Σελίδες

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Δήλωση Ολικής Άρνησης Στράτευσης


Το πρωινό τηλεφώνημα εκείνης της Κυριακής αντήχησε στα αυτιά μου σαν φάρσα. «Ήρθε το χαρτί κατάταξής σας στο στρατό, να περάσετε από το αστυνομικό τμήμα να το παραλάβετε». Το ελληνικό κράτος, όμως, δεν αστειεύεται. Ιδίως μέσα σε συνθήκες οριακές για τη συγκρότησή του ως μηχανισμού διαμεσολάβησης και νομής της εξουσίας. Ο στρατός αποτελεί ένα από τα τελευταία αποκούμπια του, ένα από τα τελευταία ιδεολογικά εδάφη μέσα από τα οποία επιδιώκει να οριοθετεί και να ελέγχει εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που χαρακτηρίζεται για τη ρευστότητα του -τη νεολαία-, είναι ίσως η τελευταία ιδεολογική μηχανή που έχει παραμείνει συγκροτημένη ως τέτοια και συνεχίζει να ξερνάει μίσος, διαχωρισμούς, ψευδαισθήσεις και υποχρεώσεις.
Η όλη συζήτηση γύρω από την αύξηση της στρατιωτικής θητείας έρχεται να επικυρώσει μία σημαντική λειτουργία του στρατού σε καιρούς οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Αυτή του στρατοπέδου συγκέντρωσης των άνεργων νεολαίων, των νεολαίων οι οποίοι πρέπει να παραμείνουν αποστειρωμένοι από τις κοινωνικές διεργασίες, που η ψυχολογία και ο χαρακτήρας τους δεν πρέπει να διαμορφωθούν μέσα σε ένα πλαίσιο λεηλασίας των ζωών τους, απουσίας ονείρων και τεμάχισης των επιθυμιών. Κάποιοι χιλιάδες να τριγυρνούν στους δρόμους της πόλης χωρίς-να-έχουν-στον-ήλιο-μοίρα, με τις προϋποθέσεις σφυρηλάτησης μίας κουλτούρας που θα εμφορείται από την αναγνώριση (και την άρνηση ταυτόχρονα) της ταξικής διαστρωμάτωσης της κοινωνίας, είναι η απαρχή ενός εφιάλτη για τα αφεντικά. Ενός εφιάλτη όπου οι αριθμοί μητρώου του ΟΑΕΔ και οι στατιστικές μπορούν να μετατραπούν σε ζωντανά υποκείμενα ικανά για την έφοδο στον ουρανό.
Μου έχουνε πει όλα αυτά τα χρόνια για την αγάπη για την πατρίδα. Αλλά αποφεύγουν να μου πουν ότι αυτό προϋποθέτει το μίσος για ότι δεν είναι δικιά μου πατρίδα. Εκεί που μου δείχνουν τα σύνορα που πρέπει να φυλάξω βλέπω ματωμένες χαρακιές πάνω στο σώμα του πλανήτη, από τις σάρκες εξαθλιωμένων ανθρώπων που αναζητούν σαν τελευταίο καταφύγιο επιβίωσης τον «δυτικό παράδεισο». Οι έμποροι ναρκωτικών, οι νταβατζήδες, οι μαφίες κάθε λογής έχουν πιο σίγουρες διαδρομές -κρατικά εξασφαλισμένες. Μου θυμίζουν ότι ο στρατός είναι ένα σχολείο για τη ζωή. Και αλλάζουν κουβέντα όταν τους υπενθυμίζω ότι και για τη φυλακή κάτι παρόμοιο λένε ότι είναι. Αλλά εκεί κανένας γονιός δεν είναι πρόθυμος να στείλει τα παιδιά του. Μου λένε με σιγουριά ότι ο ελληνικός στρατός δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση. Αλλά δεν μου εξηγούν πως ερμηνεύουν όλοι αυτοί την αύξηση των -φανερών- κονδυλίων των στρατιωτικών προϋπολογισμών. Δεν μου εξηγούν τι κάνουν τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν, στο Σουδάν, στη Σομαλία. Με περηφάνια μου λένε ότι ο ελληνικός στρατός εκσυγχρονίστηκε. Έχει και γυναίκες στις τάξεις του. Αλλά συνεχίζει να είναι ο τόπος όπου γίνεσαι πραγματικά άντρας. Είναι τα ίδια περήφανα λόγια του πατέρα προς τον γιο, για δεύτερη φορά. Την πρώτη ήταν για την επίσκεψη στο μπουρδέλο της γειτονιάς. Είναι απόλυτοι ότι η πατρίδα αγαπάει και σέβεται τα παιδιά της. Γι' αυτό και όταν το απαιτήσουν οι περιστάσεις θα τα στείλει στην πρώτη γραμμή να πυροβολήσουν αυτόν που βρίσκεται στην απέναντι μεριά, γιατί έχει διαφορετικό χρώμα, διαφορετική θρησκεία, διαφορετική σημαία πάνω από το κεφάλι του. Και στα μετόπισθεν σε έχει εξασφαλισμένο. Είναι τότε που μία από αυτές τις φιγούρες που σέρνονται στους δρόμους της πόλης, όταν θα σταθεί να ξαποστάσει κάτω από τον ανδριάντα ή την πλάκα που θα έχουν σηκώσει «προς τιμή σου», θα αναρωτηθεί ποιος είναι περισσότερο εξαρτημένος και ντοπαρισμένος, αυτός ή εσύ; Ο ένας από άσπρη σκόνη, ο άλλος από εθνικά ιδεώδη. Με πανικό μου λένε ότι αν δεν πολεμήσουμε θα μας πάρουν τη χώρα οι Τούρκοι. Λησμονώντας ότι το ελληνικό κράτος ξεδιπλώνει μία συγυρισμένη επιθετική επεκτατική πολιτική τα τελευταία χρόνια σε αυτή τη γωνιά των Βαλκανίων. Αγνοώντας ότι πλάι στους αρνητές στράτευσης από αυτή τη μεριά του Αιγαίου, υπάρχουν άλλοι τόσοι συνοδοιπόροι που το παλεύουν στον τόπο όπου έχουν γεννηθεί, από την απέναντι μεριά του Αιγαίου. Απηυδισμένοι στο τέλος καταλήγουν ότι με όσα λέω παραπάνω έχουν χαθεί τα ιδεώδη και τα ιδανικά μου. Δεν ήμουν ποτέ πιο σίγουρος. Τα ιδανικά του μιλιταρισμού και του ρατσισμού, της υποταγής στις διαταγές των ανωτέρων απλά-επειδή-είναι-ανώτεροι, της πειθαρχίας στη βάση μίας αφηρημένης σκληραγώγησης, της ομοιομορφίας, της εθνικής ενότητας εν τέλει, τα έχω αφήσει εκεί πίσω, όταν έκλεισα τα υπέροχα διδακτικά βιβλία του λυκείου. Δεν σκοπεύω να αφήσω την καθημερινότητά μου για να εσωκλειστώ σε ένα στρατόπεδο. Αυτή την καθημερινότητα με τις γύρες σε σοκάκια της πόλης ποτισμένα με αναμνήσεις, αγκαλιά και πλάι πλάι με ανθρώπους που κοιτώντας τους στα μάτια βλέπεις τον σεβασμό, την έγνοια, την αλληλεγγύη. Δεν σκοπεύω να αφήσω συναισθήματα για να εσωκλειστώ σε ένα στρατόπεδο. Οι χαρές και οι λύπες, το γέλιο και το κλάμα, η ικανοποίηση, η περιέργεια, η αμφισβήτηση -και η εξωτερίκευσή τους- ξέρω ότι δεν έχουν θέση στην ομοιομορφία των χακί στολών. Δεν σκοπεύω να αφήσω τους φίλους και τους συντρόφους μου για να εσωκλειστώ σε ένα στρατόπεδο. Αυτούς τους φίλους και συντρόφους που σπάμε τα κεφάλια μας κάθε μέρα, στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, στις συλλογικότητες και στις λαϊκές συνελεύσεις για να χαράξουμε διαδρομές ενάντια σε αυτόν τον παρηκμασμένο κόσμο. Έχουμε κουραστεί με τις άνω τελείες. Θέλουμε να μπει, απλά, μία τελεία.
Χρόνος, λοιπόν, δεν υπάρχει για να ασχοληθώ άλλο με την «υποχρέωση στράτευσης». Η κοινωνική επανάσταση καρτερεί να βρούμε τα βήματα που θα μας οδηγήσουν όσο γίνεται πιο σύντομα κοντά της. Ως εκ τούτου θα είμαι με συνέπεια απών από οποιαδήποτε κλήση κατάταξης στον ελληνικό στρατό. Και αυτόν τον Μάρτη και κάθε φορά που το πρόσωπο της εξουσίας θα στέκεται στο κατώφλι της πόρτας απαιτώντας τη συμμόρφωσή μου.
Ούτε για μία ώρα, ούτε για ένα λεπτό, λοιπόν.
Βαγγέλης Τ., Μάρτιος 2012, Αθήνα

