διήμερο εκδηλώσεων στο αιγάλεω από την κατάληψη "σινιάλο" 3-4 Ιούλη

Από την "πρωτοβουλία αναρχικών αιγάλεω" στην κατάληψη "σινιάλο" και στο διήμερο εκδηλώσεων κοινωνικού ανοίγματος του εγχειρήματος...

http://sinialo.espiv.net/

Την Πέμπτη συνέλευση εξεγερμένων, την Παρασκευή στην ταράτσα του στεκιού

Την Πέμπτη 1η Ιούλη στις 9:00μμ, στο ΡΕΣΑΛΤΟ, θα πραγματοποιηθεί η επόμενη συνάντηση της συνέλευσης εξεγερμένων Περαμάτος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά, για τον απολογισμό της διαδικασίας και των κινήσεων του τελευταίου διαστήματος και τον προσδιορισμό των επόμενων βημάτων.
Επίσης, την Παρασκευή το στέκι θα είναι κανονικά ανοιχτό μετά τις 9:00μμ για συντροφιά και μπυρίτσα στην ταράτσα.

Για την απεργιακή διαδήλωση της Τρίτης 29 Ιούνη

Ο κόσμος λιγοστός (γύρω στις 15 χιλιάδες) σε σχέση με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Μνημειώδης ήταν, ωστόσο, η μαχητικότητα των ανένταχτων διαδηλωτών, των σωματείων βάσης, των ανοιχτών λαϊκών συνελεύσεων γειτονιάς και των αναρχικών, από την αρχή ήδη της διαδήλωσης, οπότε διμοιρίες των ΜΑΤ τοποθετήθηκαν ασφυκτικά στα πλάγια της πορείας στο μήκος που καταλάμβαναν τα συγκεκριμένα μπλοκ.

Οι τοίχοι τραπεζών, κρατικών κτιρίων και πολυκαταστημάτων για άλλη μια φορά ομόρφυναν από πολυποίκιλα συνθήματα.

15-20 βλαμμένοι φασίστες, που είχαν στηθεί με πανό και ελληνικές σημαίες έξω από τη Μεγάλη Βρετάνια, μέτρησαν σφαλιάρες, κλωτσιές και όλα τα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος μέχρι την κάτω της πλευρά, όπου και κρύφτηκαν πίσω από τα ΜΑΤ.
2 διμοιρίες στην πάνω πλευρά της πλατείας Συντάγματος έφαγαν κλωτσοπατινάδα που θα την θυμούνται καιρό ενώ όσες βρίσκονταν στην Πανεπιστημίου φιλοδωρήθηκαν κατ’ επανάληψη με βροχή από πέτρες όπως και μια ομάδα ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ.

Από τις γνωστές αστυνομικές εφορμήσεις (με δακρυγόνα, γκλοπς, μηχανές, ανοιγμένα κεφάλια κλπ, που αυτή τη φορά συνεχίστηκαν μέχρι τον υπόγειο σταθμό ΗΣΑΠ-ΜΕΤΡΟ της Ομόνοιας), 13 διαδηλωτές προσήχθησαν και σε 6 αποδόθηκαν κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος.

Επόμενο ραντεβού προφανώς μέσα στις επόμενες μέρες όταν θα κατατεθεί προς ψήφιση το νέο αντι-κοινωνικό νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, τη μείωση του βασικού μισθού, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την αύξηση του ορίου μαζικών απολύσεων και τη μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης. Με περισσότερο κόσμο στο δρόμο, περισσότερο συλλογικό πνεύμα, περισσότερη μαχητικότητα.

τριήμερο εκδηλώσεων - 10 χρόνια ΘΕΡΣΙΤΗΣ

διήμερο "κρίση και ψυχική υγεία" στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο κορυδαλλού

επίσχεση εργασίας στο γενικό κρατικό νίκαιας...

