοί έτσι ώστε κανείς να μην νιώθει μόνος του απέναντι στον φασισμό.

το ψαράδικο των αιγυπτίων μέσα στο Πέραμα,
τα φασιστοειδή πέρασαν πρώτα από εδώ "άπραγοι"
-προφανώς λόγω του ρολού- πριν πάνε στο σπίτι

η ταράτσα του σπιτιού που κοιμόταν ο άτυχος Αμπουζίτ
(με μια δρασκελιά την ανεβαίνεις από τον πλαϊνό δρόμο)

η πρόσοψη του σπιτιού μετά την επίθεση,
οι αιγύπτιοι που ήταν μέσα αμύνθηκαν σθεναρά
γι' αυτό και δεν είχαμε περισσότερους σοβαρά τραυματίες

συζήτηση με τους αιγύπτιους έξω από το σπίτι τους
και μπροστά στο σπασμένο φορτηγάκι τους,
την ίδια τύχη είχε και ένα τρίκυκλο διανομής ψαριών

σύνθημα αλληλεγγύης (1)
στον απέναντι μαντρότοιχο από το σπίτι

σύνθημα αλληλεγγύης (2)
στον απέναντι μαντρότοιχο από το σπίτι

Αξίζει να σημειωθεί (προς αποφυγή κάθε επιφύλαξης ή αμφιβολίας) πως λίγες ώρες πρίν την επίθεση, ο υποψήφιος βουλευτής της χρυσής αυγής στην Β΄Πειραιά Γιάννης Λαγός σε ομιλία που έκανε στην καφετέρια "enigma" στην πλατεία Τζορμπατζόγλου, αναφέρθηκε ανοιχτά στους αιγύπτιους αλιεργάτες, στα "προβλήματα" που δημιουργούν και "στον λογαριασμό που θα δίνουν πλέον στην χρυσή αυγή" (πατήστε εδώ για το σχετικό video).


αναδημοσίευση από το blog του DeStato - Συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και την δράση

Στο πλευρό των μαγισσών ενάντια στους σύγχρονους ιεροεξεταστές

αφίσα που εκδόθηκε από το Ρεσάλτο και κολλιέται στις περιοχές μας

ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΩΝ

[εκδιδόμενες, οροθετικές, άστεγες, τοξικοεξαρτημένες, «υγειονομική βόμβα», προφυλακισμένες]

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΕΣ

Λεηλάτησέ με πολιτισμέ. Μέχρι τα βάθη της ύπαρξής μου. Στρίμωξέ με στο πλέγμα των πατριαρχικών, σεξιστικών, ρατσιστικών και εκμεταλλευτικών σου σχέσεων και παράδωσέ με στους αρσενικούς φορείς σου. Κατασκεύασε την εικόνα μου και παρουσίασέ με ως το αδύναμο και όμορφο φύλο. Βάλε μου το ροζ βραχιολάκι στο μαιευτήριο και δώσε μου ρόλους και ιδιότητες. Μάθε μου να είμαι δεκτική και υπομονετική. Τρυφερή παιδούλα, βολική φίλη, στοργική μητέρα, καλή σύζυγος, σωστή νοικοκυρά, πετυχημένη εργαζόμενη, καυτή ερωμένη. Με την ίδια ευκολία στήσε με σε πεζοδρόμια, σκοτεινές γωνιές, ανήλιαγα μπουρδέλα και πορνικές υπηρεσίες πολυτελείας. Κλείδωσέ με σε δωμάτια, κράτα μου τα χαρτιά, κακοποίησέ με, βίασέ με, πούλα με και αγόρασέ με όσο θες. Σακάτεψε το μυαλό και τα συναισθήματά μου. Τρύπα μου τις φλέβες και μπούκωσέ με κάθε είδους παυσίπονα λήθης. Τέλειωσε μέσα μου χωρίς προφυλακτικό, κάνε με φορέα και μετά ονόμασέ με «υγειονομική βόμβα». Στιγμάτισέ με και διαπόμπευσέ με, με κάθε τρόπο. Περίφερέ με ως μιαρό τρόπαιο στις οθόνες σου, χώσε με στη φυλακή, κάψε με ως μάγισσα. Ξέρω όμως ότι φοβάσαι πως στην έχω φυλαγμένη και περιμένω να λογαριαστώ μαζί σου. Ότι θέλω να σε ξεριζώσω από κάθε σχέση και να σε κάνω παρελθόν. Μαζί με όλες εκείνες που καθημερινά βιώνουν τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς. Μαζί με όλες εκείνες και εκείνους που δε βολεύονται στις αντιφάσεις τους, σε απεχθάνονται και σε αρνούνται.