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Για τις συλλήψεις και την αστυνομική εισβολή στο αυτόνομο στέκι Μπαρούτι στη Βέροια την 25η Μαρτίου

Στις 25 Μαρτίου το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που επέβαλλαν στο πλήθος των καταπιεσμένων - Τράπεζες, Κράτος, Πολιτική ελίτ, ΜΜΕ και τα υπόλοιπα σκουλήκια της κυριαρχίας – έδειξε τα δόντια του. Με στρατηγικό στόχο να κατασταλεί και να τρομοκρατηθεί κάθε πηγή αντίστασης στο καθεστώς, το υπουργείο προστασίας των αφεντικών οργάνωσε με ακρίβεια την επιβολή στρατιωτικού νόμου για μία μέρα σε ολόκληρο το ελλαδικό χώρο. Απαγόρευση κυκλοφορίας γύρω από τους χώρους των φασιστικών παρελάσεων, ζώνες ελεγχόμενης κυκλοφορίας, ελεύθεροι σκοπευτές, απαγόρευση των συναθροίσεων διαδηλωτών, προσαγωγές και συλλήψεις, προπαγάνδα από τα μ.μ.ε συνέθεσαν το σκηνικό της δικτατορίας τους.
Όμως για άλλη μια φορά λογάριασαν χωρίς να πάρουν υπόψη τους ότι οι αξίες και τα όνειρα των εξεγερμένων, για ζωή, ελευθερία, ισότητα, άμεση δημοκρατία, δεν μπορούν να πειθαρχήσουν στα προσωρινά στρατιωτικά τους διατάγματα, να καλουπωθούν στα όρια, που θέτει η υπερεθνική μηχανή της καπιταλιστικής και κρατικής κυριαρχίας.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση το πρωί της 25ης Μαρτίου συγκεντρωθήκαμε στο κέντρο της Βέροιας σύντροφοι και αλληλέγγυοι για να αντισταθούμε στην προσπάθεια επιβολής ενός απολυταρχικού, δικτατορικού καθεστώτος, να αμαυρώσουμε την εικόνα μιας, από άκρη σ’ άκρη αστυνομοκρατούμενης και στρατοκρατούμενης πόλης και να αποτρέψουμε την πιθανή παρουσία οργανωμένων εισαγόμενων φασιστών και νεοναζιστών οι οποίοι τον ίδιο καιρό, έναν χρόνο πριν, στην ίδια επέτειο έδρασαν ανενόχλητοι δίπλα από την εξέδρα των επισήμων ενώ το κράτος επιδιδόταν σε απαγωγές πολιτών με τις αστυνομικές δυνάμεις να περιμένουν τους «υπόπτους» κάτω από τα σπίτια τους. Την ίδια τακτική ακολούθησαν και φέτος αλλά εις μάτην.
Οι περίπου 30 συγκεντρωμένοι περικυκλωθήκαμε ξαφνικά από διπλάσιες στον αριθμό αστυνομικές δυνάμεις (συγκεκριμένα συστρατεύθηκαν όλες οι δυνάμεις του νομού Ημαθίας γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο) όλων των ειδών και εξοπλισμών (μέχρι και ασφαλίτη με ξύλινο ρόπαλο είδαμε), για να μας αναγγείλουν την αναίτια προσαγωγή μας. Όταν αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε και απαιτήσαμε την παρουσία δικηγόρου άρχισαν να μας σπρώχνουν. Με λεωφορείο μας μετέφεραν στο τμήμα όπου μας πήραν τα στοιχεία και μας άφησαν να περιμένουμε αρκετές ώρες στον μπλοκαρισμένο από αστυνομικές δυνάμεις διάδρομο του τμήματος χωρίς να μας εξηγήσουν το λόγο της συνέχισης της κράτησής μας παρά τις επίμονες ερωτήσεις μας.
Μετά το τέλος της παρέλασης συγκροτήθηκε αυθόρμητα πορεία η οποία έφτασε στο τμήμα σε ένδειξη αλληλεγγύης. Μετά από αρκετές ώρες περάσαμε από προανάκριση όπου εκεί πληροφορηθήκαμε την σύλληψη μας με την κατηγορία της αντίστασης. Συγκεκριμένα γίνανε 32 προσαγωγές, 27 από τις οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις (ο ένας συλληφθείς ήταν ανήλικος και αφέθηκε). Πέρα από την κατηγορία της αντίστασης η οποία απαγγέλθηκε σε όλους, ένας αντιμετωπίζει κατηγορία για εξύβριση, ένας για απειλή και ένας για οπλοκατοχή. Την ίδια ώρα αστυνομικοί και άντρες της αντιτρομοκρατικής με την παρουσία εισαγγελέα και ενός από τους συλληφθέντες συντρόφους εισέβαλαν στο αυτόνομο στέκι Μπαρούτι παραβιάζοντας την πόρτα χωρίς να βρεθεί οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο.
Μετά την προανάκριση αργά το απόγευμα οδηγηθήκαμε στα κρατητήρια του τμήματος μέσα από τα οποία δεν σταματήσαμε ούτε στιγμή να φωνάζουμε συνθήματα (μας εμψύχωναν και σύντροφοι από άλλες πόλεις οι οποίοι κατέφθασαν εκείνη την ώρα έξω από το τμήμα) και να ενοχλούμε τους φρουρούς μας. Αργά το βράδυ μας μετέφεραν τελικά με χειροπέδες στο κτήριο της εισαγγελίας, έξω από το οποίο είχε συγκεντρωθεί αρκετός αλληλέγγυος κόσμος και φώναζε συνθήματα απέναντι από παραταγμένη διμοιρία. Η δίκη μας ορίστηκε για τις 29 Μαϊου. Αφού αφεθήκαμε και οι 26, ενωθήκαμε με τον κόσμο και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης.
Ο στρατιωτικός νόμος και το υπερθέαμα που στήσανε στην Βέροια και σε ολόκληρη τη χώρα, δεν φόβισε κανέναν αλλά αντίθετα εξόργισε και συσπείρωσε τον κόσμο. Τέτοιες προσπάθειες εκφοβισμού δεν μας λυγίζουν αλλά μας πεισμώνουν. Η αντίσταση στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει τράπεζες, κράτος μμε και οι γλύφτες τους είναι η επιλογή ανθρώπων, που πραγματώνουν στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, του πολιτισμού, και της μάθησης, το υπέρτατο όνειρο της ελευθερίας.
Δηλώνουμε ότι αυτή την επιλογή μας θα την υπερασπιστούμε μέχρι την τελευταία αναπνοή μας. Κάθε ανθρωποφύλακας, κάθε αφεντικό, κάθε παρακρατικός και ρουφιάνος είναι απλά ένα εμπόδιο, που η επαναστατική μας οργή θα περάσει από πάνω του.