το παρακάτω κείμενο στάλθηκε στο mail μας

"Η επίσχεση εργασίας είναι ατομικό δικαίωμα απολύτως νόμιμο για κάθε εργαζόμενο (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), μπορεί να ασκηθεί και συλλογικά (όλοι οι εργαζόμενοι ενός χώρου). Βασική προϋπόθεση, η γραπτή ενημέρωση του εργοδότη, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα να αφαιρέσει μισθό από τον εργαζόμενο που είναι σε επίσχεση. Με βάση τα παραπάνω οι εργαζόμενοι στο γενικό κρατικό νοσοκομείο της Νίκαιας (γιατροί, νοσηλευτικό, τεχνολογικό και παραϊατρικό προσωπικό) βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας από 21 Μαΐου μέχρι και σήμερα. Αφορμή για την στάση αυτή ήταν η μη καταβολή δεδουλευμένων υπερωριών και εφημεριών συνολικά για τους μήνες: Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο ανάλογα με τον τομέα. Η απόφαση για την έναρξη της επίσχεσης εργασίας και το κλείσιμο της εφημερίας στις 23 Μαΐου πάρθηκε με τη διαδικασία της γενικής συνέλευσης. Έκτοτε σε κάθε εφημερία εισάγονται στις κλινικές μόνο ιδιαίτερα επείγοντα περιστατικά. Το νοσοκομείο λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας για την διεξαγωγή ιατρό-νοσηλευτικής φροντίδας και των εργαστηριακών εξετάσεων. Στις γενικές συνελεύσεις εκτός από την επίσχεση εργασίας ψηφίστηκαν και υλοποιήθηκαν και άλλες ενέργειες διαμαρτυρίας: συμβολική κατάληψη της εισόδου του Υπουργείου Υγείας πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαΐου διαμαρτυρόμενοι για τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, επίσης έλαβε χώρα πορεία διαμαρτυρίας στην Πέτρου Ράλλη ενημερώνοντας την τοπική κοινωνία για την άσχημη κατάσταση που βρίσκεται το νοσοκομείο τους. Συνολικά μέσα από τους αγώνες μας τον τελευταίο καιρό καταφέραμε όλοι μαζί να πιέσουμε για να εκταμιευτούν ποσά για την πληρωμή εφημεριών-υπερωριών για τον Φεβρουάριο και τον μήνα Μάρτιο, πλην των γιατρών. Παρόμοια τακτική επίσχεσης ξεκίνησε πλέον το Αττικό και Τζάνειο Νοσοκομείο. Ο αγώνας συνεχίζεται και ανοίγονται θέματα πέρα από την καταβολή των δεδουλευμένων ενόψει και του καινούριου νομοσχεδίου που έρχεται κι ακούγεται σαν απειλή για την Δημόσια Υγεία. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις δηλώθηκε αλληλεγγύη στους ναυτεργάτες για τον αγώνα τους και υποστήριξη αυτών πραγματοποιώντας εξετάσεις χωρίς την οικονομική κάλυψη του ασφαλιστικού τους ταμείου. Τέλος αναφέρω την στήριξη του κόσμου που δεν στράφηκε ενάντια στον αγώνα μας αλλά μας συμπαραστάθηκε, σε αντίθεση με τον διοικητή του νοσοκομείου, το τσιράκι των ρυθμιστών της εξουσίας, που δεν έχανε ευκαιρία να προπηλακίζει τους ειδικευόμενους γιατρούς που είναι στις επάλξεις και να εκφοβίζει τους εργαζόμενους.

Υπογραφή

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ"

γκρεμίζουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα / όλοι στους δρόμους, όλοι στον αγώνα

Την προηγούμενη βδομάδα ανακοινώθηκαν και προωθούνται μέσω προεδρικών διαταγμάτων η αύξηση του ορίου των μαζικών απολύσεων, η μείωση του (έτσι κι αλλιώς απαράδεκτου) βασικού μισθού (έμμεση κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων) και η μείωση των αποζημιώσεων απολύσης.
Την Τετάρτη 23/6, επίσης, θα κατατεθεί προς ψήφιση το νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης, μειώνει τις συντάξιμες αποδοχές και κατ' ουσία καταργεί τα βαρέα και ανθυγιεινά και τις ειδικές κατηγορίες πρόωρης συνταξιοδότησης.
Το κείμενο που ακολουθεί υπάρχει και στο 6ο φύλλο της εφημερίδας του στεκιού, που κυκλοφόρησε πριν από 10 ημέρες και έχει ήδη μοιραστεί σε 4.000 αντίτυπα χέρι-χέρι στις περιοχές μας.

Ασφαλιστικό: η ιστορία μιας 60χρονης λεηλασίας

Τις μεταπολεμικές δεκαετίες τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων «αξιοποιήθηκαν» από το κράτος μέσω της ΕΤΒΑ (Εθνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης) για επιδότηση της βιομηχανίας. Οι έλληνες βιομήχανοι (οι «μεγάλοι ευεργέτες»!) έπαιρναν δανεικά τα χρήματα των ταμείων είτε άτοκα είτε με επιτόκιο μέχρι 3% για να κάνουν επενδύσεις, να μεγαλώνουν τις επιχειρήσεις τους και να αυξάνουν τα κέρδη τους, τη στιγμή που ο πληθωρισμός και αντίστοιχα τα τραπεζικά επιτόκια ήταν άνω του 20%. Οι πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις (όπως του Ινστιτούτου Εργασίας των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ) υπολογίζουν την απώλεια των ταμείων στα 44 δις ευρώ στα 30 περίπου χρόνια που διήρκησε αυτή η διαδικασία.

Την ίδια λογική, της «αξιοποίηση» των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, ακολούθησε το κράτος και για την κάλυψη δικών του ταμειακών αναγκών. Πόσες και πόσες οικονομικές «τρύπες» του κράτους δεν καλύφθηκαν από τα χρήματα των ταμείων (πάντα άτοκα αφού δε θεωρούνταν δανεικά), με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την κάλυψη ελλειμμάτων στους προϋπολογισμούς του. Το ύψος των απωλειών από την κρατική «αξιοποίηση» των αποθεματικών παραμένει άγνωστο.