κυβερνήτες, εισαγγελείς, δικαστές, μπάτσοι, δημοσιογράφοι, πρόθυμοι γιατροί, πελάτες, ρατσιστές, φαλλοκράτες, νοικοκυραίοι και λοιποί ευυπόληπτοι υποκριτές

αν ψάχνετε για βρωμιά κοιταχτείτε στον καθρέφτη

Αντιεκλογική εκδήλωση εκτίμησης της συγκυρίας που διανύουμε, Παρασκευή 8/6, 8.00μμ, στο Ρεσάλτο και έκδοση αντιεκλογικής μπροσούρας θέσεων

Εκδήλωση Παρασκευής 8/6: από την ψήφο «τιμωρίας» ή «διαμαρτυρίας» στην «υπεύθυνη» ψήφο για την ανάδειξη κυβέρνησης / ο νέος διπολισμός / τα εκβιαστικά διλήμματα και η αναστήλωση των ψευδαισθήσεων / ο ρόλος της φασιστικής παραμέτρου / μετά τις εκλογές τι;

Θέματα:


- Διαμαρτυρία VS Αντίσταση

- Δημοκρατία VS Αυτοοργάνωση

- Εναλλακτισμός VS Αντιδομές

- Επίμετρο: από εκλογές σε εκλογές
  'Η το πιο ισχυρό ναρκωτικό μετά τον φόβο είναι η ελπίδα
(διασυλλογικό κείμενο από Ρεσάλτο, Σινιάλο, Θερσίτη,
αναρχικές-ους από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά)

η αντιεκλογική μπροσούρα σε pdf
(τυπώθηκε σε 1000 αντιτύπα και διανέμεται χωρίς αντίτιμο
σε αυτοοργανώμενα στέκια, καταλήψεις και συνελεύσεις γειτονιάς)

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Τα κείμενα που ακολουθούν αποτέλεσαν τους εισηγητικούς άξονες της αντιεκλογικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 27/4/2012, στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης & ρήξης Ρεσάλτο, στο Κερατσίνι, ενόψει των εκλογών της 6^ης Μάη.

Μια εκδήλωση που ήταν επιλογή μας να μην περιοριστεί στην αποχή από κάθε εκλογική διαδικασία αλλά να αναπτυχθεί εξίσου στους άξονες της αντίστασης στο κράτος, το κεφάλαιο, τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας, της ρήξης με τον πολιτισμό της ιεραρχίας, της εκμετάλλευσης, των διακρίσεων, της αυτοοργάνωσης των αγώνων και της καθημερινής ζωής, των κοινωνικών αντιδομών με αντιιεραρχικά, αντικαπιταλιστικά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά.