Διαρκής αγώνας για ζωή, ελευθερία, ισότητα και άμεση δημοκρατία.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Συλληφθέντες/σες της 25ης Μαρτίου

Αλληλέγγυοι/ες


από μικροφωνική αλληλεγγύης στην πλατεία δημαχείου στη Βέροια

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Παρέλαση 25ης Μάρτη 2012

Πανό που κρεμάστηκε από συντρόφους και συντρόφισσες του ΡΕΣΑΛΤΟ στη διασταύρωση της Κωνσταντινουπόλεως με την Λεωφ. Δημοκρατίας κατά την διάρκεια της παρέλασης.



Παρέμβαση ενάντια σε κράτος-αφεντικά-φασίστες σε Πέραμα-Κερατσίνι

Το πρωί του Σαββάτου 24 Μάρτη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση, με μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό, ενάντια σε κράτος-αφεντικά-φασίστες, αρχικά στο Πέραμα και κατόπιν στο Κερατσίνι.



Η παρέμβαση ξεκίνησε στις 11 το πρωί στο τέρμα του Περάματος (στα καραβάκια για Σαλαμίνα) από 100 συντρόφισσες και συντρόφους από συλλογικότητες των περιοχών του Πειραιά και της δυτικής Αθήνας. Γύρω στις 11.30 μια ομάδα 30 συγκεντρωμένων προχώρησε σε μοίρασμα κειμένων μέσα σε κεντρικούς δρόμους και πλατείες του Περάματος. Παράλληλα, το μοίρασμα συνεχιζόταν από τους υπόλοιπους στα καραβάκια. Στις 12.30 η παρέμβαση στο Πέραμα έκλεισε τον κύκλο της και 60 περίπου άνθρωποι κατευθυνθήκαμε προς Κερατσίνι, όπου πραγματοποιήθηκε επίσης μαζικό μοίρασμα κειμένων από την πλατεία Λαού ως την πλατεία Κύπρου (δημαρχείο).



Κατά την διάρκεια των παρεμβάσεων στις δύο περιοχές μοιράστηκαν 2500 κείμενα ενώ ταυτόχρονα πετάχτηκαν και αρκετές χιλιάδες τρικάκια.




το διασυλλογικό κείμενο που μοιραζόταν κατά την διάρκεια της παρέμβασης



Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Μικρή συμβολή ενάντια στον θεσμό της παρέλασης





ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ


Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας
Πολλοί δεν ξέρουν
Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
Είναι του εχθρού τους η φωνή
Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός

Μπ. Μπρεχτ – «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου»




Από την περίοδο της δικτατορίας του λάτρη του ναζιστικού κράτους Ιωάννη Μεταξά (1936-1941), οι παρελάσεις θεσπίζονται ως επίσημες εκδηλώσεις του ελληνικού κράτους και οι μέρες διεξαγωγής τους ανακηρύσσονται "μέρες εθνικής μνήμης και συστράτευσης". Από την εποχή εκείνη έως και σήμερα, ο θεσμός των παρελάσεων ενεργοποιείται ως ένα συνεχές και αναπόσπαστο ορόσημο της πιο χυδαίας εξουσιαστικής προπαγάνδας: της "εθνικής υπερηφάνειας" και της "εθνικής ενότητας". Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στο σύνολο των μοντέλων διακυβέρνησης που δοκιμάστηκαν από την εποχή του Μεταξά έως σήμερα (στρατιωτικές χούντες, βασιλευόμενη και κοινοβουλευτική δημοκρατία, δημοκρατικά καθεστώτα έκτακτης ανάγκης), οι παρελάσεις παραμένουν αναλλοίωτο κομμάτι της λειτουργίας του ελληνικού κράτους και των μηχανισμών του.
...
Η όξυνση του κοινωνικού/ταξικού ανταγωνισμού στις μέρες μας έχει απαξιώσει πλήρως το πολιτικό σύστημα, με την κοινωνική ανυπακοή να αμφισβητεί ολοένα και περισσότερες πτυχές και δομές της εξουσίας. Οι παρελάσεις δεν έχουν διαφύγει της προσοχής των «από κάτω». Από τη στιγμή που οι παρελάσεις αποτελούν ένα ανοιχτό σημείο αναφοράς για όλες τις συνιστώσες του συστήματος, η κοινωνική οργή δεν θα μπορούσε να μην στρέψει το βλέμμα της σε ένα τέτοιο πεδίο. Ωστόσο, όσο θολές παραμένουν οι νοηματοδοτήσεις και τα περιεχόμενα που δίνουν οι καταπιεσμένοι στις παρεμβάσεις που πραγματώνουν σε ημέρες εθνικών επετείων, τόσο πιο έκδηλη γίνεται η κοινωνική σύγχυση που εκπέμπεται τις ημέρες αυτές. Από τις «παρελάσεις του λαού» με αυτοσχέδια μπλοκ διαδηλωτών να διαβαίνουν «περήφανα» τον δρόμο της παρέλασης πίσω από τους στρατιωτικούς ή μαθητικούς σχηματισμούς, μέχρι τα ανάποδα βλέμματα ή τις χειρονομίες -μέσα από τις γραμμές της παρέλασης- που στρέφονται μόνο προς τους πολιτικούς (!), αυτό που μένει στο απυρόβλητο από τις διάφορες "παρελάσεις της αντίστασης" είναι όλο το μιλιταριστικό πρωτόκολλο και οι υπόλοιπες συνιστώσες της εξουσίας (όπως οι ρασοφόροι και μη επιχειρηματίες, οι πραίτορες της αστυνομίας ή οι στρατοκράτες που καμαρώνουν τα νυν και τα μελλοντικά αναλώσιμα πιόνια των προσμενόμενων χαρακωμάτων τους).