Αποτέλεσμα αυτής της πολυεπίπεδης κρατικής και επιχειρηματικής «αξιοποίησης» των αποθεματικών ήταν ήδη από τη δεκαετία του ’80 τα ταμεία να αρχίσουν το ένα μετά το άλλο να εμφανίζουν ελλείμματα. Πρώτο το ΙΚΑ αναγκάστηκε να προσφύγει μέσα στη δεκαετία του ΄80 σε τραπεζικό δανεισμό με το προνομιακό επιτόκιο του 28%, την ίδια στιγμή που τα κατατεθειμένα στις τράπεζες αποθεματικά του τοκίζονταν με 15%. Από εκείνο το σημείο και έπειτα τα ασφαλιστικά ταμεία υπόκεινται σε διαρκή τραπεζικό δανεισμό και μάλιστα με επαχθή επιτόκια. Έτσι, εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, από τη μια οι τράπεζες ξεζουμίζουν τα ταμεία και από την άλλη μεγάλο μέρος των εισφορών των εργαζομένων αντί να ενισχύει τα αποθεματικά πηγαίνει στην αποπληρωμή των τόκων δανεισμού.

Ακολούθησε η μετατροπή της διμερούς χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος (1/3 των εισφορών από τον εργαζόμενο, 2/3 των εισφορών από τον εργοδότη) σε τριμερή χρηματοδότηση (1/3 από τον εργαζόμενο, 1/3 από τον εργοδότη, 1/3 από το κράτος). Ήταν μια προσφορά του κράτους προς τα αφεντικά για μείωση του εργατικού κόστους και για έμμεση μετακύλιση του κόστους της κοινωνικής ασφάλισης προς τους ίδιους τους εργαζόμενους αφού το κράτος (που τα έσοδά του προκύπτουν από τη φορολογία) μέσα και από τη δική τους φορολόγηση θα κατέβαλε το δικό του μερίδιο. Το κράτος, βέβαια, ακόμα και έτσι, στα 20 χρόνια που έχει επιβάλλει αυτό το καθεστώς, δεν καταβάλει αυτά που του αναλογούν, χρωστώντας αυτή τη στιγμή στα ταμεία πολλά δις ευρώ (πρόκειται για διψήφιο νούμερο αλλά δεν έχει γίνει κάποιος ακριβής υπολογισμός). Ποσό χαρισμένο στα αφεντικά από την τριμερή χρηματοδότηση, ποσό που το κράτος δηλώνει ανίκανο να καταβάλει και δεν πρόκειται να καταβάλει, ποσό που τελικά έχει υφαρπαχθεί από τους εργαζόμενους.

Παράλληλα, όλες αυτές τις δεκαετίες, αυτό που καθιερώθηκε σχετικά με τις εργοδοτικές ασφαλιστικές «υποχρεώσεις» είναι ένα καθεστώς σχεδόν προαιρετικής «συνδρομής». Χιλιάδες είναι οι επιχειρήσεις που σκόπιμα δεν καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές για τους εργαζομένους τους (από μεγάλες βιομηχανίες και πολυεθνικούς ομίλους μέχρι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μικρομάγαζα της γειτονιάς) και περιμένουν ανά κάποια χρόνια μια κρατική ρύθμιση των οφειλών τους, στην οποία καλούνται πάντα να καταβάλουν πολύ λιγότερα από αυτά που χρωστούν. Η εργοδοτική εισφοροδιαφυγή υπολογίζεται σε 3 δις ευρώ ετησίως. Μια ακόμα διάσταση της αδηφαγίας των αφεντικών και της οργανωμένης επίθεσης στον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης.

Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, την τελευταία δεκαετία τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων τζογαρίστηκαν στα χρηματιστήρια, σε δομημένα ομόλογα και πάει λέγοντας. Όλως τυχαίως, βέβαια, κανένα όφελος για τους εργαζόμενους δεν προέκυψε από αυτή την «επιλογή» παρά μόνο απώλειες για τα ταμεία, κέρδη για χρηματοπιστωτικούς ομίλους και μίζες για κυβερνητικά στελέχη και ενδιάμεσους μεσολαβητές.

60 χρόνια ασταμάτητα, λοιπόν, το κράτος και τα αφεντικά υφαρπάζουν τα αποθεματικά των εργαζομένων, που υπάρχουν για την κάλυψη ιατροφαρμακευτικών και νοσοκομειακών αναγκών τους και για αξιοπρεπείς συντάξεις. Και ενώ από μόνη της η επιστροφή των κλεμμένων και η αποκατάσταση της μακροχρόνιας και πολυεπίπεδης ληστρικής επιδρομής θα έκανε το σύστημα κατευθείαν «βιώσιμο», αυτοί οι κύριοι με τις γραβάτες και τα κουστούμια, που συχνάζουν σε υπουργικά γραφεία και σε γραφεία διεθνών οργανισμών, υποδεικνύουν ως «απαραίτητη και χωρίς καμία χρονική καθυστέρηση την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος για τη διάσωσή του». Όμως, η περαιτέρω αύξηση των απαραίτητων χρόνων εργασίας και των ηλικιακών ορίων για συνταξιοδότηση, η μείωση των συντάξεων από τις πρόσφατες περικοπές και από τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών, η εξίσωση των ορίων αντρών-γυναικών για την εκπλήρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, η κατάργηση ουσιαστικά των βαρέων και ανθυγιεινών και η κατάργηση όλων σχεδόν των προϋποθέσεων για πρόωρη συνταξιοδότηση, δεν αποτελούν παρά άλλη μια κραυγαλέα όψη της επιχειρούμενης βαθύτερης λεηλασίας μας, του εντατικότερου ξεζουμίσματός μας από την εγχώρια και υπερεθνική, πολιτική και οικονομική εξουσία. Δεν είναι τίποτα διαφορετικό από ένα ακόμα σαφές δείγμα της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της περαιτέρω υποτίμησης της ζωής και της αξιοπρέπειας μας την οποία μεθοδεύει. Αυτό είναι, άλλωστε, η «ελεύθερη αγορά» και ο «ελεύθερος ανταγωνισμός»: η χωρίς περιορισμούς επίθεση στους «από κάτω».