Οι εισηγήσεις ξεδιπλώθηκαν μέσα σε αυτό το τρίπτυχο και ολοκληρώθηκαν με την αυτο-παρουσίαση τριών εγχειρημάτων αντιδομών: το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος ΑΓΡΟΣ στο πάρκο Τρίτση (που διατηρεί σπορείο παραδοσιακών ποικιλιών και αναπτύσσει καλλιεργητική δραστηριότητα), τα πολλά και διαφορετικά μαθήματα αυτομόρφωσης του Θερσίτη (χώρου ραδιουργίας και ανατροπής στο Ίλιον) μακριά από τους ρόλους «καθηγητή-μαθητή» και τη λογική των «ειδικών», των «αυθεντιών» κλπ και το κοινωνικό ιατρείο (από υγειονομικούς και μη) που λειτουργεί έξω από τις καθιερωμένες και περιχαρακωμένες αντιλήψεις για την υγεία και τους διαχωρισμούς σε «ασθενείς» και «θεράποντες», στον κατειλημμένο χώρο ΠΙΚΠΑ στα Πετράλωνα, ως διακριτή ομάδα εργασίας της λαϊκής συνέλευσης Πετραλώνων.

Ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τοποθετήσεις γύρω από τη συγκυρία, τις κυριαρχικές επιλογές, τα κοινωνικά δεδομένα, τις δυνατότητες των ακηδεμόνευτων και αυτοοργανωμένων αγώνων και αντιδομών και τις προοπτικές περαιτέρω ενίσχυσης και εξάπλωσής τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι (τουλάχιστον για εμάς) η συγκεκριμένη εκδήλωση σχετιζόταν οργανικά με την εκδήλωση που είχε πραγματοποιηθεί στις 3 Φλεβάρη και πάλι στο Ρεσάλτο σχετικά με την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβληθεί στον ελλαδικό χώρο εδώ και 2 χρόνια με την ψήφιση του πρώτου μνημονίου. Στην εκδήλωση εκείνη (μια μέρα πριν την πορεία που είχαν καλέσει πολλές αναρχικές και αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες στο κέντρο της Αθήνας και συμμετείχαν περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι) είχαν αναπτυχθεί και συζητηθεί αναλύσεις-προσεγγίσεις σχετικά με την κατάσταση, τις επιλογές και τους προσανατολισμούς του συστήματος μέσα σε συνθήκες βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης διεθνώς, ολομέτωπης κυριαρχικής επίθεσης και επιβολής καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, μαζί με την εκτίμηση ότι θα υπάρξουν μεγάλοι κύκλοι κοινωνικών αναταραχών. Μια πρώτη απεικόνιση αυτών των διεργασιών υπήρξε ο κοινωνικός ξεσηκωμός της 12^ης Φλεβάρη, μέρας ψήφισης του δεύτερου μνημονίου, συγκέντρωσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στο Σύνταγμα και τους γύρω δρόμους, εκτεταμένων και πολύωρων συγκρούσεων στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας.

Στο διάστημα που ακολούθησε, η προκήρυξη των εκλογών λειτούργησε ως μηχανισμός κοινωνικής ειρήνευσης, αποπροσανατολίζοντας και ενσωματώνοντας σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική αμφισβήτηση και οργή. Ενώ το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών στις 6 Μάη, η προκήρυξη νέων εκλογών για τις 17 Ιούνη και τα πολιτικά δεδομένα του μεσοδιαστήματος επιδέχονται πολυεπίπεδες προσεγγίσεις και ερμηνείες. Για τον λόγο αυτό, ως επίμετρο στη συγκεκριμένη μπροσούρα, δημοσιεύουμε ένα σχετικό διασυλλογικό κείμενο του Ρεσάλτο, του Σινιάλου, του Θερσίτη και των αναρχικών από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, που μοιράστηκε σε χιλιάδες αντίτυπα στις περιοχές μας.

Αυτό που πρέπει να θεωρείται δεδομένο είναι ότι, μετά και τις νέες εκλογές, η εκμετάλλευση, η φτώχεια, η καταστολή, η ιδεολογική τρομοκρατία, ο ρατσισμός, τα πογκρόμ, οι «επιχειρήσεις σκούπα», θα ενταθούν. Η ανάθεση των κοινωνικών ζητημάτων σε κάποιους «φωστήρες» ή «σωτήρες», η κάλπικη «τιμωρία αυτών που μας οδήγησαν εδώ», η επιλογή κάποιων μικρότερων ή νέων κομμάτων ή προσώπων, η ψήφος για να μην μπουν κάποιοι στη βουλή ή για να πέσουν τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας καθώς και οι τραγικές ψευδαισθήσεις για τη στήριξη της αναπαλαιωμένης σοσιαλδημοκρατίας ως καλύτερης λύσης από την κεντροδεξιά διακυβέρνηση, δε δίνουν καμία διέξοδο παρά μόνο εγκλωβίζουν δυνατότητες και συνειδήσεις.