Ταυτόχρονα, οι κάθε είδους εθνικισμοί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να διαχύσουν το δηλητήριό τους και να αφομοιώσουν ή να καρπωθούν την διάχυτη δυσαρέσκεια. Από τα εμετικά συνθήματα της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του μισανθρωπισμού των ειδικών δυνάμεων του ελληνικού στρατού, μέχρι τις κάθε λογής εθνικιστικές και πατριωτικές κορώνες περί «προδοσίας» του έθνους, περί «καθαρής και περήφανης φυλής» και αλύτρωτων πατρίδων. Οι ίδιες δηλαδή φωνές που απαξιώνουν ή σαμποτάρουν τους κοινωνικοταξικούς αγώνες σε μνημειώδη σύμπλευση με τους «προδότες πολιτικούς και τα ΜΜΕ».
...

Μην μπαίνεις στην γραμμή…

…Της υπακοής
…Της ομοιομορφίας
…Της πειθαρχίας
…Του εθνικισμού
…Του μιλιταρισμού


Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης

Μάρτης 2012



Ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται στο blog της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης



Για την συνέλευση-συζήτηση την Πέμπτη 22/3 στο πολιτιστικό κέντρο "Μελίνα Μερκούρη"


50 περίπου άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι για συνέλευση-συζήτηση την Πέμπτη 22/3 στο πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα Μερκούρη» σχετικά με τον κοινωνικό ξεσηκωμό της 12ης Φλεβάρη, τον κατασταλτικό και ιδεολογικό πόλεμο του καθεστώτος, τους δεκάδες συλληφθέντες και τους 4 προφυλακισμένους της μέρας. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και τοποθετήθηκαν άνθρωποι από την Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγ. Παρασκευής (ένας από τους προφυλακισμένους είναι από την συνέλευση τους), την Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου (που στοχοποιήθηκε μιντιακά μετά τον εντοπισμό εμπρηστικού μηχανισμού σε συρμό στο μετρό του Αιγάλεω, με υπόδειξη αποσπασμάτων προκήρυξης της για άνοιγμα του μετρό Συντάγματος ενόψει της 12ης Φλεβάρη ως «προειδοποίηση για χτύπημα στο μετρό») και η δικηγόρος ενός από τους προφυλακισμένους.
Τη συζήτηση απασχόλησαν τα γεγονότα της ημέρας, η σαθρότητα των διώξεων και των κατηγορητηρίων, η ενίσχυση και ο συντονισμός των κινήσεων αλληλεγγύης για την αποφυλάκιση των προφυλακισμένων αλλά και το κλίμα της περιόδου έτσι όπως διαμορφώνεται προεκλογικά, τα επόμενα «νέα μέτρα» που έρχονται τον Ιούνιο και η συνέχιση των τοπικών και συντονισμένων παρεμβάσεων αντίστασης μέσα στις γειτονιές.
Ενδεικτικό του κλίματος της εκδήλωσης ήταν το πανό που είχε κρεμαστεί έξω από το πολιτιστικό κέντρο: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ, ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ.
Η επόμενη συνέλευση θα πραγματοποιηθεί (όπως όλο το τελευταίο τετράμηνο) την Δευτέρα 26/3, στις 7.00μμ, στο πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», Εμμ. Μπενάκη 70 - Αμφιάλη (φτάνει πλέον ο καιρός που θα επιστρέψουμε στις πλατείες).


αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Κυκλοφόρησε το τεύχος 13 του ΠΕΙΡΑ(Γ)ΜΑΤΟΣ

Κυκλοφόρησε το 13ο τεύχος του Πειρά(γ)ματος και μοιράζεται στα σχολεία των περιοχών μας μαζί με το έντυπο ''1821... Μύθοι''. Και τα 2 μπορείτε να τα βρείτε στο Ρεσάλτο κάθε Παρασκευή μετά τις 8:00μ.μ., όπου ο χώρος είναι ανοιχτός για γνωριμία, κοινωνικότητα και χαλαρή συνεύρεση ή κάθε Τετάρτη στις 8:00μ.μ. όπου πραγματοποιείται η εβδομαδιαία συνέλευση του στεκιού.



Περιεχόμενα: Graffity - Καθαροί τοίχοι...βρώμικες συνειδήσεις / Μαθητικές Αντιστάσεις /  Η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα...οι προλετάριοι δεν έχουμε πατρίδα / 1821 μύθοι





Έντυπη έκδοση ενάντια στους εθνικούς μύθους και τα εθνικά ιδεώδη. Εκδόθηκε από στέκια, καταλήψεις, χώρους και ομάδες στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Διανέμεται σε 6.000 αντίτυπα, χέρι με χέρι, σε γειτονιές, σε δρόμους, σε πλατείες, σε σχολεία περιοχών της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά.


                                                   Κατεβάστε το έντυπο σε μορφή pdf ΕΔΩ


Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, Σάββατο 17/3, 7.00μμ, προβολή video «Οι καιροί της οργής»