Το ερώτημα, λοιπόν, έχει ήδη μεταφερθεί στο δικό μας στρατόπεδο, στο στρατόπεδο των εκμεταλλευόμενων: αφού αυτές είναι οι δικές τους επιδιώξεις, ποια θα είναι η δική μας στάση και οι δικές μας απαντήσεις; Ο προσανατολισμός έχει ήδη δοθεί από ένα σύνθημα που ακούγεται διαρκώς στις απεργιακές διαδηλώσεις του τελευταίου διαστήματος: «ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΙΩΝΑ / ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ».

οι υποσχέσεις δίνονται για να τηρούνται

5 χρόνια ΡΕΣΑΛΤΟ. Ο χρόνος έχει αρχίσει να αφήνει τα αποτυπώματά του στους μεγαλύτερους συντρόφους και συντρόφισσες που ζωντανοί και ζωηροί όμως συνεχίζουν. Πολλοί νέοι σύντροφοι και συντρόφισσες έχουν πλαισιώσει όλο αυτό το διάστημα το εγχείρημα με τις ιδέες, το κέφι, την δημιουργικότητα και τον βολονταρισμό τους. Η σύνθεση, η διασταύρωση, το πιο γλυκό μπαστάρδεμα βαθαίνουν.

Παρασκευή-Σάββατο 18-19/6. Προβολές ντοκιμαντέρ και βίντεο, πρωτότυπα θεατρικά δρώμενα, γιορτή μέχρι πρωίας. Εκατοντάδες άνθρωποι πέρασαν από το στέκι για τις γενέθλιες εκδηλώσεις. Ένα διήμερο με τη γεύση της γλύκας και τη ζέση της συντροφικότητας.

Οι αντιφάσεις υπαρκτές, τα σημάδια από τις πληγές ορατά αλλά και οι επιλογές πεισματάρικες, το πάθος αδιαπραγμάτευτο. Κρατάμε τους χάρτες μας ανοιχτούς, χαράζουμε νέα δρομολογία, οργανώνουμε νέα ρεσάλτο. Εξάλλου, οι υποσχέσεις δίνονται για να τηρούνται. Καλή αντάμωση στις συλλογικές διαδικασίες, στους κοινωνικούς αγώνες, στη σύγκρουση με κάθε εξουσία, στην επανάσταση της καθημερινής ζωής.

σχετικά με το διήμερο για τα 5 χρόνια του ΡΕΣΑΛΤΟ

Σήμερα Παρασκευή 18/6, στις 9:00μμ, είναι καλεσμένη στο παρκάκι έξω από το ΡΕΣΑΛΤΟ (στην οδό Ερμού, 100 μέτρα από την πλατεία Λαού) η προβολή του εξαιρετικά ενδιαφέροντος ντοκιμαντέρ του Φερνάντο Σολάνας "Αργεντινή, μνήμες μιας οικονομικής λεηλασίας". Η διάρκεια της ταινίας είναι 2 ώρες. Για το λόγο αυτό η έναρξη της προβολής θα γίνει με το σούρουπο, δηλαδή γύρω στις 9:30, και όχι αργότερα. Πέρα από την προβολή, στον χώρο θα υπάρχουν ταμπλό και έντυπο υλικό (επίκαιρο και αρχειακό του στεκιού). Σε περίπτωση βροχής η προβολή θα πραγματοποιηθεί εντός του στεκιού.

Αύριο Σάββατο 19/6 είναι η βραδιά γενεθλίων για τα 5 χρόνια του στεκιού (το άνοιγμα με το πρώτο διήμερο εκδηλώσεων είχε γίνει 18-19/6/2005). Η βραδιά θα περιλαμβάνει την προβολή ενός μικρού χιουμοριστικού-αυτοσαρκαστικού βίντεο για το πώς φτιάχτηκε το στέκι (τις 6μηνες εργασίες επισκευής-ανακατασκευής του κτίσματος), την παρουσίαση του βιντεοθεατρικού "rather entertaining" από τη θεατρική μονάδα VIJ (ένα "πρωτοποριακό" πρότζεκτ του συντρόφου Γιάννη από τη σαλόνικα) και την κοπή της τούρτας γενεθλίων και θα ακολουθήσει γιορτή χωρίς "αναστολές" και "περιοριστικούς όρους". Η συνεννόηση για την παρουσίαση του "rather entertaining" έγινε μετά την έκδοση της αφίσας και γι' αυτό δεν περιλαμβάνεται σε αυτήν, είναι όμως σίγουρα το καλύτερο γενέθλιο δώρο για το στέκι.