Συνειδητή αποχή από την εκλογική (αυτ)απάτη, και τώρα και πάντα. Προετοιμασία για τις μεγάλης κλίμακας αναμετρήσεις που αναμένονται μετά τις εκλογές, σε περιβάλλον πολιτικής ρευστότητας (έως και αστάθειας), ήδη χρεοκοπημένου-αποτυχημένου προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης-σταθερότητας, νέας δέσμης επώδυνων αντικοινωνικών ταξικών μέτρων, περαιτέρω σκλήρυνσης του κρατικού αυταρχισμού, θεσμικής ενίσχυσης της φασιστικής παραμέτρου. Όξυνση των ριζοσπαστικών χειραφετημένων αγώνων, ενδυνάμωση των ακηδεμόνευτων συλλογικών εγχειρημάτων, εξάπλωση των κοινωνικών αντιδομών. Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας, ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης, κοινοκτημοσύνης.

Ρεσάλτο

Μάης 2012

το διασυλλογικό κείμενο που εκδόθηκε σε 8000 αντίτυπα
και μοιράζεται στις γειτονιές μας

Για το αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό διήμερο 1 & 4 Ιούνη της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Περίσσοτεροι από 80 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι τόσο για την αντιρατσιστική-αντιφασιστική πορεία την Παρασκευή 1/6, στην Αμφιάλη, όσο και για την προβολή του ντοκιμαντέρ μνήμης «Τα κορίτσια της βροχής», την Δευτέρα 4/6 στην πλατεία Λαού, για τις φυλακίσεις και τα βασανιστήρια αντιστεκόμενων γυναικών κατά της στρατιωτικής δικτατορίας στον ελλαδικό χώρο την επταετία 1967-74.

Η αντιρατσιστική-αντιφασιστική πορεία της Παρασκευής 1/6, ξεκίνησε από την Πλ. Νίκης (τριγωνάκι-ζαρντέν) και πορεύτηκε για μια ώρα, με δυνατό παλμό, συνθήματα και μοίρασμα εκατοντάδων κειμένων, μέσα σε πολλές γειτονιές της Αμφιάλης, Στο τελευταίο της κομμάτι η διαδήλωση πέρασε και από το σπίτι των πακιστανών μεταναστών που είχαν δεχτεί το προηγούμενο διάστημα τις ρατσιστικές επιθέσεις ολιγομελούς ομάδας νεολαίων και ολοκληρώθηκε ξανά στην Πλ. Νίκης.

Η προβολή του ντοκιμαντέρ, το βράδυ της Δευτέρας 4/6 στην πλατεία Λαού, μας έσφιξε το στομάχι από τις μαρτυρίες των γυναικών για την κτηνωδία του δικτατορικού καθεστώτος αλλά αποτέλεσε και ένα ισχυρό ερέθισμα για τη δύναμη της αντίστασης και το ανάστημα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απέναντι στους τύραννους και τους βασανιστές.

Με συντροφιά τη μνήμη και το βλέμμα να κοιτάει μπροστά, ο αγώνας ενάντια στους παλαιούς και νέους ολοκληρωτισμούς συνεχίζεται.


αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Για την αντιφασιστική συναυλία στην Νίκαια την Κυριακή 3 Ιούνη

κοκκινιά, πλατεία αγ. νικολάου, για τέσσερις ώρες εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, πολλοί κάτοικοι από παιδιά μέχρι ηλικιωμένοι, μπάντες που πέρα από την μουσική τους μας "χάρισαν" την αντίληψή  τους για τα ιστορικά και σημερινά δεδομένα της περιοχής, δυνατές περιφρουρήσεις, διακίνηση έντυπου υλικού, μπάτσοι όλων των ειδών παντού τριγύρω, 20 φασίστες στα γραφεία τους να φυλάσσονται από δυο διμοιρίες ΜΑΤ, όμορφη βραδιά, καλή συνέχεια

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ


για πλήρη ενημέρωση σχετικά με την εκδήλωση επισκεφτείτε το site του μπλόκου στην εξουσία

Πορεία στην Αμφιάλη ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό Παρασκευή 1/6 & προβολή "Τα κορίτσια της βροχής" Δευτέρα 4/6 πλ. Λαού

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΡΧΕΤΑΙ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΛΛΟΥΣ", ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Τις τελευταίες βδομάδες στην Αμφιάλη 6 νεολαίοι επιτέθηκαν κατ’ επανάληψη με νεράντζια και πέτρες σε σπίτι πακιστανών μεταναστών. Στην τελευταία επίθεση, το βράδυ της Παρασκευής 11/5, οι μετανάστες βγήκαν έξω κι οι νεαροί κάλεσαν στο τηλέφωνο κάποιους «μεγάλους» (προφανώς οργανωμένα φασιστοειδή), οι οποίοι μόλις έφτασαν χτύπησαν αναίτια έναν μετανάστη που ζητούσε τον λόγο για τις απρόκλητες επιθέσεις και έσπασαν με κλωτσιά το τζάμι της εξώπορτας του σπιτιού. Η αστυνομία, που εμφανίστηκε μετά από λίγο, άφησε ανενόχλητους τους ρατσιστές ενώ προσήγαγε και κράτησε για μια βδομάδα στο Α.Τ. Κερατσινίου έναν από τους κατοίκους του σπιτιού λόγω κάποιας εκκρεμότητας με τα χαρτιά του. Επίσης, το απόγευμα της Κυριακής 27/5, ομάδα 11 νεοναζί εμφανίστηκαν με πανό της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Ευγένειας, όπου ξυλοκόπησαν ομαδικά έναν πακιστανό μετανάστη, εν μέσω κατακραυγής των γειτόνων και διερχόμενων, σε μια επίδειξη προφανώς της «ελληνόψυχης ανδρείας» τους.

Όσοι επιτίθενται σε μετανάστες και όχι στον καπιταλισμό και τους πολιτικούς του εκπροσώπους που ευθύνονται για τα κοινωνικά δεινά, είναι είτε αποπροσανατολισμένοι θρασύδειλοι είτε φασιστικά υποστυλώματα του συστήματος. Η αλληλεγγύη στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς και οι κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών είναι η απάντηση στα εκφυλιστικά φαινόμενα κοινωνικού εκφασισμού και κανιβαλισμού. Όσο για τα οργανωμένα φασιστοειδή, είναι ξεκάθαρα ανεπιθύμητοι στο Κερατσίνι των αγώνων και της προσφυγιάς.

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

στις γειτονιές της Αμφιάλης

ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό

Παρασκευή 1 Ιούνη, 7.00μμ

Πλ. Νίκης (τριγωνάκι - ζαρντέν) στην Τσαλδάρη

------------------

ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

για τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις

αντιστεκόμενων γυναικών

 κατά της δικτατορίας 1967-74

Δευτέρα 4 Ιούνη, 9.00μμ

Πλ. Λαού (Ταμπούρια)

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΥΣ

& ΝΕΟΥΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥΣ

Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι

κάθε Δευτέρα 7.00μμ, στην Πλ. Λαού (Ταμπούρια)

suneleushkeratsiniou.blogspot.com

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Αντιφασιστική συναυλία στη Νίκαια, Κυριακή 3/6, 7.00μμ, πλ. Αγ. Νικολάου

αναδημοσίευση από το site του μπλόκου στην εξουσία