Σάββατο 17 Μάρτη, 7.00μμ, προβολή του video «Οι καιροί της οργής» για την δράση των Επαναστατικών Πυρήνων στη Γερμανία, στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας αλληλεγγύης για την 79χρονη Sonja Suder και τον 70χρονο Christian Grauger που φυλακίστηκαν μετά από 33 χρόνια φυγοδικίας και εξορίας.
Κοντά χρόνια 20 από τη διάλυσή τους, οι Επαναστατικοί Πυρήνες και η Rote Zora, βρίσκονται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο της καταστολής. Το γερμανικό κράτος, θέλοντας αφενός να δείξει ότι δεν ξεχνάει ποτέ τους λογαριασμούς του με τους αρνητές της «παντοδυναμίας» του, αφετέρου να παραδειγματίσει μέσω της δίωξης των πάλαι ποτέ εσωτερικών του εχθρών, εξαντλεί σήμερα την εκδικητικότητά του στο πρόσωπο της 79χρονης Sonja Suder και του 70χρονου Christian Gauger. Οι δύο μετά από 33 ολόκληρα χρόνια φυγοδικίας και εξορίας, συνελήφθησαν στη Γαλλία στις 14 Σεπτέμβρη 2011 και εκδόθηκαν στη Γερμανία, προκειμένου να δικαστούν για επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι Επαναστατικοί Πυρήνες στα τέλη της δεκαετίας του ΄70, κατηγορούμενοι με βάση τις διαβόητες «καταθέσεις» του βαριά τραυματισμένου, ακρωτηριασμένου μετά από έκρηξη και υπό την επήρεια ισχυρών φαρμάκων Herman F., επίσης μέλους της οργάνωσης, οι οποίες εκβιάστηκαν το 1978.
Το video που θα προβληθεί αποτελεί τη βιντεοσκόπηση μιας δημόσιας συζήτησης κριτικής-αυτοκριτικής αποτίμησης, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2001 στο Βερολίνο, με ομιλητές μέλη του Κινήματος 2 Ιούνη και της RAF καθώς και κάποια συνοδευτικά video με συνεντεύξεις μελών των Επαναστατικών Πυρήνων.
Συνοδευτικά, θα υπάρχει σε 100 αντίτυπα, μια μπροσούρα που αποτελεί μετάφραση σχετικού εντύπου που εκδόθηκε το 1999 από έναν ισπανό σύντροφο. Το ισπανικό κείμενο είναι μετάφραση από το βιβλιαράκι Η ιστορία των Επαναστατικών Πυρήνων και της Rote Zora: Ένοπλη αντίσταση στη Δυτική Γερμανία (που εκδόθηκε από την Pirate Press Sheffield), εμπλουτισμένο με στοιχεία από το βιβλίο Ο ένοπλος αγώνας στην Ευρώπη του Peio Aierbe. Περιλαμβάνει, επίσης, τη μετάφραση τμήματος της συνέντευξης που έδωσαν το 1984 δύο μέλη της Rote Zora (ένοπλη γυναικεία οργάνωση που προέκυψε μέσα από τους Επαναστατικούς Πυρήνες αλλά συγκροτήθηκε αυτόνομα, με κάποιες ωστόσο αγωνίστριες να συμμετέχουν παράλληλα και στις δύο οργανώσεις). Τέλος, εμπεριέχεται ένας μικρός «οδηγός» για πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου, ο οποίος διευκολύνει την παρακολούθηση όσων περιγράφονται στο video.
Το video και η μπροσούρα είναι το υλικό της παρουσίασης-ενημέρωσης που θα γίνει το απόγευμα της 17ης Μάρτη, στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά (στην οποία συμμετέχουμε ως συλλογικότητα), στο πλαίσιο του αυτοδιαχειριζόμενου καφενείου της κατάληψης κάθε Σάββατο από τις 7.00μμ.

Μάρτης 2012
αναρχικές/οι από τις δυτικές συνοικίες της αθήνας και του πειραιά

αναδημοσίευση από το blog της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Άμεση αποφυλάκιση της αναρχικής Στέλλας Αντωνίου

Στις 4 Δεκέμβρη του 2010, στο πλαίσιο "επιχείρησης" της "αντι"τρομοκρατικής, με την αναγκαία συμβολή των ΜΜΕ σε επίπεδο θεαματικής διαδικασίας αλλά και ιδεολογικής προπαγάνδας, συλλαμβάνονται έξι άτομα από τον αναρχικό χώρο, μεταξύ των οποίων και η Στέλλα Αντωνίου. Με ένα χαρακτηριστικά πρόχειρο και σαθρό κατηγορητήριο, που για κάποιους από αυτούς -όπως η Στ. Αντωνίου-στηριζόταν αποκλειστικά στην τακτική της ποινικοποίησης των προσωπικών και συντροφικών σχέσεων (που μάλιστα σε μία περίπτωση ήταν εντελώς ανύπαρκτες), προφυλακίζονται και οι έξι, κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε άγνωστη(!) ένοπλη οργάνωση με άγνωστη(!) δράση. Ενδεικτικό της προχειρότητας της επιχείρησης αλλά και της εκδικητικότητας απένταντι σε αγωνιζόμενους ανθρώπους είναι το γεγονός της αποφυλάκισης των δύο από τους συλληφθέντες, μετά από 6 μήνες εγκλεισμού, και της απόσυρσης όλων των κατηγοριών τους.

Η αναρχική Στέλλα Αντωνίου διώκεται εξαιτίας της έμπρακτης αλληλεγγύης της σε σύντροφο και φίλο της που φυγοδικούσε, αλλά και επειδή από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της υπερασπίστηκε την πολιτική της ταυτότητα και αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις "αρχές". Σε μία επίδειξη εκδικητικής μανίας, παραμένει μέχρι σήμερα προφυλακισμένη, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας και έχει ανάγκη εξειδικευμένης ιατρικής φροντίδας, που ούτε στο ελάχιστο δεν μπορεί να της παρασχεθεί στη φυλακή. Στις 8 Μαρτίου 2012, μετά από 4 αιτήσεις αποφυλάκισης που απορρίφθηκαν στο σύνολό τους χωρίς αιτιολογία, κατέθεσε νέα αίτηση, απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή της.

Προσπαθούν να εξοντώσουν τα ριζοσπαστικά κομμάτια αυτής της κοινωνίας αιχμαλωτίζοντας συνεχώς αγωνιστές. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης στο οποίο πλέον έχουμε περιέλθει σημαίνει και μετακύληση σε ένα αστυνομικό κράτος. Σε αυτό το πλαίσιο,είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια κατοχύρωσης της δυνατότητας των κατασταλτικών μηχανισμών να συλλαμβάνουν, να βασανίζουν, να πυροβολούν και να φυλακίζουν κατά βούληση και να επικυρώνουν τις πράξεις τους μέσω της δικαστικής εξουσίας. Στεκόμαστε συνειδητά στην πλευρά των αγωνιζόμενων, των καταπιεσμένων, των ανυπότακτων, όπως και συνειδητά ενάντια σε κάθε εκφραστή της κρατικής βαρβαρότητας και εκδικητικότητας, σε κάθε ένστολο ή μη βασανιστή, δολοφόνο, σε κάθε εκφραστή του κόσμου της υποδούλωσης και της υποταγής.

Άμεση αποφυλάκιση της Στέλλας Αντωνίου.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το κείμενο της Στέλλας Αντωνίου με αφορμή την 5η αίτηση αποφυλάκισής της

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Εκδήλωση-Συζήτηση για την Ολική Άρνηση Στράτευσης στη Βίλα Ζωγράφου

                                                




Το Σάββατο 10 Μαρτίου, στις 7.00μμ

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ...

Γιατί προάγει την ψυχική, σωματική και πολιτική καταπίεση μέσω του φόβου, της εκπειθάρχησης και του "σωφρονισμού".

Γιατί επιβάλλει την ομοιομορφία σε συμπεριφορά και εμφάνιση, την υποταγή στην ιεραρχία, τον σεξισμό και τον εθνικισμό.