Μέσα στο κλίμα καύσωνα και θερινής ραστώνης μη θεωρήσει κανείς ή καμία ότι η ώρα έναρξης των παραπάνω θα είναι μεταμεσονύκτια. Μαζευόμαστε στο στέκι στις 10:00μμ και μετά το γνωστό ακαδημαϊκό (και οπωσδήποτε αναρχικό) τέταρτο (που συνήθως κρατάει καμιά ώρα) θα αρχίσουν διαδοχικά οι προβολές, το θεατρικό, η τούρτα κλπ.

Για όσους και όσες από άλλες περιοχές θελήσουν να έρθουν στις εκδηλώσεις και δε διαθέτουν δικό τους μεταφορικό μέσο, ο καλύτερος τρόπος για να φτάσουν στο στέκι είναι να πάρουν το λεωφορείο 843 (Πειραιάς-Πέραμα) έξω από τον ηλεκτρικό του Πειραιά και να κατέβουν στη στάση Κανακίδη, στην Πλ. Λαού. Το στέκι απέχει 100 μέτρα από τη συγκεκριμένη στάση με κατεύθυνση προς το Πέραμα.

Όσοι ά-πιστοι προσέλθετε.

ένας πρώτος μικρός "απολογισμός" των 3 παρεμβάσεων της συνέλευσης εξεγερμένων από τις περιοχές μας

Όπως ήταν ανακοινωμένο από τη σχετική αφίσα-κάλεσμα, το απόγευμα της Τρίτης 15/6 μαζευτήκαμε στην πλατεία Κοραή στον Πειραιά. Κρεμάσαμε τα ταμπλό και τα πανό μας, στήσαμε τη μικροφωνική εγκατάσταση, τον προτζέκτορα και το πανί προβολής.

Κατά τη διάρκεια της τρίωρης παρέμβασής μας, μοιράσαμε εκατοντάδες κείμενα και εφημερίδες, πιάσαμε κουβέντα με δεκάδες περαστικούς ή θαμώνες στην πλατεία και κατά τις 9:30μμ, παρουσία 80-90 ανθρώπων ξεκινήσαμε την προβολή τριών βίντεο συνολικής διάρκειας 1 ώρας, το ένα για τη διεθνή και ελληνική εκδοχή της συστημικής κρίσης, το δεύτερο για την εξέγερση στην αργεντινή το 2001 και το τρίτο για τους οικονομικούς εκτελεστές (μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ για τον έλεγχο και τη λεηλασία ολόκληρων οικονομιών ανά τον κόσμο).

Με την ίδια μορφή και υποδομή την επόμενη μέρα, Τετάρτη 16/6, μαζευτήκαμε στην πλατεία Ηρώων στο Πέραμα.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης πέρα από τους ανθρώπους που περνούσαν ή βρίσκονταν στην πλατεία, εκατοντάδες κείμενα και εφημερίδες μοιράσαμε επίσης στην Πρόνοια και στη στρογγυλή πλατεία στον Γαλαξία. Τις βιντεοπροβολές παρακολούθησαν 50-60 άνθρωποι.

Το τριήμερο της συνέλευσης εξεγερμένων Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά ολοκληρώθηκε με αντίστοιχη παρέμβαση στην πλατεία Λαού, στο Κερατσίνι, την Πέμπτη 18/6.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης έγινε αναγραφή συνθημάτων και αφισοκόλληση στην τριγύρω περιοχή, μοιράστηκαν και πάλι εκατοντάδες εφημερίδες και κείμενα, ενώ την προβολή των βίντεο παρακολούθησαν 80 περίπου άνθρωποι.

Ο συλλογικός απολογισμός ακόμα δεν έχει γίνει (προφανώς θα πραγματοποιηθεί μέσα στις επόμενες 2 εβδομάδες και θα ανακοινωθεί διαδικτυακά), όμως η πρώτη "εικόνα" από αυτές τις 3 μέρες στις πλατείες των περιοχών μας είναι το λιγότερο θετική. Συνεχίζουμε...

η επίθεση κράτους-αφεντικών-τρόικας συνεχίζεται

Ανακοινώθηκαν χθες -και προωθούνται μέσω προεδρικών διαταγμάτων- η αύξηση του ορίου των μαζικών απολύσεων, η μείωση του (έτσι κι αλλιώς απαράδεκτου) βασικού μισθού και η μείωση των αποζημιώσεων απολύσης.

Προσδιορίστηκε επίσης για την άλλη εβδομάδα η κατάθεση και ψήφιση του νέου αντι-ασφαλιστικού νομοσχεδίου που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης, μειώνει τις συντάξεις και κατ' ουσία καταργεί τα βαρέα και ανθυγιεινά και τις ειδικές κατηγορίες πρόωρης συνταξιοδότησης.

Τα λέμε το απόγευμα από τις 8:00 μέχρι τις 11:00 στην πλατεία Λαού, στο Κερατσίνι.

Τοπικές Παρεμβάσεις από τη συνέλευση εξεγερμένων και...

... 5 χρόνια γενέθλια του στεκιού μας.