Γιατί αποτελεί βασικό μηχανισμό υπεράσπισης των αφεντικών και συστημικό πυλώνα καταστολής των κοινωνικών εξεγέρσεων.

Γιατί δε θα γίνουμε συνένοχοι στα εγκλήαμτά τους.

...ΓΙΑΤΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ-ΦΥΛΑΚΕΣ

Η εκδήλωση καλείται από τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου (Γ. Ζωγράφου 13, στην πράσινη πύλη)
το Ξυπόλυτο Τάγμα (ολικοί αρνητές από τα Ιωάννινα)
και την Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης


<<Όταν ακούω ότι για να πετύχει κάτι είναι απαραίτητη η συμμετοχή μου σκέφτομαι το στιφάδο>> (Ο λαγός)

Είμαι εχθρός του ελληνικού έθνους και κάθε έθνους. Διότι πρόκειται για πολεμικούς μηχανισμούς κοινωνικής αποσύνθεσης και υποδούλωσης. Η εθνική συνείδηση είναι το προκάλυμμα της αφομοίωσης στον αστικό ολοκληρωτισμό, της αφομοίωσης στον ιδιωτικό ωφελιμισμό, στην εκμετάλλευση και στην συσσώρευση, στην δικτατορία του νόμου· είναι η φοβική και μισάνθρωπη κέλευση της υποταγής στο κράτος. Κεφαλαιούχοι, πολιτικάντηδες, λόγιοι βρικόλακες και μισθοφόροι συναποτελούν τον πυρήνα του έθνους εξαπαρχής του. Εκατόν ενενήντα χρόνια εξαπάτησης, καταπίεσης, αποικειοποίησης και μητροπολιτικού εγκλεισμού, η ιστορία του έθνους μέσα στα σύνορα του ελληνικού κράτους. Εκατόν ενενήντα χρόνια πολεμικής συστράτευσης με τις μεγάλες δυνάμεις του κεφαλαίου, η θέση του ελληνικού έθνους στην εξέλιξη της διακρατικής κυριαρχίας.
Σήμερα, ο γενικός εξανδραποδισμός των εκμεταλλευόμεων για χάρη των ντόπιων αφεντικών και των διεθνικών διευθυντηρίων πραγματώνεται υπό την σημαία της εθνικής σωτηρίας. Με την σημαία του έθνους οπλίζονται τα καθάρματα, κρατικοί άρχοντες, καθεστωτικοί κονδυλοφόροι και φασιστικές συμμορίες, που οργανώνουν την εκκαθάριση των πιο αδύναμων κομματιών του κυριαρχούμενου κόσμου.
Το ελληνικό κράτος και η εθνική συνείδηση, συνείδηση υποτελούς ομοιογενοποίησης, συγκροτήθηκαν μέσα από εμφύλιους πολέμους, καταστολή, ταξικό έλεγχο. Η στρατιωτική κυριαρχία θεμελιώνει το έθνος. Το φάντασμα της στρατοκρατίας φυλάει την δημοκρατία των αφεντικών. Τα όπλα του έθνους βγαίνουν στο προσκήνιο για να υπερασπιστούν το καθεστώς ή για να προσαυξήσουν τα κατεχόμενα φέουδά του.
Ο ελληνικός στρατός αποτελεί δραστήριο όργανο του ΝΑΤΟ και των λεηλατικών εκστρατειών του. Στα σύνορα του ευρωπαϊκού κάτεργου δολοφονεί τους κατατρεγμένους οι οποίοι έχουν ξεριζωθεί από τις βόμβες και τον λιμό που σπέρνει η πλανητική δημοκρατία του κεφάλαιου. Στην Πίνδο και στον Έβρο η ελληνική σημαία έχει ποτιστεί με το αίμα των απόκληρων. Μέσα στην μητροπολιτική φυλακή, τώρα που οξύνεται η ταξική αντεπίθεση και δυναμώνουν τα εγχειρήματα κοινωνικής αυτοοργάνωσης ενάντια στην κρατική τυραννία, ο εθνικός στρατός προετοιμάζεται για την αντεπανάσταση.
Το κράτος καλεί τους υπηκόους του να υπηρετήσουν την πολεμική μηχανή του. Η θητεία είναι ένας εκβιαστικός εγκλεισμός. Ο φαντάρος στρατωνίζεται δια της βίας και εκπαιδεύεται να υποτάσσεται στην ιεραρχική πυραμίδα του τρόμου, να ανέχεται την βία της και να δολοφονεί ο ίδιος για λογαριασμό της. Ο στρατός αποτελεί το πρότυπο και το θεμέλιο του καταναγκασμού. Ιστορικά, ο αστικός κόσμος αναπτύχθηκε ως πολιτισμός των στρατοπέδων. Τα κάτεργα, τα σχολεία, οι φυλακές αναπαράγουν την οργάνωση του στρατοπέδου και ο εθνικός στρατός υπάρχει για την έσχατη υπεράσπιση της εκμεταλλευτικής τάξης.
Σ' ετούτο τον επί αιώνες δυναστευόμενο κόσμο έχω πάρει θέση στον πόλεμο για την κοινωνική απελευθέρωση από το κράτος και το κεφάλαιο. Είμαι στρατευμένος στην κοινή πάλη για την ανατροπή της λεηλασίας του ανθρώπινου και του φυσικού πλούτου, για την ανάπτυξη της αντιθεσμικής κοινωνικής αυτοοργάνωσης, για την εξάλειψη όλων των συνόρων και των παρτίδων. Θα παραμείνω στις γραμμές του εξεγερσιακού αγώνα εως ότου αποσυντεθούν όλα τα έθνη, εως ότου διαλυθούν οι στρατιές των τυράννων, με την επαναστατική προέλαση του παγκόσμιου προλεταριάτου.

<<Εθελότυφλοι υπηρέτες, σ' εσάς πατάνε οι θεοί, σ' εσάς και οι αφέντες>>

Η φιλελεύθερη κατοχή έχει χώρο για ιδιοτροπίες. Θέλεις να μην υπηρετήσεις στην πρώτη γραμμή της καπιταλιστικής μηχανής; Ο νόμος πια επιτρέπει εναλλακτικά την εκδούλευση σε άλλους κρατικούς μηχανισμούς. Εναλλακτική θητεία, δηλαδή άμισθη εργασία για να εμφανίζεται το καθεστώς ως παροχέας κοινωφελούς έργου. Οι προνοιακές υπηρεσίες του κράτους, που τώρα παραδίδονται στους κερδοσκόπους επιχειρηματίες ή καταργούνται, ήταν επί έναν σχεδόν αιώνα αφενός ένα τεράστιο πεδίο υπερεκμετάλλευσης μέσω εργολαβιών και προνομιακών διευκολύνσεων προς τις ιδιωτικές εταιρείες και ταυτόχρονα η κύρια πηγή κομματικού ελέγχου και αφετέρου το χρυσωμένο χάπι της συγκεντρωτικής αντικοινωνικής διεύθυνσης.
Ο εθελοντισμός παρέχει την πλέον ασυνείδητη στήριξη στους επιτήδειους που λυμαίνονται τις κάθε είδους κρατικές επενδύσεις και επιχορηγήσεις (τράπεζες, επιχειρήσεις καινοτομίας, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά ή φιλανθρωπικά ιδρύματα, μ.κ.ο. κλπ.). Οι ανθρωπιστικές και οι περιβαλλοντικές παράτες των κρατικών αρχών, των εταιρειών και της εκκλησίας επιχειρούν να συγκαλύψουν την επίταση της θεσμικής ληστρικότητας.
Ως αναρχικός έχω αρνηθεί προ καιρού να υπηρετήσω με οποιονδήποτε τρόπο τις μηχανές του κράτους. Η κοινωνική αλληλεγγύη αποκτά το διαυγέστερο και αρτιότερο νόημα της στην συνεχή εξέγερση ενάντια στην παγκόσμια διακρατική κυριαρχία. Ότι έργο μπορώ να προσφέρω ανήκει στις συλλογικές διεργασίες αυτονόμησης από τα κρατικά δεσμά. Ο κόσμος της αναρχίας είναι ήδη εδώ και δεν μας περισσεύει ούτε μια μέρα για τον λεβιάθαν.

<<Φυλακές, στρατός, ψυχιατρεία, να πια είναι η εξουσία>> (παλαιό σύνθημα)

Ο προσφιλέστερος τρόπος αποφυγής της στρατιωτικής θητείας είναι το λεγόμενο τρελόχαρτο. Η αποφυγή του εγκλεισμού στα πολεμικά κάτεργα έχει ως τίμημα την αναγνώριση του τεχνομυστικιστικού ολοκληρωτισμού του κράτους πάνω στις επιθυμίες, στις συνειδήσεις και στις κοινωνικές σχέσεις. Οι υπεκφυγές επιτρέπονται, αφού επιβεβαιώνουν το αυτιστικό υπόβαθρο της υποταγής στην εξουσία. Το θέατρο της σχιζοφρένειας ή της κατάθλιψης χαριεντίζεται με τον κατακερματισμό και την σήψη ενός κόσμου τυραννευόμενου από το κεφάλαιο και ουδετεροποιεί την γενοκτονία που τελείται στα ψυχιατρεία και με την χημική καταστολή παντού. Οι «ανίκανοι» προστρέχουν στους ιεροεξεταστές ενός κατεξοχήν μανιακού πολιτισμού, στους αυθέντες των ανθρωπιστικών επιστημών της αστικής κυριαρχίας. Για να επιστρέψουν ένας ένας στο ιδιωτικό λαγούμι τους, την ίδια στιγμή που η θεσμική κρεατομηχανή δουλεύει ασταμάτητα. Αυτές οι παραιτήσεις αθροίζονται σε μια τεράστια σιωπή, σε μια εκτεταμένη απομόνωση ανατροφοδοτούμενη, σε μια συνθλιπτική ματαίωση της άρνησης στην στρατοκρατία· αποτελούν μια εσωτερικευμένη αντιεξέγερση.
Ενάντια σε μια τέτοια κανονικότητα η αντίσταση οφείλει να μιλάει ανοιχτά και να αναλαμβάνει το κόστος της σύγκρουσης με το καθεστώς. Για να μην σαρωθούμε από την πολεμική μηχανή της κυριαρχίας συστρατευόμαστε πρωτοβουλιακά και αλληλέγγυα σε συγκεκριμένα πεδία ρήξης. Ο ατομικός γλιτωμός είναι μια επιτάχυνση στον γενικό εξανδραποδισμό. Το κάθε εξεγερσιακό ανάχωμα, ατομικό ή συλλογικό, είναι δύναμη στο συνολικό ανατρεπτικό μέτωπο.

<< Κι όταν έρθουν να σου πουν ότι εδώ δεν είναι τόπος και χρόνος για τέτοια πράγματα, τράβηξε την φαλτσέτα και θέρισε >> (Κατερίνα Γώγου)

Η ολική άρνησή μου να στρατευτώ είναι ένα σημείο του κινήματος ενάντια στον στρατό, ένα σημείο του κοινωνικού αντικρατικού αγώνα. Στα χαρακώματα του κοινού πολέμου απέναντι στην διακρατική κυριαρχία και στους στρατούς της αναμετράται ο κόσμος της ελευθερίας και της αλληλεγγύης με τον κόσμο της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης.

Να σπείρουμε την ανυποταξία ενάντια στα κελεύσματα της εξουσίας.

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης (ενόψει του στρατοδικείου στις 29/2/2012)

[αναδημοσίευση από το αθηναϊκό Indymedia ]

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Αποφάσεις της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι της Δευτέρας 5/3

- Προτάθηκε η συγκρότηση πρωτοβουλίας ανέργων και αναλήφθηκε από άνεργους που συμμετέχουν στη συνέλευση να έρθει την επόμενη βδομάδα πιο συγκεκριμένη πρόταση θέσεων-προταγμάτων και τρόπων απεύθυνσης, καλέσματος και δράσης για τους χιλιάδες άνεργους της περιοχής μας.
- Συμφωνήθηκε η πραγματοποίηση τοπικής εκδήλωσης για τον κοινωνικό ξεσηκωμό της 12ης Φλεβάρη, την καταστολή, τις δεκάδες συλλήψεις και τις 4 προφυλακίσεις, για τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν, για τα επόμενα νέα μέτρα που έρχονται τον Ιούνιο και για το πώς συνεχίζουμε τις κινήσεις αντίστασης και τα δίκτυα αλληλεγγύης-αλληλοβοήθειας στις γειτονιές μας (η αφίσα, το κείμενο και τα πρακτικά ζητήματα θα κλείσουν στην επόμενη συνέλευση).
- Αποφασίστηκε η συμμετοχή της συνέλευσης με μπλοκ στην αντιφασιστική πορεία που καλείται το Σάββατο 10/3, στις 12.00μμ, στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά, μετά την επίθεση ομάδας χρυσαυγιτών νεοναζί το Σάββατο 3/3 στον πεζόδρομο της Σωτήρος κατά μελών της αριστερής οργάνωσης ΣΕΚ και του δημοτικού συνδυασμού «Ανταρσύα στο Λιμάνι». Το πανό θα λέει: «ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ».
- Συζητήθηκε χωρίς να καταληχθεί ο νέος προσανατολισμός λόγου και παρεμβάσεων γύρω από το χαράτσι για τα ακίνητα που πλέον θα μεταβιβαστεί στην εφορία και για τους εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους λογαριασμούς ΔΕΗ για τους οποίους θα εκδοθεί προφανώς εντολή διακοπής μέσα στο επόμενο διάστημα.
- Έγινε ενημέρωση για την κατάσταση με τους άστεγους στον Πειραιά και τις αντιστάσεις που έχουν ορθωθεί από τους ίδιους και αλληλέγγυους ενάντια στην «έξωσή» τους που επιχειρεί τις τελευταίες μέρες ο Δήμος Πειραιά από τον αχρησιμοποίητο χώρο που τους είχε «παραχωρήσει» λίγες βδομάδες νωρίτερα.
- Μεταφέρθηκε για την επόμενη συνέλευση η συζήτηση για την έκδοση έντυπου υλικού σχετικά με τα μαυραγορίτικα καταστήματα «αγοράζω χρυσό» που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια παντού στις γειτονιές μας.