 

Για τη Συνέλευση Εξεγερμένων Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Πειραιά
Η συνέλευση εξεγερμένων στις περιοχές μας είναι ένα αντιιεραρχικό-αντιεξουσιαστικό εγχείρημα αντίστασης, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης που δημιουργήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008.
Πρόκειται για μια ανοιχτή συλλογική διαδικασία υπερτοπικού χαρακτήρα, που εμπλουτίζεται διαρκώς από τη συμμετοχή όλο και περισσότερων συντρόφων και συντροφισσών είτε αυτοί συμμετέχουν σε κάποια από τις τοπικές συλλογικότητες των περιοχών μας (Πέραμα, Κερατσίνι, Κορυδαλλός, Πειραιάς) είτε όχι.
Η Συνέλευση Εξεγερμένων δεν έχει καμία απολύτως σχέση με κόμματα και δημοτικές παρατάξεις και είναι ρητή η εχθρότητά της για κάθε εξουσία και μεσολάβηση.
Μέχρι στιγμής, στον ενάμιση χρόνο λειτουργίας της, η Συνέλευση Εξεγερμένων έχει πραγματοποιήσει μια σειρά παρεμβάσεων λόγου και δράσης, έχει εκδώσει κείμενα και αφίσες, έχει διοργανώσει συγκεντρώσεις σε πλατείες και προβολές και έχει καλέσει στις διαδηλώσεις στο Πέραμα στις 7/3/2009 για το πόρισμα σκύλευσης των μαζικά εξοντωμένων εργατών στη Ν/Ζώνη τον Ιούλη 2008, στον Κορυδαλλό στις 11/4/2009 (πλ. Ελευθερίας - φυλακές) για αλληλεγγύη στους προφυλακισμένους της εξέγερσης, στη Νίκαια στις 17/10/2009 (περιβολάκι - αστυνομικό τμήμα) για τη δολοφονία από βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ του μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν στο τοπικό Α.Τ. και στο Κερατσίνι στις 19/12/2009 για την αστυνομική εισβολή των ένστολων ορδών του Χρυσοχοΐδη στο ΡΕΣΑΛΤΟ το απόγευμα της 5ης Δεκέμβρη 2009.
Το τελευταίο διάστημα, όπως είναι λογικό, η Συνέλευση Εξεγερμένων κινητοποιείται πάνω στο ζήτημα της κρίσης, της επίθεσης κράτους-αφεντικών και του βαθέματος της λεηλασίας και της υποδούλωσης της ζωής μας. Μέχρι στιγμής έχει προχωρήσει σε μαζικές αφισοκολλήσεις σχετικής αφίσας σε 3.000 αντίτυπα και έχει εκδώσει κείμενο που έχει μοιραστεί χέρι-χέρι σε 10.000 αντίτυπα στις περιοχές μας ενώ στις 24 Απρίλη 2010 πραγματοποίησε μηχανοκίνητη πορεία (με 25 μηχανάκια και 2 αυτοκίνητα) που πέρασε από κεντρικούς δρόμους και πλατείες της Νίκαιας, του Κορυδαλλού, του Κερατσινίου και του Περάματος, μοιράζοντας χιλιάδες κείμενα, πετώντας 60.000 τρικάκια καθοδόν και κρεμώντας 8 πανό σε αντίστοιχες πλατείες.
Οι επόμενες κινήσεις αφορούν σε 3 παρεμβάσεις με μικροφωνική, ταμπλό, έντυπο υλικό και προβολές video για τα σημεία των καιρών μας στις 15-16-17 Ιούνη, στις πλατείες Κοραή (Πειραιάς), Ηρώων (Πέραμα) και Λαού (Κερατσίνι) αντίστοιχα.

έκδοση του 6ου φύλλου της εφημερίδας ΡΕΣΑΛΤΟ

Για την εφημερίδα ΡΕΣΑΛΤΟ
Η εφημερίδα δρόμου ΡΕΣΑΛΤΟ εκδίδεται από την πολιτική συνέλευση του στεκιού μας, περιλαμβάνοντας ζητήματα τόσο τοπικού όσο και γενικότερου (κεντρικού) χαρακτήρα και επιδιώκοντας την όξυνση μιας ανταγωνιστικής απέναντι στην κυριαρχία κοινωνικής συνείδησης.
Το παρόν τεύχος (φύλλο 6) εκδίδεται σε 5000 αντίτυπα και η διακίνησή του θα γίνει όπως πάντα με μοιράσματα χέρι-χέρι σε δρόμους, πλατείες, σχολεία, εργασιακούς χώρους και κοινωνικές-πολιτικές παρεμβάσεις χωρίς κανενός είδους αντίτιμο, μια και οι ιδέες, οι αξίες, οι πράξεις μας, η ζωή μας ολόκληρη, δεν είναι εμπόρευμα για να ανταλλάσσονται με χρήματα ή οτιδήποτε άλλο. Μπορείτε, επίσης, να την βρείτε σε μια σειρά αντι-ιεραρχικά εγχειρήματα, στέκια γειτονιών και σχολών καθώς και καταλήψεις.
Το κόστος της έκδοσης καλύπτεται αποκλειστικά από τη συνέλευση του στεκιού και είναι ρητή και αδιαπραγμάτευτη η άρνηση οικονομικής στήριξης του εγχειρήματος από κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια, κομματικά ταμεία ή τοπικές αρχές, δημοτικές παρατάξεις ή «μη» κυβερνητικές οργανώσεις, ιδιώτες «χορηγούς» ή διαφημιστές.

[ρεσάλτο 06_pdf]

εμπρός για την αναρχία

Δίνουν και παίρνουν πλέον οι "φήμες" (οι επίσημες "διαρροές" καλύτερα) για την έξοδο της ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ μέχρι τον Σεπτέμβρη.

Την ίδια στιγμή φημολογείται ότι στο εθνικό νομισματοκοπείο "κόβεται" νέο νόμισμα με την επωνυμία "Απολλώνιο" (προφανώς δε θέλουν επαναφορά της δραχμής για "ψυχολογικούς λόγους").

Πριν 20 χρόνια κατέρρευσε ο "υπαρκτός σοσιαλισμός". Σήμερα διεθνώς καταρρέει ο "υπαρκτός καπιταλισμός" και εγχώρια ο αν-ύπαρκτος σοσιαλισμός.

Η εποχή των ψευδαισθήσεων τελείωσε. Εμπρός για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης. Εμπρός για την αναρχία...

"ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" η συγκεντροποίηση εξουσίας συνεχίζεται

Μια μεγάλη τομή, που δεν έχει λάβει της προσοχής που της αρμόζει μέσα στη γενικότερη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου, είναι το ήδη ψηφισμένο από τον Μάιο στο κοινοβούλιο σχέδιο «Καλλικράτης».

Πρόκειται για μια ριζική αναδιάταξη στον διοικητικό χάρτη του κράτους με σαρωτικές υποχρεωτικές συνενώσεις δήμων (μειώνονται σε 325 από 1034), με αντικατάσταση των νομαρχιών από 13 νέες Περιφερειακές «Αυτό»διοικήσεις (Περιφέρειες) και με τη συγκρότηση 7 Γενικών Διοικήσεων, οι οποίες θα αποτελούν έναν ενδιάμεσο διοικητικό μηχανισμό μεταξύ του στενού πυρήνα του κράτους και των δύο βαθμών «αυτο»διοίκησης, ενισχύοντας τον επιτελικό ρόλο του κράτους καθώς «θα αναλάβουν το ρόλο της εποπτείας, τόσο σε σχέση με την εξειδίκευση της αναπτυξιακής στρατηγικής, όσο και σε σχέση με την κατανομή των οικονομικών πόρων».

Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της κρατικής αναδιάρθρωσης είναι η μεταφορά διοικητικών και εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από υψηλότερα επίπεδα διοίκησης (κεντρική εξουσία) σε χαμηλότερα και η διόγκωση του κάθε επιπέδου διοίκησης (συγκεντροποίηση εξουσίας με το επίχρισμα της αποκέντρωσης). Οι 13 νέες Περιφέρειες, που συγκροτούνται ως άθροισμα των σημερινών Νομαρχιών, αλλά σε αυτές θα υπαχθούν και υπηρεσίες που σήμερα ανήκουν σε διάφορα Υπουργεία, θα αναλάβουν το ρόλο «να εξειδικεύουν και να υλοποιούν συγκεκριμένες αναπτυξιακές κατευθύνσεις και να προωθούν έργα και προγράμματα». Κομβικός καθίσταται ο ρόλος τους για τα έργα και τις υποδομές σε επίπεδο περιφέρειας (υπεραστικά οδικά δίκτυα, λιμάνια, διαχείριση αποβλήτων, δια βίου εκπαίδευση κ.α.). Έτσι, οι Περιφέρειες πλέον (και όχι το κεντρικό κράτος) θα αποφασίζουν για την κατανομή των κονδυλίων των Π.Ε.Π. (Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα) και του Ε.Σ.Π.Α. (Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, κάτι σαν Δ’ κοινοτικό πλαίσιο στήριξης με συμμετοχή και του ελληνικού κράτους, τρέχουσα περίοδος 2007-2013), το σχεδιασμό αλλά και την ανάθεση των μεγάλων έργων στις περιοχές τους. Ενισχυμένες, επίσης, θα είναι οι δημοτικές και περιφερειακές αρμοδιότητες και όσον αφορά τα ζητήματα αστυνόμευσης, κοινωνικού ελέγχου και καταστολής.

Πέρα από το προφανές και αυτονόητο ότι οι τοπικοί αρχοντίσκοι και κυρίως οι περιφερειάρχες θα γίνουν τα νέα λαμόγια της πολιτικής ζωής με τις ασύλληπτες μίζες που θα τσεπώνουν για τη στήριξη συγκεκριμένων μερίδων του κεφαλαίου, όσον αφορά τους κατοίκους ένα πρώτο εξόφθαλμο συμπέρασμα είναι ότι οι συνενώσεις αυτές (όπως έγινε και με τον Καποδίστρια) θα χειροτερεύσουν ακόμα περισσότερο την καθημερινότητά τους, αφού θα έχουν απέναντι τους μια τοπική εξουσία ακόμα πιο συγκεντρωτική και γραφειοκρατική, ακόμα πιο απόμακρη και αδιάφορη.