Η επόμενη συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Δευτέρα 12/3, 7.00μμ και πάλι στο πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», Εμμ. Μπενάκη 70, Αμφιάλη (μέχρι να ανοίξει ο καιρός και να βγούμε ξανά στις πλατείες).

αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Τα θέματα της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι για την Δευτέρα 5/3


Πολλά και διάφορα τα θέματα της σημερινής συνέλευσης αλλά θα προσπαθήσουμε να τα συζητήσουμε όλα:
-   Πρόταση έκδοσης έντυπου υλικού σχετικά με τα μαυραγορίτικα μαγαζιά «αγοράζω χρυσό» που έχουν φυτρώσει σαν μανιτάρια παντού στις γειτονιές μας.
-   Πρόταση για πραγματοποίηση εκδήλωσης σχετικά με τον κοινωνικό ξεσηκωμό της 12ης Φλεβάρη, τους συλληφθέντες και τους προφυλακισμένους της συγκεκριμένης μέρας και για το πώς συνεχίσουμε τις τοπικές κινήσεις μας αντίστασης και αλληλοβοήθειας.
-   Πως συνεχίζουμε σχετικά με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Το χαράτσι θα περάσει στην εφορία, διακοπές λόγω μη πληρωμής του χαρατσιού δεν θα γίνονται, όμως υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτοι λογαριασμοί (όπως λένε οι ίδιοι) για τους οποίους θα βγουν εντολές διακοπής αν δεν πληρωθούν.
-   Τι συμβαίνει με το ζήτημα των αστέγων στον Πειραιά και με την προσπάθεια του δημάρχου να τους βγάλει από ένα κτίριο της Πρόνοιας που τους είχε «παραχωρήσει».
-   Και άλλα θέματα που σχετίζονται με την συμμετοχή μας ή όχι ως συνέλευση σε ευρύτερες κινητοποιήσεις που καλούνται μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
Η συνέλευση θα πραγματοποιηθεί όπως κάθε Δευτέρα (μέχρι να περάσει ο χειμώνας) στις 7.00μμ, στο πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», Εμμ. Μπενάκη 70, στην Αμφιάλη.


αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Για την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις το Σάββατο 3 Μάρτη στο κέντρο της Αθήνας


Περισσότεροι από 1000 άνθρωποι πορευτήκαμε χθες στο κέντρο της Αθήνας για αλληλεγγύη στους κατειλημμένους χώρους Δημοτική Αγορά Κυψέλης και Λέλας Καραγιάννη 37, εγχειρήματα τα οποία στοχοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα από τον Δήμο Αθηναίων η πρώτη και την Εισαγγελία η δεύτερη. Η πορεία ξεκίνησε από την παλαιά Δημοτική Αγορά Κυψέλης στην Φωκίωνος Νέγρη, πέρασε από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και από το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Κύπρου και Πατησίων και κατέληξε μέσω της οδού Πατησίων στην πλατεία Βικτωρίας. Το μήνυμα σαφές: Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις. Αλληλεγγύη στους αυτοοργανωμένους χώρους και κοινωνικούς αγώνες.


Η αφίσα και το κείμενο της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά


Στα μέσα Νοέμβρη, εγκαινιάστηκε μια νέα συνεργασία Δήμου Αθηναίων και αστυνομικών αρχών. Μαζί ξεκινάει ένας νέος κύκλος διαχείρισης του κέντρου της Αθήνας. Αρχικά, στο στόχαστρο μπαίνει η κατειλημμένη “Δημοτική Αγορά Κυψέλης”, που στεγάζει ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, ενώ ακολουθεί αυτεπάγγελτη δίωξη στην κατάληψη “Λέλας Καραγιάννη 37″, δίνοντας το πράσινο φως για ενδεχόμενες επεμβάσεις.
Η φτώχια και η εξαθλίωση στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας συνεχώς διευρύνονται. Παράλληλα, οξύνονται διαρκώς τα ανθρωποκηνυγητά μπάτσων και παρακρατικών σε μετανάστες και μικροπωλητές, σε άστεγους και τοξικοεξαρτημένους. Άλλωστε, η προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού και ο γενικότερος ιδεολογικός πόλεμος συνιστούν τη δοκιμασμένη τακτική του “διαίρει και βασίλευε”. Σε αυτή την προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου ο Δήμος Αθηναίων αναλαμβάνει αναβαθμισμένο θεσμικά ρόλο, αυτόν του εγγυητή της ανάπτυξης και της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης…
Σήμερα, με την κρίση πιο εμφανή από ποτέ, με όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα να εξαθλιώνονται και με τις εξεγέρσεις να μην έχουν πλέον ανάγκη από σπίθες …όλο περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να ανιχνεύουν το δρόμο του αγώνα.
Έτσι, οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, τόποι συνάντησης αλλά και διασταύρωσης των αγώνων βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρό της καταστολής.
Και επειδή οι κατηγορίες που μας προσάπτουν καλά κρατούν, δηλώνουμε ευθαρσώς ότι…
Είμαστε οπλοστάσιο αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και εστίες αδιαμεσολάβητης αντίστασης.
Είμαστε κέντρα διακίνησης προταγμάτων, μέσων και πρακτικών αγώνα εχθρικών προς στο υπάρχον.
Είμαστε εργαστήρια ζύμωσης αναγκών και επιθυμιών μακριά από εθνοτικούς, έμφυλους και θρησκευτικούς διαχωρισμούς.
Αντίσταση στα σχέδια “αποστείρωσης” του κέντρου της Αθήνας.
Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Πορεία Αλληλεγγύης
Σάββατο 3 Μάρτη, 12.00μμ, Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά


για το κείμενο της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά πατήστε εδώ

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Λόγω καθαράς Δευτέρας η Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι μεταφέρεται για την Πέμπτη 1η Μάρτη

Λόγω καθαρά Δευτέρας η Συνέλευση της Πλατείας στο Κερατσίνι αυτή τη βδομάδα θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1η Μάρτη, στις 7.00, στο πολιτιστικό κέντρο "Μελίνα Μερκούρη", Εμμ. Μπενάκη 70 - Αμφιάλη.
αναδημοσίευση από το blog της Συνέλευσης της Πλατείας στο Κερατσίνι