Ένα δεύτερο σημείο είναι οι χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων (συμβασιούχων και μόνιμων) στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι συνενώσεις μειώνουν τον αριθμό των δήμων στο 1/3 και κατ’ επέκταση θα τεθεί ζήτημα μείωσης του προσωπικού. Φαίνεται ότι ο Καλλικράτης θα αποτελέσει το πρώτο πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Η συμφωνία αναφέρεται σε 200.000 απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσα στην επόμενη τριετία, εκ των οποίων οι 120.000 είναι συμβασιούχοι (των οποίων οι συμβάσεις δεν θα ανανεωθούν), κάποιες χιλιάδες θα συνταξιοδοτηθούν και οι υπόλοιποι θα είναι μόνιμοι, τους οποίους θα καταφέρουν να απολύσουν μέσω της κατάργησης των οργανικών θέσεων στις οποίες απασχολούνται (υπάρχει σχετική συνταγματική πρόβλεψη για απόλυση δημοσίου υπαλλήλου).

Ένα τρίτο και πολύ σημαντικό σημείο είναι ότι η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από το κεντρικό κράτος στα τοπικά και περιφερειακά παραρτήματά του θα πραγματοποιηθεί χωρίς κάποια αντίστοιχη διάθεση πόρων, με άμεση συνέπεια την επιβολή νέων χαρατσιών στους κατοίκους και την αναμενόμενη πτώχευση πολλών δήμων (όπως έχει ήδη συμβεί σε αρκετούς δήμους μετά τον Καποδίστρια). Άλλωστε, η ολοένα βαρύτερη κρατική φορολογία προορίζεται αποκλειστικά για την κάλυψη των κρατικών ελλειμμάτων και τη συντήρηση του καθημερινά διογκούμενου κράτους-ασφάλειας: μπάτσοι, δικαστές, εισαγγελείς, δεσμοφύλακες, μισθοφόροι στρατιώτες κλπ. Έτσι, η μεταβίβαση της αρμοδιότητας των λεγόμενων «κοινωνικών υπηρεσιών» (σχολεία, υπηρεσίες υγεία κλπ) από τις Νομαρχίες και τα Υπουργεία στους νέους δήμους θα έχει ως αποτέλεσμα οι τελευταίοι να αναπτύξουν ακόμα πιο έντονα τη λογική της ανταποδοτικότητας, της επιβολής δηλαδή κι άλλων έμμεσων φόρων στους κατοίκους (για τις λεγόμενες δημοτικές «παροχές»: εκπαίδευση, υγεία, μαθήματα χορού, ζωγραφικής, μουσικών οργάνων, ΚΑΠΗ κλπ). Τα δημοτικά τέλη, επίσης, θα αυξηθούν δραματικά, ως σταθερή και εγγυημένη πηγή εσόδων ενώ σχετικά με τα διάφορα «έργα» (δρόμοι, αναπλάσεις, ανέγερση ή συντήρηση σχολικών κτιρίων, πολιτιστικών κέντρων κ.α.) θα προωθηθεί η πρακτική της σύμπραξης με το ιδιωτικό κεφάλαιο ή της αυτοχρηματοδότησης από το ιδιωτικό κεφάλαιο με αντάλλαγμα την εκμετάλλευση του έργου για αρκετά χρόνια. Επιπλέον, δημοτικά ακίνητα και εκτάσεις όπως και δημοτικές επιχειρήσεις ή υπηρεσίες θα βγουν στο σφυρί προς πώληση ή προς ανταποδοτική εκμετάλλευσή τους από ιδιώτες (παρότι πολλοί ελεύθεροι χώροι θα μπορούσαν να καλύψουν κοινωνικές μη εμπορευματικές χρήσεις). Το τελευταίο και βέβαιο βήμα πριν την πτώχευση ενός δήμου θα είναι ο διογκούμενος τραπεζικός του δανεισμός, η αυξανόμενη αδυναμία του να αποπληρώσει τους τόκους των δανείων και η απαίτηση από τους κατοίκους να πληρώσουν ακόμα περισσότερα για άλλη μια φορά.

Μην φανταστεί κανείς ή καμία ότι τα παραπάνω αποτελούν υπερβολές. Η εφαρμογή αυτού του μοντέλου σε μικρογραφία τόσα χρόνια με τον Καποδίστρια και τα παραδείγματα μια σειράς δήμων στη δυτική Ευρώπη και στις ΗΠΑ με αντίστοιχη διοικητική διάρθρωση, δίνει τη δυνατότητα να προδιαγράψουμε τι θα συμβεί.

Αυτά είναι, λοιπόν, τα μαντάτα του Καλλικράτη. Και το λιγότερο που αναλογεί σε τέτοια μαντάτα καθώς και στη γενικότερη και ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε από την πολιτική και οικονομική εξουσία είναι στις δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές του ερχόμενου Οκτώβρη να κατεδαφίσουμε κάθε γέφυρα επικοινωνίας και συνδιαλλαγής μαζί τους, κάθε ψήγμα νομιμοποίησης τους, προχωρώντας σε ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΟΧΗ ΨΗΦΟΥ. Ούτε ένας, ούτε μια στις κάλπες.

από το 6ο φύλλο της εφημερίδας ΡΕΣΑΛΤΟ, του στεκιού μας, που θα τυπωθεί και θα αρχίζει να μοιράζεται εντός της εβδομάδας.